Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 21 sierpnia 2015r. powód - (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. z siedzibą w K. (...) - wniósł o zasądzenie od pozwanego S. S. kwoty 8.926,85zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 marca 2015r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając powyższe żądanie pełnomocnik powoda wskazał, że w dniu 2 marca 2015r. pozwany S. S. zlecił powodowi wykonanie naprawy pojazdu marki T. (...) o nr rej. (...), w związku z zaistniałą szkodą z dnia 4 lutego 2015r. Jednocześnie na czas wykonywania naprawy pozwany zawarł z powodem w dniu 2 marca 2015r. umowę najmu pojazdu zastępczego marki T. (...). Powód wykonał umowę należycie. Pozwany odebrał pojazd po naprawie nie wnosząc żadnych zastrzeżeń. Za wykonaną usługę powód wystawił pozwanemu fakturę VAT z dnia 13 marca 2015r. na kwotę 8.311,85zł z terminem płatności do dnia 27 marca 2015r. Nadto z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego powódka wystawiła fakturę na kwotę 615zł z terminem płatności do dnia 27 marca 2015r. Pełnomocnik powoda podkreślił, że likwidatorem szkody zaistniałej w pojeździe pozwanego był (...) S.A. Pozwany pismem z dnia 9 marca 2015r. upoważnił powoda do odbioru należnego mu od ubezpieczyciela odszkodowania. Jednocześnie pozwany oświadczył, że w przypadku uznania braku odpowiedzialności po stronie ubezpieczyciela za zaistniałą szkodę, zapłaci należne wynagrodzenie na rzecz powoda. Decyzją z dnia 9 marca 2015r. ubezpieczyciel odmówił przyznania i wypłaty odszkodowania. Wobec powyższego, pismem z dnia 2 lipca 2015r. powód wezwał pozwanego do zapłaty zaległych należności. Pozwany nie uczynił zadość temu wezwaniu.

W dniu 22 września 2015r. referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając żądanie pozwu w całości.

Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów sądowych według norm przepisanych.

Uzasadniając powyższe stanowisko pełnomocnik pozwanego oświadczył, że twierdzenia powoda opierają się na nieprzedstawieniu istotnych okoliczności stanu faktycznego i pomijają rzeczywiste ustalenia stron. Pełnomocnik pozwanego wskazał, że w lutym 2015r. pozwany został poszkodowany w wyniku wypadku. Wskutek kolizji uszkodzeniu uległ pojazd pozwanego marki T. (...). Po wypadku pozwany uzyskał od sprawcy oświadczenie, w którym ten przyznał się do winy, podał dane swoje oraz swojego ubezpieczyciela OC. Pozwany, mając dodatkowo zawartą umowę ubezpieczenia AC w zakładzie (...) S.A. poszukał serwisu, który w ramach świadczenia ubezpieczyciela pozwanego w ramach ubezpieczenia AC lub świadczenia ubezpieczyciela OC sprawcy dokona naprawy wskazanego pojazdu, w każdym przypadku bez wkładu finansowego ze strony pozwanego. Pełnomocnik pozwanego podał, że powód jest przedstawicielem i należy do sieci naprawczej (...) S.A., z którym to zakładem ubezpieczeń pozwany zawarł wspomnianą umowę ubezpieczenia AC pojazdu. Podczas wizyty w serwisie powoda, pozwany informował o wszelkich okolicznościach wypadku, posiadanym ubezpieczeniu AC w (...) S.A. oraz o tym, że chce dokonać naprawy jedynie w ramach świadczenia zakładu ubezpieczeń i jest mu obojętne czy powód skorzysta z ubezpieczenia AC pozwanego czy OC sprawcy. Pracownik powoda zapewnił, że w sytuacji pozwanego w ramach naprawy bezgotówkowej serwis sam wystąpi do odpowiedniego ubezpieczyciela i załatwi wszystkie formalności. Według zapewnień pracownika powoda pozwany miał wyłącznie oddać w należytym stanie użyczony mu na czas naprawy samochód zastępczy. Zarazem w sytuacji wybrania przez pozwanego naprawy bezgotówkowej wyłącznie zobowiązanym do zapłaty na rzecz powoda miał być ubezpieczyciel, a pozwany nie miał ponosić żadnego ryzyka. Po powyższych ustaleniach pozwany przekazał pracownikowi powoda wszystkie wskazywane przez niego dokumenty oraz w zaufaniu podpisywał - bez analizy - kolejne dokumenty, w tym umowy z (...) - „zlecenia” i „przelewu wierzytelności” oraz pisemną prośbę o przekazanie odszkodowania na rzecz powoda, przy czym zawarta przy tym wzorze klauzula zobowiązująca do zapłaty miała być jedynie konieczną formalnością i w realiach sprawy pozwanego dotyczyć takich ewentualności jak oszustwo ubezpieczeniowe czy odmowa wypłaty odszkodowania z powodu spowodowania kolizji w stanie nietrzeźwości. W ocenie pełnomocnika pozwanego, mając na względzie powyższy stan faktyczny, istoty zobowiązań stron należy upatrywać w obowiązku powoda przeprowadzenia procedury likwidacyjnej szkody w zamian za możliwość zaspokojenia się ze świadczenia ubezpieczyciela (w ramach ubezpieczenia OC sprawcy lub AC pozwanego). Pełnomocnik pozwanego podniósł, że to na powodzie spoczywał i spoczywa ciężar właściwego przeprowadzenia procedury z zakładami ubezpieczeń.

W piśmie złożonym w dniu 12 stycznia 2016r. pełnomocnik powoda oświadczył, że w związku z dokonaną w dniu 23 października 2015r. przez ubezpieczyciela (...) S.A. zapłatą kwoty 8.926,84zł, ogranicza pozew o powyższą kwotę i wnosi o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 410,88zł tytułem odsetek ustawowych liczonych: od kwoty 8.311,85 zł od 28 marca 2015r. do 23 października 2015r. (382,57zł) oraz od kwoty 615 zł od 28 marca 2015r. do 23 października 2015r. (28,31zł) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia ograniczenia powództwa do dnia zapłaty.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 lutego 2015r. miał miejsce wypadek drogowy, wskutek którego uszkodzeniu uległ stanowiący własność powoda pojazd marki T. (...) nr rej. (...).

Sprawca zdarzenia był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Jednocześnie w chwili zdarzenia pojazd powoda objętym był ubezpieczeniem AC w (...) S.A. z siedzibą w W..

Okoliczności bezsporne, ponadto - polisa (...) nr (...)

W dniu 9 lutego 2015r. pozwany zgłosił szkodę (...) S.A.

W dniu 20 lutego 2015r. pozwany zawarł z (...) S.A. umowę zlecenia, której przedmiotem było zlecenie przez pozwanego likwidacji szkody związanej z uszkodzeniem lub zniszczeniem pojazdu, spowodowanej ruchem innego pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z innym niż (...) S.A. zakładem ubezpieczeń.

W dniu 20 lutego 2015r. pozwany zawarł z (...) S.A. umowę przelewu wierzytelności o odszkodowanie z tytułu szkody powstałej w dniu 4 lutego 2015r. związanej z uszkodzeniem pojazdu T. (...) nr rej. (...), wobec osób odpowiedzialnych za tę szkodę.

D. d y : pismo (...).A. z 26 lutego 2015 r. - k. 48, umowa zlecenia z 20 lutego 2015 r. - k. 49-51, umowa przelewu wierzytelności z 20 lutego 2015 r. - k. 52-53

W dniu 2 marca 2015r. S. S. zlecił powodowi - (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. z siedzibą w K. (...) - wykonanie naprawy uszkodzonego pojazdu. Pracownikiem powoda przyjmującym zlecenie był P. B..

