Pełny tekst orzeczenia

II S 61/19

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2019 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

przewodniczący: SSA Jerzy Skorupka (sprawozdawca)

sędziowie: SSA Witold Franckiewicz

SSA Agata Regulska

po rozpoznaniu w sprawie A. B., skargi na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

na podstawie art. 430§1 KPK oraz art. 623§1 KPK w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2018.75 t.j.)

p o s t a n o w i ł

I. pozostawić skargę bez rozpoznania;

II. zwolnić skazanego A. B. od obowiązku uiszczenia opłaty od skargi, obciążając Skarb Państwa kosztami postępowania w sprawie.

UZASADNIENIE

Skazany A. B. złożył skargę na przewlekłość postępowania sądowego w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, domagając się stwierdzenia przewlekłości w postępowaniu toczącym się przed Sądem Okręgowym w Świdnicy w przedmiocie udzielenia skazanemu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności (V K. (...)/pr). Sprawa jest na etapie postępowania odwoławczego i na dzień 3 grudnia 2019 r. wyznaczone zostało posiedzenie przed Sądem Apelacyjnym we Wrocławiu (AKzw (...)). W dniu 20.11.2019 r. wnioskodawca złożył pismo uzupełniające skargę, w którym stwierdził, że „od chwili złożenia wniosku o przerwę upłynęło wiele miesięcy, aby wyznaczyć 2 posiedzenia, które były farsą wymiaru sprawiedliwości”.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu zważył, co następuje. Skarga jest niedopuszczalna i nie podlega rozpoznaniu. Zgodnie z art. 2 ust. 1b ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, wymieniony środek nie przysługuje w postępowaniu wykonawczym. Brak zatem prawnych podstaw do wniesienia skargi na przewlekłość postępowania w sprawie dotyczącej udzielenia przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności. W związku z tym, że w sprawach skargi na przewlekłość dotyczącej postępowania karnego stosuje się odpowiednio przepisy procedury karnej, przeto środek, który jest niedopuszczalny powinien spotkać się z odmową przyjęcia przez prezesa sądu, do którego ją złożono (art. 429§1 KPK), a jeżeli –jak w niniejszej sprawie – został przyjęty, sąd pozostawia go bez rozpoznania (art. 430§1 KPK).

Ponieważ skarga nie może zostać merytorycznie rozpoznana jako niedopuszczalna z mocy ustawy, skazanego należało zwolnić od obowiązku uiszczenia opłaty, obciążając Skarb Państwa kosztami postępowania w sprawie (art. 623 KPK w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze; por. post. SN z dnia 9.10.2013 r., (...) 8/13). Z tych samych względów bezcelowe byłoby wyznaczenie skazanemu obrońcy z urzędu.

W tym stanie rzeczy należało orzec jak na wstępie.

SSA Witold Franckiewicz SSA Jerzy Skorupka SSA Agata Regulska

II S 61/19

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE