Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1199/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 kwietnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Guniewska

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Rykała-Płodzień

po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2019 r. w Rzeszowie

sprawy z wniosku S. K.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział (...) w R.

o wysokość świadczenia

na skutek odwołania S. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział (...) w R.

z dnia 26/09/2017 r. znak (...)-1

zmienia zaskarżoną decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział (...) w R. z dnia 26/09/2017 r. znak: (...) w ten sposób, że nakazuje organowi rentowemu uwzględnić przy ustalaniu wysokości świadczenia wnioskodawcy S. K. okres zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B. od dnia 20 grudnia 1979r. do dnia 30 kwietnia 1991r.

Sygn. akt IV U 1199/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 3 kwietnia 2019 r.

Decyzją z dnia 26.09.2017r. znak: (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, po rozpoznaniu wniosku z dnia 30.06.2017r., przyznał S. K. prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności od 30.06.2017r. do 31.07.2018r. w kwocie 545,65 zł. Część uzupełaniająca świadczenia została zawieszona w 50% z powodu prowadzenia działalności rolniczej.

W odwołaniu od powyższej decyzji S. K. wnosił o zaliczenie okresu pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B. od 01.11.1979r. do 30.04.1991r. na stanowisku pracownika grupy remontowo-budowlanej – murarza.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Wyjaśnił, że uwzględnił okres zatrudnienia od 1 listopada 1979r. do 19 grudnia 1979r., natomiast z uwagi na brak dokumentacji wskazującej ilość przepracowanych przez wnioskodawcę dni brak jest podstaw do uwzględnienia okresu od 1 stycznia 1980r. do 30 kwietnia 1991r.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

S. K. urodził się (...)

Pismem z dnia 31 października 1979r. zwrócił się do Rolniczej Spółdzielni (...) w B. (następne Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna (...)) z prośbą o przyjęcie do pracy w charakterze pracownika fizycznego w ekipie remontowo-budowlanej od dnia 2 listopada 1979r. W dniu 1 listopada 1979r. zawarł umowę o pracę z w/w Spółdzielnią. Pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, 8 godzin dziennie od 7:00 do 15:00 jako pracownik fizyczny. Na mocy uchwały Zarządu z dnia 30.04.1979r. z dniem 1 stycznia 1980r. wprowadzono nowe zasady ustalania opłaty za pracę członków Spółdzielni i ich domowników. Osoby pracujące na samodzielnych stanowiskach pracy otrzymają wynagrodzenie w zależności od rodzaju i rozmiaru wykonywanej pracy, ustalone w dniówkach obrachunkowych. Przewidziano, iż może być przyznana jednorazowa premia w wysokości 5 dniówek obrachunkowych, przy czym jedna osoba z tego tytułu nie może otrzymać więcej niż 15 dniówek obrachunkowych. Ustalono dodatek za pracę w dniu wolnym w wysokości 100% wynagrodzenia podstawowego, a także dodatek za staż pracy oraz nagrodę za wieloletnią ciągłą pracę. Stosunek pracy został rozwiązany z dniem 30 kwietnia 1991r.

Dokumentacja płacowa wnioskodawcy zawiera szczegółowe składniki otrzymywanego wynagrodzenia. Brak jest kserokopii list płac za: październik 1981r., grudzień 1983r., kwiecień 1984r., sierpień 1984r., sierpień 1986r. i kwiecień 1990r.

W okresie od 01.11.1979r. do 31.12.1981r. wnioskodawca był wynagradzany stawką godzinową, która wynosiła 15 zł brutto za godzinę. Dzień pracy wynosił 8 godzin, stawka za dzień pracy wynosiła 120,00 zł. W okresie od 01.01.1982r. do 31.12.1985r. wysokość dniówki obrachunkowej wynosiła 210,00 zł, zaś od 01.01.1986r. do 30.04.1991r. – 450,00 zł.

Wnioskodawca w 1979r. przepracował 41 dni. W kolejnych latach ilość przepracowanych dniówek obrachunkowych wynosiła: 1980r. – 443, 1981r. – 511, 1982r.- 345, 1983r. – 433, 1984r. – 593, 1985r. – 809, 1986r. – 388, 1987r. – 512, 1988r.- 685, 1989r. – 2547, 1990r. – 8823 i 1991r. – 1777.

W dniu 30 czerwca 2017r. S. K. wystąpił do KRUS z wnioskiem o rentę rolniczą.

Orzeczeniem lekarza rzeczoznawcy KRUS z dnia 14.07.2017r. wnioskodawca został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym, okresowo, do lipca 2018r.

W dniu 26 września 2017r. organ rentowy wydał decyzję, będącą przedmiotem niniejszego postępowania. Przy uwzględnianiu wysokości świadczenia KRUS uznała okres zatrudnienia wnioskodawcy w Rolniczej Spółdzielni (...) w B. od 01.11.1979r. do 19.12.1979r.

(dowód: zeznania wnioskodawcy S. K., opinia biegłego z zakresu rachunkowości i finansów, dokumentacja osobowa i płacowa z okresu zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B., dokumentacja w aktach KRUS oraz dokumentacja w aktach niniejszej sprawy)

Sąd dał wiarę dokumentacji pracowniczej i płacowej wnioskodawcy, bowiem jest kompletna, jej autentyczność i treść nie budzi wątpliwości. Wynika z niej jednoznacznie, iż S. K. od 1 listopada 1979r. do 30 kwietnia 1991r. był zatrudniony w Rolniczej Spółdzielni (...) w B. (następne Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna (...)) na stanowisku pracownik fizyczny w ekipie remontowo-budowlanej. Kserokopie list płac są rzetelne, kompletne (brak jedynie kserokopii list płac za: październik 1981r., grudzień 1983r., kwiecień 1984r., sierpień 1984r., sierpień 1986r. i kwiecień 1990r.) i dają podstawy do obliczenia nie tylko wysokości otrzymywanego wynagrodzenia, ale też przepracowanych dniówek obrachunkowych.

Sąd w całości podziela ustalenia biegłego z zakresu rachunkowości i finansów, bowiem są oparte na wiedzy specjalistycznej, zawierają wszystkie aspekty, o których uwzględnienie wnosił Sąd, są wyczerpujące, logiczne i spójne, a wnioski w nich zawarte prawidłowo uzasadnione, a zatem brak jest podstaw, aby je podważać. Merytoryczna analiza poczynionych przez biegłego wniosków pozwala na przyznanie jego opinii waloru wiarygodności.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania wnioskodawcy, gdyż są logiczne, konkretne i spójne z zebranym materiałem dowodowym.

Sąd, zgodnie z regułą zawartą w art. 233 § 1 k.p.c. dokonał oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, która przełożyła się na ostateczny wynik niniejszego postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. 2019r. poz. 299 j.t.) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1) podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2;

2) jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

3) całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Warunek podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres uważa się za spełniony, jeżeli okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego ubezpieczonego wynosi co najmniej:

1) rok - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku do 20 lat;

2) 2 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 20 lat do 22 lat;

3) 3 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 22 lat do 25 lat;

4) 4 lata - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 25 lat do 30 lat;

5) 5 lat - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 30 lat.

Renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy składa się z części składkowej i części uzupełniającej.. Część składkową ustala się przyjmując po 1% emerytury podstawowej za każdy rok podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu. Do liczby lat dolicza się liczbę lat:

1) podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidualnych i członków ich rodzin w okresie od dnia 1 stycznia 1983 r. do dnia 31 grudnia 1990 r.;

2) prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym w okresie od dnia 1 lipca 1977 r. do dnia 31 grudnia 1982 r., za który była opłacana składka na Fundusz Emerytalny Rolników;

3) (uchylony);

4) prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym - bez podlegania innemu ubezpieczeniu społecznemu - po ukończeniu 16. roku życia, przypadających przed dniem 1 lipca 1977 r., jednak nie wcześniej niż 25 lat przed spełnieniem warunków nabycia prawa do emerytury rolniczej lub renty inwalidzkiej rolniczej.

Dolicza się również liczbę lat:

1) podlegania ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu przed dniem 1 stycznia 1999 r. oraz podlegania zaopatrzeniu emerytalnemu przepadającemu po tej dacie,

2) działalności kombatanckiej, działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego,

3) odbywania czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim lub okresy jej równorzędne albo zastępczych form tej służby, przypadających przed dniem 1 stycznia 1999 r.

- jeżeli z tego tytułu ubezpieczonemu nie przyznano emerytury lub renty na podstawie odrębnych przepisów (art. 25 ust. 1, 2 i 2a powołanej ustawy).

W przedmiotowej sprawie organ rentowy do ustalenia części składkowej przyjął 2,49 lat podlegania innemu ubezpieczeniu społecznemu. Nie uwzględnił natomiast okresu zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B. od 20 grudnia 1979r. do 30 kwietnia 1991r.

W ocenie Sądu analiza zebranego materiału dowodowego w szczególności w postaci dowodów z dokumentów, dokumentacji płacowej, a także zeznań wnioskodawcy i rzetelnej opinii biegłego z zakresu rachunkowości i finansów, jednoznacznie potwierdza zatrudnienie S. K. w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B. od 1 listopada 1979r. do 30 kwietnia 1991r.

Z uwagi na fakt, że wnioskodawca był jednocześnie członkiem Spółdzielni zastosowanie znajdują przepisy dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. 1976r. Nr 10 poz. 54).

Zgodnie z jego art. 4 przy ustalaniu okresu pracy w spółdzielni wymaganego do uzyskania świadczeń:

1) za dzień pracy uważa się 8 godzin pracy, a przed dniem 1 lipca 1962 r. dzień, który stanowił podstawę do obliczenia dniówki obrachunkowej; do dni pracy zalicza się również dni urlopu wypoczynkowego oraz dni pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub opiekuńczego,

2) za miesiąc pracy uważa się 20 dni pracy dla mężczyzny oraz 13 dni pracy dla kobiety, a jeżeli ubezpieczony użytkuje działkę przyzagrodową lub dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym - 18 dni pracy dla mężczyzny oraz 11 dni pracy dla kobiety,

3) za rok pracy uważa się rok obrachunkowy, w którym mężczyzna przepracował w spółdzielni co najmniej 240 dni pracy, kobieta 150 dni pracy, a jeżeli użytkuje działkę przyzagrodową lub dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym - to co najmniej: mężczyzna 220 dni pracy, a kobieta 130 dni pracy.

W przedmiotowej sprawie ustalono, iż S. K. w okresie zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B. od 01.11.1979r. do 30.04.1991r. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, tj. co najmniej po 8 godzin dziennie i w każdym roku pracy przepracował minimum określone powłanym dekretem, tj. 240 dni, co jest podstawą do uznania każdego przepracowanego roku jako rok obrachunkowy.

Mając na uwadze powyższe rozważania faktyczne i prawne Sąd w trybie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł o konieczności zmiany decyzji z dnia 26 września 2017r. i zobowiązał organ rentowy do uwzględnienia przy ustalaniu wysokości renty rolniczej wnioskodawcy S. K. okresu zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B. od 20 grudnia 1979r. do 30 kwietnia 1991r.