Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2019 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2019 roku w Człuchowie

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Banku S.A. z siedzibą we W.

przeciwko K. P. (1)

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej K. P. (1) na rzecz powoda (...) Banku S.A. z siedzibą we W. kwotę 4.037,16zł (cztery tysiące trzydzieści siedem złotych szesnaście groszy) wraz z odsetkami:

a)  ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% liczonymi od kwoty 327,97zł (trzysta dwadzieścia siedem złotych dziewięćdziesiąt siedem groszy) od dnia 29 maja 2019 roku do dnia 23 października 2019 roku;

b)  umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 3.286,63zł (trzy tysiące dwieście osiemdziesiąt sześć złotych sześćdziesiąt trzy grosze) od dnia 29 maja 2019 roku do dnia 23 października 2019 roku,

2.  należność zasądzoną w punkcie 1 (pierwszym) wyroku wraz z odsetkami, tj. kwotę 4.231,72zł (cztery tysiące dwieście trzydzieści jeden złotych siedemdziesiąt dwa grosze) rozkłada na 21 miesięcznych rat, 20 rat w wysokości 200zł (dwieście złotych) każda rata i ostatnia 21 rata w wysokości 231,72zł (dwieście trzydzieści jeden złotych siedemdziesiąt dwa grosze), płatnych do 15-tego dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca następnego od tego, w którym niniejszy wyrok się uprawomocni, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% w razie nieuiszczenia poszczególnych rat w terminie, od dnia wymagalności każdej raty do dnia zapłaty, a w razie zmiany odsetek ustawowych za opóźnienie z tymi odsetkami;

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

4.  nie obciąża pozwanej K. P. (1) kosztami procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 727/19 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank SA z siedzibą we W. wniósł przeciwko K. P. (2) pozew o zapłatę kwoty 4.037,16 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu – do rozpoznania w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż w dniu 15 grudnia 2017 roku pozwana zawarła z powodem umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty nr (...), z której się nie wywiązała, w związku z czym umowa została wypowiedziana. Na podstawie przedmiotowej umowy bank przyznał pozwanej limit kredytowy w wysokości 3.300 zł., zobowiązał się ponadto do dostarczenia karty, a pozwana zobowiązała się do dokonywania spłaty kwot transakcji wraz z należnymi odsetkami i kwotami opłat i prowizji w wysokości najmniej minimalnej kwoty spłaty podanej w wyciągu karty. Powód podkreślił, że pozwana otrzymała kartę i po jej aktywacji dokonała przy jej pomocy transakcji z których do spłaty pozostało 2.170 zł. z tytułu transakcji gotówkowych oraz 1116,63 zł. z tytułu transakcji bezgotówkowych.

Powód podkreślił, iż na dochodzoną pozwem kwotę składa się: 2170 zł. tytułem transakcji gotówkowych wraz z dalszymi odsetkami od dnia 29 maja 2019 r., kwota 1116,63 zł tytułem transakcji bezgotówkowych wraz z dalszymi odsetkami od dnia 29 maja 2019 r., 327,97 zł. tytułem odsetek wyliczonych na dzień sporządzenia pozwu wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kwota 422,56 zł. tytułem kosztów ubezpieczenia kredytu, zabezpieczenia operacji kartą oraz innych kosztów niezwiązanych z windykacją należności.

W dniu 10 czerwca 2019 r. w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 980273/19 Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w którym uwzględnił powództwo w całości, a postanowieniem z dnia 25 lipca 2019 r. uchylił nakaz zapłaty w całości i przekazał rozpoznanie niniejszej sprawy Sądowi Rejonowemu w Człuchowie.

Pozwana K. P. (1) na rozprawie w dniu 23 października 2019 r. przyznała, ze wie czego sprawa dotyczy i jej zdaniem pozew jest zasadny. Oświadczyła, że uznaje roszczenie w całości. Wnosiła jednak aby zasądzić kwotę dochodzoną pozwem na raty, ponieważ ma obecnie trudną sytuację finansową i rodzinną. Wyjaśniła, ze nie regulowała zadłużenia, albowiem po zwarciu umowy jej mąż nie oddawał jej wypłaty i zaczął pić, a ona obecnie pracuje w Centrum (...) w C. i z tego tytułu ma wynagrodzenie 1.630zł. Wskazała również, ze ma dwoje dzieci w wieku 17 i 12 lat. Na córkę otrzymuje 500 plus, a na syna alimenty 250zł. Wyjaśniła, ze ojciec syna pracuje za granicą i obecnie ma wszystkie dokumenty wysłane do Urzędu Wojewódzkiego, aby otrzymać również na syna 500 plus. Obecnie prowadzi wspólnie z mężem gospodarstwo domowe. Mąż pracuje w P., zarabia tyle samo co pozwana, ale zaczął pić i dostał wypowiedzenie z pracy. Wskazała, że może płacić raty w wysokości 200zł. Poinformowała, że za mieszkanie płaci czynsz 515zł, za prąd i media - 112zł., spłaty zadłużenia w KRUK wynoszą 100zł miesięcznie (obowiązują one do grudnia). Wyjaśniła również, że pracuje 2 lata i jest to umowa na czas określony na rok. Podkreśliła również, ze obecna sytuacja osobista zmusza ją do złożenia pozwu rozwodowego, ponieważ mąż nie reaguje na jej prośby.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 grudnia 2017 roku pozwana K. P. (1) zawarła z powodem powód (...) Bank SA z siedzibą we W. umowę o nr (...) o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty. Na podstawie przedmiotowej umowy bank przyznał pozwanej limit kredytowy w wysokości 3.300 zł., zobowiązał się ponadto do dostarczenia karty, a pozwana zobowiązała się do dokonywania spłaty kwot transakcji wraz z należnymi odsetkami i kwotami opłat i prowizji w wysokości najmniej minimalnej kwoty spłaty podanej w wyciągu karty. Pozwana otrzymała kartę i po jej aktywacji dokonała przy jej pomocy transakcji z których do spłaty pozostało 2.170 zł. z tytułu transakcji gotówkowych oraz 1116,63 zł. z tytułu transakcji bezgotówkowych.

bezsporne ponadto to dowód: umowa o kredyt gotówkowy z dnia k. 23

Pozwana pomimo swojego zobowiązania wobec powoda, wynikającego z umowy, nie regulowała spłat w ustalonych terminach. Powód wzywał pozwaną do zapłaty powstałych zadłużeń.

bezsporne

Pozwana K. P. (1) nie regulowała zadłużenia wynikającego z umowy, albowiem po zwarciu umowy jej mąż nie oddawał jej wypłaty i zaczął pić. Pozwana pracuje od dwóch lat w Centrum (...) w C. i z tego tytułu ma wynagrodzenie 1.630zł. Umowa zawarta jest na czas określony, na rok. K. P. (2) ma dwoje dzieci w wieku 17 i 12 lat. Na córkę otrzymuje 500 plus, a na syna alimenty 250zł. Na syna nie otrzymuje obecnie 500 + ponieważ jego ojciec pracuje za granicą i obecnie wszystkie dokumenty znajdują się w Urzędzie Wojewódzkim. Obecnie pozwana prowadzi wspólnie z mężem gospodarstwo domowe. Mąż pracuje w P., zarabia tyle samo co pozwana. Z uwagi na fakt, ze zaczął pić dostał wypowiedzenie z pracy. Pozwana za mieszkanie płaci czynsz 515zł, za prąd i media - 112zł., spłaty zadłużenia w KRUK wynoszą 100zł miesięcznie (obowiązują one do grudnia).

bezsporne

Wobec braku spłaty zadłużenia powód wypowiedział pozwanej umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty.

bezsporne,

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie stan faktyczny był bezsporny. Pozwana uznała powództwo nie kwestionując faktu, iż zawarła umowę opisaną w pozwie. Przyznała, iż nie wywiązała się z zaciągniętego zobowiązania, podkreślając swoją trudną sytuację rodzinną i majątkową.

