Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Marek Szcześniak

Protokolant sekr.sądowy Karol Kotoński

Po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2019 r. w Toruniu.

przy udziale -

sprawy z powództwa mał. I. P. (1) działającego przez ojca K. P.

przeciwko B. P. (1)

o alimenty

I.  zasądza od pozwanej B. P. (1) alimenty na rzecz mał. I. P. (1) w kwocie 400 zł (czterysta złotych) miesięcznie poczynając od dnia 06.04.2018r., płatne z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca, do rąk ojca małoletniego K. P., z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  nie obciąża pozwanej B. P. (1) obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz mał. I. P. (1),

IV.  zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu na rzecz adwokata B. B. kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) plus stawka podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanej B. P. (1) z urzędu,

V.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu;

VI.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

VII.  uchyla postanowienie z dnia 24.10.2018r. o zabezpieczeniu powództwa.

Sygn. akt III RC 271/18

UZASADNIENIE

K. P. działając w imieniu mał. I. P. (1) wniósł w dniu 6.04.2018r. pozew przeciwko B. P. (1) domagając się zasądzenia alimentów:

a)  w kwocie po 1.100 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu, płatnych z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk ojca małoletniego, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności,

b)  w kwocie 4.400 zł za okres 5.12.2017r. - 5.04.2018r., tj. za czas sprzed wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu wskazano m.in., że wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 30 września 2013 r. w sprawie I C 478/13 (V ACa 828/13 Sądu Apelacyjnego w Gdańsku) nałożony został na K. P. obowiązek świadczenia alimentów na rzecz małoletniego I. P. (2) w kwocie po 400zł miesięcznie płatnych do rak matki małoletniego B. P. (1). Pomiędzy rodzicami małoletniego toczyło się postępowanie przed Sądem Rejonowym w Toruniu w sprawie III Nsm 1690/17o zmianę wyroku rozwodowego w części dotyczącej władzy rodzicielskiej. Prawomocnym postanowieniem z dnia 13 marca 2018r. SR w Toruniu zmienił w/w wyrok rozwodowy w ten sposób, że powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom i ustalił stałe miejsce pobytu małoletniego I. P. (1) przy ojcu. Od dnia 5 grudnia 2017r. małoletni I. P. (1) zamieszkał na stałe z ojcem. Od tego czasu małoletni pozostaje pod pełną pieczą i na utrzymaniu ojca. Pozwana nie przekazuje na rzecz utrzymania małoletniego środków finansowych i nie partycypowała w tych kosztach w innej formie. K. P. utrzymuje się z prowadzonej od lutego 2018r. działalności gospodarczej a także z prac w rodzinnym gospodarstwie rolnym i uzyskuje średnio dochód łącznie w wysokości ok. (...) miesięcznie. Prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe ze swoją obecną partnerką K. S., razem mieszkają w domu jej rodziców w D. i partycypują w kosztach utrzymania takich jak: ogrzewanie, prąd, woda, gaz, wywóz śmieci, koszty paliwa związane z dojazdami do szkoły i pracy. Ojciec małoletniego określa koszt utrzymania małoletniego na kwotę ok. 2.180zł miesięcznie. Ustalając koszty utrzymania syna wzięto pod uwagę nie tylko bieżące potrzeby związane z wyżywieniem, odzieżą, środkami higieny osobistej ale także zainteresowania sportowe, wyposażenie pokoju, sprzęt komputerowy, koszty związane z uczęszczaniem do szkoły i materiałami edukacyjnymi, w tym wycieczki, opłaty szkole, obiady, dojazdy, jak również koszty ogólne dotyczące mieszkania, biorąc pod uwagę część tych kosztów adekwatnie do ilości osób wspólnie zamieszkujących. Na koszty te składają się miesięcznie: żywność 450zł, udział w kosztach stałych (media, prąd, woda, telefon i internet, wywóz śmieci) 205zł, środki higieny osobistej 75zł, wydatki dotyczące realizacji obowiązku szkolnego 493zł, odzież 216zł, sprzęt sportowy i domowy 142zł, rozrywka 101 zł, leki 15zł, inne (tj. wyjazdy wakacyjne, obozy, kieszonkowe dodatkowe zajęcia) 485zł. Z uwagi na nieprzekazywanie przez pozwaną środków na utrzymanie syna, to ojciec małoletniego zmuszony był korzystać z pomocy finansowej innych członków rodziny. Natomiast pozwana jest zatrudniona na stałe w Agencji Ochrony (...) w T.. Ponadto wedle wiedzy ojca małoletniego, pozwana dodatkowo świadczy prace w obsłudze imprez plenerowych, okazjonalnych i sportowych. Złożono ponadto wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. (k.3-28)

Pozwana B. P. (1) w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości wskazując m.in., że jest ona obecnie zatrudniona w Agencji Ochrony (...) sp. z o.o. i pozostaje na zwolnieniu lekarskim z uwagi na ciążę, a jej wynagrodzenie wynosi ok. (...) zł netto miesięcznie. Dodatkowo otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w kwocie (...) zł netto miesięcznie. Pozwana choruje na stwardnienie rozsiane. Objawy choroby uniemożliwiają jej znalezienie zwykłej pracy, a w szczególności wymagającej wysiłku fizycznego, gdyż jest zakwalifikowana jako osoba o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i może być zatrudniona wyłącznie w warunkach pracy chronionej. Pozwana pokrywa koszty własnego utrzymania na które składają się: czynsz najmu mieszkania 1.010 zł miesięcznie, koszty eksploatacyjne ok. 578 zł miesięcznie, opłata za energię elektryczną 180 zł co 2 miesiące, opłata za telewizję, telefon i internet ok. 57zł miesięcznie, dojazdy do lekarza ok. 100 zł miesięcznie. (k.58-71)

S ą d u s t a l i ł c o n a s t ę p u j e

Małoletni I. P. (1) urodził się w dniu (...). i jest dzieckiem B. P. (1) oraz K. P..

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 30 września 2013 r. w sprawie I C 478/13 rozwiązano małżeństwo rodziców małoletniego przez rozwód i nałożono na K. P. obowiązek płacenia alimentów na rzecz małoletniego w kwocie po 400zł miesięcznie, płatne do rąk matki B. P. (1).

(dowód: wyrok z dn. 30.09.2013r. k. 8)

Prawomocnym postanowieniem z dnia 13 marca 2018r wydanym w sprawie III Nsm 1690/17 Sąd Rejonowy w Toruniu zmienił ww. wyrok rozwodowy w ten sposób, że powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom i ustalił stałe miejsce pobytu małoletniego I. P. (1) przy ojcu.

(dowód: postanowienie z dn. 13.03.2018r. k. 9)

Wyrokiem z dnia 17 maja 2018 r. w sprawie III RC 272/18 SR w Toruniu zmieniono w/w wyrok SO w Toruniu w sprawie I C 478/13 w ten sposób, że w miejsce alimentów należnych małoletniemu I. od K. P. w kwocie 400 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki B. P. (2), to zobowiązał K. P. ponoszenia do osobistych starań o utrzymanie i wychowanie małoletniego I. P. (1) – poczynając od dnia 5 grudnia 2017r.

K. P. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą zajmującą się transportem i handlem w zakresie warzyw, z której dochód osiąga przez 6 miesięcy w roku w okresach kwiecień-czerwiec i wrzesień-listopad. Jego przychód w kwietniu 2018 r. wyniósł ok. (...) zł, w maju 2018 r. ok.(...)zł, zaś w czerwcu (...)zł. W okresie od lipca do września 2018 r. nie osiągnął żadnego przychodu. W okresie wrzesień-listopad 2018 r. ojciec mał. powoda osiągał zysk po ok. (...)zł netto miesięcznie.

