Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 października 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: sędzia Bolesław Wadowski (spr.)

Sędziowie: Magdalena Nałęcz

Andrzej Sobieszczański

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2019 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku dłużnika (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o ogłoszenie upadłości

na skutek zażalenia dłużnika

od zarządzenia Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 13 maja 2019 r., sygn. akt X GU 231/19

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie.

Magdalena Nałęcz Bolesław Wadowski Andrzej Sobieszczański

Sygn. akt XXIII Gz 797/19

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 13 maja 2019 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy
w W. zarządził zwrot wniosku dłużnika (...) sp. z o.o.
o ogłoszenie upadłości.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zarządzeniem z dnia 21 lutego 2019 r. dłużnik został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez złożenie dokumentów
i informacji wskazanych w zarządzeniu w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu wniosku. Sąd I instancji wskazał, że do chwili orzeczenia zwrotu wniosku dłużnik nie uzupełnił braków formalnych wniosku i nie uprawdopodobnił przyczyn niedołączenia wymaganych dokumentów a jedynie podtrzymał argumenty podnoszone we wniosku.

Zażalenie na powyższe rozstrzygniecie wniósł wnioskodawca P. G. zaskarżając zarządzenie w całości i zarzucając orzeczeniu naruszenie:

1.  art. 130 § 1 k.p.c. w zw. z art. 35 p.u. w zw. 20 ust. 2 pkt 2 p.u. w zw. z art. 23 ust. 1 p.u. poprzez przyjęcie, że wniosek jest obarczony brakami formalnymi w postaci niedołączenia do wniosku dokumentów wskazanych w art. 23 ust. 1 p.u., mimo, że wniosek powyższy złożony został przez jednego członka zarządu dłużnika, wobec czego nie podlegał on wymaganiom formalnym wyspecyfikowanym w art. 20 ust. 2 pkt 2 , a stawianym petycjom upadłościowym pochodzącym od dłużnika, a które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy ponieważ wskutek jego popełnienia Sąd rejonowy bezpodstawnie wydał finalnie zarządzenie o zwrocie wniosku;

2.  naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 35 p.u. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę zebranego w sprawie materiału, tj. wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika złożonego przez jednego z członków jego zarządu - Pana P. G.,
a wyrażającą się w przyjęciu, że wnioskodawcą w sprawie jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., podczas gdy w ww. dokumencie wyraźnie wskazano, że wniosek o ogłoszenie upadłości składa członek zarządu dłużnika działający na podstawie art. 20 ust. 2 pkt 2 p.u. a nie dłużnik, a które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy bowiem wskutek jego popełnienia Sąd Rejonowy wadliwie ustalił wnioskodawcę w sprawie (dłużnik zamiast członka jego zarządu) i w konsekwencji przyjął, iż wniosek ten nie został uzupełniony w sposób czyniący go wnioskiem spełniającym wszystkie wymagania formalne stawiane wnioskom pochodzącym od dłużników będących osobami prawnymi, przez co finalnie podlegał zwrotowi;

Ewentualnie, jeżeli Sąd nie podzieli stanowiska wnioskodawcy co do braku wymogu załączenia tych dokumentów do przedmiotowego wniosku, zaskarżonemu zarządzeniu dodatkowo skarżący zarzucił:

1.  art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 35 Prawa Upadłościowego poprzez brak wszechstronnej oceny zebranego w sprawie materiału, a wyrażający się w pominięciu przy dokonywaniu tej oceny zarządzenia z dnia 8 marca 2019 r. wydanego przez referendarza sądowego w osobie J. B. (k. 281), w treści którego expressis verbis stwierdzono, że braki formalne wniosku uzupełniono w terminie, a które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy, ponieważ wskutek jego popełnienia Sąd Rejonowy błędnie uznał, że braki formalne wniosku nie zostały uzupełnione i w konsekwencji dokonał zwrotu ww. wniosku;

2.  art. 130 § 1 k.p.c. w zw. z art. 35 p.u. w zw. z art 23 ust. 1 i ust. 3 p.u. poprzez przyjęcie, że rzekome braki formalne nie zostały uzupełnione w terminie, mimo że pismem z dnia 4 marca 2019 r. (k. 254 i n.) wnioskodawca przedłożył do akt sprawy dokumenty oraz informacje o dłużniku wskazane w art. 23 ust. 1 Prawa Upadłościowego w takim zakresie, w jakim / było to możliwe, wyjaśniając jednocześnie przyczyny, z powodu których nie był w stanie podać wyczerpująco wszystkich informacji i dokumentów dotyczących Dłużnika, a które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy, ponieważ wskutek jego popełnienia Sąd Rejonowy błędnie uznał, że braki formalne wniosku nie zostały uzupełnione
i w konsekwencji dokonał zwrotu ww. wniosku;

3.  art. 243 k.p.c. w zw. z art. 35 p.u. w zw. z art. 23 ust. 3 p.u. poprzez przyjęcie, że wnioskodawca nie uprawdopodobnił przyczyn niedołączenia dokumentów wskazanych w art. 23 ust. 1 p.u., mimo że pismem z dnia 4 marca 2019 r. (k. 254 i n.) wnioskodawca wyjaśnił, że osobą posiadającą pełen dostęp do dokumentacji dłużnej spółki jest drugi członek zarządu – prezes Zarządu R. K. oraz pracownicy należącej do R. K. sp. (...) sp. z o.o. w W., której powierzono obsługę administracyjno – księgową oraz zarządzanie inwestycją deweloperską dłużnika, czym wnioskodawca co najmniej uprawdopodobnił przyczyny niedołączenia do wniosku upadłościowego wszystkich dokumentów, a które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy, ponieważ wskutek jego popełnienia Sąd błędnie uznał, że ww. wnioskowi nie można nadać biegu.

Z uwagi na powyższe skarżący wniósł o uchylenie zarządzenia i nadanie biegu wnioskowi oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie, co zmierzało do uchylenia zaskarżonego zarządzenia.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 pkt 2 wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć również
w stosunku do osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - każdy, kto na podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw dłużnika i do jego reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami. Przyznanie w ust. 2 pkt 2 komentowanego artykułu prawa od złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości każdej osobie uprawnionej do reprezentacji mimo innego sposobu reprezentacji wymienionego w statucie, umowie spółki lub ustawach regulujących specyficznie status danej osoby nie oznacza zmiany sposobu reprezentacji dłużnika w postępowaniu upadłościowym. Wniosek złożony przez jednego z członków zarządu w wypadku zarządu dwuosobowego i ujawnionej w rejestrze reprezentacji łącznej jest wnioskiem pochodzącym od członka zarządu, a nie wnioskiem dłużnika. Powyższe znajduje również odzwierciedlenie w orzecznictwie - osoby mające prawo reprezentować osobę prawną albo inną jednostkę organizacyjną, składając wniosek
o postawienie jej w stan upadłości, działają nie w imieniu własnym, lecz w imieniu tej osoby prawnej albo jednostki. W tym więc zakresie art. 20 ust. 2 pkt 2 uważać należy za ustawowe wyłączenie zasady reprezentacji łącznej (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
z dnia 22 kwietnia 2014 r., sygn. akt I FSK 793/13).

Dalej Sąd Okręgowy wskazuje, że w niniejszej sprawie wniosek inicjujący postępowanie o ogłoszenie upadłości dłużnika jako pochodzący tylko od jednego członka zarządu, mimo reprezentacji łącznej obowiązującej w przedsiębiorstwie dłużnika, zdaniem Sądu II instancji nie był obwarowany obowiązkiem dochowania takich wymagań formalnych jakich wymaga się w przypadku wniosku składanych na podstawie art. 20 ust. 1 p.u. Jeżeli osoba składająca wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika nie ma ona dostępu do wszystkich niezbędnych materiałów, może skorzystać z treści art. 23 ust. 3 p.u. Zatem nieuprawnione było ustalenie Sądu Rejonowego, że wniosek o ogłoszenie upadłości pochodził od dłużnika,
gdyż był to wniosek członka zarządu dłużnika o ogłoszenie upadłości dłużnika.

Również Sąd drugiej instancji wskazuje, że referendarz sądowy zarządzeniem z dnia
8 marca 2019 r. stwierdził, że braki formalne wniosku zostały uzupełnione w terminie, a akta sprawy należy skierować do sędziego referenta (k. 281). Analiza uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia wskazuje, że Sąd Rejonowy nie zauważył faktu uznania przez referendarza sądowego uzupełnienia braków formalnych. Co więcej pismem z dnia 4 marca 2019 r. wnioskodawca sporządził i przedłożył sądowi dokumenty wymienione w art. 23 ust. 1 p.u. Zgodzić się należy, że skarżącym, że z uwagi na złożenie w/w dokumentów, tym bardziej nieuprawniona była decyzja Sądu I instancji o orzeczeniu zwrotu wniosku o ogłoszenie upadłości.

Z tych wszystkich względów, zaskarżone zarządzenie o zwrocie wniosku jako nieznajdujące oparcia w przepisach prawa należało uchylić na podstawie art. 386 §4 k.p.c.
w zw. z art. 397 §2 w zw. z art. 35 p.u., o czym orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Magdalena Nałęcz Bolesław Wadowski Andrzej Sobieszczański