Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2019r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Anna Zawiślak

Protokolant sekr. sąd. Sylwia Karkoszka

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu ---

po rozpoznaniu w dniach 22.08.2018r., 26.11.2018r. i 13.03.2019r.

sprawy D. P. syna H. i Z. zd. M., ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

w dniu 24 maja 2016r. w m. P. gm. C. pow. (...), używając przemocy wobec M. W. w postaci wielokrotnego uderzania go pięściami po twarzy oraz kopania go po całym ciele, doprowadził ww. pokrzywdzonego do stanu bezbronności, a następnie zabrał mu w celu przywłaszczenia rzeczy ruchome w postaci pieniędzy w kwocie 1.200 zł, czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci wyrwania stawu łokciowego prawego oraz rozerwania naczyń krwionośnych mięśni, torebki stawowej i wiązadła, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni oraz spowodowały u pokrzywdzonego ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci ciężkiej choroby długotrwałej

tj. o czyn z art. 280 §1 kk i art. 156 §1 pkt 2 kk w zw. z art. 11 §2 kk

1.  uznaje oskarżonego D. P. w miejsce zarzucanego mu czynu, za winnego tego, że w dniu 24 maja 2016r. w miejscowości P. uderzając pięściami i doprowadzając do upadku spowodował u M. W. obrażenia ciała w postaci rozerwania tętnicy ramiennej prawej, zwichnięcia stawu łokciowego z uszkodzeniem aparatu wiązadłowego i przyczepu mięśni, krwiaka oczodołu prawego, rany łuku brwiowego wielkości ok. 2 cm, dużego krwiaka ramienia prawego, licznych otarć naskórka twarzy, licznych otarć kolana lewego, licznych otarć podudzia lewego, obrzęku i stłuczenia grzbietu nosa, które to stanowią inne ciężkie kalectwo w rozumieniu art. 156 §1 pkt 2 kk i za to na podstawie powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 4 §1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 63 §1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres pozbawienia wolności od dnia 25.05.2016r. godz. 11:00 do dnia 27.05.2016r. godz. 10:40,

3.  na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego M. W. kwotę 12 000 (dwanaście tysięcy) złotych tytułem nawiązki,

4.  zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego M. W. kwotę 1944 (jeden tysiąc dziewięćset czterdzieści cztery) złote tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

5.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 919,22 (dziewięćset dziewiętnaście 22/100) złotych tytułem kosztów sądowych.

SSR Anna Zawiślak

Sygn. akt II K 872/17

UZASADNIENIE

Zgodnie z zakresem wniosku obrońcy oraz treścią art. 423 § 1a kpk Sąd ograniczył zakres uzasadnienia w stosunku do oskarżonego D. P. tylko, co do rozstrzygnięcia o karze.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób nie budzący wątpliwości wykazał, że oskarżony D. P. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 156 § 1 pkt 2 kk, polegającego na spowodowaniu w dniu 24 maja 2016 r. w P. ciężkiego uszczerbku na zdrowiu M. W. w postaci innego ciężkiego kalectwa. Poczynione przez Sąd ustalenia faktyczne – sprowadzające się do niespornego przyjęcia, iż czyn jakiego dopuścił się oskarżony polegał na uderzaniu pięściami M. W. i doprowadzeniu go do upadku, w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci rozerwania tętnicy ramiennej prawej, zwichnięcia stawu łokciowego z uszkodzeniem aparatu wiązadłowego i przyczepu mięśni, krwiaka oczodołu prawego, rany łuku brwiowego wielkości ok. 2 cm, dużego krwiaka ramienia prawego, licznych otarć naskórka twarzy, licznych otarć kolana lewego, licznych otarć podudzia lewego, obrzęku i stłuczenia grzbietu nosa – implikowały konieczność zmiany opisu czynu. W dniu zdarzenia, między oskarżonym a oskarżycielem posiłkowym, doszło do szarpaniny. Przy czym stało się to w drodze, gdy wracali oni do swoich domów ze sklepu, przy którym wcześniej razem spożywali alkohol. Oskarżyciel posiłkowy kupował w sklepie alkohol, by następnie stawiać go towarzyszom: D. P. oraz P. W.. Kilkakrotnie wyciągał z portfela pieniądze i kupował różnego rodzaju trunki w/w osobom. Nie wiadomo jak długo stali oni pod sklepem i ile oskarżyciel posiłkowy wydał pieniędzy podczas stawiania alkoholu znajomym. Ponadto oskarżycielowi posiłkowemu zdarzyło się, że podczas wyciągania z portfela pieniędzy wypadła mu z rąk cała gotówka razem z portfelem i wysypała się. Wprawdzie M. W. pozbierał ją. Sąd jednak powziął uzasadnione wątpliwości, uwzględniając stan nietrzeźwości oskarżyciela posiłkowego, czy brakująca kwota 1.200 zł została skradziona, wydana na alkohol czy po prostu zgubiona. Tym bardziej, że M. W. kilkakrotnie zmieniał swoje zeznania, myląc nawet imiona osób, z którymi spożywał trunki (czy z oskarżonym D. P. czy M. P.). Wobec powyższego sąd wyeliminował z opisu czynu i kwalifikacji prawnej art. 280 § 1 kk uznając, iż oskarżony nie zabrał M. W. w celu przywłaszczenia rzeczy ruchomych w postaci pieniędzy w kwocie 1.200 zł.

Przedmiotem ochrony w art. 156 § 1 kk jest zdrowie człowieka rozumiane jako stan normalnego funkcjonowania organizmu, charakteryzujący się prawidłowym przebiegiem procesów fizjologicznych, zapewniających człowiekowi wydolność umożliwiającą mu aktywność życiową i pełnienie funkcji społecznych. Funkcja ochronna normy wynikającej z tego przepisu odnosi się także do integralności organizmu w znaczeniu anatomicznym, rozumianej jako całość fizyczna organizmu człowieka (suma organów i ich funkcji). Chodzi przy tym zarówno o zmiany w organizmie, które mają charakter trwały, jak i przemijający, chyba że ustawa wprost wymaga realizacji warunku "trwałości".

Przestępstwo stypizowane w art. 156 § 1 kk, ma charakter skutkowy, o czym informuje znamię czasownikowe „powoduje”. (...) natomiast oznacza każdy rodzaj zachowania, na podstawie którego danemu sprawcy można obiektywnie przypisać skutek w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. W wyniku zachowania oskarżonego oskarżyciel posiłkowy doznał obrażeń ciała w postaci rozerwania tętnicy ramiennej prawej, zwichnięcia stawu łokciowego z uszkodzeniem aparatu wiązadłowego i przyczepu mięśni, krwiaka oczodołu prawego, rany łuku brwiowego wielkości ok. 2 cm, dużego krwiaka ramienia prawego, licznych otarć naskórka twarzy, licznych otarć kolana lewego, licznych otarć podudzia lewego, obrzęku i stłuczenia grzbietu nosa.

Rodzaj i charakter naruszonego dobra (zdrowie M. W.), rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu (stopień nasilenia agresji oskarżonego, stan jego nietrzeźwości), oraz postać zamiaru wpłynęły na stopień społecznej szkodliwości czynu, którą sąd ocenił jako znaczny.

Wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk bacząc, by jej wymiar był współmierny do stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego przestępstwa oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które mają osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Do okoliczności łagodzącej sąd zaliczył przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu określonego w art. 156 § 1 pkt 2 kk.

Natomiast jako okoliczność obciążającą uznano uprzednią karalność oskarżonego oraz działanie oskarżonego w stanie nietrzeźwości, z błahych powodów (a w zasadzie bez ustalonego powodu). Nie bez znaczenia jest też fakt, że czyn popełniony przez oskarżonego jest czynem prostym i zrozumiałym w swej istocie. D. P. miał świadomość karalności i niezgodności z prawem owego czynu, ponieważ był już uprzednio karany. Sąd wziął również pod uwagę fakt, iż oskarżony miał możliwość zachowania się w sposób zgodny z prawem – zawiadomienia policji, opuszczenia miejsca zdarzenia itp.

Nowelizacja KK z 23.03.2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz ustawy – Kodeks postępowania karnego, radykalnie obostrzyła odpowiedzialność za każdą z postaci przestępstw uregulowanych w art. 156 kk. Przestępstwo umyślnego spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu określone w art. 156 § 1 kk, zagrożone przed nowelizacją karą pozbawienia wolności od roku do lat 10, w nowym stanie prawnym, obowiązującym od 13.07.2017 r. jest zbrodnią, której sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat. Ponieważ czyn oskarżonego miał miejsce przed 13 lipca 2017r. właściwym do rozpoznania sprawy pozostaje Sąd Rejonowy w Kaliszu ( patrz : post SN z 27.02.2013r. I KZP 25/12, uchwala SN z 26 .01.2017r. I KZP 34/06).

Mając jednak na uwadze treść art. 4 § 1 kk oraz uwzględniając wszystkie okoliczności faktyczne i prawne sąd wymierzył oskarżonemu karę dwóch lat pozbawienia wolności, jako kary w pełni realizującej wymogi zasad prewencji ogólnej i szczególnej oraz sprawiedliwej odpłaty, biorąc pod uwagę fakt, że przestępstwo przypisane oskarżonemu cechuje się znacznym stopniem społecznej szkodliwości.

W tym miejscu na marginesie zauważyć należy, iż zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami warunkowo zawiesić można wykonanie kary do 1 roku pozbawienia wolności jeżeli oskarżony nie był uprzednio karany na karę pozbawienia wolności ( a oskarżony był karany .

Wobec tego, że oskarżony D. P. został zatrzymany w sprawie od 25 maja 2016 r. godz. 11:00 do dnia 27 maja (...)., sąd na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu w/w okres pozbawienia wolności.

Dla wzmocnienia efektu wychowawczego wobec oskarżonego, orzeczono wobec niego na podstawie art. 46 § 2 kk nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego M. W. w kwocie 12.000 zł. W ocenie sądu kwota 12.000 zł orzeczona od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego tytułem nawiązki jest adekwatna do okoliczności sprawy, zwłaszcza rozmiaru doznanych przez M. W. w wyniku pobicia cierpień moralnych i krzywdy. Nie ma wątpliwości , iż zakres bólu w/w i dyskomfortu związanego z rehabilitacją i pobytem w szpitalu był znaczny.

Na podstawie art. 627 kpk sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego M. W. poniesione przez niego wydatki stanowiące koszt wynagrodzenia pełnomocnika.

Na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi, uznając, że ich uiszczenie, ze względu na jego sytuację majątkową i osobistą, nie będzie zbyt dla niego uciążliwe. Oskarżony pracuje w Holandii, uzyskuje stałe dochody w wysokości 4.000 – 6.000 zł, jest kawalerem, bezdzietnym, nie ma nikogo na utrzymaniu. Na koszty sądowe złożyły się : opłata za skazanie, ryczałt za doręczenia pism w postępowaniu sądowym i przygotowawczym, opłata za udzielenie informacji o osobie z K., koszty opinii biegłych, koszty stawiennictwa na rozprawie świadków.

SSR Anna Zawiślak