Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant st. sekr. sądowy Agnieszka Dębowa

w obecności Prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21.05.2019r

sprawy K. B. syna E. i J. zd. W. ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

w dniu 29 kwietnia 2018 roku w miejscowości Z., gm. M. w strefie ruchu lądowego kierował motorowerem marki ROMET o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości – 0,72 mg/l alkoholu we wydychanym powietrzu, przy czym przestępstwa tego dokonał będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze za sygn. akt VI K 302/04 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

1.  oskarżonego K. B. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu, tj. występku z art. 178a § 4 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin miesięcznie,

2.  na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego dożywotnio,

3.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych,

4.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 470 (czterysta siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

SSR Agnieszka Wachłaczenko

II K 1139/18

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2018 roku w miejscowości Z. na wysokości posesji nr (...) oskarżony K. B. kierował motorowerem marki R. o numerze rejestracyjnym (...). Oskarżony był w tym czasie nietrzeźwy

(dowód: notatka urzędowa – k. 1, protokół badania trzeźwości – k. 3-4, 5-6, wyjaśnienia oskarżonego – k. 13).

Oskarżony K. B. ma 50 lat. Ma wykształcenie zawodowe, jest murarzem. Pracuje dorywczo i deklaruje dochody w wysokości około 1500 zł miesięcznie. Nie ma majątku większej wartości. Jest rozwiedziony ma troje dzieci. Wobec jednego z nich jest zobowiązany alimentacyjnie. Był karany, w tym za czyn z art. 178a § 1 k.k. Nie był karany za wykroczenia w ruchu drogowym

(dane osobowe – k. 12, karta karna – k. 14, odpis orzeczenia – k. 19, 25-26, 27-28, informacja – k. 20-21).

Oskarżony K. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, w których podał, iż był świadomy, że wcześniej wypił alkohol i nie powinien kierować pojazdami, jednak na prośbę kolegi postanowił go odwieźć do domu. Został zatrzymany w drodze powrotnej. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego ponieważ znajdują one odzwierciedlenie w pozostałym, nie kwestionowanym materiale dowodowym.

Zgodnie z treścią art. 178a § 4 k.k. karze podlega sprawca czynu określonego w § 1 wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. K. B. w dniu 29 kwietnia 2018 r. kierował na drodze publicznej pojazdem mechanicznym znajdując się w stanie nietrzeźwości. Wcześniej wyrokiem w sprawie VI K 302/04 Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 3 sierpnia 2004 r. został skazany za czyn z art. 178a § 1 k.k. (k. 19). Zatem oskarżonemu można przypisać popełnienia czynu wyczerpującego znamiona czynu zabronionego opisanego w art. 178a § 4 k.k.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu oskarżonego, zwłaszcza w świetle jego wyjaśnień, w których przyznał, że wiedział, że nie powinien kierować pojazdami z uwagi na wcześniej wypity przez niego alkohol.

Swoim zachowaniem godził w bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Społeczną szkodliwość czynu oskarżonego Sąd ocenił jako sporą. Należy zauważyć, iż wcześniej tym pojazdem przewoził kolegę, a wtedy również znajdował się w stanie nietrzeźwości.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze, iż było to powtórne skazanie oskarżonego za czyn polegający m.in. na kierowaniu pojazdem mechanicznym w czasie gdy kierujący znajdował się w stanie nietrzeźwości. Jako okoliczności łagodzące Sąd uwzględnił przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożenie wyjaśnień. Jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność oskarżonego. Choć Sąd miał na względzie, iż od ostatniego skazania minęło ponad sześć lat, a od popełnienia czynu z art. 178a § 1 k.k. ponad piętnaście. Dlatego Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cle społeczne w rozmiarze 20 godzin miesięcznie. Wymierzając tę karę Sąd miał na uwadze, iż nie jest to jedyna forma oddziaływania na oskarżonego ale również obligatoryjnym było orzeczenie świadczenia pieniężnego w kwocie co najmniej 10.000 zł – art. 43a § 2 k.k. oraz orzeczenie dożywotniego zakazu kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi – art. 42 § 3 k.k., co też Sąd uczynił. Nadto Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi – art. 627 k.p.k.

SSR Agnieszka Wachłaczenko