Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2012 roku

Sąd Rejonowy w Głogowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Molisak

Protokolant: Beata Nawrocka

przy udziale Prokuratora: Joanna Kłosowka

po rozpoznaniu dnia 24 września 2012 roku sprawy

1. P. K.(K.)

syna S.i E.zd. K.

urodzonego (...) w Z.

zamieszkałego (...)-(...) G., ul. (...)

oskarżonego o to, że:

I w dniu 29 października 2011r. w G. przy ulicy (...) w komisie telefonów komórkowych na terenie galerii handlowo - usługowej (...), przed pracownikiem komisu A. R., w czasie sporządzania umowy sprzedaży telefonu komórkowego m-ki (...) nr (...), podrobił podpis nieżyjącego T. R. (1), a następnie umowę tę jako autentyczną przedłożył do realizacji;

tj. o czyn z art. 270 §1 kk

II w dniu 29 października 2011r. w G. przy ulicy (...) w komisie telefonów komórkowych na terenie galerii handlowo - usługowej (...), przed pracownikiem komisu A. R., w czasie sporządzania umowy sprzedaży telefonu komórkowego m-ki (...) nr (...), posłużył się dowodem osobistym T. R. (1) nr (...), zmarłego w 2010r., a który to dokument został mu udostępniony przez T. R. (2);

tj. o czyn z art. 275 §1 kk

III w dniu 29 października 2011r. w G. przy ulicy (...) w komisie telefonów komórkowych na terenie galerii handlowo - usługowej (...) działając wspólnie i w porozumieniu z T. R. (2), za kwotę 200zł sprzedał telefon komórkowy m-ki (...) nr (...), wartości 300 zł, pomimo, iż wiedział, że mienie to zostało uzyskane za pomocą czynu zabronionego tj. dokonanego w okresie 25-26 października 2011r. w miejscowości K., pow. (...), włamania do pomieszczeń biurowych Gospodarstwa Rolnego (...) na szkodę jego właścicieli małżeństwa K. i T. L.;

tj. o czyn z art. 291 §1 kk

2. T. R. (2) (R.)

syna F.i E.zd. T.

urodzonego (...) w L.

zamieszkałego (...)-(...) G., ul. (...)

oskarżonego o to, że:

IV w dniu 29 października 2011r. w G. przy ulicy (...) w komisie telefonów komórkowych na terenie galerii handlowo - usługowej (...) działając wspólnie i w porozumieniu z P. K. za kwotę 200zł sprzedał telefon komórkowy m-ki (...) nr (...), wartości 300 zł, pomimo, iż wiedział, że mienie to zostało uzyskane za pomocą czynu zabronionego tj. dokonanego w okresie 25-26 października 2011r. w miejscowości K. włamania do pomieszczeń biurowych Gospodarstwa Rolnego (...) na szkodę jego właścicieli małżeństwa K. i T. L.;

tj. o czyn z art. 291 §1 kk

V w miejscu i czasie jak w punkcie III przed pracownikiem komisu A. R. w czasie spisywania umowy sprzedaży przedmiotowego telefonu dopomógł P. K. posłużeniu się przez niego dowodem osobistym nr (...) zmarłego w 2010r. T. R. (1) poprzez udostępnienie mu tego dokumentu

tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 275 § 1 kk

I oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, że uznaje go za wypadek mniejszej wagi określony w art. 270 §2a kk i za to na podstawie art. 270 §2a kk w zw. z art. 34 kk i art. 35 §1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym

II oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 275 §1 kk w zw. z art. 34 kk i art. 35 §1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym;

III oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, że uznaje go za wypadek mniejszej wagi określony w art. 291 §2 kk i za to na podstawie art. 291 §2 kk w zw. z art. 34 kk i art. 35 §1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym;

IV na podstawie art. 85 kk oraz 86 §1 i §3 kk wymierzone oskarżonemu P. K. kary ograniczenia wolności łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym;

V na podstawie art. 63 §1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu P. K. okres zatrzymania w dniu 8 i 9 listopada 2011 r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy dwóm dniom kary ograniczenia wolności;

