Sygn. akt VI P 35/19
Dnia 16 października 2019r.
Sąd Rejonowy Gdańsk- Południe w Gdańsku Wydział VI Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
W składzie następującym : Przewodniczący Sędzia Beata Piórek
Protokolant: Patryk Barski
Po rozpoznaniu w dniu 4 października 2019r. w Gdańsku
Sprawy z powództwa P. K.
przeciwko (...) w G.
oraz Skarbowi Państwa - (...) w G.
O wydanie świadectwa służby
I. Nakazuje pozwanemu Skarbowi Państwa – (...) w G., aby wydał powodowi P. K. świadectwo służby , w którym zostanie stwierdzone , że
1. P. K. , imiona rodziców : E. , E. , urodzony (...) C.
Pełnił służbę w (...) w G. , (...) w G. , (...)w G., (...)w G. ((...)w G. ) od dnia 22 07 1993r. do 31 05 2017r. , w tym :
- służba przygotowawcza
-w okresie od 1 06 2000r. do dnia 31 05 2017 służba stała
2. Pełnił służbę w szczególnym charakterze
-od dnia 22 07 1993r. do 31 12 2008 r. w pełnym wymiarze jako funkcjonariusz celny /służby Celno-Skarbowej , zajmowane stanowiska : młodszy kontroler celny , kontroler celny , starszy kontroler celny, kierownik zmiany , kierownik referatu , inspektor celny
3. w dniu zwolnienia ze służby
- zajmował stanowisko młodszego eksperta służby celnej
-posiadał stopień służbowy podkomisarza celnego
4. stosunek służby ustał w wyniku przekształcenia stosunku służbowego w stosunek pracy na mocy art. 171 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej ( Dz . U . z 2016r. poz. 1948 )
5. w okresie służby :
a) przysługiwał mu urlop wypoczynkowy w wymiarze 11 dni , wykorzystał 0 dni urlopu wypoczynkowego w roku w którym ustał stosunek służby
przysługiwało mu 5 dni urlopu dodatkowego , wykorzystał 0 dni urlopu dodatkowego w roku w którym ustał stosunek służby
b) wypłacono ekwiwalent pieniężny za 0 dni urlopu wypoczynkowego przysługującego w roku , w którym ustał stosunek służbowy ( nie wykorzystany przeniesiono na kolejny okres rozliczeniowy )
c) nie korzystał z urlopu bezpłatnego
d) nie korzystał z urlopu wychowawczego
e) nie korzystał ze zwolnienia przewidzianego w art. 188 kodeksu pracy
6. pozostałe informacje :
Okresy nieskładkowe , o których mowa w §2 ust.1 pkt 7 oraz § 3 ust.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 października 2009r. w sprawie świadectwa służby funkcjonariuszy Służby Celno- Skarbowej
1.3 .1999r-08. 03. 1999
08 .05 .2000-15 .05. 2000
II. W stosunku do pozwanego(...)w G. powództwo oddala
/na oryginale właściwy podpis/
Sygn. akt VI P 35/19
Powód P. K. wniósł przeciwko (...)w G. o wydanie świadectwa służby w służbie Celno-Skarbowej oraz zobowiązanie pozwanego, aby w treści ww. świadectwa służby jako podstawę jego wydania wskazał art. 171 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej. Ponadto, powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.
W uzasadnieniu pozwu powód podał, że pełnił służbę w Służbie Celnej od 1993r.. Od 1 marca 2017r. stał się funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 listopada 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: ustawa KAS) oraz ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: PwKAS).
Powód podniósł, że art. 165 ust. 3 ww. ustawy PwKAS przewidywał, że funkcjonariusze celni pełniący służbę w izbach celnych, z dniem jej wejścia w życie (tj. 1 marca 2017r.) stają się funkcjonariuszami Służby Celno-Skarbowej pełniącymi służbę w jednostkach Krajowej Administracji Skarbowej (jednostkach KAS) i zachowują ciągłość służby. Uprzednio zgodnie z art. 165 ust. 6 PwKAS funkcjonariusze celni pełniący służbę w izbach celnych mieli otrzymać nie później niż do dnia 28 lutego 2017r. pisemną informację o miejscu wykonywania obowiązków służbowych.
Następnie powód wskazał, że otrzymał informację o wykonywaniu obowiązków służbowych w (...) na stanowisku młodszego eksperta służby celno-skarbowej i stał się z dniem 1 marca 2018r. funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej.
Jednocześnie powód zwrócił uwagę na to, że ustawa PwKAS przewidywała poważne przekształcenia kadrowe wewnątrz formacji Służby Celno-Skarbowej i zgodnie z art. 165 ust. 7 Dyrektorzy jednostek KAS byli uprawnieni do składania odpowiednio pracownikom oraz funkcjonariuszom w terminie do 31 maja 2017r. pisemnych propozycji określających nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby przy uwzględnieniu posiadanych kwalifikacji i przebiegu dotychczasowej pracy lub służby, a także dotychczasowego miejsca zamieszkania. Powód nadmienił, że istniała również możliwość niewręczenia żadnej propozycji (ani pracy ani służby) skutkująca wygaśnięciem stosunku służbowego z dniem 31 sierpnia 2017r..
Powód podał, że otrzymał propozycję pracy w dniu 1 czerwca 2017r., którą przyjął w dniu 5 czerwca 2017r.. Powód dodał, że w efekcie jego decyzji jego stosunek służbowy uległ przekształceniu i zamienił się w stosunek pracy na czas nieokreślony od dnia 1 czerwca 2017r..
W dalszej kolejności powód wskazał, że w efekcie przyjęcia propozycji pracy zakończył się okres jego służby (którego źródłem był akt mianowania), a zaczął okres pracy w ramach stosunku pracy w ramach korpusu służby cywilnej. Pozwany podał, że nastąpiła zatem wyraźna i ewidentna zmiana podstawa jego zatrudnienia – okres służby został zakończony przekształcony w inny rodzaj zatrudnienia. Powód wskazał, że przestał być funkcjonariuszem. W ocenie powoda, w tej sytuacji zdecydowanie powinien otrzymać świadectwo służby. Powód występował z wnioskiem o wydanie świadectwa służby, ale pozwany mu odmówił.
Powód wskazał, że zarówno poprzednio obowiązujące przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o Służbie Celnej (art. 111), jak i przepisy obecne obowiązującej ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej (art. 188 ust. 1) zakładają wydanie świadectwa służby dla funkcjonariusza, który przestał pełnić służbę. Dokładnie rzecz ujmując art. 188 ust. 1 ma brzmienie: „Funkcjonariusz zwolniony ze służby albo którego stosunek służbowy wygasł na podstawie art. 182 pkt 2 albo wydalony ze Służby Celno-Skarbowej na podstawie prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej, otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby”.
Wedle powoda, powyższy przepis nie pozostawia wątpliwości, że niezależnie od formy zakończenia stosunku służbowego z danym funkcjonariuszem (zwolnienie, wygaszenie, wydalenie na mocy orzeczenia dyscyplinarnego), wydaje się mu świadectwo służby. W ocenie powoda taką interpretację należałoby również przyjmować w stosunku do osób, które otrzymały propozycję pracy (na zasadzie per analogiam), albowiem z gruntu rzeczy nie do przyjęcia byłaby sytuacja braku możliwości wydania tego świadectwa służby w ogóle wobec konstrukcji ww. przepisu i swoistej luki prawnej, jaką zawierał. Powód podniósł, że istnienie takiej luki potwierdzał pozwany, jak i inne organy KAS, co stanowi dla niego wiedzę notoryjną. (pozew, k. 3-4)
Pozwana (...) w G. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu pozwu pozwany w pierwszej kolejności odwołał się do przepisu art. 188 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej o brzmieniu identycznym z art. 111 uchylonej ustawy o Służbie Celnej, zgodnie z którym funkcjonariusz zwolniony ze służby albo którego stosunek służbowy wygasł na podstawie art. 182 pkt 2 albo wydalony ze Służby Celno-Skarbowej na podstawie prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej, otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby. Pozwany zwrócił uwagę na to, że powyższy przepis wyczerpująco wylicza przypadki, w których wydaje się świadectwo służby, a mianowicie:
1) zwolnienie ze służb,
2) wygaśnięcie stosunku służbowego (art. 182 pkt 2 ustawy KAS), tj. niezgłoszenie się funkcjonariusza do służby - z upływem 7 dni od dnia:
a) doręczenia decyzji o uchyleniu decyzji o zwolnieniu ze służby albo;
b) doręczenia decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby albo;
c) doręczenia prawomocnego wyroku sądu uchylającego decyzję o zwolnieniu ze służby
3) wydalenie ze służby na podstawie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego wydaleniu ze Służby Celno-Skarbowej.
Pozwany podniósł, że powód w złożonym pozwie wskazywał, iż jego stosunek służbowy nie ustał na skutek zwolnienia ze służby, czy też wygaśnięcia, ale uległ przekształceniu na podstawie art. 171 ust. 1 pkt 2 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej w związku z przyjęciem w dniu 5 czerwca 2017r. propozycji pracy.
Pozwany wskazał, iż stosownie do treści art. 171 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, w przypadku przyjęcia propozycji zatrudnienia albo pełnienia służby, z dniem określonym w propozycji, dotychczasowy stosunek służby w służbie przygotowawczej albo stałej przekształca się odpowiednio w stosunek pracy albo służby w Służbie Celno-Skarbowej, odpowiednio na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony albo określony, mianowania do służby przygotowawczej albo służby stałej.
Następnie pozwany podał, że przekształcenie nastąpiło na skutek przyjęcia przez powoda propozycji złożonej na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, zgodnie z którym Dyrektor (...)w G. zaproponował powodowi nowe warunki zatrudnienia w oparciu umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony. Pisemna propozycja określająca nowe warunki zatrudnienia uwzględniała posiadane kwalifikacje i przebieg dotychczasowej pracy lub służby, a także dotychczasowe miejsce zamieszkania.
Pozwany podkreślił, że w czasie składania powodowi propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia w związku z wejściem w życie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej, żaden z przepisów tejże ustawy, czy też ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej nie przewidywał wydania świadectwa służby, czy świadectwa pracy osobom, których stosunek służby/pracy uległ przekształceniu.
Jedynie w przypadku przewidzianym, jak podaje pozwany, w art. 170 ust. 3 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, tj. przypadku dotyczącym sytuacji nieprzedstawienia funkcjonariuszowi propozycji służby/pracy następuje wygaśnięcie stosunku służbowego, który ustawa nakazuje traktować jak zwolnienie ze służby. Pozwany nadmienił, że powyższa regulacja pozwala wyłącznie w sytuacji określonej przepisem art. 170 ust. 3 odwołanie się do art. 188 ust. 1 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej i wydanie byłemu funkcjonariuszowi świadectwa służby, jednakże nie jest to sytuacja, w której znalazł się powód.
W ocenie pozwanej, skoro powód utracił status funkcjonariusza na skutek przekształcenia stosunku służby w stosunek pracy na podstawie art. 171 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, a przepisy tej ustawy nie przewidują w takich wypadkach wydania świadectwa służby ani nie odsyła do odpowiednich regulacji ustawy z dnia 16 listopada 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej, żądanie powoda należy uznać za niezasadne.
