Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2018r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Aneta Bącal

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2018r. w K.

sprawy z powództwa A. J.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powoda A. J. kwotę 8.320,78 zł (słownie złotych: osiem tysięcy trzysta dwadzieścia i 78/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi następująco:

- od kwoty 7.920,78 zł od dnia 17.03.2017r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 400,00 zł od dnia 24.07.2017r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powoda A. J. kwotę 2.727,64 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV  przyznaje biegłemu T. K. od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze kwotę 160,69 zł tytułem wynagrodzenia za stawiennictwo na rozprawie;

V  nakazuje stronie pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze kwotę 160,69 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 489/17

UZASADNIENIE

Powód A. J. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w S. kwoty 8 320,78 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje żądanie powód twierdził, że w wyniku kolizji z dnia 02.01.2017 r. uszkodzeniu uległ należący do niego pojazd marki H. (...) nr rej. (...). Odpowiedzialność odszkodowawczą przyjęła strona pozwana, która była ubezpieczycielem w zakresie OC pojazdu sprawcy szkody. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego Ubezpieczyciel wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej kwocie 1 910,44 zł. Powód domagał się zasądzenia różnicy kosztów naprawy pojazdu wynikających z prywatnej kalkulacji (9 831,22 zł) z dotychczas wypłaconym odszkodowaniem (1 910,44 zł), a także zwrócenia kosztów wykonania prywatnej opinii (400 zł).

Strona pozwana (...) S.A. w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z należną opłatą skarbową od pełnomocnictwa według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana przyznała, że odpowiadała za szkodę powstałą w dniu 02.01.2017 r. w pojeździe powoda, zakwestionowała wysokość żądania powoda, które stanowiło hipotetyczne koszty naprawy, gdyż powód ich nie poniósł. Strona pozwana wskazała, że zaproponowała powodowi naprawę pojazdu na preferencyjnych warunkach. W sporządzonym przez siebie kosztorysie Ubezpieczyciel przyjął w większości użycie części oryginalnych; za użyciem części alternatywnych przemawiał jedenastoletni wiek pojazdu, który był wyeksploatowany, a powód nie wykazał historii jego serwisowania. Strona pozwana przyjęła stawki za robociznę oferowane w warsztatach współpracujących z Ubezpieczycielem. Strona pozwana zakwestionowała żądanie zapłaty za koszt wykonania kalkulacji przez prywatnego rzeczoznawcę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 02.01.2017 r. w K. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do A. J.. Sprawca zdarzenia ubezpieczony był u strony pozwanej w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Ubezpieczyciel w oparciu o wykonane przez siebie kosztorysy określił koszt naprawienia uszkodzeń pojazdu na kwotę 1568,75 zł. Odszkodowanie w tej wysokości wypłacił poszkodowanemu.

(okoliczności bezsporne)

Z kalkulacji rzeczoznawcy wykonanej na zlecenie A. J. wynikało, że koszt naprawy pojazdu powoda wyniesie 9 831,22 zł. Za wykonanie ekspertyzy A. J. zapłacił 400 zł.

Dowody: kalkulacja naprawy nr (...)ZB k. 14-15, faktura VAT (...) k.17.

Strona pozwana dokonała częściowej dopłaty odszkodowania w wysokości 341,69 zł.

(okoliczność bezsporna)

Rzeczywisty koszt naprawy uszkodzeń pojazdu powoda marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) powstałych w dniu 02.01.2017 r., przy zastosowaniu części oryginalnych i średniej stawki za roboczogodzinę blacharsko – lakierniczą wynosił 9 969,35 zł.

Dowód: opinia biegłego z 26.01.2018 r. k. 61-89, wyjaśnienia do opinii z 15.06.2018 r. e-protokół rozprawy od 00:01:00 do 00:07:50.

Sąd zważył co następuje:

Ustaleń stanu faktycznego dokonano przede wszystkim w oparciu o treść opinii biegłego sądowego z zakresu kalkulacji warsztatowej. W tym miejscu należy wskazać, że autentyczność dowodów z dokumentów nie była kwestionowana. Poza sporem pozostawały takie okoliczności jak odpowiedzialność strony pozwanej co do zasady na skutki przedmiotowego zdarzenia oraz wysokość wypłaconego poszkodowanemu odszkodowania. Sporny był przede wszystkim rzeczywisty koszt naprawy uszkodzeń w pojeździe powoda.

