Sygn. akt I Ca 1073/13
Dnia 12 luty 2014r
Sąd Apelacyjny w Poznaniu Wydział I Cywilny
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSA Bogdan Wysocki (spr.)
Sędziowie : SSA Jacek Nowicki
SSA Piotr Górecki
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 lutego 2014r
sprawy z powództwa A. B.
przy interwencji ubocznej po stronie powodowej (...) sp. z o.o. w K.
przeciwko W. N.
przy interwencji ubocznej po stronie pozwanej (...) S.A. w W.
o zapłatę
na skutek apelacji pozwanego i interwenienta ubocznego (...) S.A. w W.
od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 29 maja 2013r sygn. akt IX GC 815/11
postanawia:
oddalić wniosek interwenienta ubocznego po stronie powodowej (...) sp. z o.o. w K. o uzupełnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 9 stycznia 2014r.
/-/ J. Nowicki /-/ B. Wysocki /-/ P. Górecki
Interwenient uboczny po stronie powodowej (...) sp. z o.o. w K. wniósł o uzupełnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu przez zasądzenie na jego rzecz od pozwanego oraz od interwenienta ubocznego po stronie pozwanej kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym, zgodnie z wnioskami w tym przedmiocie złożonymi w odpowiedziach na obie apelacje.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Rzeczywiście w wyroku z dnia 9 stycznia 2014r Sąd Apelacyjny nie orzekł o wnioskach interwenienta ubocznego po stronie powodowej o zasądzenie na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.
Nie oznacza to, ze zasadny jest wniosek o uzupełnienie wyroku w żądanych przez wnioskodawcę kierunku.
Przede wszystkim nie ma podstaw do przyjęcia, że wnioskodawca zgłosił skutecznie żądanie przyznania mu kosztów zastępstwa procesowego za postępowanie apelacyjne od strony pozwanej.
Zarówno bowiem w odpowiedzi na apelację interwenienta ubocznego, jak i w odpowiedzi na apelację pozwanego wnioskujący żądał zasądzenia na swoja rzecz kosztów zastępstwa procesowego od interwenienta ubocznego po stronie pozwanego.
Nie sposób natomiast przyjąć, aby w tym drugim przypadku chodziło o „omyłkę pisarską”.
Co najwyżej można uznać takie sformułowanie wniosku za błąd merytoryczny.
Nie jest jednak obowiązkiem sądu sanowanie z urzędu tego rodzaju, nawet oczywistych, błędów i orzekanie zgodnie z domyślną, rzeczywistą wolą strony, wbrew jednak treści pisma procesowego (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 1997r w spr. III CKN 289/97, OSNC, z. 5 z 1998r, poz. 90). Sąd nie miał tez obowiązku wzywania do wyjaśnienia treści wniosku, skoro była ona jednoznaczna (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 1998r w spr. II UKN 519/98, OSNP, z. 4 z 2000r, poz. 165).
Z kolei, zgodnie z wyraźnym brzmieniem przepisu art.107 kpc, mającego odpowiednie zastosowanie w postępowaniu apelacyjnym (art. 391 § 1 kpc) interwenientowi ubocznemu, do którego nie mają zastosowania przepisy o współuczestnictwie jednolitym, w ogóle nie przysługuje roszczenie o zwrot kosztów procesu od interwenienta ubocznego występującego po stronie przeciwnika procesowego.
Z tych przyczyn na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 351 § 1 i 2 kpc Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.
/-/ J. Nowicki /-/ B. Wysocki /-/ P. Górecki