Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 czerwca 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił A. K. wypłaty świadczenia niezrealizowanego po zmarłej w dniu 11 maja 2019r. W. S.. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy emerytalno-rentowej wnioskodawczyni nie mieści się w kręgu osób uprawnionych do wypłaty renty rodzinnej oraz nie mieści się w kręgu osób uprawnionych do wypłaty niezrealizowanego świadczenia w rozumieniu art. 136 ustawy emerytalnej, gdyż zmarła babcia nie pozostawała na utrzymaniu wnioskodawczyni gdyż pobierała własne świadczenie.

W dniu 5 lipca 2019 roku A. K. wniosła odwołanie od tej decyzji, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie jej prawa do niezrealizowanego świadczenia, podnosząc że mieszkała razem z babcią i dostarczała jej środków utrzymania

(odwołanie – k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wywodząc jak w uzasadnieniu decyzji.

(odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 14)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Zmarła w dniu 11 maja 2019 r. W. S. uprawniona była do emerytury w kwocie 1294zł brutto.

(bezsporne, a ponadto decyzje w aktach ZUS)

W. S. zamieszkiwała ze swoją wnuczką A. K., która była jej jedyną rodziną. Świadczenie emerytalne w zasadzie wystarczało zmarłej na lekarstwa, szczególnie od 2017r. kiedy zachorowała na nowotwór. W tym okresie wnioskodawczyni pokrywała koszty utrzymania mieszkania i utrzymania babci a nawet pomagała w zakupie leków. W okresie gdy zmarła była osoba leżącą potrzebne poza lekami były pampersy, podkłady a także specjalistyczna żywność dla osób chorych. Bez wsparcia finansowego A. K. jej babcia nie byłaby w stanie samodzielnie się utrzymać. Wcześniej przed wspólnym zamieszkaniem zmarła zaciągnęła szereg pożyczek, które musiała spłacać, dlatego wnuczka przejęła koszty utrzymania babci.

(zeznania A. K. – e-protokół rozprawy z dnia 18 grudnia 2019 roku, 00:01:07-00:09:11; dowody opłat za czynsz i leki k.4-13)

Ustalenia stanu faktycznego, Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o akta emerytalno-rentowe odwołującej, jak również dokumenty znajdujące się w aktach niniejszej sprawy. Powołane wyżej dokumenty nie były przez strony kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem okoliczności wynikające z treści tych dokumentów należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. Za wiarygodne Sąd Okręgowy uznał również zeznania w charakterze strony odwołującej A. K..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie A. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. z dnia 5 czerwca 2019 r. jest zasadne i jako takie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu pomiędzy stronami było to, czy A. K. ma prawo do niezrealizowanego świadczenia po zmarłej babci W. S. za miesiąc maj 2019 roku.

Z treści art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS wynika, że w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenie określone ustawą, świadczenie należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi osoba ta prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku – małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej, lub na którym utrzymaniu pozostawała ta osoba. Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że osoby wymienione w ust. 1 mają prawo do udziału w dalszym prowadzeniu postępowania o świadczenia, nieukończonego wskutek śmierci osoby, która o te świadczenia wystąpiła. Natomiast ust. 3 stanowi, iż roszczenia o wypłatę świadczeń, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia przysługiwały, chyba że przed upływem tego okresu zgłoszony zostanie wniosek o dalsze prowadzenie postępowania.

Z treści ustaleń Sądu Okręgowego jednoznacznie wynika, że wnioskodawczyni wspólnie zamieszkiwała ze swoją babcią i bez jej pomocy finansowej zmarła nie mogłaby utrzymać się. Wbrew twierdzeniom ZUS-u nie można przyjmować, że w każdej sytuacji gdy zmarły świadczeniobiorca posiada własne świadczenie emerytalne czy rentowe nie może pozostawać na utrzymaniu innego członka rodziny. W takiej sytuacji jak to interpretuje ZUS nigdy nie można by uzyskać prawa do niezrealizowanego świadczenia bo zmarłym świadczeniobiorcy. Niewątpliwie nie taka była intencja ustawodawcy aby przepis pozostawał martwy w tym zakresie. W przedmiotowej sprawie należy uznać, że odwołująca w takim stopniu przyczyniała się od utrzymania zmarłe babci, że spełnia przesłanki do nabycia prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia za miesiąc maj 2019r.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu (...) II Oddział w Ł. z dnia 5 czerwca 2019 roku w ten sposób, że przyznał odwołującej A. K. prawo do niezrealizowanego świadczenia po zmarłej w dniu 11 maja 2019 roku babci W. S..

Zarządzenie: Odpis wyroku doręczyć ZUS wypożyczając akta rentowe.