Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Pz 153/18

POSTANOWIENIE

Dnia 9 stycznia 2019r.

Sąd Okręgowy Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G.

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Łazowska (spr.)

SSO Teresa Kalinka

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2019r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa G. W.

przeciwko Piekarni –Cukierni (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R.

o ustalenie stosunku pracy, zapłatę wynagrodzenia i odszkodowanie

na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie zawarte w punkcie 4 wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 17 września 2018r. sygn. akt IV P 833/17

postanawia

oddalić zażalenie.

(-) SSO Teresa Kalinka (-) SSO Grażyna Łazowska (spr.) (-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

UZASADNIENIE

Postanowieniem zawartym w wyroku z dnia 17.09.2018r. Sąd Rejonowy w Zabrzu w oparciu o przepis art. 102 kpc odstąpił od obciążania powoda kosztami procesu. Wydając powyższe rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy miał na względzie trudną sytuację materialną powoda oraz przekonanie o zasadności zgłoszonych roszczeń.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła pozwana, domagając się jego zmiany i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania za obydwie instancje.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód domagał się od pozwanej ustalenia stosunku pracy, wypłaty wynagrodzenia oraz odszkodowania. Bezspornym było, że powód w spornych okresach świadczył pracę dla pozwanej jako kierowca w ruchu międzynarodowym. Sąd Rejonowy uznał, że praca ta była wykonywana w oparciu o umowy zlecenia, co skutkowało oddaleniem powództwa.

Wnosząc przedmiotowe zażalenie skarżący zarzucił naruszenie art. 102 k.p.c., który stanowi, że „w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami”.

Na wstępie podkreślić należy, że art. 102 k.p.c. nie konkretyzuje pojęcia „wypadków szczególnie uzasadnionych”, pozostawiając ich kwalifikację, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy, sądowi.

W orzecznictwie sądowym i piśmiennictwie utrwaliła się wykładnia, zgodnie z którą zastosowanie przez sąd art. 102 k.p.c. powinno być oceniane z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego w całokształcie okoliczności, które uzasadniają odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane, jak również niezwiązane z przebiegiem procesu, (zob. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z 14 stycznia 1974 r., sygn. akt II CZ 223/73, nie publ.).

Do pierwszych zaliczane są między innymi: podstawa oddalenia żądania, zgodność zamiarów stron w sprawach dotyczących stosunku prawnego, który może być ukształtowany tylko wyrokiem, szczególna zawiłość lub precedensowy charakter sprawy albo subiektywne przekonanie powoda co do zasadności zgłoszonego roszczenia - trudne do zweryfikowania a limine, a ponadto sposób prowadzenia procesu przez stronę przegrywającą albo niesumienne lub oczywiście niewłaściwe postępowanie strony wygrywającej, która w ten sposób wywołała proces i koszty połączone z jego prowadzeniem. Zalicza się do nich także okoliczność, że rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło na podstawie faktów ustalonych na podstawie dowodów dopuszczonych przez sąd z urzędu, jak również niewspółmierność wysokości kosztów pomocy prawnej poniesionych przez stronę wygrywającą proces do stopnia zawiłości sprawy i nakładu pracy pełnomocnika. Drugą grupę okoliczności wyznacza sytuacja majątkowa i życiowa strony (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2011 r., II UZ 19/11, LEX nr 1068050 i uzasadnienie postanowienia Trybunału K. dnia 17 października 2007 r., P 29/07, OTK-A 2007, Nr 9, poz. 116 oraz powołane tam orzecznictwo).

Skorzystanie z art. 102 k.p.c. jest zatem suwerennym uprawnieniem jurysdykcyjnym sądu orzekającego i to do jego oceny należy przesądzenie, czy wystąpił szczególnie: uzasadniony wypadek, który uzasadnia odstąpienie od generalnej zasady (art. 98 § 1 k.p.c.) obciążenia kosztami procesu strony przegrywającej spór (zob.m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia: 17 marca 2010 r., II CZ 105/09, niepubl.; 11 lutego 2010 r., I CZ 112/09, LEX 564753;

Mając powyższe na uwadze oraz całokształt okoliczności niniejszej sprawy, Sąd II instancji podziela rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego, że zachodzi określony w art. 102 k.p.c. wypadek szczególnie uzasadniający odstąpienie od obciążenia powoda kosztami postępowania w niniejszej sprawie.

Mając na względzie powyższe, na mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił zażalenie wniesione jako bezzasadne.

(-) SSO Teresa Kalinka (-) SSO Grażyna Łazowska (spr.) (-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

VIII Pz 153/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE