Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Agnieszka Lubińska

Protokolant sekr. sądowy Agnieszka Meirowska

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2019 r. w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa T. S.

przeciwko małoletnim Z. S. (1) i A. S. (1) działającym przez matkę J. W.

o obniżenie alimentów

1.  obniża wysokość alimentów zasądzonych od T. S. na rzecz małoletniej Z. S. (1) urodzonej (...) wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. w sprawie VI RC 340/17 z kwoty 1.000,00 zł miesięcznie do kwoty 700,00 zł (siedemset złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 3 września 2018 r., płatne do dnia 5-ego każdego miesiąca z góry do rąk przedstawicielki ustawowej - J. W., wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

2.  obniża wysokość alimentów zasądzonych od T. S. na rzecz małoletniego A. S. (1) urodzonego (...) wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. w sprawie VI RC 340/17 z kwoty 1.050,00 zł miesięcznie do kwoty 750,00 zł (siedemset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 3 września 2018 r., płatne do dnia 5-ego każdego miesiąca z góry do rąk przedstawicielki ustawowej - J. W., wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

3.  oddala powództwo w pozostałej części;

4.  zasądza od powoda T. S. na rzecz małoletniej pozwanej Z. S. (1) do rąk przedstawicielki ustawowej - J. W. kwotę 567,11 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

5.  zasądza od powoda T. S. na rzecz małoletniego pozwanego A. S. (1) do rąk przedstawicielki ustawowej J. W. kwotę 567,11 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III RC 469/18

UZASADNIENIE

Powód, T. S., wniósł w pozwie o obniżenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 8.03.2018 r. na rzecz małoletniej Z. S. (1) z kwoty 1000 zł do kwoty 500 zł i na rzecz małoletniego A. S. (1) z kwoty 1050 zł do kwoty 525 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że podstawą zasądzenia alimentów w powyższej wysokości były koszty utrzymania dzieci oraz fakt, że ich matka wynajmowała mieszkanie w W. za kwotę 2.200 zł. Podał, że stracił pracę w wyniku likwidacji stanowiska pracy. Według powoda zmniejszyły się koszty wynajmu mieszkania zajmowanego przez pozwanych do kwoty około 600 zł za dwupokojowe mieszkanie w G.. T. S. wskazał, że pozostałe koszty brane pod uwagę przy ustalaniu alimentów również uległy zmniejszeniu wobec różnicy w kosztach utrzymania w W. do kosztów utrzymania w G.. Ponadto, małoletni nie uczęszczają już od przedszkola, a ich szkoła sąsiaduje z miejscem zamieszkania, co wyklucza koszty dojazdów. Zdaniem powoda jego sytuacja materialna znacznie się pogorszyła, zaś matki małoletnich poprawiła.

W piśmie procesowym z dnia 23.10.2018 r. uzupełniającym pozew powód wskazał, że domaga się obniżenia alimentów od 1 lipca 2018 r.

Matka małoletnich pozwanych, J. W., działająca w imieniu dzieci, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazała, że od momentu orzeczenia w przedmiocie alimentów zapadłego 8 marca 2018 r. potrzeby małoletnich nie uległy zmniejszeniu. Zmalał jedynie koszt czynszu najmu z kwoty łącznej 2.000 zł do kwoty 1.400 zł, przy czym zwiększyły się koszty mediów. J. W. wyjaśniła, że dzieci od 1 września 2018 r. uczęszczają do szkoły, wobec czego wzrosły ich potrzeby i wydatki. Podała, że w zakresie wyżywienia koszty utrzymania dzieci wzrosły o 100-150 zł na dziecko. W związku z uczęszczaniem przez pozwanych do klasy o profilu sportowym zwiększyły się potrzeby w zakresie wyposażenia potrzebnego na zajęcia na basenie. Według matki pozwanych wzrosły wydatki związane z edukacją w postaci składki na radę rodziców, składki klasowej, zakupu wyprawki, plecaków, mundurków, wyjść szkolnych.