VI oskarżonego T. R. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku z tym ustaleniem, że uznaje go za wypadek mniejszej wagi określony w art. 291 §2 kk i za to na podstawie art. 291 §2 kk w zw. z art. 33 §1 i 3 kk wymierza mu karę grzywy w wysokości 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych, licząc jedną stawkę dzienną po 10 (dziesięć) złotych;

VII oskarżonego T. R. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt V części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 19 §1 kk w zw. z art. 275 §1 kk w zw. z art. 33 §1 i 3 kk wymierza mu karę grzywy w wysokości 30 (trzydzieści stawek dziennych, licząc jedną stawkę dzienną po 10 (dziesięć) złotych;

VIII na podstawie art. 85 kk oraz 86 §1 i §2 kk wymierzone oskarżonemu T. R. (2) kary grzywny łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną grzywny w wysokości 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych, licząc jedną stawkę dzienną po 10 (dziesięć) złotych;

IX na podstawie art. 63 §1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zalicza oskarżonemu T. R. (2) okres zatrzymania w dniu 7, 8 i 9 listopada 2011 r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy dwóm dziennym stawkom grzywny

X na podstawie art. 44 §1 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego wymienionego w wykazie dowodów rzeczowych nr I/519/11 pod poz. nr 1 na k. 62 i na podstawie art. 195 kkw nakazuje pozostawić go w aktach sprawy;

XI na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późniejszymi zmianami) zwalnia oskarżonego P. K. od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierza im opłaty sądowej;

XII na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 633 kpk i art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późniejszymi zmianami) zasądza od oskarżonego T. R. (2) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe 40 (czterdzieści) złotych i wymierza mu 60 (sześćdziesiąt) złotych opłaty.

Sygn. akt II K 906/12

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. K. i T. R. (2) mieszkają w G.. W dniu 26 października 2011 r. nieustaleni sprawcy dokonali włamania do pomieszczeń biurowych Gospodarstwa Rolnego (...) w miejscowości C.. Z pomieszczeń tych zabrali min. telefon komórkowy marki N. (...) o nr (...) z osprzętem. Telefon ten trafił do P. K., który postanowił sprzedać go w komisie. W tym celu skontaktował się z T. R. (2), który posiadał dowód osobisty zmarłego brata T. R. (1). W dniu 29 października 2011 r. udali się do komisu firmy (...) znajdującego się w G. w galerii handlowej (...). Tam P. K., posługując się uzyskanym wcześniej od T. R. (2) dowodem osobistym T. R. (1), sprzedał telefon i osprzęt za kwotę 200 zł. Rozmowy prowadził z pracownikiem firmy (...). Ten sporządził umowę sprzedaży i nie zwrócił uwagi na to, że P. K. posługiwał się cudzym dowodem osobistym. Umowa została podpisana przez P. K.. T. R. (2) był obecny w komisie, ale nie prowadził żadnych rozmów z pracownikiem komisu.

Telefon N. (...) o nr (...) z osprzętem został nabyty w dniu 31 października 2011 r. przez B. T..

T. R. (1) zmarł w dniu 27 czerwca 2010 r.

Dowód: zeznania świadka A. R. – k. 26-26v, 47v, 49v, 78v, 146v-147

zeznania świadka B. T. – k. 13v

zeznania świadka T. P. – k. 144-144v

protokół zatrzymania rzeczy - k. 15-16

umowa sprzedaży towaru używanego z dnia 29.10.2011 r. – k. 112

odpis skrócony aktu zgonu T. R. (1) – k. 77

Z opinii biegłego sądowego z zakresu grafologii z dnia 24 marca 2012 r. wynika, że podpis sprzedającego o treści (...) widniejący na umowie sprzedaży z dnia 29 października 2011 r. został nakreślony przez P. K.. Zebrany materiał pozwolił na wydanie opinii kategorycznej.

Dowód: opinia biegłego sądowego z dnia 24.03.2012 r. – k. 102-111

Oskarżony P. K. ma 29 lat. Posiada wykształcenie zawodowe i wyuczony zawód murarz. Obecnie jest zarejestrowany w PUP jako bezrobotny, utrzymuje się z zajęć dorywczych. Jest ojcem 3 dzieci, ale nie łoży na ich utrzymanie. Był karany sądownie, nie był leczony psychiatrycznie i odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 56, 143

karta karna - k. 75-76

odpis wyroku z dnia 08.03.2010 r. – k. 83

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do stawianych mu zarzutów. Wyjaśnił, że nie ma nic wspólnego ze sprzedażą telefonu N. skradzionego z Gospodarstwa Rolnego (...). W dniu 29 października 2011 r. remontował łazienkę u N. G. i nie mógł być w komisie firmy (...). Przed Sądem wyjaśnił podobnie. Oświadczył też, że według uzyskanych informacji zmarły T. R. (1) posiadał 6 dowodów osobistych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 57, 122v, 143v

Oskarżony T. R. (2) ma 32 lata. Posiada wykształcenie zawodowe i wyuczony zawód stolarz. Jest zatrudniony w firmie (...) z wynagrodzeniem ok. 1000 zł. Na utrzymaniu ma 2 dzieci. Nie był karany sądownie, nie był leczony psychiatrycznie i odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 52, 143v

karta karna - k. 74

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do stawianych mu zarzutów. Wyjaśnił, że nic nie wie o skradzionym telefonie. Nie pamięta co robił w dniu 29 października 2011 r., ale prawdopodobnie przebywał razem z matką. Nie wie dlaczego pracownik komisu wskazuje go jako jedną z osób, która brała udział w sprzedaży telefonu. Przed Sądem wyjaśnił podobnie.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 53, 143v-144

Sąd zważył, co następuje:

Na podstawie zgromadzonego w aktach materiału dowodowego wina oskarżonych nie budzi wątpliwości. Sąd uznał ich za winnych popełnienia zarzucanych im czynów, ale częściowo zmienił ich kwalifikacje prawne.

Wniosek taki Sąd przyjął przede wszystkim na podstawie zeznań świadka A. R.. Sąd uznał te zaznania za wiarygodne w całości. Świadek ten konsekwentnie wskazywał na oskarżonych jako osoby, które w dniu 29.10.2011 r. były w komisie i oferowały do sprzedaży telefon marki N. (...) o nr (...) z osprzętem. Świadek, mimo upływu czasu, potrafił wskazać każdego z oskarżonych i określić jego rolę. Nadto rozpoznał ich na okazywanych mu tablicach poglądowych i w sądzie. Sąd zwrócił uwagę na sposób składania zeznań przez świadka. Zeznawał on pewnym głosem, bez wahań i wątpliwości. Nadto świadek nie ukrywał przed Sądem swojego zaniedbania w postaci braku podpisu na umowie oraz braku weryfikacji wyglądu oskarżonego (...) z okazywanym dowodem osobistym. Taka postawa dodatkowo przemawia za obiektywnością tych zeznań i ich wiarygodnością.

Zeznania świadka A. R. dotyczące okoliczności podpisania umowy przez oskarżonego (...) znajdują potwierdzenie w opinii biegłego sądowego z zakresu grafologii. Opinia ta nie budzi zastrzeżeń Sądu. Została ona sporządzona zgodnie z zasadami i na podstawie materiału dowodowego zawierającego wpływowe, jak i bezwpływowe próbki pisma oskarżonego (...). Biegły stwierdził, że uzyskany materiał dowodowy pozwala uznać w sposób kategoryczny, iż umowa z dnia 29.10.2011 r. została podpisana przez P. K..

