Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 273/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

Sędzia SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2019r. w S.

odwołania A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 4 kwietnia 2019 r. Nr (...)

w sprawie A. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo A. S. do emerytury od dnia 27 marca 2019r.

Sygn. akt: IV U 273/19 UZASADNIENIE

Decyzją z (...)2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił A. S. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (decyzja z 4 kwietnia 2019r. k.17 akt emerytalnych za wnioskiem z 8 marca 2019r.).

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. S., reprezentowany przez pełnomocnika, wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach należy zaliczyć okres jego pracy w charakterze samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony w zakładzie pracy działającym obecnie w ramach (...) Polskiej (odwołanie k.1-3 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. S. w dniu 26 maja 2016r. ukończył (...)rok życia. W dniu 8 marca 2019r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z (...)2019r. k.1-3 akt emerytalnych). Był to drugi wniosek ubezpieczonego o emeryturę w niższym wieku emerytalnym. Pierwszy wniosek ubezpieczony zgłosił w dniu 11 grudnia 2018r. i został on załatwiony decyzją odmowną z 27 grudnia 2018r. z uwagi na niewykazanie przez ubezpieczonego 25-letniego okresu ubezpieczenia, 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach oraz niezłożenia oświadczenia w przedmiocie przekazania środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym (decyzja z 27 grudnia 2018r. k.23 akt emerytalnych za wnioskiem z 11 grudnia 2018r.).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego z 8 marca 2019r., po analizie dodatkowych dokumentów związanych z zatrudnieniem na podstawie umowy o naukę zawodu, w dniu 21 marca 2019r. organ rentowy ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury wskazując, że wykazany przez ubezpieczonego okres zatrudnienia wynosi 25 lat, ale w dalszym ciągu nie wykazał 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, a ponadto nie złożył oświadczenia w przedmiocie przekazania środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa (decyzja z 21 marca 2019r. o odmowie prawa do emerytury k.15 akt emerytalnych za wnioskiem z 8 marca 2019r.). W dniu 26 marca 2019r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego o ponowne rozpatrzenie jego wniosku o emeryturę oświadczając jednocześnie, że wnosi o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa (wniosek i oświadczenie z 26 marca 2019r. k.16 akt emerytalnych za wnioskiem z 8 marca 2019r.). Po rozpoznaniu tego wniosku, zaskarżoną decyzją z 4 kwietnia 2019r. organ rentowy po raz kolejny odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazując, że ubezpieczony nie wykazał 15 lat pracy w szczególnych warunkach (zaskarżona decyzja z 4 kwietnia 2018r. k.17 akt emerytalnych za wnioskiem z 8 marca 2019r.).

Ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w W. (obecnie w ramach Przedsiębiorstwa(...)Polska) w okresie od 16 listopada 1977r. do 28 lutego 1995r., a zatem przez 16 lat, 3 miesiące i 15 dni, w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 28 lutego 1995r. k.12 akt emerytalnych za wnioskiem z 11 grudnia 2018r.).

Ubezpieczony zatrudniony został na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 16 listopada 1977r. na czas próbny 2 tygodni, a po tym terminie na czas nieokreślony na stanowisku kierowcy i na stanowisku tym pracował do końca zatrudnienia (umowa o pracę z 16 listopada 1977r. - w aktach osobowych). Przedsiębiorstwo (...) w W. świadczyło usługi transportowe dla przedsiębiorstw z branży łączności. Ubezpieczony był zatrudniony w oddziale w/w przedsiębiorstwa w S., ekspozyturze w W. i przez cały okres zatrudnienia wykonywał prace transportowe na rzecz Zakładów (...) w W.. W całym okresie zatrudnienia ubezpieczony pracował jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Kierował samochodem marki S. 29, którym przewoził materiały do produkcji urządzeń telefonicznych, wyprodukowane już urządzenia np. centrale telefoniczne oraz metalowe odpady poprodukcyjne do hut. Uprawnienia do kierowania samochodami ciężarowymi o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony ubezpieczony uzyskał w dniu 18 października 1977r., a zatem przed rozpoczęciem pracy w w/w przedsiębiorstwie (angaże ubezpieczonego na stanowisku kierowcy samochodu, w tym wniosek z 25 lutego 1986r. o przeszeregowanie wskazujące na zatrudnienie ubezpieczonego na stanowisku kierowcy na stanowisku marki S. w (...) w W. – w aktach osobowych ubezpieczonego, zeznania świadków: J. P. i E. M. k.16v-17 akt sprawy i zeznania ubezpieczonego k.16-16v akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. S. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostaje, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek, spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia oraz złożył oświadczenie w przedmiocie przekazania środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w W. w okresie od 16 listopada 1977r. do 28 lutego 1995r. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie, które trwało 16 lat, 3 miesiące i 15 dni, ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach wykonując pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział VIII poz.2 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony wskazują dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego oraz spójne zeznania w/w świadków - współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie, a także korespondujące z tymi dowodami logiczne zeznania samego ubezpieczonego.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że A. S. przysługuje prawo do emerytury od(...)2019r. ,tj. od dnia następnego po złożeniu przez ubezpieczonego oświadczenia w przedmiocie przekazania środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa. Z tą chwilą ubezpieczony spełnił ostatnią przesłankę wymaganą do nabycia emerytury w niższym wieku emerytalnym.