Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 130/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kępnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca - SSR Anna Sobolewska-Talaga

Protokolant - st. sekr. sąd. Kamila Wąsik

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2018 roku w Kępnie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. J.

przeciwko J. S. i T. S. (1)

o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej

1.  ustanawia z dniem 04 grudnia 2017 roku rozdzielność majątkową pomiędzy pozwanymi J. S. domu S. a T. S. (2) z domu K., którzy zawarli małżeństwo w dniu (...)roku w K. (odpis aktu małżeństwa Urzędu Stanu Cywilnego w K. nr (...));

2.  zasądza solidarnie od pozwanych J. S. i T. S. (1) na rzecz powoda A. J. kwotę 959,00 (słownie: dziewięćset pięćdziesiąt dziewięć 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Anna Sobolewska Talaga

Sygn. akt III RC 130/17

UZASADNIENIE

Powód A. J. działając przez pełnomocnika wystąpił w dniu 04 grudnia 2017 roku z powództwem przeciwko J. i T. małżonkom S. o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy J. i T. S. (1) wynikającej z zawarcia przez nich związku małżeńskiego.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że pozwany J. S. jest dłużnikiem powoda na kwotę sięgającą 400 tysięcy złotych łącznie z odsetkami. J. S. nie uregulował tej zaległości. Pozostawanie dłużnika w majątkowej wspólności ustawowej uniemożliwia powodowi wszczęcie wobec majątku dłużnika objętego wspólnością ustawową postępowania egzekucyjnego celem zaspokojenia jego wierzytelności.

Powód wniósł także o zabezpieczenie żądania przez orzeczenie zakazu zbywania i obciążania wskazanych w pozwie nieruchomości wchodzących w skład majątku dorobkowego pozwanych. Nadto wskazał, że w skład majątku dorobkowego J. i T. S. (1) wchodzi kilkadziesiąt nieruchomości.

Po wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych pozwu – w tym także w odniesieniu do wniosku o zabezpieczenie – pełnomocnik powoda cofnął wniosek o udzielenie zabezpieczenia i podtrzymał powództwo w pozostałym zakresie.

(pozew k. 2-3 akt, k. 12 akt)

Pozwani J. i T. S. (1) działając przez pełnomocnika wnieśli o oddalenie powództwa.

Pozwani nie stawili się w terminie rozprawy wyznaczonej na 10 kwietnia 2018 roku (pozwany J. S. przedłożył wówczas usprawiedliwienie swojej nieobecności wraz z zaświadczeniem lekarskim o chorobie), w terminie rozprawy wyznaczonej na 14 maja 2018 roku stawił się pozwany J. S. wraz z pełnomocnikiem, T. S. (1) nie stawiła się pomimo prawidłowego wezwania na rozprawę.

(k. 27-29 i k. 33, k. 42-43)

Strony konsekwentnie podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie: powód żądał ustanowienia rozdzielności majątkowej, strona pozwana nie zgadzała się na powyższe i wnosiła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwani J. S. i T. S. (1) zawarli związek małżeński w dniu (...) roku w K..

J. i T. S. (1) nie zawierali umów majątkowych małżeńskich. Pomiędzy pozwanymi nie była orzekana separacja. J. i T. S. (1) pozostają we wspólności majątkowej małżeńskiej. Są współwłaścicielami majątku sporej wartości, w tym gospodarstwa rolnego o powierzchni 600 ha. Nieruchomości należące do pozwanych położone są m.in. w S., w B.. Pozwani dysponują także sprzętem rolniczym potrzebnym do obrabiania ziemi, zatrudniają pracowników. Otrzymują także dopłaty unijne z tytułu posiadania ziemi.

Żona pozwanego ma hotel, restaurację i stację benzynową. Pozwani mają też majątek położony w W. oraz nieruchomość zabudowaną domem mieszkalnym w J..

J. S. otrzymuje emeryturę w wysokości 1000 złotych miesięcznie, jego żona T. otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości ok. 800 złotych miesięcznie.

(dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa J. i T. S. (1) k. 16 akt, zeznania pozwanego J. S. k. 45-47 akt, nagranie przesłuchania w protokole rozprawy z dnia 14 maja 2018 roku -czas: 00:47:37-01:04:08)

Przeciwko J. S. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt III K 46/13 zapadł w dniu 5 marca 2014 roku w Sądzie Okręgowym w Kaliszu wyrok karny w którym uznano J. S. za winnego tego, że w dniu 10 lipca 2009 roku w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. J.. W wyroku tym zobowiązano J. S. do naprawienia wyrządzonej szkody przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego A. J. kwoty 300 tysięcy złotych w terminie trzech miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Wyrok po rozpoznaniu apelacji wniesionej przez pozwanego J. S. uprawomocnił się w dniu 17 lipca 2014 roku.

(dowód: odpisy wyroków karnych k. 39-40 i k. 41 akt)

Powód A. J. posiada wierzytelność w stosunku do pozwanego J. S. wynikającą z prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu wydanego w dniu 7 września 2015 roku w sprawie o sygn. I C 502/15, zmienionego następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 16 września 2016 roku w sprawie o sygn. akt I ACa 1578/15.

Z wyroku S.A. w Łodzi wynika, że pozwany J. S. jest zobowiązany do zapłacenia powodowi A. J. kwoty 332.448,64 złotych wraz z odsetkami oraz kwoty 16.661 złotych kwoty 5.688 złotych oraz kwoty 10.528 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

(dowód: odpisy wyroków k. 14 i k. 15 akt)

Przeciwko J. S. toczą się egzekucje komornicze. Jak wynika z zaświadczenia Komornika Sądowego J. B. prowadzone postępowania egzekucyjne na rzecz wierzycieli m.in. Skarbu Państwa Prezydenta Miasta Z., (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W., Urzędu Dozoru Technicznego w W., (...) Sp. z o.o. w K. oraz A. J. są w znacznym stopniu bezskuteczne.

(dowód: zaświadczenie Komornika Sądowego J. B. k. 17-18 akt)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej opisanych dowodów - w tym dokumentów, których prawdziwość co do istoty nie budzi wątpliwości.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom pozwanego J. S., co do tego, że nie posiada zadłużenia wobec powoda, w szczególności co do tego, że spłacił zadłużenie. Twierdzenia pozwanego, że przekazał powodowi w oststnim okresie czasu znaczną kwotę (70 tysięcy złotych!) bez pokwitowania w niewyjaśnionych okolicznościach są gołosłowne i absolutnie nieprzekonujące. W ocenie sądu stanowią one wyraz negowania prawomocnych orzeczeń sądu i wynikających z nich zobowiązań, a stanowisko i postawa pozwanego J. S. są wyrazem polemiki z istniejącym stanem prawnym i zmierzają do przedłużenia postępowania w kwestii uregulowania istniejących zadłużeń pozwanego.

Sąd zważył, co następuje:

W myśl art. 52 § 1a kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ustanowienia rozdzielności majątkowej może żądać wierzyciel jednego z małżonków, jeżeli uprawdopodobni, że zaspokojenie wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym wymaga dokonania podziału majątku wspólnego małżonków.

Zgodnie z § 2 w/w przepisu rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia, w wyjątkowych wypadkach, sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Mając na uwadze ustalenia poczynione w sprawie i zgromadzone dowody Sąd przyjął wbrew twierdzeniom pozwanego J. S., że istnieją ważne powody uzasadniające w myśl przepisu art. 52 § 1a k.r.o. do ustanowienia pomiędzy J. i T. S. (1) rozdzielności majątkowej. Rozdzielność została ustanowiona z datą od wniesienia pozwu w sprawie – od 4 grudnia 2017 roku.

Wbrew stanowisku strony pozwanej nie można przyjąć, że pozwany zaspokoił żądanie wierzyciela. Przeczą temu dokumenty przedstawione przez stronę powodową z których wynika wyraźnie, że pozwany jest dłużnikiem A. J.. Nadto z okoliczności sprawy wynika, że pozwani dysponują sporym majątkiem, w tym nieruchomościami stanowiącymi majątek wspólny J. i T. S. (1). Egzekucje kierowane pod adresem J. S. przez innych wierzycieli nie są skuteczne.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, w tym dowody zgromadzone w sprawie orzeczono jak w punkcie 1 wyroku.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w przepisie art. 98 k.p.c. koszty postępowania w niniejszej sprawie ponoszą solidarne pozwani J. i T. S. (1). Na koszty składa się opłata sądowa uiszczona przez powoda w wysokości 200 złotych (k. 3 akt), nadto z uwagi na fakt, że powód był reprezentowana w sprawie przez pełnomocnika, który złożył wniosek o obciążenie strony przeciwnej kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych - zasądzono od J. i T. S. (1) kwotę 737 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Na kwotę tę składa się uiszczona w toku postępowania opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz kwota 720 złotych ustalona w oparciu o przepis § 4 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U., poz. 1800 ze zm.).

Do wskazanych wyżej kwot doliczono poniesioną przez stronę powodową opłatę skarbową za uzyskanie aktu małżeństwa pozwanych – 22 złotych.

Łącznie zobowiązano pozwanych do zwrócenia powodowi kwoty 959 złotych (pkt 2 wyroku).

SSR Anna Sobolewska-Talaga