Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Rosłan-Karasińska

Protokolant: praktykant Magdalena Wójcicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 października 2018 r. w Warszawie

sprawy E. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania E. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 8 września 2017 r. znak:(...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 8 września 2017 r. znak: (...)w ten sposób, że ustala wysokość kapitału początkowego odwołującego E. W. na dzień 1 stycznia 1999 roku w wysokości 202.623,41 zł (dwieście dwa tysiące sześćset dwadzieścia trzy złote czterdzieści jeden groszy) uwzględniając do ustalenia wartości kapitału początkowego dochody odwołującego E. W. za rok 1990 w wysokości 18 290 168 zł oraz za rok 1991 w wysokości 8 134 800 zł.

UZASADNIENIE

E. W. w dniu 25 września 2017 roku odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji organu rentowego z dnia 8 września 2017 r. znak: (...). Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji błędne obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego poprzez nie zaliczenie zarobków wykazanych na druku ZUS RP – 7 z dnia 21 lutego 2002 roku. Ubezpieczony wskazał, że organ rentowy jest w posiadaniu świadectwa pracy potwierdzającego jego zatrudnienie w okresie od dnia 4 grudnia 1989 roku do dnia 7 maja 1991 roku w wymiarze pełnego etatu, tj. za okres wskazany w przedmiotowym druku Rp-7, a zatem wykazane w nim zarobki dotyczą (...) w którym był zatrudniony, mimo braku informacji, że firma (...) jest następcą prawnym firmy (...). (odwołanie – k. 2 a.s.)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 25 września 2017 roku wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ^{( 14)} § 1 k.p.c. Organ rentowy uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że do obliczenia podstawy wymiaru ustalonego kapitału początkowego nie uwzględnił zarobków za okres od 4 grudnia 1989 roku do dnia 7 maja 1991 roku wykazanych w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 21 lutego 2002 roku. Zakład pracy (...) (...) w L. został zlikwidowany, natomiast zaświadczenie zostało wystawione przez firmę (...) i nie została w nim podana informacja, czy firma ta jest następcą prawnym zlikwidowanego zakładu pracy, czy tylko przechowuje dokumenty osobowo – płacowe. (odpowiedź na odwołanie – k. 3 – 3 verta a.s.)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

E. W. urodzony w dniu (...), w okresie od 4 grudnia 1989 roku do dnia 7 maja 1991 roku był zatrudniony na stanowisku ślusarz - spawacz w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) (...) Zakładzie Produkcyjno – Usługowym (...) w L. . (świadectwo pracy – k. 21 akt kapitałowych)

Z tytułu zatrudnienia w (...) (...) Zakładzie Produkcyjno – Usługowym (...) w L. otrzymał wynagrodzenie w wysokości:

- 529.711 starych złotych w 1989 r.,

- 19 243.468 starych złotych w 1990 r.,

- 8 134.800 starych złotych w 1991 r.

Zaświadczenie w pkt 6 zawiera oświadczenie informujące, że (...) S. A. jest w posiadaniu dokumentów osobowych i płacowych po zlikwidowanym zakładzie (...). Zaświadczenie zostało opatrzone firmową pieczątką głównej księgowej (...) S. A. T. C. i własnoręcznie przez nią podpisane oraz przez Prezesa Zarządu E. H.. Prezes Zarządu (...) S. A. E. H. jest likwidatorem spółki (...) S. A. w likwidacji z siedzibą w W. (...). (zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 21 lutego 2002 roku wystawione przez (...) S. A.– k. 22 akt kapitałowych, odpis pełny KRS spółki (...) S. A. w likwidacji z siedzibą w W. – k. 73 - 76 a.s.)

E. W. w dniu 28 sierpnia 2017 roku złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. o ponowne ustalenie kapitału początkowego. (wniosek o ustalenie kapitału początkowego z dnia 28 sierpnia 2017 roku k. 89 akt kapitałowych)

Decyzją z dnia 8 września 2017 roku, znak sprawy: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. Inspektorat w L. dokonał przeliczenia kapitału początkowego E. W. na dzień 1 stycznia 1999 roku. Na podstawie tej decyzji organ ustalił, że podstawa wymiaru kapitału początkowego wynosi 1 770,66 zł, okresy składkowe wynoszą łącznie 29 lat, 9 miesięcy, 29 dni, nieskładkowe wynosząc 6 dni, ustalił wartość współczynnika proporcjonalnego wieku na 88,12 %, średnie dalsze trwanie życia 209 miesięcy. Obliczony w ten sposób kapitał początkowy ustalony przez organ rentowy wyniósł 197 105,81 zł. Organ rentowy nie uwzględnił dochodów z roku 1900 w kwocie 18 290 168 starych złotych oraz z roku 1991 roku w kwocie 8 134 800 starych złotych, ponieważ została niewłaściwie udokumentowana .(decyzja z dnia 8 września 2017 roku – k. 106 – 107 akt kapitałowych)

E. W. złożył od powyższej decyzji odwołanie inicjując niniejsze postepowanie. (odwołania k. 2 a.s.)

Na prośbę Sądu Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. dokonał wyliczenia hipotetycznej wysokości kapitału początkowego z uwzględnieniem zarobków ubezpieczonego za okres od 4 grudnia 1989 roku do dnia 7 maja 1991 roku. Obliczona w ten sposób wysokość kapitału początkowego wyniosła 202 623,41 zł. (zarządzenie k. 8 a.s., stanowisko komórki merytorycznej ZUS k. 14 a.s.)

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dokumentów złożonych do akt sprawy oraz znajdujących się w aktach kapitałowych oraz zeznań odwołującego E. W..

Sąd oparł swe ustalenia w szczególności na zeznaniach odwołującego E. W., które Sąd uznał za wiarygodne oraz spójne z pozostałym materiałem dowodowym w postaci dokumentów, między innymi z dokumentem „zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu” z dnia 21 lutego 2002 roku wystawionego przez (...) S. A. (k. 22 akt kapitałowych). W toku postępowania przed Sądem wyjaśniono, że Prezes Zarządu E. H. podpisująca się na przedmiotowym zaświadczeniu za (...) S. A. zaraz obok głównej księgowej, widnieje jako likwidator spółki w pełnym odpisie (...) S. A. w likwidacji z siedzibą w W. (k. 73 - 76 a.s.), a więc jest osobą uprawnioną do podpisywania się pod tego rodzaju dokumentami. Przy ocenie prawdziwości i rzetelności tego zaświadczenia oraz zawartych w nim informacji znaczenie miało także oświadczenie zawarte w pkt 6 tego dokumentu informujące, że (...) S. A. jest w posiadaniu dokumentów osobowych i płacowych po zlikwidowanym zakładzie (...), co więcej dane zawarte w przedmiotowym zaświadczeniu dotyczące okresu zatrudnienia ubezpieczonego były zgodne w zakresie okresu zatrudnienia z tymi zawartymi w świadectwie pracy (k. 21 akt kapitałowych), którego organ rentowy nie kwestionował.

Sąd uznał tak ustalony stan faktyczny za wystarczający do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie E. W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 8 września 2017 roku, znak sprawy: (...) okazało się zasadne.

Istota sporu w rozpatrywanej sprawie koncentrowała się wokół zaskarżonej decyzji organu rentowego wydanej w przedmiocie ustalenia wysokości kapitału początkowego ubezpieczonego. E. W. nie zgodził się z wyliczonymi przez ZUS kwotami kapitału początkowego wskazując, że organ rentowy nie uwzględnił kwot wynagrodzenia uzyskanego przez niego z tytułu zatrudnienia w (...) (...) Zakładzie Produkcyjno – Usługowym (...) w L. w latach 1990 – 1991.

Sąd rozpatrując odwołanie miał na względzie, że J. D. jako osobie urodzonej po 31 grudnia 1948 roku, przysługuje prawo do emerytury w myśl art. 24 i następnych ustawy emerytalnej.

Zasady obliczania wysokości przysługującej ubezpieczonemu emerytury określają przepisy art. 25-26 ustawy emerytalnej. W myśl art. 26 ustawy emerytalnej emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 ustawy przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183 ustawy. Z kolei zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy emerytalnej podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 ustawy, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zaewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Jednym z podstawowych elementów obliczenia wysokości emerytury, która została przyznana ubezpieczonej, jest kapitał początkowy. Zgodnie z art. 173 ust. 1 ustawy emerytalnej kapitał początkowy ustala się dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek. Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy, tj. na dzień 1 stycznia 1999 roku (ust. 3). Z kolei w myśl art. 174 ust. 1 i 2 ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

W treści odwołania E. W. podniósł wobec skarżonej decyzji zastrzeżenia, które dotyczyły nieuwzględnienia przez organ rentowy wynagrodzenia uzyskanego przez niego z tytułu zatrudnienia w (...) (...) Zakładzie Produkcyjno – Usługowym (...) w L. w latach 1990 – 1991.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do stwierdzenia wskazywanych przez ubezpieczonego nieprawidłowości po stronie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które prowadziłyby do błędnego wyliczenia wartości kapitału początkowego ubezpieczonego.

Sąd nie podzielił ustaleń organu rentowego, na podstawie których uznał on, że dokumenty poświadczające wysokość wynagrodzenia ubezpieczonego za sporne lata, były niewłaściwie udokumentowane. Sąd ustalił, że dane zawarte w dokumencie RP-7 są prawdziwe. Po pierwsze dane umieszczone w tabeli zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu pokrywają się z danymi zawartymi w świadectwie pracy (k. 21 akt kapitałowych) w zakresie okresu zatrudnienia E. W., którego organ rentowy nie kwestionował. Po drugie Prezes Zarządu E. H. podpisująca się na przedmiotowym zaświadczeniu za (...) S. A. zaraz obok głównej księgowej, widnieje jako likwidator spółki w pełnym odpisie (...) S. A. w likwidacji z siedzibą w W. (k. 73 - 76 a.s.). Po trzecie w pkt 6 tego dokumentu znajduje się informacja, że (...) S. A. jest w posiadaniu dokumentów osobowych i płacowych po zlikwidowanym zakładzie (...). Ponadto odwołujący E. W. zeznał, że (...) S. A. jest następcą prawnym (...) (...) Zakładzie Produkcyjno – Usługowym (...) w L., zaś jego zeznania zostały uznane przez Sąd za wiarygodne w świetle pozostałego materiału dowodowego.

W ocenie Sądu organ rentowy nie podważył skutecznie prawdziwości zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu E. W.. Zeznania ubezpieczonego oraz zgodność ze sobą zawartych w ww. dokumentach danych przeważają za uznaniem, że sporny dokument został wystawiony przez następcę prawnego (...) (...) Zakładzie Produkcyjno – Usługowym (...) w L.. Organ rentowy nie udowodnił skutecznie, że jest inaczej mimo, że w samym zaświadczeniu nie ma w wzmianki o tym, kto jest następcą prawnym.

Sąd zwraca uwagę, że omawiane zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu traktuje się w postępowaniu sądowym jako dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., który stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w tym dokumencie. Dokument taki podlega kontroli zarówno, co do prawdziwości wskazanych w nim faktów, jak i co do prawidłowości wskazanej podstawy prawnej. Sąd dokonując oceny prawdziwości zawartych w zaświadczeniu informacji miał na względzie, że szereg informacji w nim zawartych jest zgodne z prawdą tak jak np. okres zatrudnienia ubezpieczonego w (...) (...) Zakładzie Produkcyjno – Usługowym (...) w L., a zatem brak było podstaw, aby sądzić, że pozostałe dane są nieprawdziwe.

Biorąc pod uwagę dotychczas poczynione ustalenia Sąd uznał, że sporny dokument zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu RP-7 z dnia 21 lutego 2002 roku, wystawione przez (...) S. A. powinien stanowić źródło informacji na temat dochodu uzyskiwanego przez E. W. w latach 1990 – 1991 ponieważ, nie sposób odmówić waloru wiarygodności oraz prawdziwości danych w nim zawartych.

Całość zgromadzonego materiału dowodowego skutkuje rozstrzygnięciem, zgodnie z którym należało stwierdzić, że wysokość kapitału początkowego z uwzględnieniem zarobków ubezpieczonego za okres od 4 grudnia 1989 roku do dnia 7 maja 1991 roku wynosi 202 623,41 zł, a co za tym idzie należało zmienić zaskarżoną decyzję w tym zakresie.

Mając na względzie powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. dokonał stosownej zmiany zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i orzekł jak w sentencji wyroku.

(...)

(...)