Z uzasadnienia pozwu wynika także, że matka pozwanych musiała ponieść koszty przeprowadzki, zakupu części wyposażenia mieszkania, w tym biurek. Z uwagi na swoją sytuację (brak pracy) zmuszona była korzystać z pożyczek od znajomych. Odnośnie swojej sytuacji matka pozwanych podała, że obecnie pozostaje bez pracy, pobiera zasiłek z urzędu pracy, cierpi na chorobę przewlekłą – obturacyjną chorobę płuc. Według strony pozwanej sytuacja majątkowa i zarobkowa powoda nie uległa zmianie.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni Z. i A. S. (2) są bliźniętami urodzonymi (...), z nieformalnego związku (...).

Alimenty na rzecz małoletnich pozwanych zostały ostatnio ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. wydanym w sprawie sygn. akt VI RC 340/17 na kwotę 1.000 zł na rzecz małoletniej Z. S. (1) i 1.050 zł na rzecz małoletniego A. S. (1), z dniem 28 lipca 2017 r., płatne go 5-tego dnia każdego miesiąca z góry wraz z odsetkami ustawowymi w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

Ustalając alimenty w powyższych kwotach Sąd ustalił m.in., że powodowie są bliźniętami, nie posiadają żadnego majątku. Od drugiej połowy lipca 2017 r. zamieszkują z matką w wynajmowanym mieszkaniu w W., utrzymują kontakty z ojcem, które odbywają się dwa lub trzy razy w tygodniu.

Odnośnie małoletniego A. S. (1) Sąd ustalił, że zdiagnozowano u niego atopowe zapalenie skóry, przez co wymaga zakupu specjalnych preparatów do pielęgnacji i środków czystości. Miesięczne zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb obejmuje: wyżywienie – 250 zł, udział w opłatach za czynsz – 670 zł, media – 33 zł, przedszkole wraz z chusteczkami i składkami – 300 zł, środki czystości, art. higieniczne – 150 zł, odzież i obuwie – 200 zł, leki i witaminy – 50 zł, książki i ćwiczenia – 10 zł, rozrywka, książki, zabawki – 70 zł, dojazdy – 50 zł, dodatkowe koszty – 30 zł. Dodatkowy koszt raz w roku - ubezpieczenie – 35 zł. Wizyta u dermatologa w marcu 2018 r. – 140 zł.

Odnośnie małoletniej Z. S. (1) Sąd ustalił, że ponownie zaczęła uczęszczać do stomatologa, co rodziło jednorazowe koszty 100 zł – przegląd uzębienia, 330 zł – usunięcie zębów. Miesięczne zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb obejmuje: wyżywienie – 250 zł, udział w opłatach za czynsz – 670 zł, media – 33 zł, przedszkole wraz z chusteczkami i składkami – 300 zł, środki czystości, art. higieniczne – 50 zł, odzież i obuwie – 200 zł, leki i witaminy – 50 zł, książki i ćwiczenia – 10 zł, rozrywka, książki, zabawki – 70 zł, dojazdy – 50 zł, dodatkowe koszty – 30 zł. Dodatkowy koszt raz w roku - ubezpieczenie – 35 zł.

W uzasadnieniu wyroku z 8 marca 2018 r. Sąd ponadto ustalił, że małoletni nie uczęszczają na żadne płatne zajęcia dodatkowe. Korzystają z prywatnej opieki medycznej opłacanej przez ojca.

Odnośnie sytuacji J. W. Sąd ustalił, że ma wyższe wykształcenie – licencjat z administracji. Przez okres około dwóch lat pracowała jako doradca klientów banku z wynagrodzeniem około 3.000 zł netto. Od 1 marca 2017 r. do marca 2018 r. pracowała w przedszkolu z wynagrodzeniem 1.800 zł netto. Nie posiada majątku. Otrzymuje świadczenie „500+” na dwoje dzieci. Mieszka w mieszkaniu wynajętym za kwotę 2.000 zł miesięcznie. Ma kartę kredytową z limitem 3.000 zł, której używa gdy brakuje jej pieniędzy. Dwukrotnie jej ojciec dokonał na jej rzecz przelewu w łącznej kwocie 4.000 zł tytułem pożyczki. W lutym 2018 r. zadłużyła się u M. C. na kwotę 3.000 zł z terminem spłaty do 31.12.2018 r. Choruje na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, wymaga przyjmowania na stałe leków, których miesięczny koszt wynosi około 100 zł. Swoje miesięczne koszty utrzymania szacuje na 1.500 zł.

Odnośnie sytuacji T. S. Sąd ustalił, że ma wykształcenie wyższe w kierunku turystyki i gospodarki turystycznej. Dodatkowo ukończył kurs z prawa zamówień publicznych. Zna język angielski na poziomie średniozaawansowanym oraz niemiecki w stopniu podstawowym. Zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w spółce zarządzającej S. Narodowym z wynagrodzeniem około 5.120 zł. W 2013 r. zaciągnął kredyt na zakup trzypokojowego mieszkania, z miesięczną ratą 1.625 zł. Jest właścicielem samochodu marki S. z 2006 r. Wykupił miejsce parkingowe w garażu podziemnym za kwotę 20.000 zł. Posiada dwie karty kredytowe z łącznym zadłużeniem ok. 28.000 zł. Zaciągnął pożyczkę w wysokości 9.000 zł na spłatę zadłużenia na karcie kredytowej. W 2016 r. uzyskał dochód 73.633,55 zł. W poprzednich latach regularnie wyjeżdżał na zagraniczne wyjazdy. Swoje miesięczne koszty utrzymania oszacował na kwotę 4.000-4.500 zł.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie oparł wyrok z dnia 8 marca 2018 r. na ustaleniu, że miesięcznie na zaspokajanie usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej Z. S. (1) niezbędna jest kwota około 1.900 zł, natomiast małoletniego A. S. (1) – około 2.000 zł. Główny koszt utrzymania małoletnich Sąd wiązał z zapewnieniem im warunków mieszkaniowych. Ustalając wysokość alimentów Sąd uwzględnił też fakt znacznie niższych dochodów matki małoletnich.

(Okoliczności bezsporne, dowód:

- odpis zupełny aktu ur. A. S. – k. 8 akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie sygn. akt VI RC 340/17;

- odpis zupełny aktu ur. Z. S. – k. 9 akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie sygn. akt VI RC 340/17;

- wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. - k. 234 akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie sygn. akt VI RC 340/17;

- uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. - k. 241-244 akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie sygn. akt VI RC 340/17.)

Małoletni Z. i A. S. (2) mają obecnie 7 lat i uczęszczają do pierwszej klasy publicznej szkoły podstawowej, do klasy sportowej o profilu pływackim.

Od czasu ostatniego ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego powoda nastąpiło zmniejszenie usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletnich pozwanych.

Małoletni od kwietnia 2018 r. nie mieszkają w W.. Aktualnie zamieszkują z matką w G.. Od czerwca 2018 r. J. W. wynajmuje mieszkanie w G. przy ul. (...), składające się z 3 pokoi, kuchni, łazienki, WC i przedpokoju. Czynsz najmu wynosi 900 zł, zaś czynsz na rzecz Spółdzielni – 507,43 zł.

Nie istnieje już potrzeba uiszczania opłat za przedszkole w kwocie po 300 zł na jedno dziecko.

Średni koszt miesięczny związany z nauką małoletnich w szkole wynosi około 80 zł w odniesieniu do każdego z małoletnich pozwanych, uwzględniając koszty wyprawki rocznej, komitetu rodzicielskiego i innych opłat szkolnych, wycieczek i wyjść klasowych oraz zakupu mundurków.

Wydatki na wyżywienie każdego z małoletnich wzrosły o 100 zł, gdyż nie korzystają już z wyżywienia w przedszkolu.

Na miesięczne koszty utrzymania małoletniego A. S. (1) składają się:

wyżywienie – 350 zł, udział w kosztach mieszkaniowych – 200 zł, wydatki szkolne – 80 zł, środki czystości, art. higieniczne – 150 zł, odzież i obuwie – 200 zł, leki i witaminy – 50 zł, rozrywka, książki, zabawki – 70 zł, dojazdy – 30 zł, dodatkowe koszty – 30 zł. Łącznie 1.160 zł.

