Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka A. R. pozwem złożonym dnia 16 kwietnia 2019 r. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego Przedszkola Publicznego nr 65 w S. kwoty 3.259,51 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od każdej miesięcznej zaległości, a także kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazała, iż dochodzona pozwem kwota stanowi dodatek za wychowawstwo za okres od września 2017 r. do kwietnia 2019 r., którego w spornym okresie nie otrzymywała, choć pełniła funkcję wychowawcy oddziału w przedszkolu. Przedstawiła stan prawny kształtujący się w tym zakresie od 1997 roku, podkreślając, że zarówno ustawa Karta Nauczyciela, jak i rozporządzenie wykonawcze nie zawierają definicji pojęć „klasy” i „oddziału”, a także „wychowawcy klasy”. Analiza zmieniających się aktów prawnych wskazuje, że ustawodawca zamiennie posługuje się kategorią „klasy” oraz „oddziału”. Natomiast pojęcie wychowawcy należy odnieść zarówno do szkoły, jak i przedszkola. Powołała się przy tym na orzecznictwo Sądu Najwyższego. W dalszej części wywodu powódka stwierdziła, że uchwała organu prowadzącego z 2009 r., która pozbawiła nauczycieli przedszkoli dodatku za wychowawstwo, ograniczając go do nauczycieli rocznego przygotowania przedszkolnego w szkołach, jest niezgodna z obowiązującymi przepisami i jako taka nie obowiązuje.

Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając całość żądania.

Nakaz zapłaty został skutecznie zaskarżony przez pozwanego w sprzeciwie, gdzie wniesiono o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki kosztów procesu. W uzasadnieniu podniesiono, że w spornym okresie powódka nie otrzymywała dodatku za wychowawstwo, ponieważ nie powierzono jej funkcji wychowawcy grupy przedszkolnej „0”, tj. rocznego przygotowania przedszkolnego, a tylko w takim wypadku nauczyciel przedszkolny mógł otrzymać dodatek stosownie do regulacji uchwały Rady Miasta S.. Poza tym powierzenie wychowawstwa klasy następuje w drodze pisemnego powierzenia, umieszczanego w aktach osobowych. Powódka takiego dokumentu nie otrzymała. Pozwana następnie stwierdziła, że zajęcia prowadzone w przedszkolu nie mają charakteru zajęć dodatkowych, charakterystycznych dla wychowawcy szkolnego, lecz stanowią istotę pracy wszystkich nauczycieli przedszkoli. Nadto pozwana oświadczyła, że powódka otrzymała prawo do dodatku za wychowawstwo począwszy od dnia 1 września 2019 r., z wyrównaniem od 1 września 2018 r. Wyrównanie to wypłacono 10 maja 2019 r.

Na rozprawie w dniu powódka 26 lipca 2019 r. powódka ograniczyła powództwo w zakresie należności głównej co do kwoty 1.486,60 zł, co odpowiada świadczeniu za okres od września 2018 r. do kwietnia 2019 r. Podtrzymała roszczenie o zasądzenie ustawowych odsetek za ten okres, płatnych do dnia zapłaty, a nadto całość powództwa za okres od września 2017 r. do sierpnia 2018 r.

Pozwana wyraziła zgodę na częściowe cofnięcie pozwu, lecz zażądała zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu z tego tytułu.

Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2019 r. Sąd umorzył postępowanie w zakresie kwoty 1.486,60 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. R. jest zatrudniona w Przedszkolu Publicznym Nr 65 w S. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, na stanowisku nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej, w pełnym wymiarze czasu pracy.

Niesporne, a nadto zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 13

W okresie od września 2017 r. do sierpnia 2019 r. A. R. pełniła funkcję wychowawcy grupy w przedszkolu – tak jak wszyscy nauczyciele. Nie otrzymała pisma o powierzeniu tej funkcji, ponieważ w Przedszkolu Publicznym nr 65 w S. nie praktykowano wręczania takich pism.

Dowód: przesłuchanie J. S. za stronę pozwaną – k. 81v.-82, przesłuchanie powódki – k. 81v.

Funkcja wychowawcy grupy niosła ze sobą obowiązek świadomego oddziaływania na psychikę dzieci z powierzonej grupy. Była realizowana poprzez różne zadania, takie jak: sporządzanie arkusza obserwacji, spotkania z rodzicami, pisanie diagnozy dla każdego dziecka, czy prowadzenie indywidualnej pracy wychowawczej.

Dowód: przesłuchanie powódki – k. 81v.

Dyrektor Przedszkola Publicznego nr 65 zaprzestała naliczania dodatku za wychowawstwo od września 2017 r., stosując uchwałę Rady Miasta S. nr II/N/848/09 z dnia 15 kwietnia 2009 r. w sprawie ustalenia regulaminu określającego wysokość oraz szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego, za warunki pracy oraz nagród i warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw. W załączniku do uchwały – stanowiącym Regulamin – w § 12 wskazano, że dodatek funkcyjny przysługuje nauczycielowi, któremu powierzono wychowawstwo klasy lub wychowawstwo oddziału, w którym odbywa się roczne przygotowanie przedszkolne. A. R. w okresie od września 2017 r. do kwietnia 2019 r. nie miała powierzonego wychowawstwa oddziału rocznego przygotowania przegotowania przedszkolnego („0”).

Dowód: uchwała Rady Miasta S. nr II/N/848/09 z dnia 15 kwietnia 2009 r. w sprawie ustalenia regulaminu określającego wysokość oraz szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego, za warunki pracy oraz nagród i warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw – k. 16-27

Dnia 5 lipca 2018 r. Rada Miasta S. podjęła uchwałę nr XLIII/1126/18 o tożsamym tytule, gdzie w § 11 stanowiono, że nauczycielowi, któremu powierzono wychowawstwo klasy przysługuje dodatek funkcyjny.

Dowód: uchwała Rady Miasta S. nr (...) z dnia 5 lipca 2018 r. w sprawie ustalenia regulaminu określającego wysokość oraz szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego, za warunki pracy oraz nagród i warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw – k. 28-41

W dniu 18 kwietnia 2019 r. A. R. otrzymała od pracodawcy przelewem kwotę 906,99 zł (1.486,60 zł brutto) tytułem wyrównania dodatku za wychowawstwo za okres od września 2017 r. do sierpnia 2018 r.

Niesporne, a nadto bankowe potwierdzenie przelewu – k. 84.

Dodatek za wychowawstwo był wcześniej każdorazowo naliczany w jego maksymalnej wysokości w Przedszkolu Publicznym nr 65 w S. i wynosił w okresie: do marca 2018 r. – 144,52 zł, do sierpnia 2018 r. – 152,57 zł, do grudnia 2018 r. – 181,28 zł, do kwietnia 2019 r. – 190,35 zł.

Niesporne, a nadto: wyliczenie – k. 15, 59, 60.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, po jego przedmiotowym ograniczeniu, okazało się w całości zasadne.

Jego podstawę prawną stanowi § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz.U. Nr 22, poz. 181 ze zm.). Zgodnie z jego treścią do uzyskania dodatku funkcyjnego uprawnieni są nauczyciele, którym powierzono sprawowanie funkcji wychowawcy klasy.

Osią sporu jest dokonanie wykładni § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z 31.1.2005 r. i ustalenie, czy użyte w tym przepisie określenie "wychowawca klasy" obejmuje tylko nauczyciela, który sprawuje funkcję wychowawcy oddziału w szkole, czy też także nauczyciela, który sprawuje funkcję wychowawcy oddziału w przedszkolu. Chodzi tutaj przede wszystkim o wyjaśnienie znaczenia określenia "klasa", które w rozporządzeniu nie jest definiowane i nie ma także jego definicji w ustawie z 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (tekst jedn.: Dz.U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.) oraz ustawie z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.).

W pierwszej kolejności wyprowadzenie normy prawnej z przepisów odbywa się na podstawie wykładni językowej. Jednakże ze względu na brak ustawowej definicji pojęć „oddział” i „klasa”, a także „wychowawstwo klasy” i niedające stanowczych wskazań zakresów słownikowych tychże pojęć – wykładnia językowa nie daje wystarczającego efektu.

