Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 186/18

1 Ds. 290.2018

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2018r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Julia Starzak

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2018r.

sprawy

R. N.

syna S. i J. z domu M.

ur. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

w okresach od czerwca 2008 roku do 24 sierpnia 2009 oraz od 24 października 2011 roku do lipca 2012 roku, a także od lutego 2013 roku do marca 2014 roku i do września 2014 roku do 23 grudnia 2015 oraz od 09 marca 2016 roku do stycznia 2018 w M., uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego określonego do wysokości 400 zł miesięcznie postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 09 czerwca 2008 roku sygn. akt R III C 453/08 na rzecz małoletniego O. N., skutkiem czego powstała zaległość stanowiąca równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych

tj. o przestępstwo z art. 209 § 1 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego R. N. za winnego tego, że w okresie od 10 czerwca 2017r. do 10 września 2018r. w M., uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego wobec syna O. N., określonego w wysokości 400 zł miesięcznie, na mocy ugody z dnia 09 czerwca 2008r., zawartej przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia Fabrycznej w sprawie o sygn. akt R III C 453/08, gdzie łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych, narażając go jednocześnie w okresie od 01 października 2017r. do 10 września 2018r. na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, tj. popełnienia przestępstwa z art. 209 § 1 k.k. i art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na podstawie art. 627 k.p.k. obciąża oskarżonego kosztami procesu, a w tym zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie w wysokości 70 zł i na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych, wymierza mu opłatę w wysokości 180 zł.

UZASADNIENIE WYROKU

(ograniczone na podstawie art. 424 § 3 k.p.k.

do rozstrzygnięcia o karze)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd wymierzając karę oskarżonemu R. N., baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego. Sąd uznał iż zachodzą przesłanki do orzeczenia wobec oskarżonego sankcji o charakterze wolnościowym i wymierzył mu karę 8 miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Przestępstwo, którego dopuścił się oskarżony, stanowi specyficzny czyn zabroniony. Zdaniem sądu podstawowym celem reakcji prawno karnej powinno być w tym przypadku uczynienie zadość prawnie chronionym interesom pokrzywdzonego bądź alternatywnie społeczeństwa, w sytuacji gdy instytucje publiczne przejmują obowiązek wypłaty nieregulowanych przez sprawcę alimentów. Osoba dopuszczająca się takiego przestępstwa, powinna dokonać stosownej odpłaty za ujemne konsekwencje swojego działania, mając jednocześnie zachowaną możliwość wykonywania pracy zarobkowej w celu zgromadzenia środków pieniężnych na alimenty. Sąd Rejonowy stoi na stanowisku, że najbardziej odpowiednią formą karnoprawnego zadośćuczynienia za przestępstwo uporczywej niealimentacji, jest ograniczenia wolności sprawcy, polegające na zobowiązaniu go do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne. W karze tej materializują się bowiem nie tylko wychowawcze bodźce wpływające na osobę sprawcy ale również jest ona użyteczna społecznie. Dodatkowo kara ta umożliwi skazanemu wykonywania pracy zarobkowej, co z kolei pozwoli mu na spłatę bieżących i zaległych rat alimentacyjnych.

Mając powyższe na uwadze sąd wymierzył oskarżonemu R. N. wskazaną na wstępie karę ograniczenia wolności, uznając iż stanowi ona adekwatną sankcję do popełnionego przestępstwa. W tym miejscu zastrzec należy, że gdyby oskarżony uchylał się od jej wykonania, będzie ona podlegała zamianie na zastępczą karę pozbawienia wolności, zgodnie z art. 65 k.k.w.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi, mając na uwadze to, że osiągane przez niego aktualnie zarobki pozwalają mu wywiązać się z ich zapłaty.

SSR Radosław Gluza

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13