Pozwany wskazał również, że powyższe uzasadnia również brzmienie art. 170 ust. 3 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, wskazujący wyraźnie, że w sytuacji gdy ustawodawca (w ramach przebiegu procesu proponowania warunków pracy/służby) uznawał za właściwe odwołanie się do instytucji zwolnienia ze służby, czynił to wprost. Tym bardziej więc brak analogicznej regulacji odnośnie przekształcenia stosunku służby w stosunek pracy, w ocenie pozwanej przemawia za oddaleniem powództwa. (odpowiedź na pozew, k. 22-23v)
Na rozprawie w dniu 12 czerwca 2019r. powód oświadczył, że wnosi powództwo również przeciwko Skarbowi Państwa. Sąd postanowił wezwać do udziału w sprawie Skarb Państwa – (...)w G.. (k. 36)
Ostatecznie, precyzując żądanie pozwu powód wniósł o wydanie świadectwa służby, w którym zostanie stwierdzone, że:
2. P. K. , imiona rodziców : E. , E. , urodzony (...) C.
Pełnił służbę w (...) w G. , (...) w G., (...)w G., (...) w G. ((...) w G. ) od dnia 22 07 1993r. do 31 05 2017r., w tym :
- służba przygotowawcza
-w okresie od 1 06 2000r. do dnia 31 05 2017 służba stała
2. Pełnił służbę w szczególnym charakterze:
-od dnia 22 07 1993r. do 31 12 2008 r. w pełnym wymiarze jako funkcjonariusz celny /służby Celno-Skarbowej , zajmowane stanowiska : młodszy kontroler celny , kontroler celny , starszy kontroler celny, kierownik zmiany , kierownik referatu , inspektor celny
3. w dniu zwolnienia ze służby
- zajmował stanowisko młodszego eksperta służby celnej
-posiadał stopień służbowy podkomisarza celnego
4. stosunek służby ustał w wyniku przekształcenia stosunku służbowego w stosunek pracy na mocy art. 171 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej ( Dz. U . z 2016r. poz. 1948 )
5. w okresie służby :
a) przysługiwał mu urlop wypoczynkowy w wymiarze 11 dni , wykorzystał 0 dni urlopu wypoczynkowego w roku w którym ustał stosunek służby
przysługiwało mu 5 dni urlopu dodatkowego , wykorzystał 0 dni urlopu dodatkowego w roku w którym ustał stosunek służby
b) wypłacono ekwiwalent pieniężny za 0 dni urlopu wypoczynkowego przysługującego w roku , w którym ustał stosunek służbowy ( niewykorzystany przeniesiono na kolejny okres rozliczeniowy )
c) nie korzystał z urlopu bezpłatnego
d) nie korzystał z urlopu wychowawczego
e) nie korzystał ze zwolnienia przewidzianego w art. 188 kodeksu pracy
6. pozostałe informacje :
Okresy nieskładkowe , o których mowa w §2 ust.1 pkt 7 oraz § 3 ust.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 października 2009r. w sprawie świadectwa służby funkcjonariuszy Służby Celno- Skarbowej
2.3 .1999r-08. 03. 1999 r.
08 .05 .2000-15 .05. 2000 r. (k. 50,53)
Na rozprawie w dniu 4 października 2019r. pełnomocnik pozwanego oświadczył, iż jeżeli miałoby zostać wydane świadectwo służby, to zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, przekształcenie służby w stosunek pracy nie jest zwolnieniem ze służby. Jednocześnie pełnomocnik pozwanego cofnął wniosek o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego. (k. 53)
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
Powód P. K. pełnił służbę w (...) w G., (...) w G., (...) w G., (...)w G. ((...) w G.) od dnia 22 lipca 1993 r. do dnia 31 maja 2017 r., w tym:
- służba przygotowawcza
- w okresie od 1 czerwca 2000r. do dnia 31 maja 2017 r. służba stała.
Powód pełnił służbę w szczególnym charakterze od dnia 22 lipca 1993 r. do 31 grudnia 2008 r. w pełnym wymiarze jako funkcjonariusz celny/służby Celno-Skarbowej, na stanowisku młodszego kontrolera celnego, kontroler celny , starszy kontroler celny, kierownik zmiany , kierownik referatu , inspektor celny.
Art. 165 ust. 3 ww. ustawy PwKAS przewidywał, że funkcjonariusze celni pełniący służbę w izbach celnych, z dniem jej wejścia w życie (tj. 1 marca 2017r.) stają się funkcjonariuszami Służby Celno-Skarbowej pełniącymi służbę w jednostkach Krajowej Administracji Skarbowej (jednostkach KAS) i zachowują ciągłość służby. Uprzednio zgodnie z art. 165 ust. 6 PwKAS funkcjonariusze celni pełniący służbę w izbach celnych mieli otrzymać nie później niż do dnia 28 lutego 2017r. pisemną informację o miejscu wykonywania obowiązków służbowych.
Od 1 marca 2017 r. powód stał się funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 listopada 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej oraz ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej.
Zgodnie z art. 165 ust. 7 ww. ustawy, dyrektorzy jednostek KAS byli uprawnieni do składania odpowiednio pracownikom oraz funkcjonariuszom w terminie do 31 maja 2017r. pisemnych propozycji określających nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby przy uwzględnieniu posiadanych kwalifikacji i przebiegu dotychczasowej pracy lub służby, a także dotychczasowego miejsca zamieszkania. Istniała również możliwość niewręczenia żadnej propozycji (ani pracy ani służby) skutkująca wygaśnięciem stosunku służbowego z dniem 31 sierpnia 2017r..
W dniu 16 maja 2017 r., powód otrzymał propozycję określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w (...) w G. na stanowisku eksperta skarbowego, którą przyjął.
