Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Ewelina Wolny

Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

Przy udziale Asesora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Katarzyny Kulczyńskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 lipca 2019 roku sprawy

P. K.

syna G. i D. z domu B., ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 15 stycznia 2019 roku, na drodze krajowej (...), na ulicy (...) w miejscowości R., woj. (...)- (...), w ruchu lądowym prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...), znajdując się pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w stężeniu 108,7 ng/ml we krwi,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

I.  oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 178a § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk skazuje go na karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny z ustaleniem stawki dziennej na 10 (dziesięć) zł,

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat,

III.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięć tysięcy) zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od godz. 9.30 w dniu 15 stycznia 2019 r do 11.28 w dniu 16 stycznia 2019 r uznając grzywnę za wykonaną w wymiarze czterech stawek dziennych,

V.  na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od 15 stycznia 2019 r do 15 lutego 2019 r,

VI.  na podstawie art. 43 § 3 kk zobowiązuje oskarżonego do zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów do Starostwa Powiatowego w P.,

VII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2019r. oskarżony P. K. w trakcie zakupił od nieustalonej osoby i zażył substancję psychoaktywną z zawartością amfetaminy. Następnie, w dniu 15 stycznia 2019r. kierował samochodem marki V. (...) o nr rej. (...), przewożąc dwóch pasażerów. W trakcie przejazdu przez miejscowość R. został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy policji Ł. P. i D. G., którzy stwierdzili, że pasażer siedzący z przodu nie korzystał z pasów bezpieczeństwa. W czasie kontroli oskarżony zachowywał się nienaturalnie, był pobudzony i podenerwany, co wzbudziło w policjantach podejrzenie, iż może on znajdować się pod wpływem alkoholu lub innego środka odurzającego. Został poddany badaniu urządzeniem (...), wykazało ono obecność amfetaminy w jego ślinie. Następnie P. K. został przewieziony do szpitala w celu pobrania krwi, a następnie osadzony w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych Komendy Powiatowej Policji w S.. W wyniku badania pobranej od oskarżonego krwi stwierdzono obecność w jego organizmie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, o stężeniu 108,7 ng/ml.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. K. na k. 90 – 90v zeznania świadka Ł. P. na k. 49v i k. 90v, protokół badania śliny na k. 2 – 3, protokół pobrania krwi na k. 26 – 26v, opinia toksykologiczna na k. 30 – 47, protokół zatrzymania na k. 65 - 66).

Oskarżony P. K. przyznał się do kierowania samochodem, powołując się zarazem na brak świadomości utrzymywania się substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, zażytej 12 stycznia 2019r., przez tak długi okres, sięgający kilku dni, podkreślił także, iż gdyby wskazywało na to jego samopoczucie, na pewno zdecydowałby się na prowadzenie pojazdu. Nadmienił także, iż nie zdawał sobie sprawy, co dokładnie kupił, gdyż był pijany. Zwrócił uwagę na posiadanie uprawnień do kierowania pojazdami od zaledwie roku i ich niezbędność dla kontynuowania zatrudnienia. (vide wyjaśnienia oskarżonego na k. 90 – 90v)

Sąd zważył, co następuje:

Przytoczone wyjaśnienia P. K. zasługują na wiarę w zakresie potwierdzającym sprawstwo zarzucanego mu przestępstwa, nie sposób natomiast podzielić argumentacji oskarżonego w zakresie nieświadomości rodzaju zażytej substancji psychotropowej, pozostawiania pod jej wpływem w dniu 15 stycznia 2019r. oraz deklarowanego dobrego samopoczucia, albowiem jako pozostająca w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym, a także z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego przeciętnej dorosłej osoby, może zostać potraktowana wyłącznie jako przyjęta przez oskarżonego linia obrony, zmierzająca do uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Na przytoczenie zasługują w pierwszej kolejności zeznania Ł. P., podnoszącego okoliczność nienaturalnej nerwowości P. K. w trakcie kontroli drogowej, nasuwającej przypuszczenie, iż wymieniony, nie będący notabene bezpośrednim podmiotem działań funkcjonariuszy, stwierdzających dopuszczenie się wykroczenia przez jego z pasażerów, znajduje się pod wpływem środków odurzających. (vide zeznania Ł. P. na k. 49v i k. 90v). Podkreślenia wymaga, iż wskazane przez świadka podejrzenia znalazły odzwierciedlenie w wyniku przeprowadzonego badania śliny oskarżonego urządzeniem (...) (vide k. 2 – 3), wymieniony nie miał uprzedniej styczności z P. K., przekazał naoczne spostrzeżenia poczynione w trakcie wykonywanych czynności służbowych w sposób spójny, szczegółowy i konsekwentny, co nakazuje przypisanie jego relacji przymiotu wiarygodności.

