Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1087/18 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Marek Makowczenko

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Urszula Duszak

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2019 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Z. D.

przeciwko (...) S.A. z/s w W.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z/s w W. na rzecz powoda Z. D. kwotę 10.386,58 zł (dziesięć tysięcy trzysta osiemdziesiąt sześć złotych 58/100) z stawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11.09.2015r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3917 zł (trzy tysiące dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

3.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Giżycku) kwotę 1052,87 zł( jeden tysiąc pięćdziesiąt dwa złote 87/100) tytułem zwrotu kosztów opinii biegłego.

SSR Marek Makowczenko

Sygn. akt I C 1087/18

UZASADNIENIE

Powód Z. D. wniósł do tut. Sądu pozew przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 10.386,58 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 11 września 2015 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podał, iż zawarł z pozwanym umowę ubezpieczenia (...) o numerze rejestracyjnym (...), która uległa uszkodzeniu w okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej. Pozwany odmówił wypłaty odszkodowania powołując się na szkody wynikłe wskutek zaniedbań w prawidłowej konserwacji.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. ( obecnie (...) S.A. V. (...) w W. ) wniósł o oddalenie powództwa w całości. Twierdził, iż analiza uszkodzeń silnika dała podstawy do stwierdzenia, iż uszkodzenia silnika nie powstały w sposób podany przez powoda. Powołując się na ogólne warunki ubezpieczenia podał, iż nie ponosi odpowiedzialności za szkodę, która powstała wskutek wad konstrukcyjnych bądź zaniedbań w prawidłowej konserwacji. Z ostrożności procesowej podniósł także zarzut niewykazania wysokości szkody.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód Z. D. jest właścicielem łodzi motorowej klasy V. o numerze rejestracyjnym (...)- (...) wraz z silnikiem marki T. nr (...).

(okoliczności bezsporne)

W dniu 25.06.2015 r. powód zawarł z pozwanym (...) S.A. z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia przedmiotowej łodzi wraz z wyposażeniem, w tym silnikiem T. nr (...). Ochrona ubezpieczeniowa obejmowała okres od dnia 26.06.2015 r do dnia 25.06.2016 r.

W dniu 05.08.2015 r. powód dokonał w Przedsiębiorstwie Handlowo-Usługowym (...) prowadzonym przez R. F. przeglądu gwarancyjnego silnika, w toku którego wymieniono olej. Wcześniej, w dniu 31.07.2015 r., dokonano kontroli silnika w postaci sprawdzenia poziomu oleju w przekładni, sprawdzenia czy wszystkie nakrętki i śruby są prawidłowo dokręcone, nasmarowania wszystkich miejsc, które tego wymagają. Sprawdzono także montaż i zamocowanie silnika na pawęży, montaż i dokręcenie śruby napędowej oraz regulację manetki zdalnego sterowania silnikiem.

( dowód : polisa – k. 8, ogólne warunki ubezpieczenia – k. 37-43, karta serwisowo-gwarancyjna – k. 139)

W dniu 09.08.2015 r. w porcie w R. w czasie przestawiania łodzi z jednego miejsca na drugie na skutek uderzenia w podwodną przeszkodę silnik uległ uszkodzeniu. Doszło do zerwania osłony śruby napędowej oraz utraty śruby napędowej wraz z częścią przekładni i mechanizmu zmiany kierunku obrotów spodziny.

( dowód : przesłuchanie powoda – k. 139, opinia biegłego sądowego B. P. – k. 74-87)

O szkodzie powód niezwłocznie powiadomił pozwanego, który w dniu 11.08.2015 r. przyjął zgłoszenie. W październiku 2015 r. na zlecenie pozwanego dokonano oględzin łodzi. W piśmie z dnia 27.10.2015 r. pozwany odmówił wypłaty odszkodowania powołując się na zaniedbania w prawidłowej konserwacji silnika stwierdzone w toku oględzin. Po ponownej analizie sprawy pozwany nie zmienił stanowiska.

( dowód : pismo z 27.10.2015 r. – k. 9, korespondencja e-mail z 09.11.2015 r. - k. 10, pismo z 16.12.2015 r. – k. 11)

Na zlecenie powoda Przedsiębiorstwo Usługowo- (...) sporządziło opinię w przedmiocie stanu technicznego silnika stwierdzając, iż został on uszkodzony prawdopodobnie w wyniku napłynięcia łodzią na przeszkodę podwodną. Jednocześnie dokonano wyceny naprawy na kwotę 10.386,58 zł

( dowód : opinia – k. 13, akta szkody – k. 51)

W piśmie z dnia 04.04.2016 r. powód skierował do pozwanego ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty 10.386,58 zł tytułem odszkodowania. Świadczenie nie zostało wypłacone.

( dowód : pismo z 04.04.2016 r. – k. 12, pismo z 04.05.2016 r. – k. 14)

Sąd zważył, co następuje:

Podstawą roszczenia w niniejszej sprawie jest art. 805 § 1 k.c. w związku z zawartą w dniu 25.06.2015 r. umową ubezpieczenia jachtu motorowego z silnikiem.

Bezspornym pozostawało, iż strony procesu łączyła wskazana wyżej umowa dobrowolnego ubezpieczenia łodzi motorowej potwierdzona polisą nr (...) (k. 8). Nie budziło także wątpliwości, iż przedmiot ubezpieczenia uległ uszkodzeniu w czasie trwania ochrony ubezpieczeniowej. Kwestią sporną była natomiast przyczyna powstania szkody i w pozostający w związku z tym fakt powstania po stronie ubezpieczyciela obowiązku jej naprawienia.

Zakres uszkodzeń oraz mechanizm ich powstania Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w toku postępowania likwidacyjnego, w szczególności sporządzonych fotografii (k. 51) oraz przesłuchania powoda na okoliczność sposobu eksploatacji silnika i okoliczności jego uszkodzenia. Sąd oparł się także w części na wnioskach płynących z opinii biegłego sądowego z zakresu budowy i eksploatacji jednostek pływających B. P.. W kontekście treści przywołanej opinii biegłego sądowego oraz przesłuchania powoda nie mogło budzić wątpliwości, iż bezpośrednią przyczyną uszkodzenia silnika było uderzenie w dniu 09.08.2015 r. w czasie manewru w porcie w twardą podwodną przeszkodę.

W świetle całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd nie uwzględnił jednak twierdzenia biegłego, iż na rozmiar uszkodzeń wpływ miały braki w prawidłowej konserwacji i właściwym utrzymaniu łodzi uznając je za sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym. Biegły podał bowiem, iż brak staranności w nadzorze nad eksploatacją silnika przejawiał się w nieprawidłowym montażu silnika, śladach korozji wewnątrz mechanizmu zmiany obrotów, a także na niewykonaniu niezbędnych zabiegów konserwacyjnych jak kontrola smarowania przekładni i transmisji napędu. Na podstawie zgromadzonej dokumentacji biegły nie był jednak w stanie jednoznacznie stwierdzić, czy w przypadku prawidłowej eksploatacji nie doszłoby do uszkodzenia, bądź zakres uszkodzeń byłby mniejszy (str. 11 opinii). Podzielić należy w tym kontekście także twierdzenia pełnomocnika powoda, iż ustaleń biegły dokonywał w oparciu o fotografie sporządzone w październiku 2015 r. – tj. dwa miesiące po zdarzeniu. W tym okresie dojść mogło do rdzewienia silnika, co przyznał biegły w opinii uzupełniającej (str. 2 opinii z dnia 18.04.2019 r.).

Analizując dodatkowo okoliczności sprawy Sąd miał na uwadze, iż od wydania silnika powodowi do dnia zdarzenia upłynęło 9 dni (31.07.2015 r. – 09.08.2015 r.). Brak było podstaw by nie dać wiary twierdzeniom powoda, który podał, iż silnik w tym okresie używany był wyłącznie przez 20 godzin oraz przez trzy dni po dokonaniu przeglądu w dniu 05.08.2015 r. Istotne także było, że w dniu wydania silnika oraz w dniu 05.08.2015 r. poddany był on kontroli i konserwacji w specjalistycznym przedsiębiorstwie trudniącym się naprawą i konserwacją maszyn i urządzeń, w tym silników (por. wpis w (...) dostępny w systemie teleinformatycznym). W toku tych czynności dokonano sprawdzenia elementów konstrukcyjnych silnika, poziomu oleju w przekładni oraz nasmarowania wszystkich miejsc, które tego wymagały. Dokonano także sprawdzenia montażu i zamocowania silnika na pawęży, co potwierdzone zostało zapisem w karcie gwarancyjnej (k. 139). W tych okolicznościach nie można przypisać powodowi niedbalstwa czy braku należytej staranności w konserwacji łodzi, której wymaga się od właściciela. Nie można także uznać, iż nastąpiła okoliczność wyłączająca odpowiedzialność ubezpieczyciela określona w § 5 ust. 11 OWU w postaci powstania szkody wskutek wad konstrukcyjnych, bądź zaniedbań w prawidłowej konserwacji przedmiotu ubezpieczenia, bowiem bezpośrednią jej przyczyną było uderzenie w przeszkodę podwodną. Z tego względu Sąd uznał roszczenie za udowodnione co zasady. Wysokość szkody ustalono natomiast w oparciu o kosztorys szkody sporządzony w dniu 14.08.2015 r. i przedłożony przez powoda w toku postępowania likwidacyjnego (k. 51), którego konkretne elementy nie zostały zakwestionowane przez pozwanego w toku niniejszego postępowania.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 471 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c. – tj. od dnia następującego po upływie 30 dni od otrzymania przez pozwanego zawiadomienia o wypadku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Na koszty poniesione przez powoda składały się koszty zastępstwa procesowego (3.600 zł), opłata sądowa od pozwu (300 zł) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 300) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. Sąd nakazał pobrać od pozwanego jako strony przegrywającej proces poniesione tymczasowo przez Skarb Państwa wydatki związane z przeprowadzeniem dowodu z opinii biegłego.