Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Elblągu V Wydział Cywilny Rodzinny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jolanta Hryniewicz

Sędziowie: SO Jolanta Pietrzak

SO Ewa Nowaczyńska /spr./

Protokolant: st. sekr. sąd. Sylwia Szulc

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej A. R. zastąpionej przez matkę E. R. i E. R.

przeciwko B. C. (1)

o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Iławie VIII Zamiejscowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z siedzibą w (...)

z dnia 27 czerwca 2013r., w sprawie VIII RC 83/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w części uwzględniającej powództwo (pkt. 4 wyroku) o tyle, że zasądza od pozwanego B. C. (1) na rzecz małoletniej powódki A. R. w miejsce kwoty alimentów po 300 złotych miesięcznie alimenty w kwocie po 200 złotych miesięcznie za okres od dnia 26 marca 2013 roku do dnia 31 sierpnia 2013 roku,

II.  zmienia zaskarżony wyrok w części zasądzającej kwotę 250 złotych miesięcznie (pkt. 5 wyroku) i oddala powództwo w tym zakresie,

III.  oddala apelacje w pozostałej części,

IV.  znosi wzajemnie między stronami koszty procesu za instancję odwoławczą.

Sygn.akt.VCa164/13

UZASADNIENIE

E. R. działająca w imieniu małoletniej powódki A. R. i własnym wniosła do Sądu Rejonowego w Iławie VIII Zamiejscowego Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z siedzibą w (...) pozew przeciwko pozwanemu B. C. (1) o ustalenie ,że pozwany jest ojcem małoletniej A. R. , nie nadawanie małoletniej nazwiska ojca ,ustalenie że pozwanemu nie będzie przysługiwała władza rodzicielska nad małoletnią A., zasądzenie na rzecz małoletniej powódki alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie, o zasądzenie od pozwanego na rzecz E. R. kwoty 1200 zł tytułem połowy poniesionych przez nią kosztów wyprawki dla małoletniej córki, ponadto zasądzenie od pozwanego na rzecz E. R. kwoty 1.500 zł tytułem zwiększonych w okresie ostatnich 3 miesięcy ciąży kosztów utrzymania i kosztów połogu oraz zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sprawa została zarejestrowana jako VIII.RC.83/13

Pozwany B. C. (1) wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu stanowiska domagał się dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z badań genetycznych DNA ustalających ,czy jest on ojcem biologicznym małoletniej A. R.. W przypadku potwierdzenia przez badania DNA , iż jest ojcem małoletniej , wniósł o ustalenie ,że małoletnia będzie nosić nazwisko ”C.”, że będzie przysługiwała mu nieograniczona władza rodzicielska nad małoletnią, ustalenie alimentów na kwotę po 100 zł miesięcznie, oddalenie powództwa o zasądzenie kwoty 1200 zł tytułem połowy poniesionych przez powódkę E. R. kosztów wyprawki dla małoletniej A., oddalenie żądania kwoty 1.500 zł tytułem zwiększonych w okresie ostatnich 3 miesięcy ciąży kosztów utrzymania i kosztów połogu oraz zasądzenie od powódki na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2013 roku Sąd Rejonowy w Iławie VIII Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich z siedzibą (...) w pkt 1 ustalił, że B. C. (1) , uczeń , urodzony (...) w T. syn W. i J. zamieszkały (...) jest ojcem A. R. urodzonej (...) w (...) córki E. R. , której akt urodzenia sporządzony został w Urzędzie Stanu Cywilnego w (...) za numerem (...);w punkcie 2 nadał A. R. nazwisko matki tj. (...); w punkcie 3 przyznał B. C. (1) władzę rodzicielską nad małoletnią A. R.; w punkcie 4 zasądził od pozwanego B. C. (1) na rzecz małoletniej powódki A. R. alimenty w kwocie po 300 zł miesięcznie płatne z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca poczynając od dnia 19 lipca 2012 roku z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek raty do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki matki E. R.; w punkcie 5 wyroku zasądził od pozwanego B. C. (1) na rzecz powódki E. R. kwotę :- 800 zł tytułem wyprawki płatną w trzech ratach – pierwsza rata w kwocie 300 zł płatna do dnia 15 lipca 2013 roku , druga rata w kwocie 300 zł płatna do dnia 15 sierpnia 2013 roku i trzecia rata w kwocie 200 zł płatna do dnia 15 września 2013 roku,- 250 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu na badania DNA do B.; w punkcie 6 oddalił powództwo w pozostałej części; w punkcie 7 zniósł między stronami koszty zastępstwa procesowego; w punkcie 8 odstąpił od obciążania pozwanego B. C. (1) kosztami sądowymi w sprawie; w punkcie 9 wyrokowi w pkt. 4 nadał rygor natychmiastowej wykonalności, co do rat płatnych po dniu 26 grudnia 2012 roku.

