Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 września 2019 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Jarosz

Protokolant: Justyna Szczap

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej C. Północ w C. A. K.

po rozpoznaniu sprawy P. C. , syna J. i J.,

ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 286§1k.k.

zażalenia wniesionego przez Prokuratora

na postanowienie Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 09 maja 2019r.

w sprawie XI K 257/19

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437§1 kpk

postanawia:

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2.  kosztami postępowania odwoławczego obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Częstochowie postanowieniem z dnia 9 maja 2019r.. w sprawie XI K 257/19:

1.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. umorzył postępowanie karne przeciwko oskarżonemu P. C. to, że w dniu 11 maja 2018r. w C., w woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzeni w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z transakcji zawartej na odległość za pośrednictwem sieci Internet na portalu (...) ogłoszenia (...) dotyczącego sprzedaży książki pt. (...) doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. D. powodując straty w kwocie 30 zł na szkodę w/w, to jest o czyn z art. 286 §1 k.k.

2. na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania, obciążyć Skarb Państwa. Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez Prokuratora, postanowieniu temu zarzucił:

obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to obrazę przepisu art. 339 par. 3 pkt 1 i 2 k.p.k. polegającą na dokonaniu przez Sąd na posiedzeniu merytorycznej oceny materiału dowodowego w postaci zeznań pokrzywdzonego M. D. i wyjaśnień oskarżonego P. C..

Stawiając powyższy zarzut na zasadzie art. 437 §2 k.p.k. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Częstochowie .

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Prokurator nietrafnie wskazuje, że Sąd w niniejszej sprawie dokonywał jakiejkolwiek oceny materiału dowodowego, a uznał, że w sprawie brak jest dowodów popełnienia przez oskarżonego przestępstwa. Sąd w niniejszej sprawie zastosował bowiem art. 339 § 3 pkt 2 kpk, w którym przewidziano możliwość umorzenia postępowania na posiedzeniu z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia. Tryb przewidziany w omawianym przepisie ma stanowić narzędzie pozwalające na eliminowanie konieczności procedowania na rozprawie w sprawach, w których akt oskarżenia jest ewidentnie niezasadny, albo z powodu negatywnej przesłanki uniemożliwiającej w ogóle procedowanie, albo w sprawach, w których bez konieczności dokonywania głębszej oceny dowodów widoczny jest na pierwszy rzut oka brak podstaw do oskarżania” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2014 r., II KK 162/14). Instytucja tzw. oddania pod sąd sensu stricto, umożliwiająca umorzenie postępowania karnego przed rozprawą, w razie oczywistego braku podstaw oskarżenia (art. 339 § 3 pkt 2 KPK), wchodzi w rachubę jedynie wtedy, gdy „mimo kompleksowego zgromadzenia dowodów, a więc nieistnienia braków postępowania przygotowawczego, które uzasadniałyby przekazanie sprawy prokuratorowi do uzupełnienia tego postępowania, analiza zebranego materiału dowodowego - bez dokonywania na tym etapie procesu oceny poszczególnych dowodów pod względem merytorycznym - w ogóle nie daje podstaw do oskarżenia danej osoby o zarzucany jej czyn, a więc gdy żaden z tych dowodów nie wskazuje na prawdopodobieństwo popełnienia tego czynu lub nie uzasadnia możliwości popełnienia go przez oskarżonego” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 2009 r., II KK 116/09, OSNKW 2010/1/7).

Słusznie Sąd Rejonowy uznał, że taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie.

W sprawie koniecznym było bowiem wykazanie, że oskarżony działał z góry powziętym zamiarem doprowadzenia pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem i to w dacie wystawienia książki na sprzedaż w portalu (...) Tymczasem w sprawie brak jest jakiegokolwiek dowodu wskazującego na powyższą okoliczność. Pokrzywdzony, co oczywiste przedstawił w swych zeznaniach bezsporne okoliczności, to jest, że dokonał wpłaty pieniędzy i nie otrzymał ani książki ani zwrotu pieniędzy. Tym okolicznościom nie przeczy oskarżony, wskazując jednak, że książka nie została wysłana, z uwagi na to, że została uszkodzona, zaś pieniędzy nie zwrócił, gdyż z uwagi na rozmiar działalności mogła mu „umknąć jakaś osoba”. Prokurator nie przedstawił jakiegokolwiek dowodu, z którego można by wysnuć wniosek, że oskarżony działał z góry powziętym dowodem, a przeciwnie są w aktach sprawy dowody pozwalające na uznanie, że nie działał on z góry powziętym zamiarem, skoro z informacji z portalu (...) wynika, że istotnie sprzedawał na dość dużą skalę książki, dotychczas nie był karany.

Wobec powyższego orzeczono jak we wstępie.