Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Jarząbek

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 września 2018 r.

w Warszawie

sprawy E. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o emeryturę nauczycielską

na skutek odwołania E. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 11 maja 2018 r. znak: (...)

- oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 837/18

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. , decyzją z dnia 11 maja 2018 r., znak: (...), odmówił ubezpieczonej E. B. prawa do świadczenia emerytalnego na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczona nie udowodniła na dzień 31 grudnia 2008 r. 20-letniego okresu pracy nauczycielskiej oraz nie rozwiązała stosunku pracy w charakterze nauczyciela. Organ rentowy podał, że zaliczył do stażu pracy nauczycielskiej następujące okresy zatrudnienia ubezpieczonej: od dnia 1 września 1986 r. do dnia 31 sierpnia 1992 r., od dnia 1 września 1994 r. do dnia 31 sierpnia 1999 r., od dnia 1 września 1999 r. do dnia 1 stycznia 2003 r. oraz od dnia 25 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., tj. łącznie 19 lat, 9 miesięcy i 19 dni. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zaliczył natomiast do stażu pracy nauczycielskiej okresu zatrudnienia ubezpieczonej od dnia 1 stycznia 1980 r. do dnia 31 grudnia 1984 r. na podstawie przedłożonego dokumentu wskazując, że nie jest on świadectwem pracy, z którego wynika okres zatrudnienia w charakterze nauczyciela, ponadto w jego treści brak jest także informacji o wymiarze czasu pracy. Stwierdził, że dostarczony dokument stanowi jedynie świadectwo ukończenia kursu. Organ rentowy podkreślił również, że w celu zaliczenia danego okresu do stażu, jako okresu pracy nauczycielskiej należy dostarczyć świadectwo pracy spełniające wymogi formalne, z którego wynikać będzie okres zatrudnienia i wymiar czasu pracy. Wskazał też, że do stażu pracy nauczycielskiej nie zaliczył pobytu ubezpieczonej z dziećmi na koloniach, wynikających z zaświadczenia z dnia 15 marca 2018 r., ponieważ dokument ten nie jest świadectwem pracy. Jednocześnie nadmienił, że Towarzystwo (...) nie jest wymienione w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. Karty Nauczyciela, jako placówka, w której zatrudnienie można zaliczyć do stażu pracy w charakterze nauczyciela (decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 11 maja 2018r., znak: (...), k. 43, tom II a.r.).

