Sygn. akt: III C 153/19
Dnia 4 lipca 2019 roku
Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w III Wydziale Cywilnym w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Szymon Stępień
Protokolant: sekr.sąd. Adrianna Szczodrowska
po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2019 roku w Szczecinie
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
przeciwko K. G.
o zapłatę
oddala powództwo.
Sygn. akt III C 153/19
wyroku z 4 lipca 2019 roku
wydanego w postępowaniu uproszczonym
Pozwem z dnia 12 września 2018 roku powód (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zażądał zasądzenia od pozwanego K. G. na swoją rzecz kwoty 1.342,90 złotych z odsetkami oraz rozstrzygnięcia o kosztach procesu.
W uzasadnieniu podał, że jego roszczenie wynika z zawartej przez strony umowy pożyczki. Wskazał, że na wierzytelność dochodzoną pozwem składają się: 1.000 złotych tytułem kapitału, 342,90 złotych tytułem odsetek umownych.
Nakazem zapłaty z 22 października 2018 roku, wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy (...) orzekł o obowiązku zapłacenia przez pozwaną na rzecz powoda kwoty 1.342,90 złotych wraz z odsetkami i kosztami procesu.
Powyższemu nakazowi zapłaty pozwana sprzeciwiła się, co doprowadziło do utraty mocy nakazu zapłaty.
W toku procesu strony podtrzymały dotychczasowe twierdzenia.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pismem z 21 listopada 2017 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. poinformowała pozwaną o istnieniu zadłużenia w wysokości 1.211,63 złotych.
Dowód:
pismo z 21 listopada 2017 roku, k. 26-28;
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się nieuzasadnione.
Podstawę żądania stanowiła dyspozycja wynikająca z art. 720 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
W takiej sytuacji powód winien był wykazać, że doszło do zawarcia pożyczki oraz wysokość zobowiązania pozwanego z tego tytułu. W ocenie sądu powód powyższych okoliczności nie wykazał w żadnym zakresie. Na okoliczność treści zobowiązania pozwanej przedstawił wyłącznie pismo z 21 listopada 2017 roku. Niemniej jednak pisma tego nikt nie podpisał, by mogło ono stanowić chociażby dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c. Co więcej, powód nie przedstawił żadnego dowodu, który potwierdziłby poprawność danych wskazanych w tym piśmie. Z żadnego dowodu nie wynika ani zawarcie umowy pożyczki między stronami, ani treści zobowiązań stron, które miałyby z niej wynikać. Co prawda w pozwie powód wskazał także na inne dowody, niemniej jednak mimo wezwania, dowodów tych nie przedstawił.
Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd winien powództwo oddalić, o czym orzekł jak w sentencji.