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych i uznał ja za przyjętą linię obrony. Przedstawione przez nich wersje zaprzeczające sprzedaży przez nich telefonu z osprzętem w komisie E. w dniu 29.10.2012 r. nie znajdują potwierdzenia w uzyskanym materiale dowodowym. Oskarżeni kwestionowali wiarygodność zeznań świadka A. R. uznając, że nie zasługują one na uwzględnienie z powodu błędne wskazanie przez niego wzrostu każdego z nich. W ocenie Sadu, mając na uwadze zeznania tego świadka, jak też opinię biegłego z zakresu grafologii, błędne wskazanie wzrostu oskarżonych jest kwestią bez znaczenia. Na niekorzyść obu oskarżonych przemawia też zaledwie 3 dniowy odstęp między włamaniem w miejscowości C. a sprzedażą telefonu w komisie E.. Z tego powodu Sąd uznał każdego z oskarżonych za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów. Jednak analizując wszystkie okoliczności tych zachowań, mając na uwadze samą wartość sprzedanego telefonu, jego odzyskanie przez pokrzywdzonych oraz fakt, że do tych zachowań doszło również w wyniku zaniedbań pracownika komisu Sąd uznał, że czyny wymienione w pkt. I i III ao dotyczące P. K. oraz czyn wymieniony w pkt. IV ao dotyczący T. R. (2) należy uznać za wypadki mniejszej wagi odpowiednio z art. 270 §2a kk i z art. 291 §2 kk.

Przy ustaleniu rodzaju kar oraz ich wielkości w odniesieniu do każdego z oskarżonych Sąd wziął pod uwagę okoliczności popełnienia zarzucanych im czynów. Obaj oskarżeni działali z niskich pobudek, bo w celu uzyskania korzyści majątkowej. Nadto godzili się na wprowadzenie do legalnego obrotu rzeczy pochodzące z przestępstwa. Do tego wykorzystali dokument, którym nie mieli prawa dysponować. Natomiast jako okoliczność łagodzącą uznano młody wiek obu oskarżonych, a w stosunku do T. R. (2) jego dotychczasową niekaralność. Sąd uznał, że wobec nich należy wymierzyć kary bez warunkowego zwieszenia ich wykonania. Jednak analizując okoliczności tych czynów, ich stopień szkodliwości społecznej, różne role każdego z oskarżonych i ich sytuacje rodzinne Sąd doszedł do przekonania, że w stosunku do P. K. należy wymierzyć karę ograniczenia wolności, a w stosunku do T. R. (2) karę grzywny.

W związku z tym Sąd wymierzył oskarżonemu P. K. za czyn z art. 270 §2 a kk karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, za czyn z art. 275 §1 kk karę 2 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, a za czyn z art. 291 §2 kk karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Następnie orzeczone kary jednostkowe połączono przy zastosowaniu zasady częściowej absorpcji i wymierzono mu karę łączną 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Na poczet tej kary Sąd zaliczył okres zatrzymania oskarżonego P. K. w dniach 8 i 9.11.2011 r.

Natomiast wobec oskarżonego T. R. (2) za czyn z art. 291 §2 kk wymierzono karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych, licząc jedną stawkę dzienną po 10 złotych, a za czyn z art. 18 §3 kk w zw. z art. 275 §1 kk karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych, licząc jedną stawkę dzienną po 10 złotych. Kary te przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji połączono i orzeczono karę łączną 60 stawek dziennych, licząc jedną stawkę dzienną po 10 złotych. Sąd stosując te zasadę miał na uwadze zwartość czasową zarzucanych czynów. Przy ustalaniu wysokości jednej stawki dziennej Sąd analizował sytuację majątkową T. R. (2). Na poczet kary łącznej grzywny zaliczono okres zatrzymania oskarżonego w dniach 7, 8 i 9.11.2011 r.

Sąd na podstawie art. 44 §1 kk orzekł przepadek zabezpieczonej umowy z dnia 29.10.2011 r. i nakazał pozostawienie jej w aktach sprawy.

Na podstawie art. 633 kpk w zw. z art. 627 kpk oraz art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 o opłatach w sprawach karnych (Dz. U 1983, nr 49, poz. 233) Sąd obciążył oskarżonego T. R. (2) proporcjonalną kwotą poniesionych kosztów sądowych i wymierzył mu 60 złotych opłaty. Oskarżony uzyskuje stały dochód, a uiszczenie tych kwot nie spowoduje zbytniego uszczerbku dla niego. Natomiast mając na uwadze brak dochodów oskarżonego P. K. Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów i nie wymierzył mu opłaty.