W dniu 16 czerwca 2018 r. ubezpieczona E. B. wniosła odwołanie od powyższej decyzji, domagając się jej zmiany poprzez przyznanie jej prawa do emerytury na podstawie art. 46 i art. 32 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. z 2018 r. poz. 1270) w związku z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2018 r. poz. 967). W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona wskazała, że organ rentowy błędnie ustalił jej staż nauczycielski. Podkreśliła, że przed podjęciem zatrudnienia w szkole, wykonywała pracę na rzecz Towarzystwa (...), w ramach której pełniła funkcję nauczyciela kolonijnego. Podała, że w tym charakterze przepracowała łącznie 84 dni. Stwierdziła także, że praca nauczyciela kolonijnego ma specyficzny charakter, albowiem wymiar czasu pracy na tym stanowisku nie wynosi standardowo 8 godzin, lecz 24 godziny pracy w trakcie, której podejmowane są działania wychowawcze, edukacyjne i profilaktyczne. Dodała, że pod swoją opieką miała dzieci, pochodzące z rodzin dysfunkcyjnych, co wymagało z jej strony sporo pracy i dużego zaangażowania. Zaznaczyła, że posiadane przez nią doświadczenie i zdobyta wiedza w ogromnym stopniu przyczyniły się do podjęcia przez nią pracy w placówce oświatowej. Z tego względu, w jej ocenie, ten okres pracy powinien zostać zaliczony przez organ rentowy do stażu nauczycielskiego. W konkluzji odwołania, ubezpieczona zwróciła się zatem o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie na jej rzecz prawa do dochodzonego świadczenia (odwołanie z dnia 16 czerwca 2018 r. k. 3-4 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 12 lipca 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w treści zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie organ rentowy powołał się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 2014 r., wydany w sprawie o sygn. akt II UK 284/13 wskazując, że Towarzystwo (...) nie jest szkołą, ani placówką oświatowo-wychowawczą w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 Karty Nauczyciela i art. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2018 r. poz. 1457 z późń. zm), a jest organizacją pożytku publicznego, w której praca na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych nie jest pracą nauczycielską. Podkreślił także, że zgodnie z treścią art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. z 2018 r. poz. 1270) w związku z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela emerytura przysługuje nauczycielom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r. bez względu na wiek, jeżeli nie przystąpili do Otwartego Funduszu Emerytalnego, mają 30-letni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze, tj. pracy nauczycielskiej, spełnili warunki do uzyskania emerytury, w ciągu 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a także umowa o pracę została rozwiązana na wniosek nauczyciela.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że jak wynika z posiadanej dokumentacji, odwołująca nie spełnia wymaganych warunków, ponieważ do dnia 31 grudnia 2008 r. nie udokumentowała stażu nauczycielskiego, wynoszącego 20 lat, a jedynie wykazała 19 lat, 9 miesięcy i 19 dni oraz nie rozwiązała stosunku pracy. Na tej podstawie organ rentowy stwierdził, że zaskarżona decyzja odpowiada prawu (odpowiedź na odwołanie z dnia 12 lipca 2018 r. k. 5 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona E. B., urodzona w dniu (...), w dniu 5 grudnia 2017 r. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniosek o emeryturę na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela. Do powyższego wniosku ubezpieczona załączyła kwestionariusz, zawierający informację o okresach składkowych i nieskładkowych wraz z dokumentacją potwierdzającą te okresy. W okresie od dnia 7 sierpnia 1978 r. do dnia 30 czerwca 1979 r. ubezpieczona była zatrudniona w Fabryce (...) (...) z siedzibą w Ł. na stanowisku referenta planowania, a w okresie od dnia 15 sierpnia 1979 r. do dnia 31 sierpnia 1986 r. wykonywała pracę na rzecz Huty (...) na stanowisku samodzielnego ekonomisty (wniosek z dnia 5 grudnia 2017 r., informacja o okresach składkowych i nieskładkowych k. 7, świadectwo pracy z dnia 2 lipca 1979 r. k. 17, świadectwo pracy z dnia 8 września 1986 r. k. 19, tom (...) a.r.).

Na dzień 31 grudnia 2008 r. ubezpieczona E. B. legitymuje się wymaganym 30-letnim okresem składkowym i nieskładkowym, który dokładnie wynosi 31 lat, 3 miesiące i 14 dni. Uznany przez organ rentowy okres pracy nauczycielskiej odwołującej na wskazany dzień wynosi 19 lat, 9 miesięcy i 19 dni i przypada na lata 1986-2008. W okresie od dnia 1 września 1986 r. do dnia 31 sierpnia 1999 r. ubezpieczona była zatrudniona na stanowisku nauczyciela w Zespole Szkół Nr (...) Szkole Podstawowej Nr (...) z siedzibą w N.. W tym czasie, w okresie od dnia 1 września 1992 r. do dnia 31 sierpnia 1994 r. wykorzystała urlop wychowawczy. Od dnia 1 września 1999 r. do chwili obecnej ubezpieczona jest zatrudniona w Szkole Podstawowej im. (...) (...) w L.. W trakcie powyższego zatrudnienia ubezpieczona korzystała ze zwolnień lekarskich w następujących okresach: 10-18 stycznia 2000 r., 3-7 kwietnia 2000r., 10-15 maja 2000 r., 14-19 grudnia 2000 r., 6-10 kwietnia 2001 r., 18-31 października 2001 r., 20-28 listopada 2003 r., 24-26 marca 2004 r., 27 marca-5 kwietnia 2004 r., 21-23 marca 2005 r., 23-25 maja 2005 r., 6-10 listopada 2006 r., 21-22 grudnia 2006 r., 7-18 marca 2007 r., 2-4 stycznia 2008 r., 16-20 lutego 2009 r., 14-22 maja 2009 r., 8-15 listopada 2011 r., 10-13 stycznia 2012 r., 19-22 marca 2013 r., 18 września 2013 r., 11 października-4 listopada 2016 r., 9-17 maja 2017 r. oraz 1-9 września 2017 r. Z kolei w okresie od dnia 2 do dnia 24 stycznia 2003 r. ubezpieczona przebywała na urlopie dla poratowania zdrowia (świadectwo pracy z dnia 30 sierpnia 1999 r. k. 21, wykaz zwolnień lekarskich w Szkole Podstawowej im. (...) (...) w L. za okres od dnia 1 września 1999 r. k. 23, karta przebiegu zatrudnienia k. 25, tom II a.r.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., decyzją z dnia 28 grudnia 2017 r., znak: (...), odmówił ubezpieczonej E. B. prawa do świadczenia emerytalnego na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczona nie udowodniła na dzień 31 grudnia 2008r. 20-letniego okresu pracy nauczycielskiej oraz nie rozwiązała stosunku pracy w charakterze nauczyciela. Organ rentowy wskazał, że zaliczył do stażu pracy nauczycielskiej następujące okresy zatrudnienia ubezpieczonej: od dnia 1 września 1986 r. do dnia 31 sierpnia 1992 r., od dnia 1 września 1994 r. do dnia 31 sierpnia 1999 r., od dnia 1 września 1999 r. do dnia 1 stycznia 2003 r. oraz od dnia 25 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., tj. łącznie 19 lat, 9 miesięcy i 19 dni (decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 28 grudnia 2017 r., znak: (...), k. 27, tom II a.r.).

W dniu 19 marca 2018 r. ubezpieczona po raz kolejny złożyła w organie rentowym wniosek o przyznanie jej prawa do emerytury nauczycielskiej na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela. Do powyższego wniosku ubezpieczona załączyła świadectwo ukończenia kursu podstawowego (...) z dnia 17 marca 1981 r., potwierdzające, że w okresie od dnia 1 stycznia 1980 r. do dnia 31 grudnia 1981 r. po samodzielnym przepracowaniu treści wykładów emitowanych w ramach ww. programu, przystąpiła do egzaminu mającego na celu sprawdzenie wiadomości nim objętych. Egzamin zorganizowany przez Instytut (...) w W. obejmował przewidziane w programie (...) wybrane zagadnienia z zakresu pedagogiki, psychologii, filozofii i teorii rozwoju fizycznego oraz podstaw nauk politycznych wraz z elementami ekonomii politycznej. Jednocześnie ubezpieczona załączyła zaświadczenie wystawione przez Towarzystwo (...), potwierdzające, że w latach 1981-1986 łącznie przez 84 dni wyjeżdżała w charakterze opiekuna na kolonie z dziećmi do takich miejscowości, jak G., C., D. oraz Ł. (protokół z dnia 19 marca 2018 r. k. 35, świadectwo ukończenia kursu podstawowego (...) z dnia 17 marca 1981 r. k. 31, zaświadczenie Towarzystwa (...) z dnia 15 marca 2018 r. k. 37, tom II a.r.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., decyzją z dnia 11 maja 2018 r., znak: (...), ponownie odmówił ubezpieczonej E. B. prawa do świadczenia emerytalnego na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela. W uzasadnieniu powyższej decyzji, organ rentowy powołał się na analogiczną argumentację do tej, którą zaprezentował w uzasadnieniu decyzji z dnia 28 grudnia 2017 r. Dodatkowo wskazał, że przedłożone przez ubezpieczoną świadectwo ukończenia kursu podstawowego (...) z dnia 17 marca 1981 r. nie jest świadectwem pracy, z którego wynika okres zatrudnienia w charakterze nauczyciela, ponadto w jego treści brak jest także informacji o wymiarze czasu pracy. Stwierdził, że dostarczony dokument stanowi jedynie świadectwo ukończenia kursu. Organ rentowy podkreślił również, że w celu zaliczenia danego okresu do stażu, jako okresu pracy nauczycielskiej należy dostarczyć świadectwo pracy spełniające wymogi formalne, z którego wynikać będzie okres zatrudnienia i wymiar czasu pracy. Wskazał też, że do stażu pracy nauczycielskiej nie zaliczył pobytu ubezpieczonej z dziećmi na koloniach, wynikających z zaświadczenia z dnia 15 marca 2018 r., ponieważ dokument ten nie jest świadectwem pracy. Jednocześnie dodał, że Towarzystwo (...) nie jest wymienione w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. Karty Nauczyciela, jako placówka, w której zatrudnienie można zaliczyć do stażu pracy w charakterze nauczyciela (decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 11 maja 2018r., znak: (...), k. 43, tom II a.r.).

