Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Michalska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 20 maja 2019 r. w Warszawie

sprawy E. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania E. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

z dnia 16 sierpnia 2018 r. znak: (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje E. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 sierpnia 2018 r. do 4 kwietnia 2020 r.

UZASADNIENIE

E. W. w dniu 27 sierpnia 2018 r. złożyła odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji w/w organu rentowego z dnia 16 sierpnia 2018 r., znak: (...) Odwołująca wskazała, że lekarz medycyny pracy nie dopuściła jej do wykonywania obowiązków. Ubezpieczona uznała, że oczekuje na zakwalifikowanie do operacji kręgosłupa szyjnego i kolejnej cieśni nadgarstka prawej ręki. W jej ocenie ponadto musi być pod stałą opieką okulisty, psychiatry i neurochirurga. Stwierdziła również, że posiada w kręgosłupie śruby, stabilizację oraz implanty a wykonywanie prostych czynności domowych i ubieranie się sprawiają jej ból ( k. 3 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 3 września 2018 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy wskazał, że odwołująca pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności
do pracy do dnia 31 lipca 2018 r. W wyniku złożenia wniosku o ponowne ustalenie prawa
do w/w świadczenia, została skierowana do Komisji Lekarskiej ZUS, która orzeczeniem
z dnia 10 sierpnia 2018 r. uznała ubezpieczoną za zdolną do pracy. W związku z tym organ rentowy na mocy art. 102 ust. 1 i 7 oraz art. 61 w związku z art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił odwołującej prawa do świadczenia ( k. 4 a. s.).

Sąd postanowieniem z dnia 11 października 2018 r. dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów okulisty, psychiatry, neurochirurga i gastrologa celem ustalenia, czy odwołująca jest zdolna czy też całkowicie lub częściowo niezdolna do pracy zarobkowej ze wskazaniem daty powstania tej niezdolności, czy jest to niezdolność trwała czy okresowa, a jeżeli okresowa, to na jaki okres oraz, jeżeli nastąpiła zmiana jej stanu zdrowia, to na czym ona polegała ( k. 11 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. W. miała przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności
do pracy do dnia 31 lipca 2018 r. na mocy decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W. z dnia 31 lipca 2017 r., znak: (...) ( k. 167 tom IV a. r.).

Odwołująca w dniu 5 czerwca 2018 r. złożyła wniosek do organu rentowego
o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy ( k. 173 tom IV a. r.).

W toku postępowania administracyjnego lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia
12 lipca 2018 r. stwierdził, że odwołująca nie jest niezdolna do pracy. Następnie na skutek sprzeciwu ubezpieczonej z dnia 23 lipca 2018 r., sprawa została skierowana do Komisji Lekarskiej ZUS, która orzeczeniem z dnia 10 sierpnia 2018 r. uznała, że badana jest zdolna do podjęcia pracy zarobkowej. Na tej podstawie organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z dnia 16 sierpnia 2018 r., znak: (...) zgodnie z którą odmówił ubezpieczonej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy ( k. 177-181 tom IV a. r. i k. 156 tom II dok. lek.).

Sąd na podstawie opinii biegłych sądowych ustalił, że u odwołującej rozpoznano:

- w zakresie psychiatrycznym zaburzenia depresyjne. Odwołująca leczona jest psychiatrycznie od 2005 r. Stan psychiczny ubezpieczonej został zdiagnozowany w sposób następujący: świadomość jasna, kontakt dobry rzeczowy, nastrój obniżony sytuacyjnie
w związku z dolegliwościami somatycznym i bólowymi, napęd w normie, bez objawów psychotycznych, bez uchwytnych w badaniu klinicznym zaburzeń funkcji poznawczych. Zaburzenia psychiczne występujące u odwołującej związane z dolegliwościami bólowymi
i somatycznymi nie są przyczyną niezdolności do pracy zawodowej, która orzekana była
z przyczyn ortopedyczno-neurologicznych ( k. 31-33 a. s.);

- w zakresie neurochirurgicznym stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii na poziomach
L4-L5 i L5-S1 ze stabilizacją przeznasadową kręgosłupa w maju 2016 r., chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa w odcinkach szyjnych i lędźwiowo-krzyżowym oraz stan po dekompresji nerwu pośrodkowego po stronie lewej w 2014 r. W wyniku przedstawionej dokumentacji medycznej, badania ubezpieczonej i po uwzględnieniu posiadanych przez nią kwalifikacji nie stwierdzono naruszenia stanu zdrowia kwalifikującego ją do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy w charakterze rentowym. Z dokumentacji nie wynika, aby odwołująca wymagała intensywnego leczenia neurologicznego z powodu zaostrzenia dolegliwości bólowych ze strony kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego lub szyjnego. Zmiany wynikającego z badania (...) i propozycja planowego z długim okresem oczekiwania leczenia operacyjnego dyskopatii szyjnej przy stwierdzonym stanie neurologicznym nie oznaczają niezdolności do pracy. W razie nasilenia dolegliwości ubezpieczona może skorzystać
z krótkotrwałych zwolnień lekarskich ( k. 47-48 a. s.);