W efekcie jego decyzji jego stosunek służbowy uległ przekształceniu i zamienił się w stosunek pracy na czas nieokreślony od dnia 1 czerwca 2017r.. Stosunek służby powoda ustał w wyniku przekształcenia stosunku służbowego w stosunek pracy na mocy art. 171 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej ( Dz. U. z 2016r., poz. 1948 ).
W dniu zwolnienia ze służby powód zajmował stanowisko młodszego eksperta służby celnej i posiadał stopień służbowy podkomisarza celnego.
Powód występował z wnioskiem o wydanie świadectwa służby, ale pozwany mu odmówił.
(okoliczności bezsporne : umowy, k. 1, 11,33 akt osobowych powoda cz. B; powierzenie stanowiska, k. 39 akt osobowych powoda cz. B; akt mianowania, 60 akt osobowych powoda cz. B; powołanie na stanowisko kierownika, k. 92,118 akt osobowych powoda cz. B; zlecenie pełnienia obowiązków kierownika, k. 126a akt osobowych powoda cz. B; odwołanie ze stanowiska, k. 106, 128 akt osobowych powoda cz. B; aneksy do aktu mianowania, k. 76,87,108, 116, 129 akt osobowych powoda cz. B; mianowanie na stopień służbowy, k. 151, 197 akt osobowych powoda cz. B; postanowienie o mianowaniu, k. 243 akt osobowych powoda cz. B; decyzja Dyrektora (...) w G. dot. przeniesienia, k. 73, 95,137, 244 akt osobowych powoda cz. B; propozycja określająca warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej, k. 264 akt osobowych powoda cz. B; wezwanie do wydania świadectwa służby, k. 5-5v; odmowa wydania świadectwa, k. ; wezwanie do złożenia propozycji służby, k. 7; wniosek powoda z dnia 22 maja 2017r., k. 7v-8; odwołanie od otrzymanej propozycji zawierającej decyzję o zwolnieniu z służby, k. 8b-12; pismo pozwanego z dnia 26 lipca 2017r., k. 6-6v)
Wynagrodzenie miesięczne powoda P. K., liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosi 5784,71 zł brutto.
( Dowód: zaświadczenie, k. 24)
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo P. K. zasługiwało na uwzględnienie.
Wskazać należy, że okoliczności faktyczne sprawy pozostawały poza sporem, a nadto wynikały z dowodów z dokumentów, w tym złożonych do akt osobowych powoda, jak i samych oświadczeń procesowych stron.
Bezsporne pomiędzy stronami pozostawało, że z dniem 1 czerwca 2017 roku stosunek łączący powoda z pozwaną został przekształcony ze stosunku służby na stosunek pracy. W związku z przekształceniem stosunku służby w stosunek pracy nie zostało powodowi wydane świadectwo służby.
W ocenie pozwanej, skoro powód utracił status funkcjonariusza na skutek przekształcenia stosunku służby w stosunek pracy na podstawie art. 171 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, a przepisy tej ustawy nie przewidują w takich wypadkach wydania świadectwa służby ani nie odsyłają do odpowiednich regulacji ustawy z dnia 16 listopada 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej, żądanie powoda należy uznać za niezasadne.
Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności wskazać należy, że kwestie szczegółowej treści świadectwa pracy reguluje art. 97 kodeksu pracy oraz rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz.U. z 2018r., poz. 1289 j.t. ze zm.), na podstawie art. 97 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.
Art. 97 § 1 kodeksu pracy stanowi , że w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy.
Zgodnie z art. 97 § 1 1 k.p. w przypadku nawiązania z tym samym pracownikiem kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy wyłącznie na jego wniosek, złożony w postaci papierowej lub elektronicznej; wniosek może być złożony w każdym czasie i dotyczyć wydania świadectwa pracy dotyczącego poprzedniego okresu zatrudnienia albo wszystkich okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy.
W przypadku, o którym mowa w § 1 1, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku. (art. 97 § 1 2 k.p.)
Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą. (art. 97 § 1 3 k.p.)
Zgodnie z art. 97 § 2 k.p. w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.
Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową treść świadectwa pracy, sposób i tryb jego wydawania, prostowania i uzupełniania oraz pomocniczy wzór świadectwa pracy, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia właściwej realizacji celów, jakim służą informacje zawarte w świadectwie pracy. (art. 97 § 4 k.p.)
Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzenia w sprawie świadectwa pracy, w świadectwie pracy zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczeń społecznych, dotyczące:
1) okresu lub okresów zatrudnienia;
2) wymiaru czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy;
3) rodzaju wykonywanej pracy lub zajmowanych stanowisk lub pełnionych funkcji;
4) trybu i podstawy prawnej rozwiązania lub podstawy prawnej wygaśnięcia stosunku pracy, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem - strony stosunku pracy, która dokonała wypowiedzenia;
5) okresu, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 361 § 1ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, zwanej dalej "Kodeksem pracy";
6) urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy i wykorzystanego w tym roku;
7) wykorzystanego urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia;
8) wykorzystanego urlopu ojcowskiego;
9) wykorzystanego urlopu rodzicielskiego i podstawy prawnej jego udzielenia;
10) wykorzystanego urlopu wychowawczego i podstawy prawnej jego udzielenia;
11) okresu, w którym pracownik korzystał z ochrony stosunku pracy, o której mowa w art. 186 (8) § 1 pkt 2 Kodeksu pracy;
12) zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 188 Kodeksu pracy, wykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
13) liczby dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy, w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
14) okresu odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych;
15) okresu wykonywani pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze;
16) wykorzystanego dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami praw pracy;
17) okresów nieskładkowych, przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty;
18) zajęcia wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym;
19) należności ze stosunku pracy uznanych i nie zaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku z powodu braku środków finansowych;
20) informacji o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach - na żądanie pracownika.
W świadectwie pracy zamieszcza się pouczenie o prawie pracownika wystąpienia z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy w ciągu 14 dni od otrzymania świadectwa pracy, a w razie nieuwzględnienia tego wniosku przez pracodawcę - o prawie wystąpienia z żądaniem sprostowania świadectwa pracy do sądu pracy w ciągu 14 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy przez pracodawcę, a w przypadku niezawiadomienia przez pracodawcę o odmowie sprostowania świadectwa pracy - o prawie wystąpienia z żądaniem sprostowania świadectwa pracy do sądu pracy.
W świadectwie pracy nie można umieszczać innych informacji, niż określone przepisami prawa pracy.
Rozważając sprawę treści świadectwa pracy, należy jeszcze zaznaczyć, że na podstawie § 2 ust. 3 r.ś.p. jego zawartość winna być uporządkowana w sposób określony w pomocniczym wzorze tego dokumentu stanowiącym załącznik do rozporządzenia. Zakwalifikowanie tego wzoru jako „pomocniczego" oznacza, że pracodawca nie jest bezwzględnie związany układem treści świadectwa pracy z tegoż wzoru wynikającym – analogicznie, jak przyjmuje się w odniesieniu do pomocniczych wzorów dokumentów, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28.05.1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika. Istotne jest więc, aby w wydanym dokumencie zostały zamieszczone wszystkie informacje, które w danym przypadku są niezbędne. Tym niemniej warto podkreślić, że zachowanie struktury zaproponowanej w owym pomocniczym wzorze bez wątpienia będzie sprzyjać odnajdywaniu poszukiwanych informacji.
Z cytowanych przepisów Kodeksu pracy oraz rozporządzenia w sprawie świadectwa pracy wynika , że treść świadectwa pracy jest ściśle reglamentowana, a co za tym idzie, można w nim umieścić jedynie informacje wskazane przez prawodawcę , nawet jeżeli nie są to wszystkie informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych. Zamieszczenie w świadectwie pracy innych informacji niż określone w przytoczonych przepisach będzie można uznać za naruszenie prawa. Natomiast jeżeli na wniosek lub za zgodą pracownika pracodawca umieści tam informacje wykraczające poza normatywną treść tego dokumentu, informacje takie kwalifikować należy jako dołączone do treści świadectwa pracy informacje, które należą do treści innego dokumentu (zaświadczenia).
[M. Włodarczyk, Komentarz do art. 97 Kodeksu pracy, st.pr.25.05.2018r., System Informacji Prawnej LEX]
Wyliczenie zawarte w rozporządzeniu jest zamknięte, co oznacza, że innych informacji pracodawca w świadectwie pracy zamieszczać nie może.
Na gruncie przedmiotowej sprawy powód domagał się wydania świadectwa służby celnej i celno-skarbowej za okres od dnia 22 lipca 1993 r. do 31 maja 2017 r., gdyż w okresie przed 1 czerwca 2017 r. pełnił służbę w (...) w G., (...) w G., (...) w G., (...)w G. ((...) w G.), szczegółowo uregulowaną w odrębnych niż kodeks pracy przepisach ustawy z dnia 16 listopada 2016 roku przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. 2016 , poz. 1948 ) oraz poprzedzającej tę ustawę ustawie z dnia 27 sierpnia 2009r. o Służbie Celnej oraz ustawie z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2004 r. poz. 1641, z późn. zm.). .
Art. 159 ustawy z dnia 16 listopada 2016 roku przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. 2016 , poz. 1948 ) stanowił o utracie mocy:
1) ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 720 i 1165);
2) ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 578 oraz z 2016 r. poz. 1810);
3) ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1799);
4) ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o administracji podatkowej (Dz. U. poz. 1269, 1513 i 2184 oraz z 2016 r. poz. 394 i 905).
Art. 160. Ust2. Izba skarbowa kontynuuje działalność i staje się izbą administracji skarbowej.
3. Należności i zobowiązania izby skarbowej stają się należnościami i zobowiązaniami izby administracji skarbowej.
4. Izbę administracji skarbowej łączy się z, mającymi siedzibę w tym samym województwie, izbą celną i urzędem kontroli skarbowej.
5. Izba administracji skarbowej wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki łączonych jednostek, bez względu na charakter stosunku prawnego, z którego te prawa i obowiązki wynikają.
6. Należności i zobowiązania izby celnej oraz urzędu kontroli skarbowej stają się należnościami i zobowiązaniami izby administracji skarbowej.
7. (31) (uchylony).
8. Znosi się urzędy celne wraz z podległymi oddziałami celnymi.
9. Izba administracji skarbowej wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki urzędów celnych mających siedzibę w tym samym województwie, bez względu na charakter stosunku prawnego, z którego te prawa wynikają.
10. Należności i zobowiązania urzędów celnych mających siedzibę w tym samym województwie, co izba administracji skarbowej, stają się należnościami i zobowiązaniami tej izby administracji skarbowej.
Art. 162. 1. Ustanawia się organy Krajowej Administracji Skarbowej:
1) Szefa Krajowej Administracji Skarbowej;
2) dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
3) dyrektora izby administracji skarbowej;
4) naczelnika urzędu celno-skarbowego.
2. Naczelnicy urzędów skarbowych stają się organami Krajowej Administracji Skarbowej.
Art. 170. 1. Stosunki pracy osób zatrudnionych w jednostkach KAS, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy, o której mowa w art. 1, oraz stosunki służbowe osób pełniących służbę w jednostkach KAS, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 6 ustawy, o której mowa w art. 1, wygasają:
1) z dniem 31 sierpnia 2017 r., jeżeli osoby te w terminie do dnia 31 maja 2017 r., nie otrzymają pisemnej propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby;
2) po upływie 3 miesięcy, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik albo funkcjonariusz złożył oświadczenie o odmowie przyjęcia propozycji zatrudnienia albo pełnienia służby, jednak nie później niż dnia 31 sierpnia 2017 r.
2. Pracownik albo funkcjonariusz, któremu przedstawiono propozycję zatrudnienia albo pełnienia służby, składa w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania oświadczenie o przyjęciu albo odmowie przyjęcia propozycji. Niezłożenie oświadczenia w tym terminie jest równoznaczne z odmową przyjęcia propozycji zatrudnienia albo pełnienia służby.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wygaśnięcie stosunku służbowego funkcjonariusza traktuje się jak zwolnienie ze służby.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, pracownikom oraz funkcjonariuszom przysługują świadczenia należne odpowiednio w związku z likwidacją urzędu albo zniesieniem jednostki organizacyjnej w rozumieniu ustawy uchylanej w art. 159 pkt 3.
4a. (36) Przepisu ust. 4 nie stosuje się do pracowników oraz funkcjonariuszy, którzy nabyli prawo do odprawy przysługującej w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy.
5. Przepisów ust. 1 i 4 nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których mają zastosowanie przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1345, 1605 i 1807).
6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do pracowników, o których mowa w art. 167 ust. 1.
7. Pracownicy, o których mowa w art. 167 ust. 1, oraz funkcjonariusze pełniący służbę w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych, którym nie zostanie złożona propozycja określająca nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby w terminie do dnia 31 maja 2017 r., otrzymują pisemną informację o braku propozycji.
Art. 171. 1. W przypadku przyjęcia propozycji zatrudnienia albo pełnienia służby, z dniem określonym w propozycji, dotychczasowy:
1) stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony albo określony,
2) stosunek służby w służbie przygotowawczej albo stałej
- przekształca się odpowiednio w stosunek pracy albo służby w Służbie Celno-Skarbowej, odpowiednio na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony albo określony, mianowania do służby przygotowawczej albo służby stałej.
2. Do okresu służby w Służbie Celno-Skarbowej oraz pracy w jednostkach KAS, od którego zależą uprawnienia i świadczenia należne funkcjonariuszowi oraz pracownikowi, wlicza się okres:
1) służby w Służbie Celnej;
2) pracy w:
a) jednostkach organizacyjnych Służby Celnej,
b) izbach skarbowych i urzędach skarbowych,
c) urzędach kontroli skarbowej,
d) Centrum Edukacji Zawodowej Resortu Finansów,
e) w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych, ministra właściwego do spraw budżetu i ministra właściwego do spraw instytucji finansowych,
f) administracji celnej.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisów art. 159 i art. 209 ustawy, o której mowa w art. 1, nie stosuje się.
Z uwagi na wejście w życie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej z dniem 1 marca 2017r. , od 1 marca 2017r. powód podlegał przepisom tej ustawy , do momentu przekształcenia, jako funkcjonariusz służby celno- skarbowej , zaś od momentu przekształcenia w stosunek pracy 1 06 2017r. , podlega jako pracownik –w ramach korpusu służby cywilnej (...) w G..
Jednocześnie do dnia 1 01 2018r. przepisy ustawy z 16 11 2016r. o KAS nie regulowały kwestii wydania świadectwa służby w przypadku przekształcenia stosunku służby w stosunek pracy. Z dniem 1 01 2018r. zmieniony został przepis art. 174 ustawy z 16 11 2016r. o KAS , do którego to przepisu wprowadzony został ust. 10 .
Art. 174 ust. 1 ustawy o KAS stanowi, że funkcjonariusz może otrzymać propozycję przeniesienia do pracy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo w jednostce organizacyjnej KAS.
Z wnioskiem o przeniesienie, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić także funkcjonariusz (ust. 2).
Od dnia 1 stycznia 2018 roku dodany został ust. 10 art. 174 ustawy o KAS stanowiący , że przekształcenie stosunku służbowego w stosunek pracy traktuje się jak zwolnienie ze służby w rozumieniu ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. Funkcjonariusz, którego stosunek służbowy uległ przekształceniu w stosunek pracy, otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby (art. 174 ust. 10 ustawy o KAS).
Sąd zważył, iż z uwagi na lukę w przepisach ustawy z dnia 16 11 2016r. przepisy wprowadzające KAS , które pomimo uregulowania analogicznego przekształcenia nie stanowiły o obowiązku wydania świadectwa służby za okres do dnia przekształcenia w stosunek pracy oraz lukę w przepisach ustawy z dnia 16 11 2016.r. o KAS do dnia 1 01 2018r. do dnia wejścia w życie przepisu art. 174 ust. 10 ustawy o KAS, brak było podstawy prawnej do wydania świadectwa służby powodowi z chwilą przekształcenia w stosunek pracy , jednocześnie zważyć należy , iż w ogóle brak jest podstawy prawnej do zamieszczania okresów służby w świadectwie pracy, analiza tych uregulowań przedstawiona została powyżej i nie pozwalają one w ogóle na zamieszczanie informacji nie objętych stosunkiem pracy w świadectwie pracy , w przypadku rozwiązania aktualnie łączącego powoda z (...) w G. stosunku pracy , brak jest podstaw do stosowania w zakresie nieobjętym regulacjami prawnymi ustawy kodeks pracy i rozporządzenia w sprawie świadectwa pracy przepisów tych per analogiam , gdyż jest to odrębny od stosunku służbowego funkcjonariusza stosunek prawny .
Z uwagi na powyższe , do sytuacji prawnej powoda do dnia przekształcenia łączącego strony stosunku służby w stosunek pracy, zastosowanie będą miały przepisy regulujące Krajową Administrację Skarbową, w szczególności ustawa z dnia 16. 11. 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej .
Jakkolwiek na dzień przekształcenia stosunku służby w stosunek pracy regulacje art. 174 ust. 10 ustawy o KAS nie obowiązywały, nie oznacza to jednocześnie, że per analogiam w tym zakresie mogą mieć zastosowanie przepisy prawa pracy , które jest odrębną i nader rozwiniętą dziedziną prawa , jednakże regulującą jedynie stosunki pracy , do stosunków służby przepisy prawa pracy mają zastosowanie jedynie wtedy , gdy ustawodawca wyraźnie się do nich odwołuje ( chodzi o przepisy dotyczące rodzicielstwa , urlopów ).
W konkluzji Sąd uwzględnił żądanie powoda o wydanie świadectwa służby, albowiem jedynie świadectwo służby zawiera informacje wymagane dla potwierdzenia okresów służby , o które w sprawie chodzi , posiłkując się regulacją art. 174 ust. 10 ustawy o KAS . Kierując się treścią art. 97 k.p. oraz rozporządzenia wykonawczego do tego artykułu w sprawie świadectwa pracy, wskazać należy, że wyraźnie przepisy te wskazują, iż w świadectwie pracy wskazuje się okresy zatrudnienia, a nie okresy pełnienia służby. Do dnia 01.01.2018r. ustawa o KAS, jak i ustawa przepisy wprowadzające KAS , nie zawierały w ogóle dyspozycji co do wydania świadectwa służby w sytuacji przekształcenia w stosunek pracy . W tym zakresie nie obowiązywały żadne przepisy prawa , stąd też praktyka Krajowej Administracji Skarbowej umieszczania okresów służby w świadectwie pracy pracownika , którego stosunek służby uległ przekształceniu w stosunek pracy na mocy art. 171 ust.1 pkt 2 ustawy przepisy wprowadzające KAS , a później został rozwiązany , wydanie świadectwa pracy za okres służby dokonywane było bez podstawy prawnej , a uzasadniano je interesem pracownika i potwierdzenia dla niego okresów służby . Natomiast w aktualnym stanie prawnym obowiązuje przepis nakazujący wydanie w przypadku przekształcenia stosunku służby w stosunek pracy niezwłocznie świadectwa służby , a zatem nie ma żadnego uzasadnienia do umieszczania okresów służby w świadectwie pracy.
Sąd uwzględnił powództwo o wydanie świadectwa służby, mając przede wszystkim na uwadze, że stosunek służby powoda uległ przekształcenia w stosunek pracy na mocy art. 171 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, przy czym przepisy ustawy tej nie wskazywały wówczas na konieczność wydania świadectwa służby przy przekształceniu. Aktualnie obowiązujący art. 174 ust. 10 ustawy o KAS nakazuje traktować przekształcenie stosunku służby w stosunek pracy „ jak zwolnienie ze służby” oraz nakazuje wydać niezwłocznie świadectwo służby funkcjonariuszowi.
Art. 188. Ust 1 ustawy o KAS stanowi , iż funkcjonariusz zwolniony ze służby albo którego stosunek służbowy wygasł na podstawie art. 182 pkt 2, albo wydalony ze Służby Celno-Skarbowej na podstawie prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej, otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby.
2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby.
3. W przypadku śmierci funkcjonariusza, z żądaniem:
1) wydania świadectwa służby,
2) sprostowania świadectwa służby
- mogą wystąpić osoby, o których mowa w art. 251 ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane, które powinno zawierać świadectwo służby, tryb wydawania i dokonywania sprostowań świadectwa służby, informacje, które są zamieszczane w świadectwie służby na żądanie funkcjonariusza, oraz wzór formularza świadectwa służby, mając na względzie zapewnienie prawidłowości wydawanych świadectw.
Do 28 lutego 2018r. obowiązywały w tym zakresie przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 października 2009r. w sprawie świadectwa służby funkcjonariuszy Służby Celno- Skarbowej / Dz U 2009 Nr 182 , poz. 1420/, które określało szczegółowe dane, które powinno zawierać świadectwo służby; tryb wydawania i dokonywania sprostowań świadectwa służby; informacje, które są zamieszczane w świadectwie służby na żądanie funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej, zwanego dalej "funkcjonariuszem"; wzór formularza świadectwa służby. § 1
§ 2. 1. W świadectwie służby umieszcza się dane niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku służbowego i uprawnień z ubezpieczenia społecznego funkcjonariusza, dotyczące:
1) imienia i nazwiska funkcjonariusza, daty i miejsca jego urodzenia oraz imion jego rodziców, jednostki lub jednostek organizacyjnych, w których funkcjonariusz pełnił służbę, okresu pełnienia służby oraz rodzaju służby (przygotowawcza, stała);
2) okresu pełnienia służby w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;
3) zajmowanego stanowiska i posiadanego stopnia służbowego w dniu zwolnienia ze służby;
4) podstawy prawnej zwolnienia ze służby, wydalenia ze służby albo wygaśnięcia stosunku służbowego;
5) liczby dni urlopu:
a) wypoczynkowego lub urlopu dodatkowego wykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym funkcjonariusz został zwolniony ze służby, wydalony ze służby albo w którym stosunek służbowy wygasł,
b) wypoczynkowego niewykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym funkcjonariusz został zwolniony ze służby, wydalony ze służby albo w którym stosunek służbowy wygasł, za które wypłacono ekwiwalent pieniężny;
6) okresu:
a) korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia,
b) wykorzystanego urlopu wychowawczego w czasie trwania stosunku służbowego,
c) wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy, zwolnienia przewidzianego w art. 188 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.);
7) (4) informacji na temat przywrócenia funkcjonariusza do służby, określonych w art. 184 ust. 3 i 4, art. 185 ust. 1 i 3 oraz art. 187 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", okresów nieskładkowych w administracji celnej , w Służbie Celnej lub w Krajowej Administracji Skarbowej przypadających w okresie zatrudnienia, których dotyczy świadectwo służby, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury albo renty, oraz informacji o wypłacie odprawy emerytalnej albo rentowej.
2. Wzór świadectwa służby określa załącznik do rozporządzenia.
3. Kopię świadectwa służby przechowuje się w aktach osobowych funkcjonariusza.
4. (5) W przypadku określonym w art. 182 pkt 1 ustawy świadectwo służby włącza się do akt osobowych zmarłego funkcjonariusza.
§ 3. 1. Na pisemny wniosek funkcjonariusza, złożony na co najmniej 7 dni przed datą ustania stosunku służbowego, w świadectwie służby umieszcza się dodatkowo informacje o wysokości i składnikach uposażenia.
2. W przypadku złożenia wniosku po terminie określonym w ust. 1, jednakże przed datą ustania stosunku służbowego, funkcjonariuszowi wydaje się świadectwo służby zawierające informacje o wysokości i składnikach uposażenia w terminie, o którym mowa w § 5 ust. 2.
§ 4. (6) 1. Świadectwo służby wydaje kierownik jednostki organizacyjnej, w rozumieniu art. 145 ustawy / Art. 145 ust 1 ustawy o KAS - Zadania kierownika jednostki organizacyjnej w sprawach z zakresu pracy i służby funkcjonariuszy w izbie administracji skarbowej wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi KAS wykonuje dyrektor izby administracji skarbowej./, w której funkcjonariusz pełnił służbę, zwany dalej "kierownikiem jednostki organizacyjnej". Wydanie świadectwa służby nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się funkcjonariusza z jednostką organizacyjną Krajowej Administracji Skarbowej.
2. W uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki organizacyjnej wydaje odpis świadectwa służby funkcjonariuszowi albo osobie, o której mowa w art. 251 ust. 1 ustawy.
§ 5. 1. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby świadectwo służby wydaje się w dniu zwolnienia ze służby. Otrzymanie świadectwa służby funkcjonariusz potwierdza na kopii świadectwa własnoręcznym, czytelnym podpisem oraz datą.
2. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1, wydanie świadectwa służby nie jest możliwe, świadectwo służby należy przesłać w terminie 7 dni od dnia zwolnienia ze służby w sposób określony w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.).
3. (7) Funkcjonariuszowi, którego stosunek służbowy wygasł na podstawie art. 182 pkt 2 ustawy, świadectwo służby należy przesłać, w sposób określony w ust. 2, w terminie 7 dni od dnia wygaśnięcia stosunku służbowego.
4. Funkcjonariuszowi wydalonemu ze służby na podstawie orzeczenia dyscyplinarnego świadectwo służby należy przesłać, w sposób określony w ust. 2, w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego wydalenie ze służby.
Z uwagi na fakt , iż sprawa niniejsza nie jest sprawą ze stosunku pracy , a ze stosunku służby , (...)w G. nie posiada legitymacji biernej , gdyż art. 460 kpc przyznaje ją jedynie pracodawcy nie posiadającemu osobowości prawnej – zgodnie z art. 3 kodeksu pracy .
Z tych przyczyn konieczne było dopozwanie zgodnie z treścią art. 194 kpc Skarbu Państwa – (...) w G. , a więc osoby prawnej posiadającej zdolność sądową w sprawie ze stosunku służby funkjonariusza służby celno- skarbowej / art. 64 § 1 kpc i art. 67 2 kpc / reprezentowanej przez kierownika jednostki organizacyjnej , uprawnionego do wykonywania czynności z zakresu wydawania świadectwa służby zgodnie z treścią powołanych powyżej przepisów § 4. Ust 1. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 października 2009r. Świadectwo służby wydaje kierownik jednostki organizacyjnej, w rozumieniu art. 145 ustawy / Art. 145 ust 1 ustawy o KAS - Zadania kierownika jednostki organizacyjnej w sprawach z zakresu pracy i służby funkcjonariuszy w izbie administracji skarbowej wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi KAS wykonuje dyrektor izby administracji skarbowej./, w której funkcjonariusz pełnił służbę, zwany dalej "kierownikiem jednostki organizacyjnej".
Wobec powyższego w punkcie I wyroku Sąd na podstawie art.188 ust 1 ustawy i powołanego rozporządzenia MF 28 10 2009r. o KAS w związku z art. 174 ust. 10 ustawy o KAS orzekł jak w sentencji wyroku pkt I .
Powództwo przeciwko (...) podlegało oddaleniu z uwagi na brak zdolności sądowej w sprawie ze stosunku służby i legitymacji procesowej , albowiem powód wniósł pozew nie przeciwko pracodawcy o wydanie świadectwa pracy , a ze stosunku służby , a więc przeciwko organowi Skarbu Państwa , który jako osoba prawna w sprawach cywilnych posiada legitymację bierną i zdolność sądową z mocy art. 64 kpc i art. 67 kpc . Przepisy , na podstawie których wydawane jest świadectwo służby dotyczą Skarbu Państwa , w imieniu którego występuje właściwy organ , a nie (...) jako pracodawcy. W niniejszej sprawie, bowiem mamy do czynienia ze stosunkiem służbowym, a nie stosunkiem pracy.
Wobec powyższego, w punkcie II wyroku, w stosunku do pozwanego (...)w G. powództwo zostało oddalone.
/na oryginale właściwy podpis/