Od niekorzystnej dla siebie decyzji organu rentowego z dnia 11 maja 2018 r., ubezpieczona E. B. złożyła odwołanie do tut. Sądu, inicjując tym samym niniejsze postępowanie (odwołanie z dnia 16 czerwca 2018 r. k. 3-4 a.s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach niniejszej sprawy, jak również w aktach emerytalno- rentowych odwołującej. Zdaniem Sądu dokumenty, w zakresie, w jakim Sąd Okręgowy oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Dokumenty te nie były przez strony sporu kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z nich okoliczności należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie E. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 11 maja 2018 r., znak: (...) jest niezasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Na wstępie należy zważyć, że zgodnie z art. 148 ¹ § 1 kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 155 ze zm.) sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.

Analizując treść złożonych przez strony i zgromadzonych w aktach rentowych dokumentów, Sąd uznał, że okoliczności faktyczne nie były w sprawie sporne. Spór nie dotyczył faktów lecz prawa, wobec czego Sąd na podstawie art. 148 ¹ § 1 k.p.c. uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne, co w konsekwencji pozwoliło na rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym.

Spór pomiędzy stronami dotyczył możliwości zaliczenia do stażu pracy nauczycielskiej okresu pobytu ubezpieczonej z dziećmi na koloniach, który został wskazany w zaświadczeniu z dnia 15 marca 2018 r. i wynosił łącznie 84 dni w latach 1981-1986. Kwestia ta ma jednak drugorzędne znaczenie z uwagi na niespełnienie przez odwołującą innego warunku nabycia prawa do emerytury na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela, a mianowicie nierozwiązania stosunku pracy łączącego ją ze Szkołą Podstawową im. (...) (...) w L.. Okoliczność pozostawania nadal w stosunku pracy ze szkołą wynika przede wszystkim z oświadczenia samej odwołującej, które złożyła w treści wniosku z dnia 5 grudnia 2017 r. o przyznanie na jej rzecz prawa do emerytury nauczycielskiej, a więc jest ona bezsporna. Odnośnie zaś wcześniejszych okresów pracy ubezpieczonej, przypadających na lata 1977-1999, w tym okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców (za wyjątkiem okresu 1980-1984), to wskazać należy, że okresy te zostały zaliczone przez ZUS do ogólnego stażu ubezpieczeniowego odwołującej w łącznym wymiarze 31 lat, 3 miesięcy i 14 dni, ustalonym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2018 r. poz. 967) nauczyciele mający trzydziestoletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze, zaś nauczyciele szkół, placówek, zakładów specjalnych oraz zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich - dwudziestopięcioletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze w szkolnictwie specjalnym, mogą - po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy - przejść na emeryturę. Nauczyciele spełniający warunki określone w ust. 1 mogą przejść na emeryturę również w wypadku rozwiązania stosunku pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy w okolicznościach określonych w art. 20 ust. 1, 5c i 7 (ust. 1a). Uprawnienia odwołującej do przejścia na emeryturę, z uwagi na datę jej urodzenia (24 grudnia 1958 r.), należy ustalać w oparciu o przepis art. 88 ust. 2a Karty Nauczyciela, który stanowi, że nauczyciele urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r. zachowują prawo do przejścia na emeryturę bez względu na wiek, jeżeli spełnili warunki do uzyskania emerytury, określone w ust. 1, w ciągu dziesięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z wyjątkiem warunku rozwiązania stosunku pracy oraz nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na dochody budżetu państwa.

Przepis art. 88 Karty Nauczyciela jest przepisem szczególnym, podlegającym ścisłej wykładni. Zarówno w ust. 1 jaki i ust. 2 przejście na emeryturę uzależnione jest od rozwiązania stosunku pracy na wniosek nauczyciela lub w okolicznościach określonych w art. 20 ust. 1, 5c i 7. Nauczyciel urodzony po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., aby przejść na wcześniejszą emeryturę, musi do dnia 31 grudnia 2008 r. spełnić warunki dotyczące stażu tj. posiadać 30 – letni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy nauczycielskiej, natomiast nie musi spełniać warunku rozwiązania stosunku pracy do dnia 31 grudnia 2008 r. Warunek rozwiązania stosunku pracy zachowany jest względem wszystkich nauczycieli, o których mowa w art. 88 Karty Nauczyciela, także tych, o których mowa w art. 88 ust. 2a. Konieczność spełnienia warunku rozwiązania stosunku pracy została potwierdzona w orzecznictwie. Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 14 lutego 2014 r., (III AUa 918/13) prawo do emerytury nauczyciel nabywa po rozwiązaniu stosunku pracy, a więc istotna jest data rozwiązania umowy o pracę. W wyroku z dnia 10 października 2010 r., (II UK 108/10) Sąd Najwyższy stwierdził, że nauczyciele urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., zachowują prawo do przejścia na emeryturę bez względu na wiek, jeżeli w ciągu 10 lat od wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych spełnią warunki stażowe określone w art. 88 ust. 1 ustawy z 1982 r. Karta Nauczyciela, a warunek rozwiązania stosunku pracy - również po tej dacie.