- w zakresie okulistycznym obniżenie ostrości wzroku obu oczu nieznacznego stopnia do dali z zachowaniem prawidłowej ostrości widzenia do bliży wynikające z niedowidzenia i zeza zbieżnego naprzemiennego obu oczu o charakterze wrodzonym. Ponadto w obydwu oczach ubezpieczonej stwierdzono wadę wzroku w postaci nadwzroczności i astygmatyzmu. Poza obecnością małego kąta zeza zbieżnego naprzemiennego zarówno w przednim odcinku obu oczu jak i na ich dnie, nie stwierdzono zmian i odchyleń od stanu prawidłowego. Z kserokopii karty ambulatoryjnej prowadzonej od 2005 r. do 2018 r. wynika, że stan narządu wzroku odwołującej jest od wielu lat stabilny. Z upływem lat wada nieznacznie powiększyła się
w związku z wiekiem ubezpieczonej, a w związku z tym konieczne stało się używanie także okularów do bliży. W stanie narządu wzroku od 2014 r. nie nastąpiła istotna zmiana. Wobec powyższego odwołująca nie jest osobą niezdolną do świadczenia pracy i może wykonywać obowiązki, w których nie ma przeciwwskazań do stosowania korekcji okularowej ( k. 71 a. s.);

- w zakresie gastrologicznym nieswoiste zapalenie jelit wynikające najprawdopodobniej
z choroby C. i przepuklinę rozworu przełykowego. Aktualne nasilenie objawów jelitowych istotnie upośledza funkcję ustroju, jednak nie można przewidzieć dalszego przebiegu choroby. Utrata na wadze 10 kilogramów od początku schorzenia świadczy
o występowaniu dość agresywnej jego postaci z zespołem złego wchłaniania, co powinno zmusić do zwiększonego leczenia. W związku z tym odwołująca została uznana za osobę częściowo niezdolną do pracy na okres od dnia 9 lipca 2018 r. do dnia 4 kwietnia 2020 r.
( k. 105-106 a. s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych oraz na podstawie opinii biegłych sądowych z zakresu psychiatrii, neurochirurgii, okulistyki i gastrologii. Autentyczność dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron, dlatego Sąd uznał je za pełnowartościowy materiał dowodowy. W ocenie Sądu opinie biegłych sądowych lekarzy specjalistów są wiarygodnym dowodem w sprawie, gdyż wydane zostały w oparciu
o obiektywne wyniki badań odwołującej i bezpośrednie badanie przez lekarzy, którzy
są specjalistami w swoich dziedzinach posiadającymi bogatą wiedzę medyczną oraz wieloletnie doświadczenie zawodowe. Zdaniem Sądu opinie powołanych w sprawie biegłych nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do dokładnego określenia stanu zdrowia ubezpieczonej. Należy podkreślić, że strony procesu nie składały żadnych zarzutów względem sporządzonych opinii ani nowych wniosków dowodowych.

W tym stanie rzeczy w ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stanowił wystarczającą podstawę do wydania orzeczenia kończącego postępowanie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie E. W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział
w W. z dnia 16 sierpnia 2018 r., znak:(...) jako w pełni zasadne zasługiwało na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r., o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2018 r., poz. 1270 j.t.) zwanej dalej ,,ustawą’’, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w okresach składkowych wymienionych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Prawo do świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy przysługuje
w wypadku wypełnienia wszystkich przesłanek wynikających z art. 57 ust. 1 ustawy. Kwestie związane z okresami składkowymi i nieskładkowymi określone w dyspozycji art. 57 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy nie były kwestionowane przez organ rentowy i stanowiły okoliczność bezsporną. W związku z tym należało jedynie rozważyć, czy schorzenia odwołującej dają podstawę do uznania jej za częściowo lub całkowicie niezdolną do pracy.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że odwołująca cierpi na szereg dolegliwości obejmujących swoim zakresem dziedziny medyczne związane z psychiatrią, neurochirurgią, okulistyką oraz gastrologią. W toku postępowania sądowego opiniujący
w sprawie biegli sądowi specjaliści, poza gastrologiem, uznali, że ubezpieczona nie jest osobą niezdolną do pracy. Jednak w ocenie Sądu wystarczy bowiem, aby chociaż jeden biegły sądowy uznał, że ubezpieczona jest niezdolna do wykonywania pracy zarobkowej. Dominujące schorzenia odwołującej w rozpoznawanej sprawie istnieją w zakresie gastrologicznym, dlatego Sąd oparł się głównie na treści opinii biegłego sądowego tej specjalności oraz uznał ją za najbardziej miarodajną w kontekście rzeczywistych chorób wpływających na możliwość podjęcia przez nią pracy zarobkowej. Należy podkreślić,
że strony postępowania nie zgłaszały uwag ani nie formułowały nowych wniosków dowodowych po sporządzeniu opinii przez biegłego sądowego gastrologa. W związku z tym Sąd uznał przedmiotową opinię za wiarygodną i zgodną z rzeczywistym stanem zdrowia odwołującej.

Sąd przyznając odwołującej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy zastosował również przepis art. 129 pkt 1 ustawy. Stosownie do treści w/w art., świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. W toku postępowania Sąd ustalił, że odwołująca legitymuje się prawem do pobierania częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 sierpnia 2018 r., albowiem do dnia 31 lipca 2018 r. miała przyznane prawo do w/w świadczenia na mocy decyzji organu rentowego z dnia 31 lipca 2017 r., znak: (...) Sąd przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy do dnia 4 kwietnia 2020 r. zgodnie z wnioskami zawartymi w opinii biegłego sądowego gastrologa.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć (...)

MK