W takiej sytuacja należy sięgnąć do kolejnych metod wykładni. Wykładnia historyczna wskazuje na tożsamy charakter pojęć „oddział” i „klasa”. Dodatek za sprawowanie funkcji wychowawcy klasy istniał już wcześniej. Zasady wynagradzania nauczycieli publicznych przedszkoli, szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych są uregulowane w Karcie Nauczyciela (dalej – (...)) . Zgodnie z art. 3 pkt 1 tej ustawy, ilekroć jest w niej mowa o nauczycielach bez bliższego określenia - rozumie się przez to nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych zatrudnionych w przedszkolach, szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych, a zgodnie z art. 3 pkt 2 tej ustawy, ilekroć jest w niej mowa o szkołach bez bliższego określenia - rozumie się przez to przedszkola, szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 Karty, w brzmieniu tego przepisu ustalonym ustawą z 18.2.2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 19, poz. 239), wynagrodzenie nauczycieli składa się z:

1) wynagrodzenia zasadniczego;

2) dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego oraz za warunki pracy;

3) wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw;

4) nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, z wyłączeniem świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i dodatków socjalnych określonych w art. 54 Karty.

W Karcie nie zostały określone stanowiska i funkcje, które uprawniają do dodatku funkcyjnego. To zagadnienie zostało pozostawione do uregulowania w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Zgodnie z art. 30 ust. 5 Karty, w brzmieniu tego przepisu ustalonym ustawą z 15.7.2004 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2004 r. Nr 179, poz. 1845), minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa w drodze rozporządzenia między innymi "wykaz stanowisk oraz sprawowanych funkcji uprawniających nauczyciela do dodatku funkcyjnego oraz ogólne warunki przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego" (art. 30 ust. 5 pkt 3 Karty). Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa w drodze rozporządzenia również wysokość stawek dodatków, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 Karty, oraz szczegółowe zasady przyznawania tych dodatków dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez organy administracji rządowej (art. 30 ust. 7 Karty w brzmieniu tego przepisu ustalonym przez ustawę zmieniającą z 15.7.2004 r.). Natomiast dla nauczycieli szkół prowadzonych przez organy administracji samorządowej wysokość stawek dodatków, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 Karty, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków określa corocznie organ prowadzący szkołę w drodze regulaminu obowiązującego od 1 stycznia do 31 grudnia (art. 30 ust. 6 Karty w brzmieniu tego przepisu ustalonym przez ustawę zmieniającą z 15.7.2004 r.).

W art. 30 ust. 5, 6 i 7 Karty w brzmieniu poprzednio obowiązującym, ustalonym wyżej wymienioną ustawą zmieniającą z 18.2.2000 r., była zawarta regulacja zasadniczo zbieżna z regulacją obecnie obowiązującą. Poprzednio obowiązujące rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 11.5.2000 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, sposobu obliczania wysokości stawki wynagrodzenia zasadniczego za jedną godzinę przeliczeniową, wykazu stanowisk oraz dodatkowych zadań i zajęć uprawniających do dodatku funkcyjnego, ogólnych warunków przyznawania dodatku motywacyjnego, wykazu trudnych i uciążliwych warunków pracy stanowiących podstawę przyznania dodatku za warunki pracy oraz szczególnych przypadków zaliczania okresów zatrudnienia i innych okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat (Dz.U. Nr 39, poz. 455 ze zm., dalej jako: rozporządzenie z 11.5.2000 r.) stanowiło w § 3 pkt 2, że do uzyskania dodatku funkcyjnego są uprawnieni nauczyciele, którym powierzono "wychowawstwo klasy". Obowiązujące przed wyżej wymienionym rozporządzeniem rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 19.3.1997 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli (Dz.U. Nr 29, poz. 160 ze zm., dalej jako: rozporządzenie z 19.3.1997 r.) przewidywało w § 20 ust. 1 pkt 1 dodatkowe wynagrodzenie "za wychowawstwo klasy" z podaniem odrębnie stawek tego wynagrodzenia w przedszkolach (lit. a) oraz w szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadpodstawowych (lit. b). Zgodnie z ówczesnym brzmieniem Karty (t.jedn.: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357), wynagrodzenie nauczyciela składało się z wynagrodzenia zasadniczego i dodatków (art. 30 ust. 1 Karty), przy czym dodatki funkcyjne przysługiwały tylko z tytułu pełnienia funkcji kierowniczych (art. 32 Karty). Obecny dodatek funkcyjny za sprawowanie funkcji wychowawcy klasy oraz dawne dodatkowe wynagrodzenie za wychowawstwo klasy są więc tożsamymi rodzajowo dodatkowymi składnikami wynagrodzenia nauczyciela.

Skoro zatem rozporządzenie z 1997 r. wyraźnie wyodrębniało stawkę dodatku za wychowawstwo w przedszkolach, a kolejne rozporządzenia stanowiły o prawie do dodatku, bez dzielenia jego wysokości na szkoły i przedszkola, to należałoby uznać, że intencją ustawodawcy przy poszczególnych zmianach nie było wyłączenie nauczycieli przedszkolnych z prawa do tego składnika, lecz zrównanie jego wysokości pomiędzy szkołami i przedszkolami.

Podobne wyniki daje także wykładnia systemowa. W wyżej wymienionych rozporządzeniach Ministra Edukacji Narodowej z 19.3.1997 r., z 11.5.2000 r. i z 31.1.2005 r., regulujących wynagrodzenia nauczycieli, nie zostały zdefiniowane określenia "wychowawca klasy" i "klasa". Definicji tych określeń nie zawierają również Karta oraz ustawa o systemie oświaty. W przepisach SysOświatU występuje natomiast wielokrotnie pojęcie "oddział", które jest używane w celu określenia podstawowej jednostki organizacyjnej zarówno szkoły, jak i przedszkola, w ramach której jest realizowany proces oświatowo-wychowawczy. W przepisach tej ustawy występuje również określenie "klasa", z tym że jest ono używane w celu określenia poziomów nauczania w poszczególnych typach szkół (zob.: art. 16 ust. 8, art. 17 ust. 2, art. 61 ust. 1 i 2, art. 90g ust. 4, 5 i 8, art. 94a ust. 6 pkt 1). Pojęcie "klasa" w omawianym tutaj znaczeniu odnosi się tylko do szkół. Wychowanie przedszkolne, zgodnie z art. 14 ust. 1 SysOświatU, jest bowiem realizowane "w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz w innych formach wychowania przedszkolnego". Ustalenie w SysOświatU, że w szkole podstawowej są oddziały przedszkolne (art. 14 ust. 1) i klasy od I do VI (art. 61 ust. 1), przemawia jednak raczej za uznaniem, że pojęcie "oddział" i "klasa" są synonimami, gdy chodzi o jednostkę organizacyjną, w ramach której jest realizowany proces oświatowo-wychowawczy, a nie za uznaniem, że pojęcia "klasa" i "oddział" mają odmienne znaczenie i sprawowanie opieki wychowawczej nad oddziałem przedszkolnym nie uprawnia do dodatku funkcyjnego z tego tytułu.

Wreszcie należy wskazać na wynik wykładni funkcjonalnej. Obowiązki spoczywające na nauczycielu, któremu powierzono funkcję wychowawcy klasy w szkole, oraz obowiązki spoczywające na nauczycielu, któremu powierzono sprawowanie opieki wychowawczej nad oddziałem przedszkolnym, nie są na tyle różne, aby upoważniały do różnicowania tych nauczycieli, gdy chodzi o prawo do dodatku funkcyjnego (wyrok NSA z 10.10.2007 r., I OSK (...)). Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż nie jest uzasadniony pogląd reprezentowany przez organy nadzoru, że funkcja wychowawcy klasy w szkole jest ściśle związana z wykraczającym poza realizację programu nauczania zakresem zadań i obowiązków nauczyciela, natomiast zadania i obowiązki opiekuńczo-wychowawcze nauczyciela w przedszkolu nie należą do jego zajęć i obowiązków dodatkowych, lecz stanowią część zadań i obowiązków wynikających z charakteru pracy nauczyciela przedszkolnego. Analiza zadań wychowawcy oddziału przedszkolnego dowodzi, że ma on dodatkowe obowiązki. Są nimi, między innymi, utrzymywanie kontaktów z rodzicami, współdziałanie z poradniami specjalistycznymi, prowadzenie kart obserwacji dzieci, prowadzenie dziennika obecności, organizowanie wycieczek, zebrań. Są to zadania analogiczne do tych, jakie mają wychowawcy klas.

Przedstawione powyżej wyniki wykładni znajdują potwierdzenie w orzecznictwie. Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące wykładni § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z 31.1.2005 r. jest stosunkowo obszerne i może być uznane za utrwalone. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 29.2.2006 r., I OSK (...), niepubl., z 10.10.2007 r., I OSK (...), z 12.10.2007 r., I OSK (...) i z 19.10.2007 r., I OSK (...) (opublikowanych w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych), zajął stanowisko, że § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z 31.1.2005 r. nie uprawnia do wyłączenia z kręgu adresatów tej normy nauczycieli przedszkoli, którym powierzono sprawowanie funkcji wychowawcy, a tym samym przyznanie w uchwale rady gminy dodatku funkcyjnego nauczycielowi w przedszkolu za sprawowanie funkcji wychowawcy oddziału przedszkolnego nie narusza art. 30 ust. 6 Karty i § 5 pkt 2 lit. a) tego rozporządzenia. Należy jednak stwierdzić, że w późniejszym wyroku z 12.3.2008 r., I OSK 19/08, NSA zajął odmienne stanowisko i orzekł, że § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nie obejmuje nauczycieli przedszkoli, którym powierzono sprawowanie opieki wychowawczej nad oddziałem przedszkolnym. Na ten właśnie wyrok powołuje się strona pozwana. W uzasadnieniu tego wyroku NSA w ogóle nie odwołał się do wcześniejszych (licznych przecież) wyroków tego sądu, w których został sformułowany odmienny pogląd, oraz nie przedstawił argumentów prawnych, które spowodowały odejście od utrwalonego już w orzecznictwie NSA stanowiska, że nauczyciele przedszkolni, którym powierzono sprawowanie opieki wychowawczej nad oddziałem przedszkolnym, są objęci zakresem zastosowania § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z 31.1.2005 r. W uzasadnieniu wyroku z 12.3.2008 r. NSA ograniczył się do następującego stwierdzenia: "Przepis § 5 rozporządzenia z 31.1.2005 r. nie pozostawia najmniejszych wątpliwości, że do uzyskania dodatku funkcyjnego uprawnieni są nauczyciele, którym powierzono:

1) stanowisko dyrektora lub wicedyrektora przedszkola, szkoły, placówki lub innej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 1 a Karty, zwanej dalej "szkołą", albo inne stanowisko kierownicze przewidziane w statucie szkoły;

2) sprawowanie funkcji: a) wychowawcy klasy, b) doradcy metodycznego lub nauczyciela-konsultanta, c) opiekuna stażu, ponieważ zawarte w nim wyliczenie ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy. Oznacza to, że nie można przyznać dodatku funkcyjnego nauczycielom zajmującym inne stanowiska lub sprawującym inne funkcje niż wymienione w cytowanym przepisie rozporządzenia".

Z przytoczonego stwierdzenia wynikałoby, że NSA uznał w omawianym wyroku, iż określenie "wychowawca klasy" jest jednoznaczne i niebudzące żadnych wątpliwości na płaszczyźnie wykładni językowej i obejmuje tylko nauczyciela pełniącego funkcję wychowawcy klasy w szkole, a nie obejmuje nauczyciela przedszkola, któremu powierzono sprawowanie opieki nad oddziałem przedszkolnym. W ocenie Sądu jest to pogląd nietrafny.

Wyrok NSA z 12.3.2008 r., I OSK 19/08, stanowiący widoczne odstępstwo od utrwalonej wcześniej linii orzecznictwa tego sądu i powodujący powstanie rozbieżności w tym orzecznictwie, nie zawiera tego rodzaju argumentów merytorycznych, które przemawiałyby za słusznością odstąpienia od wcześniej prezentowanych poglądów oraz podważałyby argumenty, którymi NSA w wyrokach z 29.11.2006 r., I OSK (...), z 10.10.2007 r., I OSK (...), z 12.10.2007 r., I OSK (...) i z 19.10.2007 r., I OSK (...), uzasadnił stanowisko, że nauczyciele przedszkolni, którym powierzono sprawowanie opieki wychowawczej nad oddziałem przedszkolnym, są objęci zakresem zastosowania § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z 31.1.2005 r. Nie zawiera też argumentów, które wymagałyby rozważenia (odniesienia się do nich) w niniejszej analizie.

Wreszcie potwierdzenie powyższych poglądów znajduje potwierdzenie w uchwale Sądu Najwyższego - Izby Pracy, (...) i Spraw Publicznych z dnia 8 lipca 2008 r. (I PZP 3/08), której towarzyszy obszerne i przekonujące uzasadnienie. Sąd w pełni je podziela.

Nie zmieniały postaci rzeczy uchwały prawa miejscowego podjęte przez Radę Miasta S.. Mianowicie wysokość i warunki przyznawania określonych dodatków określa uchwała organu prowadzącego szkoły, wydawana przez organ prowadzący na podstawie art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela. Zgodnie z treścią art. 91d pkt 1 Karty kompetencję tę wykonują odpowiednio rada gminy, rada powiatu, sejmik województwa.

Uchwała zawiera jako załącznik regulamin wynagradzania nauczycieli. Zgodnie z delegacją wskazaną w treści art. 30 ust. 6 Karty regulamin określa szczegółowe warunki i wysokość stawek dodatków za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego oraz za warunki pracy, szczegółowe warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz wysokość i warunki wypłacania nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, o ile nie zostały one określone w ustawie lub w odrębnych przepisach.

Należy jednak podkreślić, że regulamin wynagradzania nauczycieli nie może modyfikować ustawy, regulować odmiennie niż ustawa zasad dotyczących dokonywania czynności z zakresu prawa pracy, czy też odmiennie określać podmioty uprawnione do dokonywania czynności z zakresu prawa pracy w imieniu pracodawcy (wyr. WSA we Wrocławiu z 5.9.2006 r., IV SA/Wr 396/05, L.). Z tego względu nie można przyjąć, że uchwała Rady Miasta S. mogła skutecznie ograniczyć uprawnienie do dodatku za wychowawstwo wynikającego z przepisów prawa powszechnie obowiązującego w randze ustawy oraz rozporządzenia.

Konsekwencją było zasądzenie roszczenia, którego sama wysokość nie była sporna.

Rozstrzygnięcie o ustawowych odsetkach oparto na art. 481 k.c. w związku z art. 300 k.p. Termin wypłaty wynagrodzenia dla pracowników niebędących nauczycielami opiewał na ostatni dzień miesiąca z dołu, co wynika z Regulaminu Pracy. Zatem ustawowe odsetki należało zasądzić od 1 dnia następnego miesiąca, przy czym termin ten uległa przedłużenia w razie wystąpienia dni wolnych. Poza kwotą roszczenia głównego zasądzono odsetki ustawowe od kwot należności za miesiące od września 2017 r. do sierpnia 2018 r. Strona pozwana uiściła te kwoty, lecz bez odsetek.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano na podstawie art. 477 ² §1 k.p.c. do wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia powódki, która pochłonęła całość zasądzonej kwoty.

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o przepis art. 98 § 1 i 3 100 k.p.c. Wzięto pod uwagę, że w zakresie objętym cofnięciem powództwa to powódkę należało uznać za stronę wygrywającą, skoro przyczyną cofnięcia była zapłata spornej kwoty już po wytoczeniu powództwa (dnia 18 kwietnia 2019 r.). Zatem powódka wygrała proces w całości. Stawka kosztów zastępstwa procesowego wynosiła 675 zł (§ 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.).

Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 k.p.c. nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie kwotę 89 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, tj. 5% opłaty od pozwu, od uiszczenia której powódka była ustawowo zwolniona.

ZARZĄDZENIE

1) (...)

2) (...)

3) (...)

16.09.2019