Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2019 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Gałkowska

Sędziowie: SSO Aneta Łatanik (spr.)

SSO Adam Synakiewicz

Protokolant: st.sekr.sądowy Małgorzata Idzikowska-Oleszczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Częstochowa-Południe w Częstochowie Marka Błaszczyka

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2019r.

sprawy A. A., c. B. i K., ur. (...) w B.

skazanej wyrokiem łącznym

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Częstochowie

z dnia 11 lipca 2019 r. , sygn. akt IV K 453/19

orzeka:

1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r. pr. J. M. – Kancelaria Radcy Prawnego w C., kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu skazanej A. A. w postępowaniu odwoławczym, przy czym kwota ta obejmuje również należny podatek VAT;

3. zwalnia skazaną A. A. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VII Ka 952/19

UZASADNIENIE

A. A. została skazana następującymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 7 sierpnia 2015 roku w sprawie sygn. akt IV K 429/15 na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zawieszono na okres 3 lat tytułem próby, grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 złotych, która została wykonana. Postanowieniem z dnia 3 października 2018 roku zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 22 października 2015 roku w sprawie sygn. akt IV K 646/15 na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zawieszono na okres 5 lat tytułem próby, karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych po 10 złotych, która została wykonana. Postanowieniem z dnia 28 listopada 2018 roku zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

3.  Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 27 listopada 2018 roku w sprawie sygn. akt XVI K 901/18 na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności.

Wyrokiem z dnia 11 lipca 2019 roku Sąd Rejonowy w Częstochowie w sprawie sygn. akt IV K 453/19 orzekł następująco:

1.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone skazanej A. A. kary pozbawienia wolności orzeczone na mocy wyroków opisanych w pkt. I, II tabeli z części wstępnej wyroku i wymierza skazanej karę łączną 2 (dwóch) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności

2.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt. 1 wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanej: okres wykonanej kary pozbawienia wolności orzeczonej na mocy wyroku opisanego w pkt. I tabeli z części wstępnej wyroku, tj. okres od 27 lutego 2019 r. do dnia 11 lipca 2019 r.

3.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w części dotyczącej wyroku Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 27 listopada 2018 r. sygn. akt XVI K 901/18

4.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazaną w całości od ponoszenia wydatków związanych z wydaniem wyroku łącznego obciążając nimi Skarb Państwa.

Apelację od powyższego orzeczenia wniósł obrońca A. A. , zaskarżając go w części co do punktu pierwszego wyroku i zarzucając temu wyrokowi naruszenie treści art. 85a kodeksu karnego poprzez wymierzenie kary na zasadzie aspiracji zbliżonej do zasady kumulacji.
Mając n uwadze ten zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 438 pkt 1 k.p.k. i połączenie skazanej A. A. jednostkowych kar pozbawienia wolności w sprawach IV K 429/15 Sądu Rejonowego w Częstochowie i IV K 646/15 Sądu Rejonowego w Częstochowie i o wydanie wyroku łącznego poprzez wymierzenie w miejsce kar orzeczonych tymi wyrokami kary łącznej 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Wniesiona apelacja jako bezzasadna nie zasługiwała na uwzględnienie, albowiem przedstawiona w niej argumentacja nie była w stanie wzruszyć prawidłowego rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w Częstochowie w niniejszej sprawie.

Sąd Rejonowy dokonał trafnych ustaleń faktyczno - prawnych. Ustalenia te nie budzą żadnych wątpliwości, nie były też kwestionowane we wniesionej apelacji. Podniesiony przez skarżącego zarzut kwestionował jedynie orzeczenie w części dotyczącej wymiaru kary łącznej poprzez wymierzenie jej na zasadzie asperacji i naruszenie art. 85a k.k.

Na wstępie należy podkreślić, iż Sąd Rejonowy w sposób w pełni prawidłowy ustalił wymiar kary łącznej orzeczonej wobec A. A., co w sposób zwięzły wykazał w sporządzonym uzasadnieniu orzeczenia. Uprawniony był orzec karę łączną zgodnie z art. 85 § 1 k.k. za kary pozbawienia wolności orzeczone na podstawie wyroków opisanych w punkcie I i II części wstępnej, gdyż były to kary tego samego rodzaju, natomiast w zakresie rozstrzygnięcia zawartego w punkcie III części wstępnej prawidłowo postępowanie umorzył, z uwagi na orzeczoną karę ograniczenia wolności, która nie podlegała połączeniu, gdyż powinna być wykonywana odrębnie. Słusznie także ustalił Sąd Rejonowy granice, w ramach których możliwe było wymierzenie kary łącznej, a które wynosiły od 1 roku i 8 miesięcy do 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a to z uwagi na to, że zgodnie z obowiązującymi przepisami Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kary wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

W przedmiotowej sprawie w sposób prawidłowy zastosował Sąd I Instancji zasadę asperacji, która jest jedną z trzech zasad wymiaru kary łącznej, a jednocześnie jest zasadą pośrednią kary łącznej. Jej zastosowanie polega na tym, że Sąd orzeka karę surowszą od najwyższej z kar jednostkowych, ale w wymiarze niższym niż ich suma. Zasada ta jest priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej, czego potwierdzeniem jest orzecznictwo sądów powszechnych.

Prawdą jest, że najkorzystniejszym rozwiązaniem dla skazanej byłoby oparcie się przy wymiarze kary łącznej na zasadzie absorpcji, albowiem kara łączną zostałaby w takim przypadku ustalona na poziomie najwyższej z kar jednostkowych podlegających połączeniu, jednak jak prawidłowo zostało zauważone przez Sąd I Instancji, wielokrotna karalność skazanej, związek przedmiotowy wyrażający się popełnieniem przez nią przestępstw skierowanych przeciwko mieniu, co nie może zawsze stanowić okoliczności łagodzącej, albowiem przede wszystkim świadczy o braku zmiany swojej postawy przez sprawcę i konsekwencji w łamaniu obowiązującego porządku prawnego – sprzeciwiały się stosowaniu zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej. Uwzględniając wszystkie okoliczności sprawy oraz okoliczności podmiotowe skazanej, a przede wszystkim wysoki stopień społecznej szkodliwości, który charakteryzował wszystkie popełnione przez nią czyny objęte karą łączną, w sposób prawidłowy i nie budzący wątpliwości Sąd Rejonowy skorzystał z zasady asperacji, mając na uwadze zarówno cele zapobiegawcze, jak i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara łączna powinna stanowić syntetyczną, całościową ocenę zachowań skazanej, będąc właściwą i celową z punktu widzenia prewencyjnego reakcją na popełnione przez nią czyny i jako taka nie może i nie powinna być postrzegana jako instytucja mająca działać na korzyść skazanego, ale jako instytucja gwarantująca racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy wielości przestępstw.

Podsumowując, zainicjowana wniesioną apelacją kontrola instancyjna orzeczenia Sądu Rejonowego nie wykazała żadnych nieprawidłowości w przypadku orzeczonej wobec skazanej kary łącznej, a wyrok jako prawidłowy należało utrzymać w mocy.

Podstawę orzeczenia Sądu Okręgowego stanowiły przepisy art. 437 § 1 k.p.k.