Powód dokonał naprawy pojazdu i w dniu 13 marca 2015r. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 8.311,85zł, płatną do dnia 27 marca 2014r.

D. o d y : zlecenie z dnia 2 marca 2015 r. - k. 23, faktura VAT nr (...) z dnia 13 marca 2015 r. - k. 25

W dniu 2 marca 2015r. pozwany zawarł również z powodem umowę najmu samochodu zastępczego T. (...) na okres od 2 marca do 9 marca 2015r.

Pojazd został zwrócony przez pozwanego w dniu 9 marca 2015r.

Powód wystawił w dniu 13 marca 2015r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 615 zł tytułem kosztów wynajmu pojazdu, płatną do dnia 27 marca 2014r.

Dowody : umowa najmu pojazdu z 2 marca 2015 r. - k. 24, faktura VAT nr (...) z 13 marca 2015 r. - k. 26

Pismem z dnia 9 marca 2015r. S. S. upoważnił powoda do odbioru odszkodowania za naprawdę przedmiotowego pojazdu w ramach likwidacji szkody prowadzonej przez (...) S.A. (szkoda nr (...)). Jednocześnie pozwany oświadczył, że w przypadku, gdy towarzystwo ubezpieczeniowe nie zapłaci w całości wynagrodzenia za zleconą naprawę, w szczególności w razie braku odpowiedzialności towarzystwa ubezpieczeniowego, odmowy wypłaty odszkodowania, pomniejszenia przysługującego odszkodowania z jakichkolwiek powodów, zobowiązuje się do niezwłocznej wpłaty brakującej części wynagrodzenia na rzecz powoda.

Dowód: o świadczenie z dnia 9 marca 2015 r. - k. 27

Decyzją z dnia 9 marca 2015r. (...) S.A. poinformował pozwanego, że nie może podjąć czynności likwidacyjnych, gdyż okoliczności sprawy nie spełniają kryteriów usługi oferowanej przez (...) S.A. w ramach likwidacji bezpośredniej. (...) S.A. oświadczył, że w ramach likwidacji bezpośredniej nie są likwidowane szkody, w których nie zostały podpisane umowy przelewu wierzytelności i zlecenia oraz nie wskazano danych adresowych sprawcy zdarzenia, do którego (...) S.A. mogłoby wystąpić o pisemne potwierdzenie okoliczności zdarzenia.

Dowód: decyz ja (...) S.A. z dnia 9 marca 2015 r. - k. 28

Pismem z dnia 2 lipca 2015r. pełnomocnik powoda poinformował pozwanego, że w związku z brakiem pełnej dokumentacji (...) S.A. nie przyznało i nie wypłaciło odszkodowania z tytułu naprawy pojazdu i wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 8.926,85 zł.

Pozwany pozostawił wezwanie bez odpowiedzi.

D. o d y : wezwanie do zapłaty z dnia 2 lipca 2015 r. - k. 29, zeznania pozwanego - k. 104-106

Decyzją z dnia 23 października 2015r. (...) S.A. przyznał pozwanemu odszkodowanie w kwocie 8.926,84 zł, dokonując wypłaty powyższej kwoty na rzecz powoda.

Dowód: decyzja (...) S.A. z 22 października 2015 r. - k. 57

Powód - (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. z siedzibą w K. (...) - figuruje na stornie internetowej (...) S.A. jako podmiot wchodzący w skład sieci naprawczej ubezpieczyciela.

Dowód: wydruk strony internetowej - k. 47

Sąd ustalił stan faktyczny niniejszej sprawy na podstawie wymienionych powyżej dowodów w postaci dokumentów oraz zeznań pozwanego.

Dokumenty zgromadzone w aktach sprawy Sąd uznał za wiarygodne, bowiem nie były one kwestionowane przez żadną ze stron procesu, a i Sąd nie znalazł podstaw, by wiarygodność tych dokumentów podważać z urzędu.

Zeznania pozwanego S. S. Sąd uznał za wiarygodne w części, w jakiej znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zebranym w sprawie tj. co do zlecenia naprawy pojazdu powodowi, zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego, upoważnienia powoda do odbioru odszkodowania od ubezpieczyciela oraz faktu nieuiszczenia przez pozwanego kosztów naprawy i najmu pojazdu. Sąd nie uwzględnił natomiast zeznań pozwanego, w których twierdził on, że dalsze postępowanie i rozliczenia prowadzone miały być pomiędzy powodem a ubezpieczycielem. Twierdzenia te nie znajdują żadnego potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Pozwany nie wykazał, aby kiedykolwiek zawierał z powodem umowę przelewu wierzytelności przysługującej mu względem ubezpieczyciela - czy to (...) S.A. czy też ubezpieczyciela sprawcy wypadku. Do kwestii tej Sąd odniesie się również w dalszej części uzasadnienia. Brak jest również podstaw do przyjęcia, że pozwany w sposób odmienny od jej treści uzgadniał z powodem konkretne znaczenie klauzuli zawartej w upoważnieniu z dnia 9 marca 2015r. Powód okoliczności tej zaprzeczył, zaś twierdzenia pozwanego nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Podkreślić należy w szczególności, że gdyby w istocie zasięg owej klauzuli miał być ograniczony do sytuacji oszustwa ubezpieczeniowego czy odmowy wypłaty odszkodowania z wyniku spowodowania kolizji w stanie nietrzeźwości to nie było żadnych przeszkód, by powyższe znalazło odzwierciedlenie w treści samego dokumentu.

Sąd Rejonowy zważył , co następuje:

W niniejszym postępowaniu powód domagał się ostatecznie od pozwanego kwoty 410,88zł tytułem odsetek ustawowych od kwoty 8.926,85zł, liczonych od 28 marca 2015r. do 23 października 2015r. (dnia zapłaty). Pierwotne roszczenie powoda obejmowało kwotę 8.926,85zł, w tym 8.311,85zł tytułem zwrotu kosztów naprawy pojazdu T. (...) oraz 615zł tytułem zwrotu kosztów wynajmu samochodu zastępczego.

Zgodnie z treścią art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego działa, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Łącząca strony umowa, potwierdzona zleceniem naprawy, spełnia warunki przedmiotowo istotne dla uznania jej za umowę o dzieło. W wypadku umowy o dzieło istotne jest bowiem osiągnięcie umówionego rezultatu, w tym wypadku przywrócenie pojazdu do stanu sprzed zdarzenia powodującego uszkodzenia.

Natomiast zgodnie z art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Pomiędzy stronami bezspornym pozostawało, że w dniu 2 marca 2015r. pozwany zlecił powodowi wykonanie naprawy uszkodzonego wskutek wypadku komunikacyjnego z 4 lutego 2015r. pojazdu T. (...), a nadto, że tego samego dnia doszło do zawarcia pomiędzy stronami umowy najmu pojazdu zastępczego. Pozwany nie kwestionował tego, że naprawa pojazdu została wykonana, a nadto, że w okresie do 9 marca 2015r. korzystał z samochodu zastępczego. Poza sporem pozostawało również, że pozwany nie uiścił na rzecz powoda kosztów powyższych usług. Pozwany nie kwestionował wysokości roszczenia dochodzonego pozwem. Pozwany podnosił natomiast, że samochód został przez niego oddany do naprawy w powodowym serwisie w ramach likwidacji szkody powypadkowej i zgodnie z ustaleniami poczynionymi z powodem, pozwany wybrał naprawę bezgotówkową, upoważnił powoda do przeprowadzenia procedury likwidacyjnej w zakładzie ubezpieczeń, a zatem to na powodzie spoczywał ciężar właściwego przeprowadzenia procedury z zakładami i uzyskania stosowanej zapłaty. Pozwany miał nie ponosić z tego tytułu żadnego ryzyka.

