Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Dorota Kropiewnicka

Sędziowie SSO Joanna Żelazny (spr.)

(...) del. do SO Piotr Wylegalski

Protokolant Artur Łukiańczyk

przy udziale Leszka Karpiny Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2014 r.

sprawy M. O.

oskarżonego o przestępstwo z art. 77 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej

z dnia 25 września 2013 roku sygn. akt XII K 367/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 66 §1 k.k. i art. 67 §1 k.k. w zw. z art. 20 §2 k.k.s. postępowanie karne przeciwko M. O. warunkowo umarza na okres próby wynoszący rok;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IV Ka 1259/13

UZASADNIENIE

M. O. został oskarżony o to, że:

prowadząc w 2011 r. działalność gospodarczą z siedzibą we W. przy ul. (...), będąc płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, w okresie od 21.02.2011 r. do 20.05.2011 r. we W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, nie wpłacił w obowiązującym terminie na rachunek Urzędu Skarbowego W. należnych, pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, od wypłacanych pracownikom wynagrodzeń za okres: I – IV 2011 r. w łącznej kwocie 20.223,00 zł., w tym za poszczególne miesiące w kwotach:

I 2011 – 2.682,00 zł

II 2011 – 3.179,00 zł

III 2011 – 2.591,00 zł

IV 2011 – 11.771,00 zł

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 77 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.

Wyrokiem z dnia 25 września 2013r. (w sprawie o sygn. akt XII K 367/13) Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej, XII Wydziale Karnym:

I.  uznał oskarżonego M. O. winnym popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. popełnienia przestępstwa z art. art. 77 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 77 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 10 (dziesięciu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 55,00 zł (pięćdziesiąt pięć) złotych;

II.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych i opłaty sądowej zaliczając je na poczet Skarbu Państwa.

Przedmiotowy wyrok zaskarżył oskarżony za pośrednictwem obrońcy. W piśmie tym zarzucono zaskarżonemu orzeczeniu błąd w ustaleniach faktycznych będący podstawą orzeczenia, który miał wpływ na treść wydanego orzeczenia, a polegający na przyjęciu, że w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione przesłanki uzasadniające zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnoskarbowego przewidziane w art. 44 kks, czego konsekwencją było wydanie wyroku skazującego, podczas, gdy z zebranego materiału dowodowego wynika, że – z punktu widzenia celów postępowania karnoskarbowego, a także stopnia społecznej szkodliwości przestępstwa jakiego dokonał oskarżony oraz relacji do celów jakie kara ta winna spełnić w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania – wystarczający byłby wyrok warunkowo umarzający postępowanie karnoskarbowe na okres 1 roku próby.

Podnosząc powyższy zarzut apelujący wniósł o zmianę wyroku przez warunkowe umorzenie postępowania karnego na roczny okres próby.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja wywiedziona w sprawie zasługiwała na uwzględnienie.

Na wstępie należy wskazać, iż analiza akt przedmiotowej sprawy pozwoliła na stwierdzenie, iż Sąd I instancji w sposób prawidłowy, zgodny z obowiązującymi przepisami przeprowadził postępowanie w sprawie. W toku postępowania jurysdykcyjnego przesłuchano oskarżonego, który to przyznał się w całości do stawianego mu aktem oskarżenia zarzutu, podtrzymując jednocześnie treść wyjaśnień złożonych w toku dochodzenia. Przyznanie się do winy i sprawstwa przez oskarżonego w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów z dokumentów nie budziło wątpliwości Sądu orzekającego i nie budzi wątpliwości Sądu Odwoławczego, a prawidłowość tych ustaleń nie była przedmiotem zarzutów apelacji. Całość materiału dowodowego, w pełni ze sobą spójna, pozwalała w ocenie końcowej na uznanie oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa w kształcie opisanym w treści wyroku, o kwalifikacji prawnej z art.77§2 kks w zw. z art. 6§2 kks.

Sąd Odwoławczy, akceptując w pełni ustalenia Sądu Rejonowego w odniesieniu do winy i sprawstwa oskarżonego, uznał jednocześnie, iż orzeczenie w zakresie prawnokarnych konsekwencji czynu Sąd ten wydał orzeczenie zbyt surowe.

Sąd Odwoławczy podziela w pełni argumentację apelującego odnośnie istnienia przesłanek uzasadniających warunkowe umorzenie wobec oskarżonego postępowania karnego. Po pierwsze, przestępstwo, którego dopuścił się oskarżony nie było nacechowane znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Przestępcze zachowanie oskarżonego obejmowało stosunkowo krótki czas (czterech miesięcy), a motywacją działania oskarżonego było dążenie do poprawy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa i zapobieżenie konieczności ogłoszenia jego upadłości. Oskarżony podjął w ten sposób próbę ratowania przedsiębiorstwa w nadziei przetrwania kryzysu w branży budowlanej. Ponadto oskarżony w toku postępowania konsekwentnie przyznawał się popełnienia przestępstwa, złożył wyjaśnienia i nie utrudniał w żaden sposób procesu. Jest on osobą prawidłowo funkcjonującą w społeczeństwie, uprzednio nie karaną sądownie. Ponadto, jak wynika to z dokumentów przedłożonych przez obrońcę oskarżonego w toku postępowania odwoławczego całość zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres wskazany w zarzucie aktu oskarżenia została już obecnie uregulowana. Potwierdził powyższe obecny na rozprawie apelacyjnej przedstawiciel Urzędu Skarbowego we W..

Mając na uwadze powyższe Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego na roczny okres próby, uznając, iż uzasadnionym jest przypuszczenie, że pomimo zaniechania wymierzenia kary, będzie on przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstw. Orzeczenie w takiej formie, zdaniem Sądu Okręgowego będzie wystarczające ku temu, by zdarzenie objęte niniejszym postępowaniem stanowiło jedynie niechlubny epizod w życiu oskarżonego i nie doczekało się kontynuacji.

Orzeczenie o zwolnieniu oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze oparto na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k., uwzględniając jego aktualną sytuację materialną