Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kalisz, dnia 15 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Katarzyna Niciejewska

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2019 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) w W.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w O.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. na rzecz powoda Towarzystwa (...) w W. odsetki ustawowe liczone od kwoty 1003 zł ( jeden tysiąc trzy złote )od dnia 17 maja 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia 24 sierpnia 2018 roku,

2.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30 zł ( trzydzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 287 zł ( dwieście osiemdziesiąt siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 1470/18

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) w W. pozwem z dnia 11 stycznia 2017r. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym kwoty 1.003 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 maja 2014r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w dniu 3 grudnia 2013r. zawarł z Gminą K. w formie pisemnej na okres od dnia 25 listopada 2013r. do 24 listopada 2014r. umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (OC), potwierdzona polisą nr (...). Przedmiotem ubezpieczenia był samochód marki A. (...) z 2005r., o nr rej.(...). W związku z zawarciem umowy Gmina K. była zobowiązana do uiszczenia składki OC w wysokości 2.006 zł. W dniu zawarcia umowy Gmina K. zapłaciła I ratę składki OC w wysokości 1.003 zł. Do zapłaty pozostał II rata składki w wysokości 1003 zł płatna w terminie do dnia 16 maja 2014r. W dniu 10 lutego 2014r. Gmina K. sprzedała pojazd objęty w/w ubezpieczeniem pozwanemu. Zgodnie z treścią art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) i (...)w razie zbycia pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na nabywcę pojazdu przechodzą prawa i obowiązki zbywcy wynikające z tej umowy”. W związku z tym, że pozwany nie wypowiedział w/w umowy ubezpieczenia przeszły na niego prawa i obowiązki z niej wynikające, w tym obowiązek zapłaty składki OC. Powód wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty składki z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Mimo wezwania do zapłaty pozwany nie zapłacił powodowi należnej II raty składki OC w wysokości 1003 zł.

W dniu 8 czerwca 2017r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania oraz przeprowadzenie dowodu z zeznań stron na okoliczność kwestionowania przez pozwanego wielkości należności.

Postanowieniem z dnia 2 maja 2018r. sprawę przekazano do Sądu Rejonowego w Kaliszu.

Do pisma procesowego z dnia 25 czerwca 2018r. pełnomocnik powoda dołączył pełnomocnictwo, potwierdzenie zawarcia umów ubezpieczeń komunikacyjnych, w tym umowy OC z 3 grudnia 2013r., umowę sprzedaży z 10 lutego 2014r. z protokołem zdawczo – odbiorczym i wezwanie pozwanego do zapłaty.

W piśmie procesowym z dnia 24 sierpnia 2018r. pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania ewentualnie o nieobciążanie pozwanego kosztami oraz o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka E. T. oraz stron. W uzasadnieniu podniesiono, że wezwanie do zapłaty skierowano na niewłaściwy adres, a tym samym nie podjęto skutecznej próby polubownego rozwiązania sporu. Powód nie miał wiedzy co do konieczności zapłaty raty ubezpieczenia, bo nie dysponował umową ubezpieczenia. Gdyby powód w sposób prawidłowy doręczył pozwanemu wezwanie do zapłaty nie nastąpiłby wzrost kosztów związanych ze sprawą. Pozwany w dniu 24 sierpnia 2018r. dokonał zapłaty spornej należności w kwocie 1003 zł.

W piśmie procesowym z dnia 10 października 2018r. pełnomocnik powoda cofnął pozew co do kwoty 1003 zł oraz wniósł o zasądzenie odsetek od tej kwoty i zwrotu kosztów postępowania. Powód podniósł, że nieprawdą jest aby wezwanie do zapłaty zostało wysłane na błędny adres pozwanego. Powód otrzymał w dniu 2 października 2014r. zwrotne potwierdzenie odbioru wezwania do uiszczenia składki, na którym widnieje pieczęć pozwanego. Pozwany miał możliwość zapoznania się z wezwaniem do zapłaty.

W piśmie procesowym z dnia 17 października 2018r. pełnomocnik pozwanego podtrzymał dotychczasową argumentację.

Na rozprawie pozwany cofnął wniosek o przesłuchanie świadka E. T..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 grudnia 2013r. Gmina K. zawarła z powodem umowę ubezpieczenia OC autobusu marki A. nr rej (...), rok produkcji 2005, ustalając wysokość składki w kwocie 2.006 zł. Płatność składki miała nastąpić w dwóch ratach po 1.003zł, do dnia 16 grudnia 2013r. i 16 maja 2014r.

Dowód: potwierdzenia zawarcia umów ubezpieczeń komunikacyjnych (k.47

akt)

W dniu 10 lutego 2014r. Gmina K. oraz pozwany, którego siedzibę wskazano na O. ul. (...), reprezentowany przez prezesa zarządu P. K. zawarli umowę sprzedaży nr (...), na której podstawie, w wyniku przeprowadzonego przetargu pozwany zakupił autobus A. nr rej (...).

Dowód: umowa sprzedaży nr (...) (k. 48 – 49 akt)

W dniu 17 lutego 2014r. Gmina K. przekazała protokolarnie pozwanemu zakupiony autobus.

Dowód: protokół zdawczo – odbiorczy z 17.02.2014r. (k. 50 akt)

Do zadań przedsiębiorstwa pozwanego należało kupowanie i odsprzedaż samochodów, maszyn i urządzeń. P. K. prezes zarządu pozwanego prowadzi dwie spółki prawa handlowego i działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. W którejś z tych firm (...) była zatrudniona na umowę o pracę. Wezwanie do zapłaty, które odebrała trafiło pewnie od razu do księgowości i pozwany go nie otrzymał. Nieruchomość pod adresem R. (...) została sprzedana w 2016r. i nie było do niej dostępu.

Dowód: zeznania pozwanego (00:11:53 – 00:29:39 minuta rozprawy z dnia

15.03. 2019r.)

W dniu 29 września 2014r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 1.003zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 maja 2014r. do dnia zapłaty. Wezwanie zostało doręczone pozwanemu w dniu 2 października 2014r. pod adresem wskazanym w umowie sprzedaży, jednakże odbiór potwierdziła osoba posługująca się pieczątką Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Usługowo – Handlowe (...) ze wskazanym adresem ul. (...).

Dowód: wezwanie do zapłaty z 29.09.2014r. z dowodem doręczenia z

2.10.2014r. (k. 51 – 52 akt)

W dniu 24 sierpnia 2018r. pozwany uiścił na rzecz powoda kwotę 1.003 zł. W przelewie, w danych nadawcy wskazano adres pozwanego O. ul. (...).

Dowód: potwierdzenie przelewu (k. 63 akt)

W dniu 7 września 2017r. dokonano wpisu do KRS adresu pozwanego O. ul. (...).

Dowód: odpis aktualny z rejestru przedsiębiorców KRS pozwanego (k. 14 –

19 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów oraz pozwanego.

Sąd na podstawie art. 302 § 1 k.p.c. ograniczył dowód z zeznań stron do przesłuchania pozwanego wobec niestawiennictwa powoda na rozprawie.

Sąd zważył co następuje:

Powoda i Gminę K. łączyła umowa ubezpieczenia przez którą ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (art. 805 §1 i § 2 pkt 1 Kodeksu cywilnego).

Umowa ubezpieczenia jest umową odpłatną, dwustronnie zobowiązującą i losową, ale nie wzajemną. Ubezpieczający opłaca składkę w zamian za ochronę ubezpieczeniową (causa obligandi), ubezpieczyciel zaś świadczy w celu zwolnienia się z zobowiązania (causa solvendi). Świadczenie ubezpieczającego jest bezwarunkowe, natomiast świadczenie ubezpieczyciela jest uzależnione od zajścia przewidzianego w umowie wypadku, tj. zdarzenia losowego.

Zgodnie jednak z art. 809 § 1 k.c. ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia.

Roszczenie dochodzone pozwem powód wywiódł na podstawie umowy potwierdzonej polisą z dnia 3 grudnia 2013r., z której wynikała kwota i data płatności II raty składki oraz umową sprzedaży autobusu będącego przedmiotem ubezpieczenia wraz z protokołem zdawczo - odbiorczym.

Zgodnie z treścią cytowanego w pozwie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach komunikacyjnych, UFG i PBUK w razie zbycia pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na nabywcę pojazdu przechodzą prawa i obowiązki zbywcy wynikające z tej umowy.

Na pozwanego przeszły więc wszystkie prawa i obwiązki Gminy K., w tym obowiązek zapłaty drugiej raty składki ubezpieczeniowej. Pozwany spełnił ten obowiązek dopiero po otrzymaniu nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, czego nie kwestionował. Kwestionował jedynie otrzymanie od powoda wezwania do zapłaty.

Pozwany, co wynika z jego zeznań zawodowo trudni się kupowaniem i odsprzedażą samochodów. Kupując przedmiotowy autobus miał obowiązek zadbać, czy pojazd ten posiada wykupione ubezpieczenie OC, uiścić bez wezwania drugą ratę składki w terminie określonym w umowie ubezpieczenia ewentualnie umowę wypowiedzieć. Argumentacja pozwanego, że brak wysłania przez powoda wezwania do zapłaty na zmieniony przez pozwanego adres zwalnia go od zapłaty nie zasługuje na uwzględnienie albowiem wezwanie zostało doręczone osobie, która podjęła się je doręczyć a ponadto termin płatności składki wynikał z polisy ubezpieczeniowej. Pozwany obowiązany był zapłacić tę kwotę bez wezwania.

Okoliczność, że pozwany zmienił siedzibę nie usprawiedliwia niewywiązania się z przyjętego umową zobowiązania zapłaty składki. Powód wzywał pozwanego do zapłaty na adres dotychczasowy, zgodnie z adresem podanym w umowie. Do zmiany siedziby spółki doszło już po wytoczeniu powództwa i nie miało wpływu na ocenę prawidłowości dotychczasowego doręczania korespondencji.

Z uwagi na zapłatę przez pozwanego w dniu 24 sierpnia 2018r. roszczenia głównego, powód cofnął w tym zakresie pozew, a Sąd na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie.

Pozostała część żądania powoda w postaci odsetek ustawowych i odsetek ustawowych za opóźnienie podlegała natomiast w całości uwzględnieniu. Z tytułu opóźnienia w płatności powodowi należą się odsetki albowiem jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 481 § 1 k.c.)

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c., zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążono nimi w całości przegrywającego spór pozwanego.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem uiszczenie dochodzonej należności po wytoczeniu o nią powództwa, nawet jeżeli wywołało cofnięcie pozwu powoduje uznanie, że pozwany przegrał spór w tym zakresie.

Na koszty postępowania, które pozwany ma obowiązek zwrócić powodowi złożyła się opłata sądowa w wysokości 30 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone w oparciu § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz.U. z 2015r. poz.1804 ze zm.) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś