Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 2148/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 grudnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Bogusław Łój

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Dejewska vel Dej

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2019 r. w Zielonej Górze

sprawy z odwołania D. Z.

od decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego w Z.

z dnia 18.07.2019 r. znak (...)

o wysokość emerytury wojskowej

I.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznanie wnioskodawcy D. Z. prawo do przeliczenia emerytury przy uwzględnieniu podwyższenia z tytułu służby w strefie działań wojennych w wymiarze 27 miesięcy;

II.  oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

SSO Bogusław Łój

Sygn. akt IVU 2148/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.07.2019r. pozwane Wojskowe Biuro Emerytalne w Z. ustaliła wnioskodawcy D. Z. prawo do emerytury wojskowej od dnia 01.07.2019r. i ustaliła jej wysokość w kwocie 3277,08 zł.

W odwołaniu od tej decyzji wnioskodawca D. Z. domagał się jej zmiany w części dotyczącej nieprawidłowego wyliczenia okresów służby wojskowej w strefie działań wojennych i podwyższenie podstawy wymiaru świadczenia o 0,5% za każdy rozpoczęty miesiąc służby.

W uzasadnieniu odwołania skarżący podniósł, że organ dokonał nieprawidłowej wykładni przepisów obowiązującego prawa prowadzącej do błędnego wyliczenia wymiaru emerytury wojskowej, w ten sposób, że do obliczenia wymiaru procentowego wysługi za okresy służby wojskowej i równoważnych w warunkach szczególnych zaliczanych ze zwiększeniem 0,5 % za każdy miesiąc zastosował § 26 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz.U. z 2012 r. poz. 194).

Zdaniem Ubezpieczonego powyższy przepis stoi w sprzeczności z art 15 ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, w myśl którego emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych. Tymczasem organ, opierając się na treści § 26 rozporządzenia, zsumował poszczególne okresy o jednakowym procentowym wskaźniku obejmujące lata, miesiące i dni, a następnie sumę dni zamienił na miesiące, przyjmując za miesiąc trzydzieści dni kalendarzowych uzyskując wynik 2 lat 1 miesiąca i 10 dni. Tym samym w końcowym podsumowaniu nie uwzględnił okresów niepełnych miesięcy, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę na potrzeby ustalenia wysokości wymiaru procentowego wysługi za okresy służby wojskowej w warunkach szczególnych zaliczane ze zwiększeniem 0,5 % za każdy rozpoczęty miesiąc, zgodnie z treścią art. 15 ust. 3 wojskowej ustawy emerytalnej, należało przyjąć następująco:

Okresy Miejsce Liczba miesięcy

I.  7.08.2003r. - 1.02.2004r. (...) Irak 7

II.  12.01.2005r.- 27.07.2005r. (...) Irak 7

III.  12.10.2010r.- 21.04.2011r. (...) Afganistan 7

IV.  24.10.2013r.- 10.05.2014r. (...) Afganistan 8

Razem 29 miesięcy

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie i wskazał, że dokonując ustalenia tego okresu, organ rentowy - zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin - uwzględnił każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby, nie pomijając niepełnych miesięcy. Stosownie bowiem do treści ww. przepisu emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych. Zgodnie natomiast z § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10.02.2012r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych przy obliczaniu wysługi emerytalnej sumuje się poszczególne okresy o jednakowym procentowym wskaźniku, obejmujące lata, miesiące i dni. Sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc trzydzieści dni kalendarzowych. Sumę miesięcy zamienia się na lata, przyjmując pełne 12 miesięcy za jeden rok. W końcowym podsumowaniu okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane, z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy.

Nie można zgodzić sic ze sposobem zaliczenia ww. okresów wskazanych przez odwołującego, który rozpoczęte miesiące uwzględnia jako całe i w sposób nieuzasadniony zawyża dany okres. Sposób wyliczenia spornych okresów znajduje oparcie w art. 15 ust. 3 powołanej ustawy i przepisach wykonawczych tj. z § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10.02.2012 r. W sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Działając na wniosek zainteresowanego z dnia 1.07.2019r. o ustalenie prawa do emerytury woskowej, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z dnia 18.07.2019r., którą przyznał prawo do emerytury wojskowej, ustalił jej wysokość w kwocie 3.277,08 zł od dnia 01.07.2019r.

Sporny okres pełnienia służby w strefie działań wojennych organ rentowy ustalił w następujący sposób:

od 07.08.2003r. do 01.02.2004r. 5 miesięcy, 26 dni

od 12.01.2005r. do 27.07.2005r. 6 miesięcy, 16 dni

od 12.10.2010r. do 21.04.2011r. 6 miesięcy, 10 dni

od 24.10.2013r. do 10.05.2014r. 6 miesięcy, 18 dni

Łącznie: 2 lata, 1 miesiąc i 10 dni

(dowód: akta organu rentowego)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie okazało się zasadne tylko częściowo.

Stan faktyczny sprawy był w istocie między stronami niesporny, niesporne były okresy pełnienia przez wnioskodawcę służby w strefie działań wojennych.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył wyłącznie sposobu liczenia okresów służby w strefie działań wojennych w kontekście obliczenia podstawy wymiaru emerytury wojskowej.

W myśl przepisu art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych. Z kolei § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 lipca 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych stanowi, że emeryturę wojskową podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby w strefie działań wojennych w polskich kontyngentach wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub przez kierowanych do pełnienia służby w tej strefie z polskich przedstawicielstw wojskowych oraz polskich zespołów łącznikowych przy organizacjach międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych albo bezpośrednio z organizacji międzynarodowych, międzynarodowych struktur wojskowych i obcych jednostek wojskowych. Zgodnie również z treścią § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz. U. z 2012 r. poz. 194) przy obliczaniu wysługi emerytalnej sumuje się poszczególne okresy o jednakowym procentowym wskaźniku, obejmujące lata, miesiące i dni. Sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc trzydzieści dni kalendarzowych. Sumę miesięcy zamienia się na lata, przyjmując pełne 12 miesięcy za jeden rok. W końcowym podsumowaniu okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane, z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy.

Zdaniem Sądu treść tych przepisów nie pozostawia wątpliwości, że w przypadku służby w strefie działań wojennych każdy rozpoczęty miesiąc służby powoduje podwyższenie podstawy wymiaru świadczenia niezależnie od tego, ile dni w tym miesiącu służba była pełniona.

Odnosząc się do twierdzeń wnioskodawcy apelacji wskazać trzeba, że pojęcia "miesiąc kalendarzowy" oraz "miesiąc" to dwa różne określenia języka prawnego, którym nie można nadawać znaczenia tożsamego. Okres "miesiąca kalendarzowego" obejmuje pełne kolejne nazwane miesiące, stanowiące części roku kalendarzowego. Liczony jest zatem od pierwszego do ostatniego dnia danego miesiąca przy czym termin ten może obejmować co najmniej 28 dni i nie więcej niż 31. Pojęcie "miesiąc" zaś rozumiane jest jako 30 kolejnych dni kalendarzowych. Z art. 15 ust. 3 nie wynika w żadnym razie, że pojęcie "każdego rozpoczętego miesiąca pełnienia służby", o którym mowa w tym przepisie należy utożsamiać z pojęciem miesiąca kalendarzowego (tj. 1-31 styczeń, 1-28 luty, 1-31 marzec itd.). W przepisie tym użyto wyłącznie pojęcia "miesiąc" bez żadnego doprecyzowania, że chodzi o miesiąc kalendarzowy. W konsekwencji uznać należy, że chodzi o miesiąc rozumiany jako sumę 30 kolejnych dni kalendarzowych liczonych od dnia rozpoczęcia służby.

Przyjęcie sposobu liczenia miesięcy wskazanego przez wnioskodawcę prowadziłoby do takiej np. sytuacji, że dwa dni pełnienia służby w strefie działań wojennych dawałoby dwa miesiące np. 31 stycznia i 1 lutego, to dni rozpoczynające kolejne miesiące.

Brak jest również podstaw do sposobu liczenia spornego okresu według zasad stanowiących podstawę wydania zaskarżonej decyzji.

Jak wskazano wyżej jedyną podstawą liczenia okresów służby w strefie działań wojennych jest art. 15 ust. 3 cytowanej ustawy z 1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin.

Stąd też każdy okres pełnienia służby przez wnioskodawcę należało ustalić w wyżej wskazany sposób przy przyjęciu za miesiąc trzydziestu dni kalendarzowych.

Daje to w konsekwencji:

- okres od 07.08.2003r. do 01.02.2004r.- 5 miesięcy i 26 dni czyli 6 miesięcy (26 dni - rozpoczęty miesiąc);

- okres od 12.01.2005r. do 27.02.2005r.- 6 miesięcy i 16 dni czyli 7 miesięcy (16 dni - rozpoczęty miesiąc);

- okres od 12.10.2010r. do 21.04.2011r.- 6 miesięcy i 10 dni (10 dni- rozpoczęty miesiąc);

- okres od 24.10.2013r. do 10.05.2014r.- 6 miesięcy i 18 dni (18 dni- rozpoczęty miesiąc).

W konsekwencji okres pełnienia służby przez wnioskodawcę w strefie działań wojennych to 27 miesięcy (6 miesięcy+ 7 miesięcy + 7 miesięcy + 7 miesięcy).

Biorąc pod uwagę powyższe zważenia należało na mocy art. 477 14 § 2 kpc orzec jak w wyroku.