Z treści art. 229 k.p.c. wynika, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości. Za „fakty przyznane" rozumie się w nauce i praktyce fakty twierdzone przez jedną stronę i potwierdzone, jako zgodne z prawdą, przez stronę przeciwną w drodze wyraźnego oświadczenia wiedzy (przyznania) złożonego w toku (w każdym stadium) postępowania. Podkreślić należy, ze pozwana uznała powództwo. Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest

sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o dowody przedstawione przez powoda oraz oświadczenie pozwanej, należało uwzględnić żądanie powoda w całości, w związku z czym Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.037,16zł wraz z odsetkami: ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% liczonymi od kwoty 327,97zł od dnia 29 maja 2019 roku do dnia 23 października 2019 roku; umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 3.286,63zł od dnia 29 maja 2019 roku do dnia 23 października 2019 roku. Z uwagi na fakt, ze roszczenie dochodzone pozwem nie zostało uwzględnione w całości, albowiem zostało one rozłożone na raty, w tym zakresie Sąd oddalił powództwo.

Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Takie wypadki zachodzą, jeżeli ze względu na stan majątkowy, rodzinny, zdrowotny spełnienie świadczenia przez pozwanego niezwłoczne lub jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione albo narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody (vide: A. Jakubecki, Komentarz do art. 320 Kodeksu postępowania cywilnego, Lex Omega). Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat ( uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego - zasada prawna z dnia 22 września 1970 roku, III PZP 11/70, OSNC 1971, nr 4, poz. 61).

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, zasądzone roszczenie na mocy art. 320 k.p.c. należało rozłożyć na raty, z uwagi na sytuację materialną i osobistą pozwanej. Niezastosowanie w tym wypadku przepisu art. 320 k.p.c. mogłoby narazić ją na niepowetowaną szkodę.

Zauważyć należy, że brak spłaty zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy spowodowane było faktem, ze pozwana jest w trudnej sytuacji rodzinnej i majątkowej. Pracuje ona od dwóch lat w Centrum (...) w C. i z tego tytułu ma wynagrodzenie 1.630zł. Umowa zawarta jest na czas określony. Ma dwoje dzieci w wieku 17 i 12 lat. Na córkę otrzymuje 500 plus, a na syna alimenty 250zł. Wyjaśniła, ze ojciec syna pracuje za granicą i obecnie nie otrzymuje na syna 500 plus, ponieważ jest w trakcie załatwienia formalności. Prowadzi wspólnie z mężem gospodarstwo domowe, mąż pracuje w P., zarabia tyle samo co pozwana, ale z uwagi na fakt, ze zaczął pić dostał wypowiedzenie z pracy. Z wyjaśnień pozwanej wynika, że za mieszkanie płaci czynsz 515zł, za prąd i media - 112zł., spłaty zadłużenia w KRUK wynoszą 100zł miesięcznie (obowiązują one do grudnia). Pozwana wskazała również , ze z uwagi na zachowanie męża zmuszona jest złożyć pozew rozwodowy.

Sąd odstąpił również od obciążenia pozwanej kosztami procesu.

Zgodnie z treścią art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis ten ustanawia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Jest rozwiązaniem szczególnym, niepodlegającym wykładni rozszerzającej, wykluczającym stosowanie wszelkich uogólnień, wymagającym do swego zastosowania wystąpienia wyjątkowych okoliczności. Nie konkretyzuje on pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, pozostawia ich kwalifikację, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy, sądowi ( porów. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1973 r., II CZ 210/73, LEX nr 7366). Sąd bierze pod uwagę przesłanki związane z samym przebiegiem postępowania oraz dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony.

Sąd, biorąc pod uwagę, że pozwana uznała powództwo na pierwszej rozprawie oraz uwzględniając jej stan majątkowy, odstąpił od obciążenia jej kosztami procesu.