Sygn. akt III K 448/19
Dnia 18 grudnia 2019 r.
Sąd Okręgowy w Poznaniu III Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: sędzia Izabela Dehmel
Protokolant: prot. sąd. Klaudia Piątek
w sprawie skazanego S. F. (F.)
o wydanie wyroku łącznego
postanawia
1. Na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 17 §1 pkt 7 k.p.k. oraz art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (DZ.U. z 2015r., poz. 396) umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego S. F., w sprawie o sygn. III K 448/19.
2. Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
Wnioskiem z dnia 07 października 2019r. (data wpływu pisma do Sądu) skazany S. F. wniósł o wydanie wyroku łącznego i połączenie kary 25 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu w sprawie sygn. III K 78/99 oraz kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gnieźnie w sprawie sygn. II K 459/95.
Z ustaleń Sądu Okręgowego poczynionych z urzędu wynika, że S. F. był karany następującymi wyrokami:
I. Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 21 lipca 2000r., sygn. akt III K 78/99 za:
- przestępstwo z art. 148 §1 k.k. popełnione w dniu 11 kwietnia 1998r. na karę 25 lat pozbawienia wolności,
- przestępstwo z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 148 §1 k.k. w zw. z art. 156 §1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. popełnione w dniu 11 kwietnia 1998r. na karę 13 lat pozbawienia wolności,
przy czym jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono i wymierzono karę łączną 25 lat pozbawienia wolności, skazany odbywa karę pozbawienia wolności od dnia 11.10.2000r.;
II. Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 14 marca 1996r., sygn. akt II K 459/95 za przestępstwo z art. 208 dkk popełnione w nocy z 2/3 stycznia 1995r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz grzywnę w wysokości 300 zł, postanowieniem Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 13 lipca 1999r., sygn. II Ko 319/99 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, kara została wykonana w całości w okresie od dnia 11.10.1999r. do dnia 11.10.2000r.
Postanowieniem z dnia 03 listopada 2008r. Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie sygn. III K 405/08 umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego wobec skazanego S. F. obejmującego skazania w sprawie o sygn. III K 78/99 i II K 495/95, a nadto skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 06 listopada 1996r., sygn. II K 759/96. Postanowienie jest prawomocne z dniem 27 listopada 2008r.
Po wydaniu postanowienia w sprawie III K 405/08 nie zapadły żadne inne wyroki skazujące przeciwko S. F., ani też nie zapadła żadna decyzja w postępowaniu wykonawczym, skutkująca zmianą sytuacji prawnej skazanego.
Sąd zważył, co następuje:
Na wstępie zaznaczyć należy, że przepisy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (DZ. U. z 2015r., poz. 396) uregulowały kwestię tzw. intertemporalną, to jest wyłączyły stosowanie przepisów rozdziału IX kodeksu karnego w nowym brzmieniu, a więc przepisów dotyczących nowych zasad orzekania kary łącznej w wyroku łącznym, do spraw w których połączeniu podlegałby wyłącznie kary prawomocnie orzeczone przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015r. Zgodnie z tym przepisem – przepisów rozdziału IX ustawy kodeks karny, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizująca kodeks karny, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
Tym samym stwierdzić należy, że w stosunku do skazanego S. F. w niniejszym postępowaniu stosować można wyłącznie przepisy dotyczące wymiaru kary łącznej w brzmieniu starym tj. obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r.
Stosownie do treści art. 17 §1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie co do tej samej kwestii odnośnie tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się. Nie ulega wątpliwości, że ukonstytuowany w art. 17 §1 pkt 7 k.p.k. bezwzględny zakaz ponownego prowadzenia postępowań karnych dotyczących tego samego przedmiotu procesu, w stosunku do tej samej osoby, ma pełne odniesienie do postępowań w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Warunkiem zachowania wymaganej w takim wypadku tożsamości podmiotowo-przedmiotowej, poza tą samą osobą skazanego, jest to, aby postępowania odnosiły się do tych samych wyroków jednostkowych, a więc orzeczeń obejmujących te same czyny tej samej osoby.
Taki właśnie układ procesowy miał miejsce w niniejszej sprawie. Przed Sądem Okręgowym w Poznaniu w sprawie o sygn. III K 405/08 toczyło się postępowanie o wydanie wyroku łącznego w stosunku do skazanego S. F.. Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 21 lipca 2000r., sygn. akt III K 78/99 oraz wyrok Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 14 marca 1996r., sygn. akt II K 459/95 były przedmiotem rozpoznania w tym postępowaniu, przy czym postanowieniem z dnia 03 listopada 2008r. w sprawie sygn. III K 405/08 Sąd Okręgowy w Poznaniu umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego.
Jednocześnie po wydaniu przez Sąd Okręgowy w Poznaniu postanowienia z dnia 03 listopada 2008r. w sprawie sygn. III K 405/08 w stosunku do skazanego S. F. nie zostały wydane żadne inne wyroki skazujące, ani też nie zapadła żadna decyzja w postępowaniu wykonawczym, skutkująca zmianą sytuacji prawnej skazanego.
Zatem, wobec wydania prawomocnego postanowienia w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie III K 405/08 oraz przy uwzględnieniu okoliczności, że sytuacja skazanego S. F. po wydaniu przedmiotowej decyzji nie uległa w żaden sposób zmianie, ponownemu rozstrzyganiu wniosku o wydanie wyroku łącznego stoi na przeszkodzie powaga rzeczy prawomocnie osądzonej wyrażona w art. 17 §1 pkt 7 k.p.k.
Z uwagi na powyższe orzeczono, jak w sentencji postanowienia.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie przepisów wskazanych w pkt 2 postanowienia.
sędzia Izabela Dehmel