Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 25 marca 2019r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Andrzejewska(spr.)

Sędziowie: SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

SSR(del.) Magdalena Kimel

po rozpoznaniu sprawy w dniu 25 marca 2019r. w G.

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie J. K.

przeciwko Spółce (...) S.A. w B.

o przyznanie rekompensaty z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla

na skutek zażalenia powódki

od rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 3 wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 18 września 2018r. sygn. akt VI P 210/18

p o s t a n a w i a:

zmienić rozstrzygniecie zawarte w punkcie 3 wyroku Sądu Rejonowego
w G. z dnia 18 września 2018r. w sprawie VI P 210/18 i odstąpić
od obciążania powódki J. K. obowiązkiem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek (-) SSO Małgorzata Andrzejewska(spr.) (-) SSR(del.) Magdalena Kimel

Sędzia Przewodniczący Sędzia

VIII Pz 18/19

UZASADNIENIE

Powódka, reprezentowana przez radcę prawnego, domagała się przyznania świadczenia rekompensacyjnego w kwocie 10.000zł z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla podnosząc, że jest wdową po tragicznie zmarłym pracowniku.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wskazując, że powódka jako wdowa po zmarłym pracowniku nie jest osobą uprawnioną do rekompensaty albowiem uprawnienie to posiadają wyłącznie wdowy po zmarłych emerytach i rencistach.

Wyrokiem z dnia 18 września 2018r. Sąd Rejonowy w Gliwicach oddalił powództwo i w punkcie 3 zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 1.350zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Zażalenie na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 3 wyroku wniosła powódka domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia poprzez nieobciążanie powódki kosztami. Powódka wskazała, że miała bardzo krótki termin na wniesienie odwołania od decyzji o odmowie przyznania rekompensaty co wykluczało jakikolwiek element wcześniejszego przekładu, interpretacji przepisów czy orzecznictwa. Powołała się na okoliczność, że ustawodawca zamierza naprawić swój błąd i przyznać rekompensatę również dla osób takich jak powódka. Wskazane zostało, że powódka jest osobą schorowaną, nie może się poruszać i dlatego nie stawiła się na rozprawie. Utrzymuje się ona wyłącznie z renty w kwocie 2.000zl co przy fakcie, że jest obłożnie chora i wymaga pomocy osób trzecich nie jest wysoką kwotą. Następnie pełnomocnik powódki przedłożył zaświadczenie lekarskie, z którego wynika, ze powódka cierpi na przewlekłą chorobę nerek, nadciśnienie tętnicze, dnę moczanową i zwyrodnienie wielostawowe.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Powódka w niniejszej sprawie domagała się zasądzenia kwoty 10.000zł z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla na podstawie ustawy z dnia 12 października 2017r. o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla (Dz.U. z 2017r., poz. 1971). Powódka otrzymywała deputat węglowy jako wdowa po tragicznie zmarłym pracowniku Kopalni.

Należy podnieść za Sądem Najwyższym, iż wyjątek od zasady ponoszenia kosztów za wynik sprawy przewiduje art. 102 k.p.c., który pozwala w szczególnie uzasadnionych wypadkach na zasądzenie od strony przegrywającej tylko części kosztów lub nieobciążenie jej w ogóle kosztami; nadto przepis art. 102 k.p.c. nie może być rozszerzająco wykładany i wyklucza uogólnienie, a może być stosowany w zależności od konkretnego przypadku (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 1981r., sygn. akt IV PZ 11/81, LEX nr 8307).

W niniejsze sprawie, w ocenie Sądu drugiej instancji, zachodzi jednak szczególna okoliczność uzasadniająca odstąpienie od poniesienia przez powódkę kosztów zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej. Powódka ma obecnie prawie 79 lat, jest osobą schorowaną, gdyż cierpi na wiele różnych dolegliwości/chorób, które powodują, iż nie może się samodzielnie poruszać i wymaga stałej pomocy osoby trzeciej. Otrzymuje świadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 2.568,39zł, co przy uwzględnieniu jej sytuacji zdrowotnej i konieczności korzystania z opieki innych osób nie stanowi wysokiej kwoty.

W tej sytuacji w ocenie Sądu drugiej instancji w oparciu o art. 102 k.p.c. należy więc odstąpić od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie orzekając jak w sentencji.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek (-) SSO Małgorzata Andrzejewska(spr.) (-) SSR(del.) Magdalena Kimel

Sędzia Przewodniczący Sędzia