Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 20 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich      w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Pękała     

Protokolant: sekretarz sądowy Monika Frontczak     

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2019 r.      w Szczecinie     

na rozprawie sprawy

z powództwa S. G.     

przeciwko L. G.     

o uchylenie alimentów     

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda S. G. na rzecz pozwanej L. G. kwotę 1800 (tysiąc osiemset) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

VIII R C 174/17

UZASADNIENIE

Powód S. G., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wniósł
o uchylenie jego obowiązku alimentacyjnego względem pozwanej L. G., wynikający z wyroku Sądu Rejonowego Szczecin P. Zachód w S. wydanego dnia
31 lipca 2014 r. oraz o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów postępowania.

Pozwana L. G., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małżeństwo stron zostało rozwiązane przez rozwód. Wyrokiem wydanym w sprawie VIIC 345/04 Sąd Rejonowy w Szczecinie zasądził od pozwanego S. G. na rzecz L. G. rentę alimentacyjna w kwocie po 650 zł miesięcznie. Z kolei wyrokiem z dnia 31 lipca 2014 r. wydanym w sprawie VIII RC 479/13 Sad Rejonowy Szczecin P. i Zachód w S. podwyższył wskazana kwotę alimentów do kwoty po 800 zł miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia wolności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 15 maja 2013 r.

Podczas orzekania w powyższej sprawie pozwany przebywał w zakładzie karnym. Liczył 75 lat. Karę odbywał za zabójstwo. Koniec kary przypada 17 października 2019 r. Pozwany otrzymywał emeryturę w wysokości 4352,59 zł brutto. Z tej kwoty komornik potrącał mu 703 zł na poczet alimentów na rzecz L. G.. Do wypłaty pozwany otrzymywał 2859,86 zł. Na tzw. „wypiskę” pozwany bo 1000 zł, a resztę uzyskiwanych pieniędzy przekazywał swemu wnukowi D. G. oraz M. pasierbowi swego syna, którego traktował jak wnuka. S. G. jeszcze przed osadzeniem był na emeryturze, ale dodatkowo wykonywał pracę. Miał zawód murarza – malarza, a ponadto ukończył kurs spawacza. W zakładzie karnym brał leki z powodu zawrotów głowy i zerwanych kręgów L2 i L3.

Dowód:

⚫

protokół przesłuchania pozwanego w aktach sprawy VIII RC 479/13 w aktach sprawy SR Szczecin P. i Zachód w S. k. 83-84;

⚫

protokół przesłuchania świadków M. K. i D. G. w aktach sprawy j.w. k.144-146;

⚫

zaświadczenie ZUS w aktach j.w. k. 91;

⚫

wyrok k. 159 w aktach sprawy j.w.

L. G. w tamtym okresie liczyła 72 lata. Otrzymywał rentę w wysokości 877 zł miesięcznie. Do kwietnia 2014 roku otrzymywała ponadto 156 zł zasiłku z tytułu niepełnosprawności. Ciążył na niej obowiązek spłaty pozwanego wynikający z postanowienia Sądu Rejonowego w Szczecinie wydanego dnia 21 lutego 2007 r. w sprawie III Ns 1637/06, na mocy którego tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym zasądzono od L. G. na rzecz S. G. kwotę 44 500 zł, płatna w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia , wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności. Jednocześnie Sąd przyznał L. G. na wyłączną własność lokal mieszkalny położony w S. przy ul. (...), o powierzchni 35,44m ² . W oznaczonym w postanowieniu Sądu terminie L. G. nie spłaciła byłego męża z uwagi na brak środków. Mieszkanie otrzymane z tytułu podziału majątku L. G. sprzedała w 2007 r. za kwotę 89 000 zł. Otrzymane pieniądze przeznaczyła na spłatę długów. Kupiła tez samochód marki P., rocznik 2002, którym podwoził ją mężczyzna, u którego pozwana wynajmowała pokój. Z uwagi na swój stan zdrowia, L. G. miała bowiem ograniczone możliwości poruszania się. Pozwana nie posiadała w tamtym okresie żadnych oszczędności. Kobieta mieszkała w wynajętym pokoju. Za jego wynajem i energię elektryczną płaciła łącznie w granicach od 450 do 500 zł w skali miesiąca. Na leki pozwana wydawała około 300 zł miesięcznie. W przeszłości przeszła mastektomię i raz na rok kupowała nową protezę oraz dwa specjalne biustonosze. Z uwagi na schorzenia kręgosłupa, jeździła do sanatorium raz, dwa razy do roku. Kosztowało ją to około 1100 zł. Korzystała także z zabiegów fizjoterapeutycznych w miejscu zamieszkania. Niektóre zabiegi kosztowały 180 zł (seria 10 zabiegów); inne zaś – 70 zł jeden zabieg. Pozwana na odzież dla siebie wydawała 100-150 zł miesięcznie.. Strony miały dorosłego syna po udarze, który przebywał w domu pomocy społecznej.

Dowód:

protokół przesłuchania L. G. w aktach sprawy VIII R C 479/13 Sąd Rejonowego Szczecin P. i Zachód w S. k. 157-158

Obecnie powód liczy 79 lat. W dalszym ciągu przebywa w Zakładzie Karnym. Nie posiada żadnych oszczędności. S. G. cierpi na zwyrodnienie stawów, astmę i ma problemy z krążeniem. Na leki dla siebie powód wydaje około 300 zł miesięcznie. Leki kupują mu wnukowie. O. wnukom powód przekazuje łącznie około 2000 zł miesięcznie; w tym około 300 zł na zakup leków dla niego, a resztę na zaspokojenie potrzeb wnuków.

Dowód:

⚫

przesłuchanie powoda k. 212-213

⚫

dokumenty na kartach 76-115

Na mocy prawomocnej decyzji z dnia 10 kwietnia 2018 r. wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta S. przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w S. powód został obciążony obowiązkiem zapłaty kwoty 12. 458,88 zł z tytułu wydatków poniesionych zastępczo przez Gminę M. S. z tytułu odpłatności za pobyt M. G. w Domu Pomocy Społecznej w T. za okres od: 1 kwietnia 2017 r. do 31 sierpnia 2018 r. Ponadto powód dopłaca do pobytu M. G. w (...) w T. po 1036, 24 zł miesięcznie.

Dowód:

⚫

decyzja k. 248-251oraz k. 273 i nast.;

⚫

zaświadczenie (...) k.260

Obecnie wysokość emerytury brutto powoda wynosi 4575,09 zł. Ponadto powód otrzymuje dodatek kombatancki w kwocie 215,84 zł miesięcznie. Z kwoty tej tytułem potrąceń alimentacyjnych pobierana jest kwota 870,57 zł oraz wskazana kwota z tytułu dopłaty do pobytu M. G. w (...) w T. ( w kwietniu 2018 r. było to 11071,26 zł) oraz zaliczka na podatek i składka na ubezpieczenie zdrowotne. Do wypłaty powód otrzymuje 2014,34 zł w skali miesiąca.

Dowód:

zaświadczenie k. 256

Powód w dalszym ciągu regularnie wspomaga finansowo wnuka D. G. i z tego tytułu przesyła mu kwoty od 1000 do 2000 zł miesięcznie. Sporadycznie powód przekazuje M. K. kwoty po 1400 zł w skali miesiąca.

Dowód:

⚫

zeznania świadka D. G. k.168;

⚫

Informacja Służby Więziennej k. 74

Pozwana L. G. liczy obecnie 76 lat. Z zawodu jest kucharką. Od wielu lat wynajmuje ona pokój u Z. W. (1). Obecnie za wynajem pokoju płaci 200 zł miesięcznie. Ponadto opłaca energię elektryczną. Łącznie opłaty wynoszą około 300 z miesięcznie. Pozwana utrzymuje się z alimentów otrzymywanych od powoda i emerytury. Wysokość emerytury brutto wynosi 1069,60 zł. Do tego dochodzi dodatek pielęgnacyjny w wysokości 209,59 zł. Od 1 maja 2017 r. wysokość świadczenia do wypłaty dla pozwanej wynosi 852,53 zł miesięcznie. W latach 1998-1999 pozwana była hospitalizowana w szpitalu psychiatrycznym z powodu depresji. W dalszym ciągu pozostaje pod stałą opieką psychiatry. Wizyty u psychiatry są bezpłatne. L. G. leczy się także nieodpłatnie u neurologa. Leczy się także z powodu zapalenia uchyłków jelita grubego. Lekarz, który dotychczas przyjmował ją z tego tytułu nieodpłatnie, aktualnie przyjmuje jedynie prywatnie, a na takie leczenie pozwanej nie stać. W listopadzie 2017 r. pozwana przyjęła zastrzyki na kolana, za co zapłaciła łącznie 335 zł, bez możliwości refundacji. Na leki na schorzenia wątroby, leki neurologiczne, na rozedmę płuc, na odporność i witaminy powódka wydatkuje około 350 zł miesięcznie. Co miesiąc wysyłał synowi M. G. 50 zł do (...), a z jej emerytury jest potrącana kwota 74 zł tytułem dopłaty do pobytu syna, M. G. w (...) w T.. Aktualnie pozwana z trudem porusza się, przy pomocy kuli. Ma duże problemy z kolanem. Z powodu przebytej choroby nowotworowej i zawiązanej z tym mastektomii, pozwana w dalszym ciągu korzysta z protezy piersi. Biustonosze obecnie wymienia co drugi rok. Na zakup specjalnych biustonoszy wydatkuje 120-150 zł. Ostatnio protezę piersi wymieniała w 2014 roku. W 2018 miała mieć kolejną wymianę. NFZ finansuje koszt nowej protezy do wysokości 280 zł; 200 zł powinna dopłacić pozwana. Pozwana co pół roku chodzi na badania kontrolne do onkologa. Zgodnie z zaleceniem lekarskim pozwana wykupiła zabiegi krioterapii i laseru na kolano. Jeden zabieg laserem kosztował 20 zł, a jeden zabieg krioterapii – 15 zł Pozwana z każdego rodzaju zabiegu wziewa serię dziesięciu. Komornik potrąca pozwanej z emerytury kwotę 260 zł miesięcznie na rzecz powoda z tytułu egzekucji kwoty należnej powodowi od pozwanej uzyskanej w wyniku podziału majątku. Syn stron otrzymuje jedynie zasiłek w kwocie 153 zł. Pozwana w miarę swoich możliwości pomaga synowi M. G., wysyłając mu paczki żywnościowe oraz z odzieżą i artykułami higienicznymi, a także częściowo sfinansowała zakup ortez dla syna, wydatkując na ten cel 170 zł. L. G. nie utrzymuje od wielu lat kontaktów z wnukami i rodzina ze strony byłego męża. Nie pozostaje w związku konkubenckim z mężczyzną, u którego wynajmuje pokój.

Dowód:

⚫

przesłuchanie pozwanej k.183-185

⚫

zaświadczenie ZUS k. 35

⚫

zaświadczenie o wszczęciu egzekucji k.k.36

⚫

zaświadczenie lekarskie i dokumenty na k. 30-34, 52-54, 100-164 i k. 219

⚫

umowa najmu k. 37

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zostało oparte o art. 138 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm. – cyt. dalej jako k.r.o.). i okazało się nieuzasadnione. Zgodnie z przywołanym przepisem art. 138 kro - w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Szczególną postacią zmiany obowiązku alimentacyjnego jest jego uchylenie. Rozmiar świadczeń alimentacyjnych uregulowany został w art. 135 § 1 i 2 kro. Przepis ten stanowi, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że pozwana w dalszym ciągu nie jest w stanie z własnej emerytury zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb. Dochody L. G. nadal nie przewyższają sumy 900 zł miesięcznie. Pozwana jest osobą dotkniętą licznymi schorzeniami, które wiążą się z wydatkami finansowymi. Potrzebuje również środków na zakup wyżywienia, odzieży, obuwia, bielizny itp., a także na zaspokojenie swych potrzeb mieszkaniowych.

Powód nadal dysponuje wysoką emeryturą. Po wszelkich potrąceniach wskazanych wyżej, otrzymuje on do swojej dyspozycji 2014,34 tytułem emerytury. Z tej kwoty co miesiąc przekazuje sumy od 1500 do 2000 zł na rzecz wnuka, a niejednokrotnie wspomaga finansowo pasierba swego syna, M. K.. Wskazać należy nadto, iż powód w dalszym ciągu przebywa w zakładzie karnym gdzie ma zapewnione zaspokojenie potrzeb w zakresie mieszkania, wyżywienia itp.

Swoje powództwo powód oparł w szczególności na twierdzeniu, że pozwana żyje w związku faktycznym z mężczyzną, u którego mieszka, prowadzi z nim gospodarstwo domowe i żyje na wysokim poziomie. W ocenie Sądu powód nie udźwignął ciężaru udowodnienia swoich twierdzeń w tym zakresie. Nie zdołał ich poprzeć zawnioskowanymi rzez siebie dowodami z zeznań świadków D. G. i E. L., którzy to świadkowie od wielu lat nie mieli żadnego kontaktu z pozwaną i nie posiadają żadnej wiedzy o jej obecnej sytuacji życiowej. Pozwana stanowczo zaprzeczyła, ażeby pozostawała w związku partnerskim z właścicielem lokalu, w którym wynajmuje pokój, co potwierdził świadek Z. W. (2). Brak w sprawie dowodów, które wskazywałyby na fakt prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego przez pozwaną ze Z. W. (2).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w pkt. I wyroku.

Zgodnie z art. 98 §1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Wobec powyższego w oparciu o Treść przepisu § 2 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r., Nr 1668) Sąd orzekł jak w pkt. II wyroku (stawka adwokacka 1800 zł, biorąc pod uwagę wartość przedmiotu sporu.