Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2019 roku

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska-Szota

Protokolant: stażysta Kamila Kupiec

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2019 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Banku S. A. we W. przeciwko L. J.

o zapłatę 5 967,70 zł

oddala powództwo.

(...)

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank S.A. z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanej L. K. kwoty 5 967,70 zł z odsetkami umownymi w wysokości 10 % w stosunku rocznym od kwoty 2 799,34 zł od dnia 5 grudnia 2017 r., odsetkami umownymi w wysokości 9 % w stosunku rocznym od kwoty 2 077,74 zł od dnia 5 grudnia 2017 r., odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że zawarła z pozwaną umowę o przyznanie limitu kredytowego 5 000 zł i wydanie karty, a pozwana zobowiązała się do dokonywania spłat kwot transakcji wraz z należnymi odsetkami oraz opłatami i prowizjami. Strona powodowa podała, że pozwana dokonała przy pomocy karty transakcji gotówkowych na kwotę 2 799,34 zł i 2 077,74 zł transakcji bezgotówkowych, lecz pozwana nie uregulowała ciążącego na niej zobowiązania.

Następnie strona powodowa sprecyzowała jednoznacznie nazwisko pozwanej na K. – J..

Od wydanego przez referendarza sądowego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwana wniosła sprzeciw zaskarżając go w całości i podniosła zarzut nieudowodnienia roszczenia w całości, przedwczesność powództwa, a z ostrożności zarzut przedawnienia roszczenia. Pozwana wskazała, że nie uznaje roszczenia ani co do wysokości, ani co do zasady. Pozwana zaprzeczyła, by doszło do wypowiedzenia umowy, a ponadto, by zaszły podstawy do wypowiedzenia umowy. Zakwestionowała otrzymywanie korespondencji od powódki. Pozwana podniosła także, iż powód nie zrealizował ciężarów procesowych.

W piśmie procesowym z dnia 10 maja 2019 r. strona powodowa podtrzymała dotychczasowe stanowisko, zaś pozwana ustosunkowując się do niego zaprzeczyła, by otrzymała korespondencję od strony powodowej, w tym wypowiedzenie umowy podnosząc, że nigdy nie została jej skutecznie ani prawidłowo doręczona.

Strona powodowa otrzymała odpis pisma pozwanej 14 czerwca 2019 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 czerwca 2014 r. strona powodowa (...) Bank S.A. we W. i pozwana L. K. zawarli umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty (...) nr (...).

Dowód:

umowa o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty z 26.06.2014 r. – k.20 – 22

regulamin umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty – k.23 – 25

tabela opłat i prowizji dla kart kredytowych – k.26 - 28

wniosek o przyznanie limitu i wydanie karty kredytowej - k.84

W okresie od 18 lipca 2014 r. do 15 lutego 2017 r. pozwana dokonała transakcji gotówkowych kartą na kwotę 2 820 zł, zaś w okresie od 13 sierpnia 2014 r. do 17 marca 2017 r. transakcji bezgotówkowych na kwotę 2 077,74 zł

Dowód: wykaz operacji na rachunku karty – k.17 – 19

Strona powodowa sporządzał informacje o blokadzie rachunku karty kredytowej oraz ostateczne wezwanie do zapłaty z 21.08.2017 r.. Pismem z dnia 14 września 2017 r. strona powodowa wypowiedziała umowę zawartą w dniu 26 czerwca 2014 r. z powodu naruszenia warunków umowy poprzez brak spłaty zaległości na rachunku karty kredytowej wezwała do uregulowania kwoty 1 355,83 zł. Jednocześnie strona powodowa wskazała, że brak spłaty spowoduje po upływie okresu wypowiedzenia wymagalność całego zadłużenia w kwocie 5 300,67 zł. Strona powodowa nadała to pismo przesyłką poleconą w dniu 15 września 2017 r.

Dowód:

informacja o blokadzie rachunku karty kredytowej z 6.06.2017 r. - k.85

informacje z 19.04.2017 r., 30.10.2017 r., 13.11.2017 r. - k.86, 87 i 88

ostateczne wezwanie do zapłaty - k. 89

oświadczenie o wypowiedzeniu umowy - k.90

kserokopia książki nadawczej – k.91 – 93

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wobec skutecznego zarzutu pozwanej dotyczącego braku doręczenia jej pisma z dnia 14 o wypowiedzeniu umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej uznać należało za przedwczesne.

Niewątpliwym jest w sprawie, że strony łączyła umowa bankowa z dnia 26 czerwca 2014 r. oraz, że pozwana nie spłacała należności wynikających z transakcji dokonywanych kartą kredytową. Pozwana nie przedstawiła zgodnie z wymogami art.6 k.c. i art.232 zd. 1 k.p.c. dowodu, czy i ile zadłużenia spłaciła. Rzeczą strony powodowej było jednak wezwanie pozwanej do zapłaty, a następnie wypowiedzenie umowy i przesłanie ich za potwierdzeniem odbioru.

Skoro strona powodowa sporządziła oświadczenie o wypowiedzeniu umowy i nadała je listem poleconym, to jej rzeczą było udowodnienie, że pozwanej pismo o wypowiedzeniu zostało doręczone. Wykazanie przez powodowy Bank, że nadał pismo o wypowiedzeniu umowy listem poleconym, nie stanowi dowodu na okoliczność doręczenia pozwanej lub dorosłemu domownikowi takiego pisma. Strona powodowa powinna była wysłać te pisma przesyłką poleconą z potwierdzeniem odbioru, wszak tylko takie doręczenie w sposób niewątpliwy wykazuje komu i w jakim dniu takie pismo doręczono. Potwierdzanie odbioru wywołuje daleko idące skutki, po pierwsze, pozwala na uznanie, że adresat wówczas miał możliwość zapoznać się z jego treścią, po drugie, od daty doręczenia biegną terminy wypowiedzenia.

Zgodnie z przepisami działu III umowy – Nieterminowa spłata wykorzystanego limitu ust. 5 pkt b bank może wypowiedzieć umowę w przypadku braku spłaty wymagalnego zadłużenia lub jego części, po uprzednim wezwaniu posiadacza karty do zapłaty zaległych spłat lub ich części w terminie ustalonym przez bank, nie krótszym niż 7 dni od daty otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy. Pozwana podniosła, że nie otrzymała w ogóle korespondencji przesyłanej przez bank. Dołączone do pisma procesowego strony powodowej informacje o blokadzie rachunku karty kredytowej z dnia 6 czerwca 2017 r. i pozostałe informacje, ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 21 sierpnia 2017 r., w którym wezwano pozwaną do zapłaty zadłużenia 1 152,30 zł w terminie 14 dni od otrzymania pisma z zagrożeniem wypowiedzeniem umowy oraz oświadczenie o wypowiedzeniu umowy nie zostały przesłane za potwierdzeniem odbioru. Zatem nie sposób określić kiedy ostatecznie wezwanie do zapłaty zostało doręczone pozwanej i czy zostało doręczone w ogóle, a od daty doręczenia biegł pozwanej termin 14 dni na spłatę zadłużenia. Podobnie w przypadku oświadczenia o wypowiedzeniu, nie sposób określić czy i kiedy doręczono pozwanej to oświadczenie.

Skoro powodowy bank wysyłał takie przesyłki bez potwierdzenia odbioru, to powinien wykazać w sposób niewątpliwy daty ich doręczenia pozwanej. Strona powodowa tych okoliczności nie wykazała zgodnie z art. 6 k.c. i art.232 zd. 1 k.p.c., w związku z tym powództwo uznać należało za przedwczesne. Wskazać ponadto należy, że w określonych przypadkach w braku wypowiedzenia określonego stosunku prawnego, wniesienie pozwu traktowane jest jako jego wypowiedzenie. Jednak w niniejszej sprawie nie może być o tym mowy, wszak brak jest potwierdzenia doręczenia ostatecznego wezwania do zapłaty należności w terminie 14 dni i dopiero po skutecznym doręczeniu takiego wezwaniu, w przypadku braku zapłaty należności strona powodowa zgodnie z powołanym przepisem umowy była uprawniona do wypowiedzenia umowy.

Mając na względzie powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.