Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 marca 2014 roku.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Agata Regulska

Protokolant: Aneta Malewska

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 17 marca 2014 roku.

zażalenia wniesionego przez pełnomocnika pokrzywdzonego M. M. (1)

na postanowienie Przewodniczącego VI Wydziału Karnego Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 16 grudnia 2013r.

o odmowie wszczęcia postępowania

na podstawie art.437§1 kpk

p o s t a n o w i ł :

zażalenia nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2013r. odmówiono wszczęcia postępowania przeciwko obwinionemu A. S. o czyn z art. 51§1 kw. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, iż czyn zarzucony obwinionemu nie wypełnia znamion strony podmiotowej i przedmiotowej w/w wykroczenia.

Powyższe postanowienie zaskarżył pokrzywdzony. W treści pisma zarzucono zaskarżonemu orzeczeniu błędne ustalenie stanu faktycznego prawy oraz naruszenie przepisów prawa materialnego oraz naruszenie przepisów postępowania poprzez:

- błędne przyjęcie, że zachowanie obwinionego nie wyczerpuje znamion czynu z art. 51§2 kw;

- błędne przyjęcie, że obwiniony nie dopuścił się zarzucanego mu czynu;

- błędne przyjęcie, że obwiniony nie uczestniczył w libacjach odbywających się w lokalu hostelu przy ul. (...). (...). M. (...)we W.;

- błędne przyjęcie, że obwiniony jako właściciel lokalu i prowadzonego w nim nielegalnie hostelu, odpowiedzialny m.in. za odtwarzanie muzyki w jego wnętrzu, nie może ponosić odpowiedzialności w rozumieniu przepisów kodeksu wykroczeń,

- błędne przyjęcie, że obwiniony posiada stosowne pozwolenie na prowadzenie działalności rozrywkowej w lokalu przy pl. (...) we W.;

- rozpoznanie sprawy i rozpatrzenie kwestii winy i sprawstwa obwinionego na posiedzeniu niejawnym, bez udziału pokrzywdzonego.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Na wstępie należy przyznać rację skarżącemu w zakresie, w jakim wskazywał on na bezpodstawne przyjęcie w treści zaskarżonego postanowienia, że hostel prowadzony przez A. S. jest legalnie działającym lokalem rozrywkowym, którego zakres działalności został określony w zezwoleniu udzielonym przez władze samorządowe. W materiale dowodowym zgromadzonym w aktach brak było bowiem jakichkolwiek danych w tym przedmiocie, a dołączone przez skarżącego do zażalenia pismo Dyrektora(...) (...) , (...) U. M. W. wskazuje, iż działalność ta nie spełniała przepisanych prawem wymogów formalnych. Powyższe uchybienie pozostaje jednakże bez znaczenia dla prawidłowości orzeczenia o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie.

Oskarżyciel publiczny zarzucił A. S. zachowanie polegające na tym, że we wskazanych w zarzucie dniach, jako osoba odpowiedzialna za hotel (...) dopuścił do odtwarzania głośno muzyki oraz głośne zachowanie się gości hostelu, co zakłóciło ciszę nocną M. M. (1), kwalifikując jego czyn jako wykroczenie z art. 51§1 kw.

Już lektura treści samego zarzutu sformułowanego we wniosku o ukaranie prowadzi do wniosku, iż działanie w nim opisane nie stanowi wykroczenia z art. 51§1 kw. Przepis ten bowiem penalizuje działanie osoby, która krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym. Treść zarzutu nie wskazuje jakoby obwiniony był sprawcą hałasu. Nie wynika to również z dowodów zgromadzonych w aktach. Odpowiedzialność za wykroczenie (niezgodne z prawem zachowanie osób wynajmujących pokoje w hostelu prowadzonym przez obwinionego) winni ponieść jego sprawcy, nie zaś właściciel lokalu.

Powyższa sytuacja uprawniała do wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania wobec A. S., które to orzeczenie Sąd Odwoławczy utrzymał w mocy.