Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2019r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant st. sekretarz sądowy Agnieszka Dębowa

przy udziale Prokuratora –

po rozpoznaniu dnia 18.02.2019r., 25.03.2019r., 23.04.2019r

sprawy P. J. (1), s. P. i M. zd. F., ur.(...) w K.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 11 kwietnia 2017 roku do 7 kwietnia 2018 roku w miejscowości W. gm. B. uchylał się od obowiązku alimentacyjnego względem swojej małoletniej córki W. Ś. określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 12 stycznia 2010r, sygnatura akt: III RC 686/09 na kwotę 700 zł miesięcznie, czym naraził wyżej wymienioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym suma powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3-świadczeń okresowych, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

1.  uznaje oskarżonego P. J. (1) za winnego zarzucanego mu czynu, wypełniającego dyspozycję art. 209 § 1a kk w zw. art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 209 § 1a kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

2.  na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 3 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie swojej córki W. Ś.;

3.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

SSR Agnieszka Wachłaczenko

II K 1052/18

UZASADNIENIE

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na przypisanie oskarżonemu P. J. (2) czynu polegającego na tym, że w okresie od 11 kwietnia 2017 roku do 7 kwietnia 2018 roku w miejscowości W. gm. B. uchylał się od obowiązku alimentacyjnego względem swojej małoletniej córki W. Ś. określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 12 stycznia 2010r, sygnatura akt: III RC 686/09 na kwotę 700 zł miesięcznie, czym naraził wyżej wymienioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym suma powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3-świadczeń okresowych, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czynu wyczerpującego dyspozycję art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu umyślnie z zamiarem bezpośrednim, Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu oskarżonego.

Swoim zachowaniem godził w dobro jakim jest obowiązek opieki alimentacyjnej. Skutkiem tego było narażenie małoletniej pokrzywdzonej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Oskarżony nie mógł mieć wątpliwości co do obowiązku wykonywania obowiązku alimentacyjnego, gdyż za podobny czyn był uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie II K 943/13.

Społeczna szkodliwość czynu oskarżonego jest dość duża, gdyż osobą pokrzywdzoną czynem jest inna osoba, która samodzielnie nie jest w stanie zabezpieczyć swojego bytu.

Wymierzając P. J. (2) karę, Sąd jako okoliczność obciążającą potraktował uprzednią karalność oskarżonego. Natomiast jako okoliczności łagodzące Sąd uwzględnił obecny tryb życia oskarżonego, który jeszcze w 2018 r. znalazł stałą pracę, utrzymał ją, nie ukrywa dochodów – jak wynika z zeznań pracodawcy oskarżonego E. M. zatrudnienie oskarżonego na ½ etatu wynika jedynie z ilości zamówień. Systematycznie też, za pośrednictwem komornika sądowego reguluje zobowiązania alimentacyjne. W ocenie Sądu, uprzednie skazania oraz odbycie kary wpłynęło pozytywnie na postawę oskarżonego, a obecna jego postawa nie jest przyjęta jedynie na potrzeby postępowania. Wymierzenie w jego obecnej sytuacji życiowej kary pozbawienia wolności, choćby krótkoterminowej, w ocenie Sądu nie odpowiadałoby dyrektywom wymiaru kary opisanym w art. 53 k.k. Oskarżony został zobowiązany na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 3 kk do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie swojej córki W. Ś.. Już samo zaprzestanie wykonywania tego obowiązku może skutkować w myśl art. 65 § 1 k.k.w. zamianą kary ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności.

Z uwagi na zaległości alimentacyjne oraz obecne zobowiązania oskarżonego a także jego niewielkie zarobki, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.k. zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych i obciążył nimi Skarb Państwa.

SSR Agnieszka Wachłaczenko