Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2019 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. L.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej A. L. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 9.535zł (dziewięć tysięcy pięćset trzydzieści pięć złotych) wraz z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 9.175,59zł (dziewięć tysięcy sto siedemdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy) w wysokości 10% w stosunku rocznym od dnia 21 lutego 2019 roku do dnia 18 grudnia 2019 roku.

2.  należność zasądzoną w punkcie 1 (pierwszym) wyroku wraz z odsetkami, tj. kwotę 10.289,16zł (dziesięć tysięcy dwieście osiemdziesiąt dziewięć złotych szesnaście groszy) rozkłada na 28 miesięcznych rat, pierwszych 6 rat w wysokości 100zł (sto złotych) każda rata, kolejnych 6 rat w wysokości 300zł (trzysta złotych) każda rata, kolejne 15 rat w wysokości 500zł (pięćset złotych) i ostatnia 28 rata w wysokości 389,16zł (trzysta osiemdziesiąt dziewięć złotych szesnaście groszy), płatnych do 15-tego dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca następnego od tego, w którym niniejszy wyrok się uprawomocni, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% w razie nieuiszczenia poszczególnych rat w terminie, od dnia wymagalności każdej raty do dnia zapłaty, a w razie zmiany odsetek ustawowych za opóźnienie z tymi odsetkami;

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

4.  zasądza od pozwanej A. L. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 2.067zł (dwa tysiące sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 780/19 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank SA z siedzibą we W. wniósł przeciwko A. L. pozew o zapłatę kwoty 9.535 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 21 lutego 2019 r. oraz o zasądzenie kosztów procesu – do rozpoznania w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż w dniu 1 grudnia 2016 roku pozwana zawarła z powodem umowę o kredyt gotówkowy nr (...), z której się nie wywiązała, w związku z czym umowa została wypowiedziana. Zdaniem powoda powstało wymagalne zadłużenie, które na dzień złożenia pozwu wynosi 9.763,60 zł.

Powód podkreślił, iż na dochodzoną pozwem kwotę składa się: 9175,59 zł. tytułem kapitału, 359,41 zł. tytułem odsetek umownych naliczonych na od dnia 30.09.2018 r. do dnia 20.02.2019 r, 228,60 zł. tytułem odsetek z tytułu opóźnienia naliczanych od dnia 21.02.2019 r. do dnia 21.05.2019 r. z

W dniu 25 czerwca 2019 r. w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 920464/19 Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w którym uwzględnił powództwo w całości.

W ustawowym terminie pozwana złożyła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty w którym wnosiła o oddalenie powództwa, podnosząc, że strona powodowa nie udowodniła zasadności zgłoszonych roszczeń. Podkreślała, ze powód nie złożył pozwanej skutecznego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy i zaprzeczyła, aby wypowiedzenie kiedykolwiek trzymała. Według poznanej wypowiedzenie umowy nie doszło do niej w taki sposób aby mogła zapoznać się z jego treścią. Zdaniem pozwanej skoro powód nie złożył pozwanej skutecznego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, nie nastąpił skutek w postaci jej wymagalności. Ponadto wskazała, ze powód nie udowodnił również istnienia zobowiązania, skoro nie wykazał faktu wykonania kredytu i przeniesienia własności środków pieniężnych na pozwaną.

Pozwana A. L. na rozprawie w dniu 18 grudnia 2019 r. uznała roszczenie w całości, przyznała, ze chciałaby spłacić zobowiązanie, którego dotyczy pozew. Wyjaśniała, że ma alimenty na syna w wysokości 1.100zł i świadczenia z Danii na dziecko w wysokości 1.500zł, raz na kwartał. Obecnie jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy. Zgodziła się zapłacić całe roszczenie w całości, jednakże z możliwością rozłożenia na raty. Wskazała, ze może płacić ratę w wysokości 100zł miesięcznie, a od kwietnia 400 zł. W zakresie swojej sytuacji osobistej wyjaśniła, ze ma wykształcenie wyższe - jest nauczycielem muzyki, nie otrzymuje świadczeń z Urzędu Pracy. Mieszka z rodzicami, z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Planuje otworzyć firmę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 grudnia 2016 roku pozwana A. Ł. zawarła z powodem powód (...) Bank SA z siedzibą we W. (poprzednio Bank (...) SA z siedzibą we W.) umowę o kredyt gotówkowy nr (...). Na podstawie przedmiotowej umowy bank przyznał pozwanej kredyt w wysokości 12000 zł. Pozwana zobowiązał się do spłaty kredytu do dnia 30 listopada 2022 r.