Wyrok Sądu Rejonowego wynikał z następujących ustaleń, rozważań i zastosowanych przepisów prawa :

Znajomość powódki E. R. i pozwanego B. C. (1) datowała się od 2008 roku, a po pewnym upływie czasu przekształciła się w stały związek. W wyniku współżycia E. R. zaszła w ciążę , o której powódka poinformowała pozwanego w grudniu 2011 roku.

Strony pozostawały w związku do stycznia 2012 roku.

Dnia 19 lipca 2012 roku powódka E. R. urodziła małoletnią powódkę A. R..

Zespół badający Katedry Medycyny Sądowej (...) M. K. w B. po przeprowadzeniu badań DNA na okoliczność , czy małoletnia A. R. jest dzieckiem pozwanego B. C. (1). stwierdził, że wyniki przeprowadzonych badań pozwalają na przyjęcie z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, że pozwany B. C. (1) jest ojcem biologicznym małoletniej powódki A. R..

Pozwany uznał ojcostwo w stosunku do małoletniej A. R. oraz wyraził zgodę ,aby małoletnia A. nosiła nazwisko matki (...).

Sąd I instancji ustalił, iż powódka jest obecnie uczennicą II klasy Technikum Handlowego w L.. Razem z małoletnią powódką mieszka u swoich rodziców. Do szkoły E. R. dojeżdża autobusem za który uiszcza opłatę w kwocie 105 zł miesięcznie. Z Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w G. E. R. otrzymuje miesięczne zasiłki : rodzinny w kwocie po 70 zł miesięcznie oraz z tytułu matki samotnie wychowującej dziecko w kwocie po 140 zł. W utrzymaniu pomagają powódce jej rodzice, z działalności prowadzonej przez ojca powódki. Rodzice E. R. mają na utrzymaniu jeszcze dwoje dzieci w wieku szkolnym. Wszystkie opłaty związane z utrzymaniem domu ponoszą rodzice powódki . W związku z urodzeniem się małoletniej A. jej matka E. R. zakupiła wózek za kwotę 950 zł ,łóżeczko za kwotę 130 zł , za wanienkę zapłaciła 20 zł, za chodzik uiściła opłatę w wysokości 120 zł oraz na zakup środków kosmetycznych ,śpiochów (8-10 paczek) , pieluch (4-5 paczek) , kaftaników, skarpet ,czapek oraz witamin przeznaczyła około 1000 zł.

Sąd Rejonowy przyjął, że powódka zużywa 2-3 paczki mleka dla dziecka, za które płaci po 24 zł za jedną paczkę. Z tytułu urodzenia dziecka E. R. otrzymała z Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w G. tzw. becikowe w kwocie 1000 zł. Ponadto kupuje ona dziecku jogurty, herbaty, odżywki. Za przejazd na badania DNA powódka poniosła koszt 250 zł.

Odnośnie pozwanego B. C. (1) Sąd I instancji ustalił, iż poza małoletnią A. nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Jest on uczniem klasy III (...) Szkoły Zawodowej w L. i uczy się zawodu mechanik samochodowy. Szkolę tę pozwany kończy w czerwcu 2013 roku. Do szkoły dojeżdża samochodem marki O. (...) rok produkcji 1999 rok i na zakup paliwa przeznacza 200 zł miesięcznie. Z tytułu odbywania praktyki otrzymuje 190 zł miesięcznie i dodatkowe pieniądze na praktyce, jeśli pracuje dłużej , a przeznacza je na remont samochodu. Mieszka on razem z rodzicami, którzy utrzymują się z emerytur : ojciec otrzymuje 2000 zł miesięcznie, matka około 1200 zł miesięcznie i ponoszą wszystkie opłaty związane z utrzymaniem domu. Rodzice pozwanego chorują i na leki rodzice pozwanego wydają około 400 zł miesięcznie. B. C. (1) zamierza poszukiwać pracy we wrześniu 2013 roku.

Wobec wyników badań DNA , pozwany uznał ojcostwo w stosunku do małoletniej powódki A. R., co jest w ocenie Sądu meritti zgodne z domniemaniem wynikającym z treści art. 85 § 1 krio., z którego wynika że ojcem dziecka jest ten , kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym , a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem dziecka.

W niniejszej sprawie rodzice małoletniej zgodnie oświadczyli, że małoletnia będzie nosiła nazwisko matki (...)., stosownie do art. 89 § 1 krio.

Sąd Rejonowy przyznał władzę rodzicielską ojcu małoletniej zgodnie z art. 93 § 1 krio, kierując się dobrem małoletniego dziecka.

Porównując sytuację materialną i bytową rodziców małoletniej , stosownie do art. 133 krio i art.135 § 1 kk Sąd orzekający uznał, iż pozwany ma możliwość podjęcia dodatkowego zatrudnienia po odbyciu godzin praktyki celem uzyskania dochodów , które pozwolą mu na partycypowanie w kosztach utrzymania małoletniej powódki A. R.. Ponadto pozwany jest młodym ,zdrowym człowiekiem w wieku produkcyjnym i przy dołożeniu starań jest w stanie znaleźć przynajmniej dorywcze zatrudnienie.

Sąd Rejonowy ocenił, że alimenty w kwocie po 300 zł miesięczne na rzecz małoletniego dziecka są adekwatne do możliwości zarobkowych pozwanego i w części pokryją one potrzeby małoletniej powódki.

Matka dziecka obecnie nie ma żadnych możliwości zarobkowych , ponieważ kontynuuje ona naukę, a swój obowiązek alimentacyjny wykonuje wobec córki poprzez osobiste starania o jej wychowanie i utrzymanie, pozostając na utrzymaniu rodziców.

W oparciu o art. 141 § 1 krio Sąd I instancji mając na względzie wydatki z tytułu wyprawki na kwotę ponad 2000 zł uznał, że kwota 800 zł tytułem wyprawki stanowi połowę kosztów poniesionych przez powódkę, a związanych z urodzeniem małoletniej, zważywszy, że część zakupów dokonała w hurtowni. Przy czym zasadzoną kwotę rozłożył na w trzy raty tj. dwie raty po 300 zł i jedną ratę w wysokości 200 zł.

Sąd orzekający oddalił powództwo o zwrot kosztów trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie ciąży oraz kosztów połogu , ponieważ powódka w żaden sposób nie udowodniła jakie koszty ponosiła z tego tytułu, poza lakonicznymi stwierdzeniami ,że kupowała w czasie ciąży więcej zdrowej żywności.

Sąd I instancji zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 250 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu na badanie DNA do B..

Ponadto Sąd zwolnił pozwanego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie mając na uwadze jego sytuację materialną, natomiast koszty zastępstwa procesowego między stronami zniósł.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano wyrokowi zgodnie z art. 333 § 1 pkt. 1 kpc.

Apelację od tego wyroku wniósł pozwany, który zarzucił błędne ustalenie, że pozwany może łożyć alimenty po 300 zł, w sytuacji gdy jego możliwości zarobkowe pozwalają na łożenie alimentów w kwotach po 200 zł miesięcznie. Ponadto skarżący nie zgodził się z tym, żeby zapłacić zaległe alimenty od 19 lipca 20112 roku w kwocie 3300 zł, albowiem jako uczeń szkoły zawodowej pozostaje na utrzymaniu rodziców.

B. C. (2) zarzucił też naruszenie art. 328§ 1 kpc, albowiem Sąd Rejonowy nie uzasadnił zasądzenia alimentów od 19 lipca 2012 roku, a nie od dnia, w którym ustalono ojcostwo skarżącego, zarzucił też bezzasadne zasądzenie kwoty 250 zł tytułem kosztów dojazdu na badania DNA, gdyż pozwany proponował powódce, że ją zawiezie, ponadto Sąd nie odniósł się do tego, że pozwany kończy praktyki dopiero w dniu 31 sierpnia 2013 roku , czeka go egzamin praktyczny, zatem nie zakończył nauki w czerwcu 2013 roku.

Wskazując na powyższe pozwany domagał się zmiany wyroku w pkt 4 poprzez zasądzenie alimentów w kwocie 200zł poczynając od maja 2013 roku, zmiany punktu 5 poprzez oddalenie wniosku powódki o zasądzenie od pozwanego kwoty 250 złotych tytułem dojazdu na badania DNA do B..

W uzasadnieniu wskazał, że nie był pewny ojcostwa, gdyż powódka spotykała się też z innym mężczyzną D. D.. Po badaniach DNA od czerwca 2013 roku pozwany często odwiedza córkę i wraz ze swoją rodziną kupują jej prezenty. Pozwany od tego czasu regularnie płaci 300 zł matce małoletniej i jest to ,,szczyt” jego możliwości. Nie jest natomiast w stanie ,,od zaraz „ zapłacić powódce ponad 4000 zł. Zarzucił też, że Sąd nie odniósł się do listu pozwanego, w którym proponował zawiezienie na badania, a także nie rozważył, dlaczego powódka pojechała taksówką a nie innym środkiem lokomocji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego zasługiwała na uwzględnienie w części, choć nie wszystkie zarzuty należało podzielić.

Potrzeba i możliwość zmiany orzeczenia wynikała z tej okoliczności, że postępowanie apelacyjne jest postępowaniem merytorycznym, stąd też Sąd odwoławczy w oparciu o art. 378 § 1 k.p.c., 382 k.p.c. i 384 k.p.c. w granicach zaskarżenia i kierunku apelacji, nie jest związany treścią jej zarzutów i wniosków oraz bierze z urzędu pod uwagę stan prawny bez względu na stanowiska stron. Może zmienić również ustalenia faktyczne stanowiące podstawę wydania wyroku przez Sąd I instancji, i to nawet w wypadku nieprzeprowadzania w postępowaniu odwoławczym nowych dowodów uzasadniających odmienne ustalenia (podobnie Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 15 maja 2001 roku, sygn. akt I CKN 350/00, Lex 52667 oraz w uchwale 7 sędziów SN z dnia 23 marca 1999 roku, sygn. akt III CZP 59/98, OSNC 1999/7-8/124).

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe oraz dokonał poprawnego ustalenia stanu faktycznego, który Sąd odwoławczy akceptuje i przyjmuje za własny, o ile nie uzna odmiennie w dalszej części uzasadnienia.

Prawomocne rozstrzygniecie w przedmiocie ustalenia ojcostwa rodzi określone konsekwencje m. in. co do prawnego obowiązku łożenia alimentów na rzecz małoletniej córki, stosownie do przepisów prawa rodzinnego, wskazanych przez Sąd meriti.

Pozwany uznał ojcostwo wobec małoletniej A. R. w świetle wyniku badań genetycznych i w tym zakresie rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego jest prawomocne.

Przedmiotem rozpoznania w tej sprawie były również roszczenia związane z ustaleniem ojcostwa.

Wyrok Sądu Rejonowego jest także prawomocny, co do nadanego nazwiska małoletniej i przyznania ojcu władzy rodzicielskiej nad córką.

Pozwany nie zaskarżył również orzeczenia w pkt. 5 odnośnie tzw. ,,wyprawki”, czyli kwoty 800zł zasądzonej w ratach.

Zatem zgodnie z wnioskami apelacji od rozwagę Sądu II instancji należało zatem poddać wysokości obowiązku alimentacyjnego i termin początkowy / pkt. 4 wyroku / oraz zasadność obciążenia pozwanego wydatkiem za dojazd na badania genetyczne córki i jej matki /pkt. 5 wyroku/.

Sąd Okręgowy zaaprobował rozważania Sądu I instancji poczynione na gruncie obowiązujących przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z których wynika, że rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, przy czym rozmiar obciążenia alimentami zależy zarówno od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego jak też od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Jednakże w oparciu o identyczne przepisy i przy zaakceptowaniu teoretycznych rozważań, Sąd Odwoławczy, na gruncie ustalonego stanu faktycznego, odmiennie ocenił zakres w jakim pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania swojej małoletniej córki.

Należy zaakcentować, iż oboje rodzice mają obowiązek utrzymać dziecko, przy czym ten obowiązek może wyrażać się także w wykonywaniu czynności pielęgnacyjnych, opieki, dbałości o rozwój, wychowanie, stan zdrowia.

Małoletnia nie ma jeszcze 1,5 roku i z całą pewnością wymaga osobistej pieczy a pierwszoplanowym jej opiekunem jest matka, która ten obowiązek wypełnia właściwie. E. R. nie ma możliwości zarobkowych gdyż kontynuuje naukę i pozostaje na utrzymaniu swoich rodziców, którzy zapewniają mieszkanie córce i wnuczce .

Warto podkreślić, że skarżący w swojej apelacji nie podważał sytuacji majątkowej E. R., jak też nie kwestionował ustaleń odnośnie potrzeb i wydatków, które muszą być ponoszone na małoletnią córkę.

Powyższe oznacza, że finansowy obowiązek alimentacyjny w znacznej części musi obciążać ojca dziecka, który tak naprawdę dopiero po badaniach DNA zaczął włączać się w życie dziecka.

Sąd podzielił zarzuty pozwanego, iż alimenty w kwotach po 300 zł za okres od 26 marca 2013 roku do dnia 31 sierpnia 2013 roku, nie uwzględniały rzeczywistych możliwości zarobkowych pozwanego, który w tym czasie uczęszczał do szkoły zawodowej i uzyskiwał za praktyki wynagrodzenie w kwocie po 180zł miesięcznie.

Pozwany przyznał w toku procesu, iż jeśli ma możliwość, to pracuje dodatkowo w tym samym zakładzie i zarabia pieniądze, które przeznacza na remont samochodu.

W związku z tymi ustaleniami obciążenie pozwanego ponad kwotę 200 zł miesięcznie przekraczało jego realne możliwości płatnicze.

Okoliczność, że pozwany łożył kwotę 300 zł wskazuje na to, iż musiał korzystać z pomocy swoich rodziców, którzy nie są obowiązani wyręczać w tym obowiązku syna, gdyż nie są zobowiązanymi do alimentowania wnuczki w pierwszej kolejności, podobnie , jak dziadkowie macierzyści A..

Należało podzielić też zarzut apelacji, iż Sąd meriti bezzasadnie zasądził alimenty wstecz, za okres od dnia 19 lipca 2012 roku do dnia wniesienia pozwu czyli do dnia 26 marca 2013 roku.

Uzasadnienie Sądu Rejonowego nie wskazuje przyczyn, dla których zasądzono alimenty od dnia urodzenia dziecka.

Dochodzenie alimentów za czas przeszły dopuszczalne jest jedynie wtedy, gdy pozostały jeszcze niezaspokojone potrzeby osoby uprawnionej lub nieuregulowane zobowiązania zaciągnięte u osoby trzeciej na pokrycie tych potrzeb (wyrok SN z dn. 14.06.1974 r. III CRN 122/74,LEX nr 7521).

Z zaoferowanych dowodów nie wynika, aby te przesłanki były spełnione.

Zatem skoro E. R. domagała się zasądzenia alimentów na rzecz córki, składając pozew w dniu 26 marca 2013 roku, należało przyjąć, że od tej daty, na bieżąco, należy zasądzić alimenty na aktualne potrzeby małoletniej.

Z tych przyczyn Sąd II instancji nie podzielił zarzutu apelacji, iż należało obciążyć B. C. (1) obowiązkiem alimentacyjnym dopiero od maja 2013 roku.

Brak było natomiast podstaw, aby podzielić zarzut pozwanego, aby jego obowiązek alimentacyjny ustalić na poziomie kwoty 200zł od dnia 1 września 2013 roku.

Jest poza sporem, że pozwany na dzień wyrokowania w Sądzie Rejonowym nie zakończył nauki w szkole zawodowej. Pozwany skończył bowiem praktyki dopiero w dniu 31 sierpnia 2013 roku i miał dopiero odbyć egzamin praktyczny, zatem o tą okoliczność należy uzupełnić ustalenia Sądu Rejonowego.

Jednakże nie ma żadnych przeszkód, aby pozwany podjął pracę, choćby dorywczą, po ukończeniu nauki w szkole zawodowej i odbyciu praktyk. Jest osobą młodą i zdrową. Jeśli apelujący chce kontynuować naukę w technikum w formie stacjonarnej, to jest jego wybór. Nie może jednak to nastąpić kosztem niezaspokojonych potrzeb małoletniego dziecka, gdyż mając niespełna półtora- roczną córkę pozwany winien podjąć pracę, aby pozyskać środki na jej utrzymanie.

Sąd II instancji uznał zatem, w oparciu o całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, że pozwany jest w stanie łożyć alimenty w kwotach po 300 zł na córkę A., począwszy od dnia 1 września 2013 roku.

Proponowana przez skarżącego kwota 200 złotych tytułem alimentów na małoletnią powódkę byłaby nieadekwatna zarówno do jej usprawiedliwionych potrzeb jak i możliwości płatniczych pozwanego oraz różnicowałaby znacznie poziom życia córki i ojca.

Podnoszona w apelacji okoliczność, iż już od czerwca 2013 roku odwiedza małą i zarówno pozwany jak i jego rodzina kupują A. prezenty, nie mogła wpłynąć na ustalenie świadczenia alimentacyjnego w niższej wysokości. Alimenty służą do zaspokojenia pierwszoplanowych potrzeb dziecka, w których rozeznanie ma pierwszoplanowy opiekun, czyli matka, natomiast prezenty mają formę uznaniową i dobrowolną, służącą do zacieśniania więzi dziecka z ojcem i jego rodziną.

Mając na uwadze powyższe zaskarżony wyrok został zmieniony w pkt I, a rozstrzygnięcie oparto na podstawie art. 386 § 1 kpc.

Rację miał skarżący, że Sąd Rejonowy naruszył reguły art. 328 § 1 kpc, albowiem poza stwierdzeniem faktu, że powódka poniosła koszty związane z dojazdem na badania w kwocie 250 zł, Sąd meriti nie wskazuje, z jakich przyczyn uznał, że należy tymi kosztami obciążyć pozwanego.

Powódka dołączyła dowody na okoliczność, że skorzystała z usług taxi jadąc z córką na badania do B../k-44 i k-49-50/

Jednakże w ocenie Sądu II instancji powódka nie wykazała, że pozwany powinien te koszty ponosić. Pozwany wylegitymował się w toku procesu listem z dnia 14 maja 2013 roku, z którego wynika, że proponował E. R. i córce dojazd do B.. Powódka nie jest przekonywująca wskazując przyczyny, dla których z propozycji nie skorzystała. W szczególności nie jest wiarygodna wymieniając jako przyczynę okoliczność, że pozwany z członkami swojej rodziny przyjechał na wspomniane badania i dla niej i córki nie byłoby miejsca w samochodzie, skoro nawet nie podjęła w tym kierunku próby, żeby zgodzić się na wspólny wyjazd, gdyż nie zareagowała na list w zakreślonym przez skarżącego terminie tj. do dnia 17 maja 2013 roku.

Pozwany wykazał tym samym, że dołożył należytej staranności podejmując próby zmniejszenia swoich kosztów związanych z procesem.

Z tych przyczyn matka małoletniej powódki nie może domagać się zwrotu kosztów przejazdu, jako zasadnie poniesionych wydatków, co czyni zbędnym odnoszenie są do wysokości tych kosztów.

Z tych przyczyn w pkt. II wyroku oddalono powództwo, co do zasądzonej kwoty 250 zł, na podstawie art. 386 § 1 kpc.

W pkt III apelację oddalono stosownie do art. 385 kpc, gdyż apelacja dalej idąca nie zasługiwała na uwzględnienie.

W pkt IV zniesiono wzajemnie koszty procesu za instancje odwoławczą, stosownie do art.108§ 1 kpc. w zw. z art.100 kpc.