Sygn. akt XGz 440/12
Dnia 28 grudnia 2012 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział X Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Anna Górna (ref.)
SSO Artur Tomanek
SSO Irena Giernatowska
po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2012 r.we Wrocławiu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa: (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.
przeciwko: Ł. K.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej XV Wydziału Gospodarczego z dnia 9 sierpnia 2012 r. (sygn. akt XV GNc 2223/12) w przedmiocie odrzucenia zarzutów pozwanego od nakazu zapłaty
postanawia:
I. uchylić zaskarżone postanowienie,
Postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2012 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej XV Wydział Gospodarczy odrzucił zarzuty pozwanego od nakazu zapłaty.
W uzasadnieniu Sąd Rejonowy podniósł, iż pełnomocnik pozwanego nie uzupełnił braków formalnych zarzutów od nakazu zapłaty bowiem nie przedłożył prawidłowego pełnomocnictwa procesowego tj, pełnomocnictwa udzielonego w dacie obejmującej wniesienie zarzutów. Zdaniem Sądu Rejonowego skoro pełnomocnictwo zostało udzielone w dniu 27.07.2012r. tj. po dacie wniesienia zarzutów tym samym pełnomocnik pozwanego nie był prawidłowo umocowany do wniesienia zarzutów. Taka ocena złożonego pełnomocnictwa dokonana przez Sąd Rejonowy skutkowała odrzuceniem wniesionych przez pozwanego zarzutów od nakazu zapłaty.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się pozwany, który zaskarżył postanowienie w całości wnosząc o jego uchylenie. Orzeczeniu zarzucił :
1. Naruszenie przepisu postępowania tj. art. 92 i art.91 k.p.c. w zw. z art. 65 0kc poprzez odpowiednio ich niezastosowanie i niewłaściwe zastosowanie poprzez przyjęcie, że udzielone w sprawie pełnomocnictwo z dnia 08.07.2012r. nie było prawidłowe bowiem zostało udzielone w sprawie V GNc 2223/12, gdy tymczasem niniejsza sprawa toczy się pod sygnaturą akt XV GNc 2223/12, co skutkowało odrzuceniem zarzutów, podczas gdy z jego treści wynika, że zostało ono udzielone i swym zakresem obejmuje prawidłowe umocowanie pełnomocnika w niniejszej sprawie ;
2. Naruszenie art.103§1 k.p.c. w zw. z art. 92 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie oraz przyjęcie, że oświadczenie pozwanego z dnia 27.07. (...). ( prawidłowe pełnomocnictwo) nie stanowi potwierdzenia czynności procesowych podjętych przez radcę prawnego w niniejszej sprawie przed 27.07.2012r.
3. Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę skarżonego orzeczenia poprzez przyjęcie przez Sąd I instancji, że pełnomocnictwo z dnia 11.07.2012r. nie było prawidłowe bowiem zostało udzielone w sprawie V Gnc 2223/12, gdy tymczasem niniejsza sprawa toczy się po sygnaturą VX Gnc 2223/12, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał pozwalał jednocześnie postanowieniem z dnia 19 lipca 2012r. w ocenie Sądu Rejonowego na oddalenie wniosku pozwanego na podstawie art.492§3 k.p.c. o wstrzymanie nakazu zapłaty z dnia 05 czerwca 2012r., który został zgłoszony w zarzutach od nakazu zapłaty przez pełnomocnika pozwanego. Błąd ten był istotny, albowiem skutkował odrzuceniem zarzutów.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy w całej rozciągłości podziela stanowisko pełnomocnika pozwanego przedstawione w uzasadnieniu zażalenia, że stanowisko Sądu Rejonowego jest niekonsekwentne i nadmiernie formalistyczne. Jeżeli zdaniem Sądu I instancji pełnomocnik pozwanego składając zarzuty nie był należycie umocowany to nie było podstaw do rozpoznawania zawartego w zarzutach wniosku o wstrzymanie wykonania nakazu. Rozpoznanie tego wniosku wskazywało, że został on złożony prawidłowo tzn. pismo procesowe w, którym był zawarty ten wniosek nie było obarczone żadnymi brakami. W sytuacji gdy zarzuty są dotknięte brakami formalnymi (tutaj braki pełnomocnictwa) Sąd winien wezwać do ich uzupełnienia. Dopiero później po wykonaniu zarządzenia przez stronę czy też jej pełnomocnika, Sąd winien przystąpić do rozpoznania wniosku zawartego w zarzutach o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty. Rozpoznanie wniosku i późniejsze wezwanie o uzupełnienie braków formalnych zarzutów świadczy co najmniej o niekonsekwencji Sądu w podejmowanych decyzjach.
W ocenie Sądu Okręgowego pełnomocnictwo złożone wraz z zarzutami obarczone było zwykłą omyłką pisarską i wystarczyło wezwać pełnomocnika pozwanego do jej wyjaśnienia. Natomiast pełnomocnictwo złożone na wezwanie Sądu zawierało potwierdzenie przez stronę czynności dokonanych przez pełnomocnika w momencie składania zarzutów do nakazu zapłaty. Dlatego też za zasadne należy uznać wszystkie zarzuty postawione przez pełnomocnika pozwanego zaskarżonemu orzeczeniu W związku z tym na podstawie art. 386 § 1k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzeczono jak na wstępie.