bezsporne ponadto to dowód: umowa o kredyt gotówkowy z dnia k. 21-26, harmonogram spłaty k. 43-44

Pozwana pomimo swojego zobowiązania wobec powoda, wynikającego z umowy, nie regulowała spłat w ustalonych terminach. Powód wzywał pozwaną do zapłaty powstałych zadłużeń.

bezsporne , ponadto pismo k. 49

Pozwana A. L. ma wykształcenie wyższe - jest nauczycielem muzyki. Obecnie nie pracuje, jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy, nie otrzymuje jednak świadczeń. Otrzymuje alimenty na syna w wysokości 1.100zł i świadczenia z Danii na dziecko w wysokości 1.500zł raz na kwartał. Mieszka z rodzicami, z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Planuje otworzyć firmę.

bez sporne

Wobec braku spłaty zadłużenia powód wypowiedział pozwanej umowę o kredyt.

dowód: wypowiedzenie k. 20, potwierdzenie nadania k. 45

Sąd zważył co następuje:

Ostatecznie, w niniejszej sprawie stan faktyczny był bezsporny. Pozwana uznała powództwo nie kwestionując faktu, iż zawarła umowę opisaną w pozwie, która została jej wypowiedziana. Przyznała, iż nie wywiązała się z zaciągniętego zobowiązania, podkreślając swoją trudna sytuację rodzinną i majątkową.

Z treści art. 229 k.p.c. wynika, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości. Za „fakty przyznane" rozumie się w nauce i praktyce fakty twierdzone przez jedną stronę i potwierdzone, jako zgodne z prawdą, przez stronę przeciwną w drodze wyraźnego oświadczenia wiedzy (przyznania) złożonego w toku (w każdym stadium) postępowania. Podkreślić należy, ze pozwany uznał powództwo. Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o dowody przedstawione przez powoda oraz oświadczenie pozwanej, należało uwzględnić żądanie powoda w całości, w związku z czym Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 9535 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości 10% od kwoty 9175,59 zł od dnia 21 lutego 2019 roku do dnia 18 grudnia 2019 roku,

Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Takie wypadki zachodzą, jeżeli ze względu na stan majątkowy, rodzinny, zdrowotny spełnienie świadczenia przez pozwanego niezwłoczne lub jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione albo narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody (vide: A. Jakubecki, Komentarz do art. 320 Kodeksu postępowania cywilnego, Lex Omega). Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat ( uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego - zasada prawna z dnia 22 września 1970 roku, III PZP 11/70, OSNC 1971, nr 4, poz. 61).

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, zasądzone roszczenie na mocy art. 320 k.p.c. należało rozłożyć na raty, z uwagi na sytuację materialną i osobistą pozwanej. Niezastosowanie w tym wypadku przepisu art. 320 k.p.c. mogłoby narazić ją na niepowetowaną szkodę.

Zauważyć należy, że brak spłaty zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy spowodowane było faktem, ze pozwana jest w trudnej sytuacji rodzinnej i majątkowej. Obecnie nie pracuje ona jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy, nie otrzymuje jednak świadczeń. Otrzymuje alimenty na syna w wysokości 1.100zł i świadczenia z Danii na dziecko w wysokości 1.500zł raz na kwartał. Mieszka z rodzicami, z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe.

O kosztach Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. Do niezbędnych kosztów po stronie powoda zaliczono: uiszczoną opłatę od pozwu w kwocie 250,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1.800,00 zł oraz opłatę od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.