Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 176/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2019r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Tomasz Cichocki

Protokolant:

sekretarz sądowy Żaneta Kowalska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2019 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Banku S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. J.

o zapłatę

I.  oddala powództwo w całości;

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu na rzecz pozwanej.

Sygn. akt I C 176/19

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej A. J. kwoty 25 450,53 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Wniósł także o obciążenie pozwanej kosztami procesu. Podniósł, że w dniu 15.06.2013r. pozwana zawarł z powodem umowę pożyczki nr (...). W związku z nieterminową spłatą, zadłużenie pozwanej zostało postawione w stan pełnej wymagalności z dniem 10.12.2018r. . w konsekwencji pismem z dnia 14.12.2018r. pozwana została wezwana do spłaty wymagalnego zadłużenia pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Wezwanie nie odniosło skutku. Dalej podniósł, że na potrzebę powództwa powód w dniu 03.01.2019r. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych banku nr (...), w którego treści została wskazana wysokość i struktura zadłużenia ciążącego na pozwanej ze szczegółowym wyliczeniem należności odsetkowych. Dalej wskazał, że na dochodzoną kwotę składa się niespłacony kapitał w kwocie 24.192,87 zł, odsetki umowne w kwocie 964,86 zł, odsetki umowne za opóźnienie w kwocie 286,60 zł i opłaty umowne w kwocie 6,20 zł.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, a w razie jego uwzględnienia rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty w wysokości 100,00 zł miesięcznie z uwagi na jej aktualną sytuację materialną.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 15.06.2013r. pozwana A. J. zawarła z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w K. umowę kredytu gotówkowego nr (...). Na podstawie umowy pozwanej udzielono kredytu w całkowitej kwocie 74 113,20 zł. Kredyt miał być spłacony w 84 miesięcznych ratach w wysokości 1 512,20 zł płatnych do 17 dnia każdego miesiąca począwszy od 17.07.2013r., z tym, iż pierwsza rata wynosiła 1512,20 zł a ostatnia miała wynosić 1512,22 zł. Umowa kredytu została zawarta na okres od 17.06.2013r. do 17.06.2020r.

Stosownie do §8 i 9 umowy bank mógł wypowiedzieć umowę kredytu w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu lub w razie utraty przez kredytobiorcę zdolności kredytowej. Termin wypowiedzenia wynosił 30 dni. Bank miał zawiadomić kredytobiorcę o wypowiedzeniu umowy w formir pisemnej listem poleconym .

(dowód: umowa – k. 16-20; bezsporne)

W dniu 04.11.2016r. doszło do połączenia (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z wydzieloną częścią Banku (...) S.A. w trybie art. 529§1 pkt 4 k.s.h., obejmującą umowę zawartą z pozwaną.

( dowód: plan podziału – k. 14-15)

W dniu 03.01.2019r. (...) Bank S.A. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych stwierdzający posiadanie przez bank wymagalnego zadłużenia w wysokości 25 450,53 zł z tytułu umowy pożyczki nr (...) z dnia 15.06.2013r., na która skalda się niespłacony kapitał w kwocie 24 192,87 zł, odsetki umowne w kwocie 964,86 zł, odsetki umowne za opóźnienie w kwocie 286,60 zł oraz opłaty umowne w kwocie 6,20 zł.

( dowód: wyciąg – 11)

Powód w dniu 15.12.2018r. wystosował na adres pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 25 316,13 zł ze wskazaniem, iż kwotę tę należy wpłacić w terminie 7 dni na podany rachunek bankowy pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu w okolicznościach sprawy powództwo nie może być uwzględnione.

Zgodnie z § 8 umowy kredytu gotówkowego zawartej przez strony, powód mógł wypowiedzieć umowę z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu albo utraty zdolności kredytowej. Warunkiem skuteczności dokonania wypowiedzenia było zawiadomienie o tym fakcie kredytobiorcy w formie pisemnej listem poleconym. Termin wypowiedzenia wynosił 30 dni (§8 ust. 1, 3 i 4 umowy kredytu – k. 19)

Strona powodowa nie przedłożyła w sprawie żadnego dowodu dokonania wypowiedzenia w trybie wskazanym w umowie kredytu. Natomiast przedłożone przez powoda przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 14.12.2018r. (k. 12) nie spełnia wymogów wypowiedzenia uzgodnionych przez strony w umowie.

W tej sytuacji należało uznać, że powód nie udowodnił złożenia oświadczenie o wypowiedzeniu umowy, a tym samym nie udowodnił rozwiązania umowy postawienia kredytu w stan wymagalności w całości, w szczególności we wskazanej przez siebie dacie, tj. z dniem 10.12.2018r. Jednocześnie z przedłożonego przez powoda materiału dowodowego nie wynika jaka część kredytu była wymagalna na datę wniesienia pozwu, co nie pozwala dokonanie ustaleń w tym zakresie.

Należy także wskazać, iż stosownie do stanu prawnego obowiązującego od 27.11.2015r. bank nie może swobodnie wypowiedzieć umowy, gdy pożyczkobiorca popadł w opóźnienie ze spłatą pożyczki. Stosownie do art. 75 c ust. 1-2 Prawa Bankowego bank najpierw powinien doręczyć pożyczkobiorcy wezwanie określone w powołanym przepisie oraz odczekać do upływu dodatkowego terminu na spłatę zadłużenia wyznaczonego w wezwaniu, nie krótszego niż 14 dni roboczych. Dopiero po upływie tego terminu bank może złożyć wobec pożyczkobiorcy oświadczenie woli w sprawie wypowiedzenia umowy. Nie jest przy tym istotne, czy wypowiedzenie następuje ze względu na niedotrzymanie przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu, czy utratę zdolności kredytowej. Należy także podkreślić, iż zgodnie z art. 75c ust. 2 Prawa Bankowego obligatoryjną częścią takiego wezwania jest informacja o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia w terminie 14 dni od otrzymania wezwania. W przypadku nie spełnienia wskazanych przesłanek, czynność prawna banku polegająca na wypowiedzeniu umowy jest nieważna, zgodnie z art. 58 § 1 k.c. W szczególności nie prowadzi do wymagalności wierzytelności banku o spłatę tej części kredytu, co do której kredytobiorca nie pozostawał w opóźnieniu ( tak SO w Olsztynie w wyroku z 07.11.2018r., IX Ca 707/18 i powołane tam piśmiennictwo - T. Czech, Obowiązki banku w razie opóźnienia kredytobiorcy ze spłatą kredytu, M.Pr.Bank. (...)-78).

Wskazany przepis uszczegóławiający procedurę wypowiedzenia umowy kredytu został wprowadzony Ustawą z dnia 25.09.2015r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1854), która weszła w życie w dniu 27 listopada 2015 r. Przepis ten ma także odpowiednie zastosowanie do pożyczek pieniężnych. Zgodnie z art. 12 ustawy o zmianie ustawy Prawo bankowe , banki oraz spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w terminie 30 dni od dnia jej wejścia w życie, miały dostosować swoją działalność do wymagań określonych we wprowadzonym ustawą art. 75 c Prawa bankowego.

Z powołanych przepisów wynika zatem, iż procedura przewidziana w art. 75c Prawa Bankowego powinna być zachowana również w przypadku umowy zawartej z pozwaną, której dotyczy spór w sprawie.

Z przedłożonego materiału dowodowego nie wynika by bank (powód) wezwał pozwaną do dokonania spłaty, wyznaczył jej odpowiedni termin i poinformował o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Podkreślenia przy tym wymaga, iż powód nie udowodnił wypowiedzenie umowy pożyczki, której dotyczy spór, ani w trybie przewidzianym w art. 75c Prawa Bankowego, ani też w żadnym innym. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż wezwanie przedsądowe z dnia 14.12.2018r. nie spełnia wymogów wypowiedzenia o jakich mowa we wskazanym przepisie.

W ocenie Sądu, brak również możliwości uznania wniesienia pozwu za wypowiedzenie umowy. W szczególności z tego względu, że pełnomocnik reprezentujący stronę powodową nie był umocowany do składania tego typu oświadczeń w imieniu banku. Okoliczność ta nie wynika z pełnomocnictwa dołączonego do pozwu, które jest tylko i wyłącznie pełnomocnictwem procesowym. W jego treści brak jest upoważnienia pełnomocnika do składania oświadczeń w imieniu banku, w szczególności w zakresie wypowiadania umów kredytu. W związku z tym nie można traktować wniesienia pozwu jako ostatecznego wypowiedzenia zawartej umowy. Poza powyższym, pozew nie spełnia także wymogów wskazanych w art. 75c prawa bankowego.

Mając na uwadze wszystkie wskazane powyżej okoliczności, a przede wszystkim fakt, iż nie upłynął jeszcze termin ostatecznej spłaty kredytu ustalony w umowie stron, a powód nie udowodnił skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu w trybie przewidzianym w art. 75c ustawy Prawo bankowe, należało skonstatować, iż w konsekwencji zachodził brak wymagalności całości roszczenia powoda. Jednocześnie przedłożony przez stronę powodową materiał dowody nie pozwalał na ustalenie jaka część roszczenia powoda stała się wymagalna na skutek upływu terminów zapłaty ustalonych rat kredytu. Zważywszy, iż powód jest podmiotem profesjonalnym i był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, winien być świadomy wystąpienia negatywnych konsekwencji procesowych w przypadku, gdy powołuje mniej dowodów, niż tego wymaga materialnoprawna podstawa zgłoszonego roszczenia. Nadto wskazać należy, iż w sprawach cywilnych rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy – obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach ( por. Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz pod red. A. Zielińskiego, Wydawnictwo C.H. Beck, wyd. 6, Warszawa 2012 r.).

Wymagalność to stan, w którym wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia od dłużnika. Skoro więc roszczenie nie było wymagalne w całości w chwili wniesienia pozwu, ani nie stało się wymagalne w chwili orzekania, powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 108 k.p.c., mając1` na uwadze, iż pozwana nie wnosiła o obciążanie powoda kosztami procesu w razie oddalenia powództwa.