Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 sierpnia 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., wykonując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 lipca 2018 roku, ustalił wysokość kapitału początkowego dla J. R., na dzień 1 stycznia 1999 roku, zgodnie z ustawą z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wysokość kapitału początkowego J. R. na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 79171,29 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 638,16 zł, okresy składkowe
w wymiarze 15 lat, 5 miesięcy i 18 dni, tj. 185 miesięcy oraz okresy nieskładkowe
w wymiarze 3 lata tj. 36 miesięcy. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego – 77,14 %.

/decyzja k. nienum. akt kapitałowych ZUS/

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona w dniu 1 października 2018 roku wnosząc o ponowne rozpoznanie jej sprawy.

/odwołanie k. 3 akt VIII U 1999/19/

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu wskazał, że decyzja o ustaleniu kapitału początkowego została wydana na skutek wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 lipca 2018 roku.

/odpowiedź na odwołanie k. 4 akt VIII U 1999/19/

Decyzją z dnia 4 września 2018 roku znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., wykonując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 lipca 2018 roku, przeliczył emeryturę J. R. od dnia 23.02.206r. tj. od dania nabycia uprawnień do emerytury. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wyplata emerytury , kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 259384,26 zł

Kwota składek zewidencjonowanych na koncie

z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 6668,75 zł

średnie dalsze trwanie życia wynosi 253,90 m-cy

wyliczona kwota emerytury wynosi 1047,87 zł

Po przeliczeniu kapitału początkowego na koncie, wysokość emerytury wynosi:

( (...),75+ (...),26)/ 253,90 = 1047,87 zł

Od dnia 1.11.208r. emerytura brutto wynosiła 1091,98 zł. Wysokość – do wypłaty – 927,70 zł.

/decyzja k. 244 akt ZUS/

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona w dniu 1 października 2018 roku wnosząc o ponowne rozpoznanie jej sprawy.

/odwołanie k. 3 akt VIII U 2000/19/

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu wskazał, że decyzja o ustaleniu kapitału początkowego i , w konsekwencji decyzja o przeliczeniu emerytury , została wydana na skutek wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 lipca 2018 roku.

/odpowiedź na odwołanie k. 4 akt VIII U 2000/19/

Zarządzeniem z dnia 11 października 2018 roku Sąd Okręgowy w Łodzi połączył sprawę o sygnaturze VIII U 2000/18 ze sprawą o sygnaturze VIII U 1999/19 celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

/zarządzenie k. 6 akt VIII U 2000/19/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

J. R. urodziła się w dniu (...)

/bezsporne/

Decyzją z dnia 30 marca 2017 r., znak (...)-2016 , Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przeliczył J. R. kapitał początkowy i ustalił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. w wysokości 79 125,31 zł.

/decyzja k. nienum. akt kapitałowych ZUS/

Decyzją z dnia 17 maja 2016 r. , znak (...)-2016 , Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. uzupełnił ww. decyzję poprzez wskazanie ,że przy ustalaniu wartości kapitału początkowego nie uwzględniono okresu od 24 stycznia 1984 r. do 31 grudnia 1985 r. (z uwagi na brak zgłoszenia wnioskodawczyni do ubezpieczenia).

/decyzja k. nienum. akt kapitałowych ZUS/

Decyzją z dnia 1 kwietnia 2016 r. , znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał J. R. emeryturę od 23 lutego 2016 r. tj. od daty nabycia uprawnień do emerytury.

/decyzja k.17 - 18 odwrót plik I akt ZUS/

Przedmiotowe decyzja zaskarżyła ubezpieczona, wnosząc o ich zmianę i ponowne ustalenie kapitału początkowego oraz wysokości emerytury.

/odwołanie k. 2-4 akt VIII U 1145/16, odwołanie k. 2-4 akt VIII U 1146/16/

Sąd Okręgowy w Łodzi, wyrokiem z dnia 23 lipca 2018 roku, w sprawie VIII U 1145/16 , zmienił zaskarżone decyzję w ten sposób, że do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjął wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego 52,27 %.

/wyrok k. 208 akt VIII U 1145/16/

Apelację od powyższego wyroku złożyła ubezpieczona.

/apelacja k. 220-234 akt VIII U 1145/16/

Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2019 roku w sprawie III AUa 1176/18 oddalił apelację.

/wyrok k. 270 akt VIII U 1145/16/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów zawartych w aktach organu rentowego, a także na podstawie akt sprawy VIII U 1145/16 i VIII U 1146/16.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołania są niezasadne i podlegały oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 365 § 1 k.p.c., orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby; zgodnie zaś z art. 366 k.p.c. wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami.

Powołując obszerne orzecznictwo Sądu Najwyższego Sąd wskazał, że moc wiążąca prawomocnego orzeczenia ( art. 365 § 1 k.p.c. ) zapadłego między tymi samymi stronami w innej sprawie o innym przedmiocie polega na zakazie dokonywania ustaleń i ocen prawnych sprzecznych z ustaleniami i ocenami dokonanymi w sprawie już osądzonej. Sądy rozpoznające między tymi samymi stronami nowy spór muszą przyjmować, iż dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak przyjęto to w prawomocnym, wcześniejszym wyroku; skutkiem zasady mocy wiążącej prawomocnego wyroku jest to, że przesądzenie we wcześniejszym wyroku kwestii o charakterze prejudycjalnym oznacza, że w procesie późniejszym ta kwestia nie może być już w ogóle badana; zakazane jest także dokonywanie ustaleń sprzecznych z uprzednio osądzoną kwestią ; rozciąga się ona również na zawarte w uzasadnieniu motywy rozstrzygnięcia, które mogą mieć znaczenie dla ustalenia zakresu mocy wiążącej i powagi rzeczy osądzonej prawomocnego orzeczenia; strony zaś nie mogą opierać swojego stanowiska na zarzutach sprzecznych z oceną prawną sądu.

Sąd wskazuje, że, w przedmiotowej sprawie, jest związany wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi w sprawie o sygn. akt VIII U 1145/16 oraz wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi, oddalającego apelację od w/w sprawy o sygn. akt AUa 1176/18.

Moc wiążąca prawomocnego orzeczenia sądu charakteryzuje się, bowiem, dwoma aspektami - pierwszym odnoszącym się tylko do faktu istnienia prawomocnego orzeczenia, zaś drugi aspekt mocy wiążącej prawomocnego orzeczenia jest określony jako walor prawny rozstrzygnięcia (osądzenia) zawartego w treści orzeczenia. Ten drugi aspekt jest ściśle związany z powagą rzeczy osądzonej (art. 366 § 1 k.p.c.) i występuje w nowej sprawie pomiędzy tymi samymi stronami, choć przedmiot obu spraw jest inny. W nowej sprawie nie może być wówczas zastosowany negatywny (procesowy) skutek powagi rzeczy osądzonej, polegający na niedopuszczalności ponownego rozstrzygania tej samej sprawy. Występuje natomiast skutek pozytywny (materialny) rzeczy osądzonej, przejawiający się w tym, że rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym orzeczeniu (rzecz osądzona) stwarza stan prawny taki, jaki z niego wynika. Sądy rozpoznające, między tymi samymi stronami, nowy spór, muszą zatem przyjmować, że dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak przyjęto to w prawomocnym, wcześniejszym wyroku, a więc, w ostatecznym rezultacie procesu, uwzględniającym stan rzeczy na datę zamknięcia rozprawy. Taka jest treść prawomocnego orzeczenia, o którym stanowi art. 365 § 1 k.p.c., a więc treść wyrażonej w nim indywidualnej i konkretnej normy prawnej. A zatem, w kolejnym postępowaniu, w którym pojawia się ta sama kwestia, nie może być ona już ponownie badana. Związanie orzeczeniem oznacza zatem zakaz dokonywania ustaleń sprzecznych z uprzednio osądzoną kwestią, a nawet niedopuszczalność prowadzenia , w tym zakresie, postępowania dowodowego.

W pr zedmiotowej sprawie organ rentowy wydał decyzje, zgodne z wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi. ponownie przeliczył wysokość kapitału początkowego, a następnie na podstawie decyzji o przeliczeniu kapitału początkowego ustalił wysokość emerytury. Ubezpieczona, nie zgadzając się z tymi decyzjami, złożyła od nich odwołanie. Jak już wyżej zostało wskazane, Sąd Okręgowy związany jest ustaleniami, poczynionymi w innej sprawie. Należy wskazać, że miedzy stronami zapadł wyrok odnoszący się do spornej kwestii. Ponadto Sąd Okręgowy wskazuje, że decyzje, które zaskarżyła wnioskodawczyni zostały wydane tylko w oparciu o wyrok, nie pojawiły się, także, nowe dowody, które zgodnie z art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, dałyby podstawę do wydania nowej decyzji, które następnie mogłyby być zaskarżone. Wnioskodawczyni nie przedstawiła nowych okoliczności i nowych dowodów na ich poparcie, które mogłyby mieć wpływ na wysokość świadczeń : kapitału początkowego i emerytury.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

M.P.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni ( wnioskodawczyni pouczona o sposobie i terminie zaskarżenia wyroku na rozprawie 15.01.2020r. k. 38, płyta CD k. 39)