Z kolei w wyroku z dnia 31 października 2013 r. (III U 1395/13) Sąd Okręgowy w Ostrołęce wskazał, że jak wynika z art. 88 ust. 1 i 2a ustawy Karta Nauczyciela, warunkiem koniecznym dla uzyskania przez nauczyciela prawa do emerytury, jest rozwiązanie stosunku pracy w trybie przewidzianym w tym przepisie. Przepis art. 88 ust. 2a Karty Nauczyciela wprowadził jedynie tę zmianę, że osoby ubiegające się o emeryturę muszą spełnić wszystkie przesłanki do uzyskania tego prawa na dzień 31 grudnia 2008 r., za wyjątkiem rozwiązania stosunku pracy na swój wniosek, który może nastąpić po tej dacie, ale z pewnością warunek ten musi być spełniony w dacie wydania zaskarżonej decyzji. Wspomniany przepis uprawnia jedynie do przejścia na emeryturę nauczycielowi bez względu na wiek, ale nie zwalnia go z obowiązku rozwiązania stosunku pracy. W świetle powyżej powołanych wyroków należy przyjąć, że ugruntowany jest pogląd, że jednym z warunków koniecznych do nabycia prawa do emerytury na podstawie art. 88 ust. 1 i ust. 2a jest rozwiązanie stosunku pracy.

Szczegółową analizę tego zagadnienia zawiera uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 2009 r. (I UK 308/08). Sąd Najwyższy stwierdził w nim, że argumenty przemawiające za zachowaniem, przy przełożeniu tylko na czas po dniu 31 grudnia 2008 r., warunku rozwiązania stosunku pracy przez nauczycieli „młodszych”, zawarte zostały wprost w uzasadnieniu projektu ustawy o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela. Wynika z niego, że zmiana przepisu art. 88 ust. 2a Karty Nauczyciela wiązała się z koniecznością pilnego zapobieżenia masowemu składaniu wypowiedzeń przez nauczycieli urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r., którzy warunki stażowe spełnią do końca roku. W intencji projektodawcy zaproponowana zmiana Karty Nauczyciela miała na celu umożliwienie nauczycielom, którzy spełnią warunki dla przejścia na wcześniejszą emeryturę jej uzyskanie, niezależnie od terminu złożenia wniosku o rozwiązanie stosunku pracy. Oznacza to, że nauczyciel urodzony po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., chcący przejść na wcześniejszą emeryturę, musi do dnia 31 grudnia 2008 r. spełnić warunki dotyczące stażu, tj. posiadania trzydziestoletniego okresu zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze, a nauczyciele szkół, placówek, zakładów specjalnych oraz zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich - 25-letniego okresu zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze w szkolnictwie specjalnym, natomiast nie będzie musiał spełnić warunku rozwiązania stosunku pracy do dnia 31 grudnia 2008 r. Wykładni art. 88 ust. 2a Karty Nauczyciela, także w brzmieniu nadanym od dnia 31 sierpnia 2007 r., nie można więc dokonać w oderwaniu od art. 88 ust. 1 i interpretować w sposób prowadzący do zróżnicowania zasad przechodzenia na emeryturę nauczycieli wyłącznie według kryterium daty urodzenia, dlatego, że wykładnia systemowa i celowościowa prowadzą do niebudzącego wątpliwości wniosku o autonomicznym, pełnym i wyczerpującym określeniu warunków emerytalnych wszystkich nauczycieli, bez względu na przedział wiekowy. W konsekwencji nauczyciele urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r. zachowują prawo do przejścia na emeryturę bez względu na wiek, jeżeli w ciągu 10 lat od wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych spełnią warunki określone w art. 88 ust. 1 Karty Nauczyciela, a warunek rozwiązania stosunku pracy również po dniu 31 grudnia 2008 r.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że odwołująca bezspornie nadal pozostaje w stosunku pracy ze szkołą, a więc nie spełnia jednej z przesłanek do przyznania jej prawa do emerytury nauczycielskiej. Z uwagi na niewątpliwe niespełnienie przesłanki rozwiązania stosunku pracy Sąd zwolniony jest z obowiązku sprawdzania, czy spełnia inne przesłanki, a mianowicie przesłankę posiadania 20-letniego okresu pracy nauczycielskiej na dzień 31 grudnia 2008 r., bo tylko ona była sporna pomiędzy stronami. Należy wskazać, że wszystkie wymienione warunki nabycia prawa do emerytury muszą zostać spełnione łącznie w chwili wydania decyzji przez organ rentowy.

Na marginesie wskazać tylko należy, że praca w organizacjach społecznych, do których należy niewątpliwie Towarzystwo (...) z siedzibą w W., nie jest aktualnie zaliczana do pracy w szczególnym charakterze, natomiast ocena uprawnień ubezpieczonej do emerytury musi być oceniana na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dniu spełnienia się ostatniej przesłanki. W aktualnym stanie prawnym praca w organizacjach społecznych na stanowiskach, wymagających stosownych kwalifikacji pedagogicznych nie jest pracą nauczycielską, o której mowa w art. 1 Karty Nauczyciela. Dotyczy to zatem spornego okresu zatrudnienia we ww. organizacji pożytku publicznego, ponieważ z mocy art. 1 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw, nadano nową treść przepisu art. 1 Karty Nauczyciela, nie wymieniając już w nim nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych zatrudnionych w organizacjach pożytku publicznego. Ustawa ta weszła w życie z dniem 6 kwietnia 2000 r. i z tą datą praca w organizacjach pożytku publicznego nie jest już pracą nauczycielską. W ocenie Sądu Okręgowego, weryfikacja uprawnień emerytalnych ubezpieczonej nie może być dokonywana na podstawie przepisów obowiązujących w okresie zatrudnienia nauczycielskiego, gdyż okres pracy w szczególnym charakterze nie jest jedynym warunkiem do nabycia emerytury. Oprócz niego wymagane jest posiadanie 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych, rozwiązanie stosunku pracy oraz nieprzystąpienie do OFE. Zatem o nabyciu prawa do emerytury decyduje spełnienie wszystkich ustawowych wymogów. Bezspornie na dzień 31 grudnia 2008 r. ubezpieczona nie legitymowała się 20-letnim okresem zatrudnienia, a jedynie okresem w wymiarze 19 lat, 9 miesięcy i 9 dni. Ponadto, jak już zostało wskazane, Towarzystwo (...) nie jest szkołą, ani placówką oświatowo-wychowawczą w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 Karty Nauczyciela i art. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2018 r. poz. 1457 z późn. zm.), a jest organizacją pożytku publicznego, w której praca na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych nie jest pracą nauczycielską. Ten okres pracy nie mógł zatem zostać zaliczony do stażu pracy w szczególnym charakterze skoro w dniu złożenia wniosku o świadczenie, obowiązujące przepisy nie zaliczały wykonywanej przez ubezpieczoną pracy do pracy nauczycielskiej. Odnosząc się natomiast do okresu zatrudnienia ubezpieczonej od dnia 1 stycznia 1980 r. do dnia 31 grudnia 1984 r., to wskazać należy, że z przedłożonego przez ubezpieczoną świadectwa ukończenia kursu podstawowego (...) nie wynika ani okres zatrudnienia w charakterze nauczyciela, ani też wymiar czasu pracy. Z tego też względu świadectwo to nie może stanowić miarodajnego dowodu potwierdzającego, że w ww. okresie czasu ubezpieczona wykonywała pracę nauczycielską. W tym zakresie Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawidłowo odmówił uwzględnienia powyższego dokumentu przy ustalaniu prawa ubezpieczonej do dochodzonego przez nią świadczenia emerytalnego.

W konsekwencji powyższych rozważań, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ^{( 14)} § 1 k.p.c. oddalił odwołanie E. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 11 maja 2018 r., znak: (...), jako pozbawione uzasadnionych podstaw, o czym orzekł w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...)