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na przychylenie się do stanowiska pozwanego.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że pozwany w żaden sposób nie wykazał, aby pomiędzy nim a powodem doszło do zawarcia umowy cesji wierzytelności przysługującej pozwanemu względem ubezpieczyciela. W szczególności nie może stanowić umowy cesji wierzytelności, o jakiej mowa w art. 509 § 1 k.c., upoważnienie do wypłaty odszkodowania.

Przelew (cesja), o którym mowa wyżej, jest umową, z mocy której wierzyciel (zbywca, zwany też cedentem) przenosi na nabywcę (cesjonariusza) wierzytelność przysługującą mu wobec dłużnika. Umową cesji dotychczasowy wierzyciel przenosi więc wierzytelność na nowego wierzyciela. Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę i utrata jej przez cedenta – zbywcę. Przelew powoduje więc, że cedent przestaje być wierzycielem, a staje się nim cesjonariusz. Dotychczasowy wierzyciel zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Cesjonariusz nabywa wierzytelność w takim zakresie i stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili dokonania przelewu. Zmienia się tylko osoba wierzyciela, czyli osoby uprawnionej do żądania spełnienia świadczenia.

Upoważnienie z dnia 9 marca 2014r. nie spełnia powyższych wymogów. Jest to tylko oświadczenie, w którym pozwany upoważnia powoda do odbioru odszkodowania (które w oświadczeniu jest zresztą określane jako odszkodowanie należne pozwanemu). Oświadczenie to stanowi jednostronną czynność prawną. W orzecznictwie przyjmuje się natomiast, że przelew wierzytelności nie może być skutecznie dokonany w drodze jednostronnej czynności prawnej. Skoro zasadniczym skutkiem przelewu wierzytelności jest wstąpienie cesjonariusza w miejsce cedenta – uznaje się, że nie sposób byłoby przyjąć, aby czynność prawna, wywołująca tak istotne skutki nie tylko w majątku zbywcy, lecz i nabywcy, a także rodząca często określone dalsze obowiązki np. w celu skutecznego wyegzekwowania nabytej wierzytelności, mogła być dokonana na skutek jednostronnej czynności prawnej (wyrok SA w Katowicach z dnia 8 listopada 2006r., I ACa 1043/06, LEX nr 269589). Oświadczenie pozwanego z dnia 9 marca 2015r. dawało powodowi jedynie uprawnienie do odbioru przyznanego odszkodowania. Powód nie został jednak przez pozwanego uprawniony do prowadzenia postępowania likwidacyjnego i dochodzenia roszczeń od ubezpieczyciela.

Za pozbawione istotnego znaczenia należy uznać twierdzenia pełnomocnika pozwanego, wskazujące, że pozwany działał w zaufaniu do powoda i podpisywał dokumenty bez analizy. Pozwany w żaden sposób nie wykazał, aby powód (pracownik powoda) zapewniał go tym, że powód będzie dochodził roszczeń odszkodowawczych zamiast pozwanego bezpośrednio od ubezpieczyciela. Za niewystarczający należy uznać sam fakt, że powód figuruje na stronie internetowej (...) S.A. jako podmiot wchodzący w skład sieci naprawczej ubezpieczyciela. Powyższe w żaden sposób nie przesądza o stosunkach łączących powoda z (...) S.A. i z okoliczności tej nie sposób wywieść, iż samo zlecenie naprawy u powoda i upoważnienie do odbioru odszkodowania oznacza automatycznie cesję wierzytelności.

Na marginesie wskazać należy, że upoważnienie z dnia 9 marca 2014r. dotyczy możliwości wypłaty na rzecz powoda odszkodowania z tytułu likwidacji konkretnej szkody w ramach ubezpieczenia OC sprawcy szkody. Nie sposób zatem uznać za przekonujące twierdzenia pełnomocnika pozwanego, podniesione w sprzeciwie od nakazu zapłaty, zgodnie z którymi pozwany umówił się z pracownikiem powoda, że powód może dochodzić odszkodowania, zależnie od swojej woli, zarówno od (...) S.A. jak i od ubezpieczyciela sprawcy szkody w ramach przysługującego mu ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.

