Sygn. akt: II Cz 830/13
Dnia 31 stycznia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny – Odwoławczy
w następującym składzie:
Przewodniczący – SSO Piotr Starosta
Sędziowie – SO Bogumił Goraj
SO Aurelia Pietrzak (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2014 r. w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku (...) Spółki z o.o. w B.
z udziałem Z. M.
o egzekucję świadczenia pieniężnego
w przedmiocie skargi wierzyciela na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie rejonowym w Inowrocławiu z dnia 30 stycznia 2013 r. w przedmiocie zatrzymania tytułu wykonawczego w aktach sprawy
na skutek zażalenia wierzyciela na postanowienie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 12 lipca 2013 r., sygn. akt: I Co 534/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
Sygn. akt II Cz 830/13
Postanowieniem z dnia 12 lipca 2013 r., w sprawie o sygn. akt I Co 534/13, Sąd Rejonowy w Inowrocławiu, odrzucił wniosek wierzyciela o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z dnia 9 maja 2013 r. i doręczenia go wraz z uzasadnieniem. W uzasadnieniu wskazał, że postanowienie z dnia 9 maja 2013 r. oddalające skargę na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Inowrocławiu A. P. w przedmiocie zatrzymania tytułu wykonawczego w aktach sprawy Km 1386/10 nie jest zaskarżalne, ponieważ nie kończy postępowania w sprawie, nie zostało również wymienione w 394 § 1 k.p.c.
Zażalenie na postanowienie złożył wierzyciel, zarzucając naruszenie art. 357 § 2 k.p.c. w zw. z art. 394 § 1 k.p.c. polegające na błędnym przyjęciu, że postanowienie z dnia 9 maja 2013 r. nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie i wnosząc o jego uchylenie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie wierzyciela nie jest uzasadnione, a zarzuty w nim zawarte nie zasługują na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 767 4 § 1 k.p.c., zażalenie na postanowienie sądu przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie. W postępowaniu egzekucyjnym zastosowanie tego środka zaskarżenia jest możliwe w wypadkach wskazanych w przepisach szczególnych części trzeciej kodeksu postępowania cywilnego. Ponadto stosownie do art. 394 § 1 k.p.c., który poprzez art. 13 § 2 k.p.c. znajduje zastosowanie również w postępowaniu egzekucyjnym, zażalenie przysługuje na postanowienia sądu kończące postępowanie w sprawie oraz pozostałych wypadkach enumeratywnie wymienionych w powołanym przepisie. Innymi słowy nie można domniemywać zaskarżalności postanowienia zażaleniem.
Postanowienie Sądu I instancji oddalające skargę na czynność komornika sądowego w przedmiocie zatrzymania tytułu wykonawczego w aktach sprawy nie zostało expressis verbis wymienione jako zaskarżalne w przepisach kodeksu postępowania cywilnego. Należało zatem ocenić, czy jest to postanowienie kończące postępowanie w sprawie. W tym miejscu podkreślenia wymaga, iż na gruncie przepisów postępowania egzekucyjnego zwrotu „kończącego postępowanie w sprawie” nie należy rozumieć dosłownie, a mianowicie, że chodzi tu o definitywne zakończenie całego tego postępowania. Zwrot ten odnosi się do takich orzeczeń sądowych, które kończą samodzielną część tego postępowania ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 listopada 1997 r., III CZP 55/97).
Postanowienie z dnia 9 maja 2013 r. w przedmiocie oddalenia skargi wierzyciela, nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie. Na skutek oddalenia skargi na czynność komornika ani postępowanie egzekucyjne, ani jego część nie została bowiem zakończona.
Wobec powyższego postanowienie Sądu Rejonowego nie podlegało uzasadnieniu jako niezaskarżalne.
W konsekwencji Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.