Na wstępie należy zauważyć, że strona pozwana ponosiła odpowiedzialność gwarancyjną za skutki zdarzenia drogowego opisanego w pozwie. Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Pojęcie szkody nie zostało zdefiniowane ustawowo, przyjmuje się jednak, że szkodą jest każdy uszczerbek w prawnie chronionych dobrach, z którym to ustawa wiąże powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej. Szkoda majątkowa obejmuje rzeczywistą stratę ( damnum emergens) oraz utracone korzyści ( lucrum cessans). Według przepisu art. 363 § 1 k.c., naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Ustaleń w zakresie określenia rzeczywistych kosztów naprawy pojazdu sąd dokonał w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu kalkulacji warsztatowej T. K.. Sporządzona opinia była pełna, spójna i fachowa. Biegły wyjaśnił metodologię jaką użył w kosztorysie, odniósł się do kosztorysów stron postępowania. W szczególności biegły określił zakres uszkodzeń auta powoda, podał średnią stawkę stosowaną w naprawie na rynku lokalnym. Sąd całkowicie podzielił stanowisko biegłego odnoszące się do tego, że jedynie użycie części oryginalnych doprowadzi do naprawienia w całości szkody. Stosowanie w powypadkowej naprawie szkody części oryginalnej nie jest związane z wiekiem pojazdu lecz z bezpieczeństwem, co zaakcentował biegły. Nie stwierdzono, aby auto powoda było wcześniej naprawiane, dlatego bezzasadne było stosowanie zamienników, które cechują się niższą trwałością, co zwiększa koszty naprawy i rozkłada je w czasie. Odnośnie kwestii podniesionej przez stronę pozwaną odnoszącej się do zawyżenia stawek za roboczogodzinę należy wskazać, że prawem poszkodowanego jest decydowanie o sposobie dokonania naprawy pojazdu, wyboru warsztatu naprawczego. Ubezpieczyciel może zachęcać poszkodowanego do zaakceptowania składanych propozycji, nigdy zaś wymagać podejmowania określonych czynności. Należy również podnieść, że biegły na rozprawie wyczerpująco odniósł się do zarzutów strony pozwanej do opinii. W szczególności wyjaśnił, że producenci pojazdu ze względów bezpieczeństwa w ogóle nie przewidują naprawy haku holowniczego, dlatego uwzględniono wymianę tej części. Co do pokrywy bagażnika i błotnika – części te w opinii biegłego kwalifikowały się do wymiany. W konsekwencji dobranych metod biegły oszacował rzeczywisty koszt naprawy auta na kwotę 9 969,35 zł. Ta kwota pozwoli na pełną rekompensatę szkody, a przy tym nie doprowadzi do wzbogacenia powoda. Należy wskazać, że kalkulacja biegłego przewyższała kalkulację prywatną zleconą przez powoda i była znacznie wyższa od odszkodowania przyznanego przez Ubezpieczyciela w postępowaniu likwidacyjnym. A. J. należał się zwrot kosztów za wykonanie kalkulacji. Powód zasadnie przypuszczał, że doszło do zaniżenia szkody. Mając na względzie, że pozwany Ubezpieczyciel wypłacił powodowi dotychczas kwotę 1 910,44 zł, należało zasądzić dopłatę do odszkodowania zgodnie z żądaniem zgłoszonym przez A. J. – tj. kwotę 8 320,78 zł.

Orzeczenie w zakresie odsetek oparte jest o treść przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Powód domagał się dopłaty odszkodowania od dnia wniesienia pozwu, które nastąpiło 17.03.2017 r. A. J. nie zgłaszał Ubezpieczycielowi żądania zwrotu kosztów wykonania prywatnej ekspertyzy. Żądanie takie przedstawione zostało wraz z doręczeniem stronie pozwanej pozwu. W tych warunkach odsetki od kwoty 400 zł (koszt prywatnej kalkulacji) należały się po 30. dniach, tj. od 24.07.2017 r.

Z powyższych względów należało zasądzić od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 8 320,78 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 7 920,78 zł od dnia 17.03.2017 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 400 zł od dnia 24.07.2017 r. do dnia zapłaty. Takie rozstrzygnięcie znajduje się w punkcie I sentencji wyroku.

Dalej idące powództwo (w zakresie o odsetki) zostało w punkcie II wyroku oddalone.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. bowiem powód uległ tylko nieznaczenie co do swego żądania (o odsetki). Do kosztów powoda należały: 1 800,00 zł – koszty zastępstwa procesowego, 417,00 zł – opłata sądowa od pozwu, 17,00 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 493,64 zł – koszty opinii, łącznie – 2 727,64 zł i taką sumę w III punkcie wyroku zasądzono na rzecz powoda tytułem zwrotu kosztów procesu.

Biegłemu należało się wynagrodzenie za udział w rozprawie w dniu 15.06.2018 r. Stawka godzinowa wynagrodzenia została przez niego wskazana prawidłowo. Podana przez biegłego liczba 3 godzin potrzebna do wydania opinii zdaniem sądu była wskazana właściwie. Ponadto biegły oświadczył, że poniósł koszty dojazdu w kwocie 63,25 zł. W konsekwencji należało przyznać biegłemu żądaną kwotę 160,69 zł tytułem wynagrodzenia zgodnie z przedstawionym rachunkiem.

Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze tymczasowo wyłożył kwotę 160,69 zł na wynagrodzenie biegłego. Na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zgodnie z regułą odpowiedzialności za wynik procesu, nakazano stronie pozwanej uiszczenie kwoty 160,69 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.