Zgodnie z oświadczeniem z dnia 9 marca 2014r. pozwany zobowiązał się, w przypadku, gdy towarzystwo ubezpieczeniowe nie zapłaci w całości wynagrodzenia za zleconą naprawę, w szczególności w razie braku odpowiedzialności towarzystwa ubezpieczeniowego, odmowy wypłaty odszkodowania, pomniejszenia przysługującego odszkodowania z jakichkolwiek powodów, do niezwłocznej wpłaty brakującej części wynagrodzenia na rzecz powoda. Pozwany nie wykazał, aby powyższa klauzula została w jakikolwiek sposób ograniczona do enumeratywnie wskazanych przez niego przypadków.

Znamiennym pozostaje również, że korespondencja (...) S.A. w toku postępowania likwidacyjnego kierowana była wyłącznie do pozwanego. Decyzją z dnia 9 marca 2015r. (...) S.A. poinformował pozwanego, że nie może podjąć czynności likwidacyjnych w związku z brakiem niezbędnej dokumentacji. Pozwany zdawał sobie zatem sprawę, że ubezpieczyciel nie wypłacił odszkodowania na rzecz powoda. Pozwany pozostał jednak bezczynny, ani nie podjął żadnych czynności związanych z uzupełnieniem dokumentacji i zakończeniem likwidacji szkody, ani też nie uiścił na rzecz powoda wynagrodzenia za wykonane usługi. Pozwany nie zareagował również na wezwanie do zapłaty należności otrzymane bezpośrednio od powoda.

W ocenie Sądu, wobec wyżej przytoczonych okoliczności, powodowi niewątpliwie przysługiwało względem pozwanego roszczenie o zapłatę kwoty 8.926,85 zł z tytułu naprawy pojazdu oraz wynajmu samochodu zastępczego. To pozwany był stroną umowy o dzieło i umowy najmu zawartych z powodem i to jego obciążał obowiązek zapłaty za usługi, z których skorzystał. Relacje między pozwanym a zobowiązanym wobec niego sprawcą wypadku czy jego ubezpieczycielem nie mają znaczenia dla oceny zasadności roszczenia. Osób tych (sprawcę i jego ubezpieczyciela) nie łączyły bowiem żadne relacje z powodem, który świadczył usługi na rzecz pozwanego.

Nie zostało przy tym wykazane, aby pozwany skutecznie przeniósł na powoda wierzytelność przysługującą mu wobec sprawcy wypadku czy jego ubezpieczyciela. Pozwany zawierał umowę cesji z (...) S.A., natomiast nie zawarł umowy cesji z powodem. W ocenie Sądu nie można podzielić argumentów pełnomocnika pozwanego, że skoro powód występował jako konsument i jego wolą było, aby to powód zajął się wszystkimi sprawami związanymi z likwidacją szkody to okoliczności te wystarczą dla zwolnienia pozwanego z obowiązku zapłaty należnych kwot na rzecz powoda. Wbrew twierdzeniom pozwanego jego przekonanie czy życzenie nie jest tożsame z wyrażeniem zgodnych oświadczeń woli przez obie strony umowy, a to one decydują o treści stosunku prawnego. Z okoliczności niniejszej sprawy wynika natomiast, że do umowy cesji między powodem a pozwanym nigdy nie doszło; powód nie zobowiązywał się również do reprezentowania pozwanego w postępowaniu likwidacyjnym czy do gromadzenia i przekazania ubezpieczycielowi niezbędnej do likwidacji szkody dokumentacji. Podkreślić przy tym należy, że pozwany miał świadomość tego, że proces likwidacji szkody nie został przeprowadzony i powód nie potrzymał należnego mu wynagrodzenia. Mimo to nie podjął żadnych działań zmierzających do wyjaśnienia tej kwestii. W ocenie Sądu taka postawa pozwanego nie zasługuje na aprobatę.

Dopiero po wniesieniu pozwu w niniejszej sprawie pozwany wykazał zainteresowanie postępem procesu likwidacyjnego w (...) S.A. Na skutek powyższego decyzją z dnia 23 października 2015r. ubezpieczyciel przyznał pozwanemu odszkodowanie w kwocie 8.926,84zł, dokonując wypłaty powyższej kwoty na rzecz powoda.

Ostatecznie powód domagał się od pozwanego wyłącznie zapłaty kwoty 410,88zł, stanowiącej odsetki ustawowe naliczone od kwoty 8.311,85zł za okres od 28 marca 2015r. do 23 października 2015r. (dnia zapłaty) oraz od kwoty 615zł od 28 marca 2015r. do 23 października 2015r. (dnia zapłaty).

Pozwany podnosił, że w podpisanym przez niego oświadczeniu nie ma informacji o tym, że w razie opóźnienia w wypłacie przez ubezpieczyciela będą go obciążały odsetki.

Ponownie podkreślić należy, że jedyną osobą uprawnioną do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od ubezpieczyciela był w niniejszej sprawie pozwany. Pozwany był również zobowiązany do zapłaty należności wynikających z faktur w przypadku odmowy wypłaty odszkodowania przez zakład ubezpieczeń.

Zgodnie z art. 481 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (§1), zaś wysokość odsetek może wynikać albo z umowy stron, albo – w razie jej braku – należne są odsetki ustawowe. Natomiast zgodnie z art. 455 k.c. jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

Powód wystawił na rzecz pozwanego dwie faktury:

- fakturę VAT nr (...) na kwotę 8.311,85 zł, płatną do dnia 27 marca 2014r.,

- fakturę VAT nr (...) na kwotę 615 zł płatną do dnia 27 marca 2014 r.

Termin spełnienia świadczenia został oznaczony, a więc od 28 marca 2014r. pozwany pozostawał w zwłoce z zapłatą powyższych kwot. Ponownie podkreślić należy, że ubezpieczyciel poinformował pozwanego o odmowie wypłaty odszkodowania już pismem z dnia 9 marca 2014r.

Wysokość odsetek ustawowych liczonych od 28 marca 2014r. do 23 października 2015r. od kwot 8.311,85zł oraz 615zł wynosiła łącznie 410,88zł. Sąd zasądził powyższą kwotę od pozwanego na rzecz powoda wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 12 stycznia 2016r. tj. od dnia częściowego cofnięcia pozwu do dnia zapłaty (art. 482§1 kc).

Wobec częściowego spełnienia świadczenia w toku procesu, w piśmie z dnia 12 stycznia 2016r. pełnomocnik powoda cofnął pozew co do należności głównej w kwocie 8.926,85zł. Wobec powyższego Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie na podstawie art. 203 § 1 k.p.c. w związku z art. 355 § 1 k.p.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 99 kpc. Sąd uznał, że powodowi należy się całość poniesionych kosztów procesu, mimo częściowego cofnięcia pozwu. Pozostając w opóźnieniu z zapłatą należności z faktur VAT i będąc wezwanym przed wszczęciem postępowania do dobrowolnej spłaty zadłużenia, pozwany dał stronie powodowej powód do wytoczenia powództwa. W orzecznictwie przyjmuje się, że za stronę przegrywającą uważa się pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa (zob. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 1979r., sygn. akt I Cz 92/79, LEX nr 8188).

Koszty poniesione przez powoda wyniosły łącznie 1.517 zł, w tym: 300 zł tytułem opłaty od pozwu, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 1.200zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – t.j. Dz.U. z 2013r., poz. 490).

SSR Magdalena Kociorska