Na miesięczne koszty utrzymania Z. S. (1) składają się:

wyżywienie – 350 zł, udział w kosztach mieszkaniowych – 200 zł, wydatki szkolne – 80 zł, środki czystości, art. higieniczne – 50 zł, odzież i obuwie – 200 zł, leki i witaminy – 50 zł, rozrywka, książki, zabawki – 70 zł, dojazdy – 30 zł, dodatkowe koszty – 30 zł. Łącznie 1.060 zł.

(Okoliczności bezsporne, dowód:

- odpis zupełny aktu ur. A. S. – k. 8 akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie sygn. akt VI RC 340/17;

- odpis zupełny aktu ur. Z. S. – k. 9 akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie sygn. akt VI RC 340/17;

- kopia umowy najmu – k. 41-45;

- faktury imienne – k. 59, 60, 62-63, 66, 71-72;

- potwierdzenie przelewu – k. 61, 65;

- zeznania świadka M. S. – k 115v-116;

- przesłuchanie powoda T. S. – k. 116v-117v;

- przesłuchanie matki pozwanych J. W. – k . 117v- 118v.)

Sytuacja T. S. zmieniła się od 8 marca 2018 r. o tyle, że w lipcu 2018 r. wypowiedziano mu umowę o pracę ze względu na likwidację jego stanowiska pracy z 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia. Powód jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, poszukuje pracy. Otrzymał od pracodawcy 3-miesięczną odprawę. Jego sytuacja majątkowa zmieniła się o tyle, że wzrosło jego zadłużenie na karcie kredytowej i debet na koncie. Zaciągnął pożyczki od członków rodziny na regulowanie swoich zobowiązań w łącznej kwocie około 8.000 zł.

Sytuacja J. W. zmieniła się od 8 marca 2018 r. o tyle, że przeprowadziła się z W. do G.. Jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna, poszukuje pracy. Otrzymuje zasiłek dla bezrobotnych w kwocie 639,67 zł.

J. W. nie uzgodniła tej przeprowadzki z T. S., który nie chciał żeby dzieci opuszczały W..

W celu odbywania kontaktów z małoletnimi pozwanymi T. S. przyjeżdża z W. do G.. Czasami zabiera małoletnich do W. i odwozi z powrotem do G.. Ponosi koszty dojazdów związane ze zużyciem paliwa w kwocie około 300 zł za każdy przyjazd oraz koszty opłat za przejazd autostradą. Podczas pobytu z dziećmi w W. T. S. ponosi koszty ich utrzymania oraz koszty zapewnianych dzieciom atrakcji, jak kino, sala zabaw. Częstotliwość kontaktów jest ustalana z matką małoletnich. Powód chciałby jak najczęściej zabierać dzieci do siebie. Toczy się postępowanie o ustalenie kontaktów przed Sądem Rejonowym w Grudziądzu.

(Okoliczności bezsporne, dowód:

- kopia wypowiedzenia umowy o pracę – k. 6;

- potwierdzenie przelewu – k. 70;

- zeznania świadka M. S. – k 115v-116;

- przesłuchanie powoda T. S. – k. 116v-117v;

- przesłuchanie matki pozwanych J. W. – k . 117v- 118v.)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy i aktach Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie sygn. akt VI RC 340/17, zeznania świadka M. S. oraz przesłuchanie stron.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania i zawarte w załączonych aktach. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Zeznania świadka M. S. były logiczne, spójne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, wobec czego Sąd uznał je za wiarygodne.

Sąd dał wiarę zeznaniom powoda T. S. i przesłuchanej za małoletnich pozwanych J. W. w zakresie w jakim znalazło to wyraz w ustalonym przez Sąd stanie faktycznym.

Przechodząc do rozważań prawnych należy zauważyć, że w myśl art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: k.r.o.) strony w razie zmiany stosunków mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się zaś istotne zwiększenie, zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie lub zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, a niekiedy nawet ustanie obowiązku alimentacyjnego. Zakres świadczeń wyznaczają natomiast, zgodnie z treścią art. 135 k.r.o., z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś rzeczywiste możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokajane w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Zgodnie z ugruntowanymi poglądami judykatury i doktryny prawniczej zatem dopiero ustalenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, następnie porównanie tych wartości umożliwia ustalenie, czy i w jakim zakresie (w całości bądź w części) potrzeby uprawnionego mogą być zaspokojone przez zobowiązanego.

W myśl art. 133 k.r.o. rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż niewątpliwie na powodzie spoczywa nadal obowiązek alimentacyjny względem małoletnich pozwanych, którzy nie są w stanie utrzymywać się samodzielnie.

W związku z żądaniem powoda obniżenia alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 8.03.2018 r. na rzecz małoletniej Z. S. (1) z kwoty 1000 zł do kwoty 500 zł i na rzecz małoletniego A. S. (1) z kwoty 1050 zł do kwoty 525 zł, wymagało rozważenia, czy nastąpiło zmniejszenie się usprawiedliwionych potrzeb małoletnich uprawnionych do alimentacji.

Alimenty między stronami ostatnio zostały ustalone na mocy wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 8.03.2018 r. w sprawie sygnatura akt VI RC 340/17, na kwotę 1.000 zł na rzecz małoletniej Z. S. (1) i 1.050 zł na rzecz małoletniego A. S. (1), z dniem 28 lipca 2017 r., płatne go 5-tego dnia każdego miesiąca z góry wraz z odsetkami ustawowymi w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W ocenie Sądu powód wykazał w przedmiotowej sprawie, że od czasu ostatniego ustalenia wymiaru alimentów nastąpiło zmniejszenie usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletnich pozwanych. Zmniejszyły się koszty związane z utrzymaniem mieszkania zajmowanego przez małoletnich i koszty dojazdów, a także odpadły koszty związane z opieką przedszkolną. Wzrosły natomiast koszty wyżywienia dzieci oraz pojawiły się wydatki związane ze szkołą, co skutecznie wykazała pozwana.

Sąd ustalił wobec powyższego, że na miesięczne koszty utrzymania małoletniego A. S. (1) składają się obecnie (od dnia 3 września 2018 r.): wyżywienie – 350 zł, udział w kosztach mieszkaniowych – 200 zł, wydatki szkolne – 80 zł, środki czystości, art. higieniczne – 150 zł, odzież i obuwie – 200 zł, leki i witaminy – 50 zł, rozrywka, książki, zabawki – 70 zł, dojazdy – 30 zł, dodatkowe koszty – 30 zł. Łącznie 1.160 zł.

Na miesięczne koszty utrzymania Z. S. (1) składają się: wyżywienie – 350 zł, udział w kosztach mieszkaniowych – 200 zł, wydatki szkolne – 80 zł, środki czystości, art. higieniczne – 50 zł, odzież i obuwie – 200 zł, leki i witaminy – 50 zł, rozrywka, książki, zabawki – 70 zł, dojazdy – 30 zł, dodatkowe koszty – 30 zł. Łącznie 1.060 zł.

W ciągu roku pojawiają się także wydatki jednorazowe, np. związane z koniecznością korzystania z prywatnych wizyt lekarskich, zakupu nowych mebli lub innych rzeczy związanych z aktualnymi potrzebami dzieci.

Odnośnie udziału małoletnich w kosztach utrzymania mieszkania, w ocenie Sądu łącznie na oboje dzieci nie przekracza on kwoty 400 zł, a więc po 200 zł na każdego z małoletnich. W tym zakresie Sąd miał na uwadze, że matka małoletnich wynajmując mieszkanie i opłacając koszty zużycia mediów realizuje też własne potrzeby mieszkaniowe. Każdy z rodziców ponosi swoje koszty z tym związane, a dzieci przebywając w mieszkaniu jednego lub drugiego rodzica korzystają z tego mieszkania. Z uwagi na fakt zamieszkiwania w przeważającym wymiarze czasowym z matką, część tych kosztów może być zaliczana na potrzeby małoletnich. Należy jednak przyjąć, że jako usprawiedliwione koszty utrzymania małoletnich można traktować tylko te wydatki mieszkaniowe ponoszone przez matkę, które przekraczają koszty, które ponosiłaby mieszkając sama, a więc np. zwiększone zużycie prądu, wody, kosztów ogrzewania, wywozu śmieci, czy zwiększone koszty najmu przy założeniu, że sama wynajęłaby mniejsze mieszkanie. Łączne koszty utrzymania mieszkania, w którym zamieszkują małoletni to około 1.550 zł miesięcznie, w tym 900 zł tytułem czynszu najmu, 500 zł tytułem czynszu na rzecz spółdzielni (zawierającego koszty zużycia części mediów) oraz około 150 zł - koszt zużycia prądu. Opłata z telewizję i (...) (60 zł) jest niezależna od liczby zamieszkujących, więc nie powinna być uwzględniana. Matka małoletnich ponosiłaby ją również gdyby dzieci z nią nie zamieszkiwały. Sąd nie podziela poglądu strony pozwanej, że 2/3 wszystkich wydatków mieszkaniowych ponoszonych przez matkę małoletnich stanowi usprawiedliwiony koszt utrzymania dzieci. Sąd nie znajduje uzasadnienia, aby rodzic zobowiązany do alimentacji dzieci pokrywał znaczną część wydatków mieszkaniowych drugiego rodzica, skoro sam też musi zapewnić pokrycie swoich wydatków mieszkaniowych oraz koszty zużycia mediów generowane przez małoletnich podczas pobytu u ojca.

Zmniejszenie kosztów dojazdów małoletnich Sąd upatruje w tym, że obecnie szkoła małoletnich znajduje się w bliskiej odległości ich miejsca zamieszkania – na tej samej ulicy. Koszty dojazdów są więc już tylko związane z innymi wyjazdami niż dowożenie do szkoły, czyli np. wizytami lekarskimi.

Poza sporem pozostawał fakt, że obecnie nie są ponoszone koszty opieki przedszkolnej pozwanych, a więc odpadły koszty miesięczne 300 zł w odniesieniu do każdego z małoletnich.

Pojawiły się natomiast wydatki szkolne. Zdaniem Sądu strona pozwana nie wykazała, aby przekraczały one kwotę 80 zł średnio miesięcznie na potrzeby każdego z małoletnich. Na koszty te składają się roczne wydatki na wyprawkę - ok. 400 zł, zakup mundurków – 206 zł, koszt wycieczek – ok. 60 zł, komitet rodzicielski, ubezpieczenie i inne opłaty – ok. 150 zł, wyjścia do kina, teatru i inne wydatki – 150 zł. Łącznie około 960 zł rocznie, czyli 80 zł miesięcznie.

Mundurek szkolny składa się z koszulki polo za 29 zł i bluzy za 45 zł. Sąd uznał za zasadny wydatek na 4 sztuki koszulek i 2 bluzy rocznie. Łącznie 206 zł.

Do kosztów wyprawki Sąd zaliczył też wydatki na rzeczy potrzebne za zajęcia na basenie. Sąd nie dał wiary matce pozwanych, że miesięcznie wydaje 100 zł na dziecko w związku z uczęszczaniem przez dzieci do klasy sportowej. Małoletni mają trzy razy w tygodniu zajęcia na basenie i jedną dodatkową lekcję w-f w porównaniu z normalnym programem szkolnym. Zdaniem Sądu wystarczający jest zakup raz w roku stroju na basen, klapek, czepka i ręcznika. Nie są to rzeczy, które zużywają się co miesiąc.

Małoletni nadal nie uczęszczają na żadne zajęcia odpłatne. Wprawdzie matka małoletnich podała podczas przesłuchania, że chciałaby zapisać syna na zajęcia szachowe, ale nie podała kosztu tych zajęć. W ocenie Sądu wydatek ten należałoby uznać za nieuzasadniony, skoro w szkole, do której uczęszczają małoletni odbywają się nieodpłatne zajęcia kółka szachowego dla młodszych klas, a termin tych zajęć nie koliduje z planem lekcji małoletnich, co można ustalić na stronie Internetowej SP Nr 20 w G.. Zajęcia bowiem odbywają się w czwartki na godzinę 12.55 i na godzinę 13.50, zaś tego dnia pozwani kończą lekcje o 12.35.

Odnośnie zwiększonych kosztów wyżywienia, w oparciu o zasady doświadczenia życiowego Sąd przyjął za zasadną kwotę około 350 zł. Obecnie dzieci nie korzystają już z posiłków w przedszkolu.

W pozostałym zakresie Sąd uznał, że nie nastąpiły zmiany w zakresie kosztów utrzymania małoletnich. Żadna ze stron nie podnosiła tego faktu.

Odnośnie możliwości zarobkowych i majątkowych powoda, jako zobowiązanego do alimentacji, w ocenie Sądu nie zmieniły się one od marca 2018 r. Czasowe pozostawanie bez pracy przez powoda nie mogło wpłynąć na wymiar jego obowiązku alimentacyjnego. Nie polepszyła się sytuacja majątkowa matki małoletnich, wbrew twierdzeniom powoda.

Mając na uwadze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji, a także usprawiedliwione potrzeby małoletnich pozwanych wynoszące odnośnie małoletniej Z. S. (1) około 1.060 zł, zaś odnośnie małoletniego A. S. (1) około 1.160 zł, w ocenie Sądu zasadne jest obniżenie obowiązku alimentacyjnego ustalonego na rzecz małoletniej Z. S. (1) z kwoty 1000 zł do kwoty 700 zł i na rzecz małoletniego A. S. (1) z kwoty 1050 zł do kwoty 750 zł. Jako datę właściwą do weryfikacji wymiaru obowiązku alimentacyjnego Sąd przyjął 3 września 2018 r., kiedy to małoletni rozpoczęli naukę szkolną. Przed tą datą, a już po wyprowadzce z W., matka małoletnich ponosiła zwiększone koszty związane z przeprowadzką i urządzaniem nowego miejsca zamieszkania dla dzieci.

Z uwagi na fakt, że na matce małoletnich niemal w całości spoczywa trud osobistego wychowania małoletnich, a także zważywszy, że ma ona niższe niż powód możliwości zarobkowe i majątkowe, T. S. powinien być obciążony większą częścią kosztów utrzymania dzieci. Wobec ustalonego wymiaru alimentów na J. W. spoczywa koszt utrzymania małoletniej Z. S. (1) w kwocie 360 zł, zaś małoletniego A. S. (1) w kwocie 410 zł. Nawet nie uzyskując aktualnie dochodów, matka małoletnich jest w stanie zaspokajać te koszty z uzyskiwanego świadczenia „500+” (które otrzymuje w łącznej kwocie 1.000 zł miesięcznie) oraz uzyskiwanego raz w roku świadczenia „300+” (które otrzymuje w łącznej kwocie 600 zł rocznie).

W ocenie Sądu ustalona kwota alimentów pozwoli małoletnim pozwanym na życie na stopie życiowej zbliżonej do poziomu życia ojca oraz zaspokoi wszystkie ich niezbędne potrzeby. Strona powodowa nie udowodniła skutecznie zasadne było obniżenie obowiązku alimentacyjnego w wyższym stopniu i z wcześniejszą datą.

Wobec powyższego Sąd obniżył wysokość obowiązku alimentacyjnego powoda, o czym orzekł w punkcie 1. i 2. wyroku. W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo, o czym orzekł w punkcie 3. wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.

Wartość przedmiotu sporu w przedmiotowej sprawie wynosiła 12.300 zł (1.025 zł x 12). Strona powodowa wygrała sprawę jedynie w części – w 58,50 %, tym samym strona pozwana przegrała sprawę w stosunku 41,5 %.

Zgodnie z treścią § 4 ust. 1 pkt 9 i ust 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) obowiązującego w chwili wniesienia pozwu w sprawach o alimenty stawka minimalna wynosi 120 zł, a jeżeli obowiązek zwrotu kosztów obciąża osobę zobowiązana do alimentów, to ustala się ją od wartości przedmiotu sprawy.

Wysokość stawki adwokackiej w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do pełnomocnika pozwanych na podstawie § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie wynosiła 3.600 zł. Strona powodowa poniosła łącznie koszty 615 zł (opłata sądowa), zaś strona pozwana 3.617 zł (3.600 zł + 17 zł za opłata od pełnomocnictwa). Wobec powyższego powód powinien zwrócić każdemu z pozwanych kwotę 567,11 zł, stosunkowo do wysokości ich wygranej.