Zauważalne dla postronnego obserwatora objawy uprzedniego zażycia przez oskarżonego substancji psychotropowej zostały ponadto potwierdzone ustaleniami i konkluzjami zawartymi w opinii z zakresu toksykologii, wydanej w oparciu o badanie pobranej od P. K. krwi, stwierdzającej, iż kierując pojazdem, posiadał on w organizmie amfetaminę w stężeniu 108,7 ng/ml. (vide opinia toksykologiczna na k. 30 – 47), przy czym opinię tę, jako jasną i pełną, sporządzoną na podstawie właściwych procedur kryminalistycznych oraz specjalistycznej wiedzy biegłego z zakresu toksykologii, Sąd w pełni podzielił.

Podkreślenia wymaga, iż poziom ustalonej w organizmie oskarżonego niedozwolonej substancji psychotropowej, zgodnie z zaleceniami Krajowej Konferencji Toksykologów Sądowych dotyczących opiniowania stężeń substancji psychoaktywnych odpowiadających stanowi po użyciu alkoholu oraz stanowi nietrzeźwości, ponad dwukrotnie przekraczał dolną granicę przyjętą jako równowartość stanu nietrzeźwości, wynoszącego 50 ng/ml jako odpowiednik 0,5 promila (vide k. 44).

Ilość stwierdzonej w organizmie P. K. amfetaminy oraz jego zachowanie w konsekwencji jej uprzedniego zażycia nie pozwalają na podzielenie sugestii oskarżonego, jakoby nie zdawał on sobie sprawy z pozostawania pod wpływem przyjętej substancji. Nie sposób także, zdaniem Sądu, uznać, by wymieniony nie zdawał sobie sprawy z natury kupionego środka psychoaktywnego i zasad jego działania, stanowiących element powszechnej wiedzy, nie bez znaczenia pozostaje zarazem okoliczność, iż P. K., uzyskując uprawnienia do kierowania pojazdami zaledwie kilka miesięcy wcześniej, musiał wykazać się znajomością wpływu substancji psychoaktywnych na organizm osoby kierującej.

Podsumowując powyższe rozważania, stwierdzić należy, iż fakt popełnienia przez oskarżonego zarzuconego występku nie ulega wątpliwości. Kierując pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym, na drodze krajowej (...), w miejscowości R., po uprzednim zażyciu środka odurzającego, naruszył dyspozycję art. 178a § 1 kk.

P. K. działał umyślnie, zdając sobie sprawę z rodzaju zażytej substancji psychoaktywnej i co najmniej godząc się na pozostawianie pod jej wpływem. Stopień jego winy uznać tym samym należy za wyższy niż nieznaczny.

Analogicznie oceniono stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu występku. Na jego niekorzyść przemawia w szczególności stężenie stwierdzonej w jego organizmie substancji psychotropowej, fakt przewożenia pasażerów, kierowanie pojazdem w godzinach porannych na ruchliwej drodze, stanowiącej główną ulicę (...), w sposób stwarzający realne zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Nie bez znaczenia pozostaje także niewielkie doświadczenie praktyczne oskarżonego jako kierowcy, a także niefrasobliwa postawa wobec konsumpcji substancji ustawowo zabronionych.

Jako okoliczności łagodzącą potraktowano natomiast uprzednią niekaralność P. K. (vide k. 60).

Mając powyższe na uwadze, wymierzoną oskarżonemu karę grzywny uznać należy za adekwatną do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Bezpośrednio dolegliwa, nie przekracza możliwości finansowych pracującego młodego mężczyzny, nie posiadającego nikogo na utrzymaniu i nie może być potraktowana jako rażąco surowa. Spełnia zarazem cele prewencji indywidualnej, powstrzymując P. K. przed podobnymi zachowaniami w przyszłości, a także kształtuje społeczną świadomość prawną, przeciwdziałając poczuciu bezkarności sprawców rozpowszechnionych przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, dokonywanych pod wpływem substancji psychoaktywnych.

Środki karne, w postaci trzyletniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, na podstawie art. 42 § 2 kk oraz świadczenia na wskazany cel społeczny w kwocie 5000 zł, zgodnie z art. 43a § 2 kk, mają charakter obligatoryjny i zostały orzeczone w minimalnym ustawowym wymiarze.

Na poczet orzeczonej kary, zgodnie z art. 63 § 1 i 5 kk, zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności, zaś na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet wymierzonego zakazu prowadzenia pojazdów – okres zatrzymania prawa jazdy, zobowiązując zarazem P. K. do jego zwrotu Staroście (...) jako organowi uprawnionemu, zgodnie z dyspozycją art. 43 § 3 kk.

P. K. pracuje dorywczo, osiągając niskie, nieregularne wynagrodzenie, okoliczności te przemawiały za zwolnieniem go od kosztów sądowych w całości, na podstawie art. 624 § 1 kpk.