K. P. wraz ze swoją partnerką, K. S., pracują wspólnie w gospodarstwie rolniczym brata K. S.. Działalność ta prowadzona jest przez 9 miesięcy w roku. Z tego tytułu K. P. i K. S. osiągają łącznie dochód w wysokości ok. (...)zł netto miesięcznie.

Dodatkowo ojciec małoletniego uzyskuje dochód z innych źródeł, np. z samochodu który ma w firmie, a który oddaje w najem i od stycznia 2019 r. otrzymuje z tego tytułu ok. (...)zł netto miesięcznie.

K. P. nie jest właścicielem samochodu. Nie ma żadnych oszczędności.

Mieszka wspólnie z partnerką K. S., małoletnim I. oraz ojcem partnerki w domu jednorodzinnym w D..

Partnerka K. P. choruje przewlekle na endometriozę 4. stopnia. Na leki wydaje ok. 1.000 zł miesięcznie a na wizyty lekarskie ok. 200 zł miesięcznie. Obecnie jest w ciąży z K. P..

K. P. wraz z partnerką od lutego 2018 r. co jakiś czas pożyczali od ojca K. S. pieniądze na wydatki związane z utrzymaniem rodziny. Oddawali jemu systematycznie te pieniądze, jednak ojciec K. S. nie chciał aby oddali resztę długu i obecnie nie mają oni u niego żadnych zadłużeń.

Małoletni I. pozostaje na utrzymaniu ojca. Jego miesięczny koszt utrzymania jego ojciec ocenił na kwotę 2.180 zł miesięcznie na co składają się: żywność 405 zł, udział w kosztach utrzymania domu 205 zł, środki higieny osobistej 75 zł, wydatki dot. realizacji obowiązku szkolnego wraz z dojazdami do szkoły 493 zł, odzież 216 zł, sprzęt sportowy i domowy 142 zł, rozrywka 101 zł, leki 15 zł, inne (wyjazdy wakacyjne, obozy, kieszonkowe, dodatkowe zajęcia) 485 zł.

Małoletni otrzymuje od ojca kieszonkowe 80-100 zł miesięcznie. Na telefon komórkowy I. jego ojciec wydaje ok. 40 zł miesięcznie.

M.. I. raz na 4 miesiące chodzi na (...) na skoki trampolinę, co kosztuje 30 zł. Razem z ojcem chodzi na kręgle, do kina, na hokej czy na basen.

Małoletni chodzi na zajęcia dodatkowe z języka angielskiego, za które opłata wynosi 100 zł miesięcznie. Ponadto jeździ na motocyklu, jeździ na zawody piłki nożnej, uczestniczy w zajęciach siatkówki i piłki ręcznej. Za udział w treningach i zawodach nie jest pobierana opłata. Ojciec małoletniego kupuje synowi co ok. 4 miesiące nową parę butów do grania w piłkę halową oraz raz na pół roku kompletny strój sportowy za ok. 100 zł.

Małoletni spotyka się z matką podczas swoich wizyt u dziadków, tj. rodziców pozwanej. Dwukrotnie otrzymał od matki kieszonkowe w wysokości 50 zł a ponadto otrzymał w czerwcu 2018 r. na zakończenie roku szkolnego kwotę 50 zł, a na Boże Narodzenie w 2018r. kwotę 100 zł.

Nie ma niezaspokojonych potrzeb małoletniego z czasu 5.12.2017r. – 5.04.2018r., gdyż ojciec małoletniego starał się na bieżąco kupować synowi wszystko to co było dziecku potrzebne.

(okoliczności bezsporne k.12-13,24,85,204-205)

(dowód: zestawienie kosztów utrzymania k.11

potwierdzenie dokonania opłaty k.14-16,21,28

faktury k.18-19,23

upomnienie k.20,22

paragony k.25-27,84

zaświadczenie o zarobkach k.83

zeznania świadka K. S. k.174-176

zeznania świadka H. P. k.176-177

zeznania świadka M. P. k.177-178

odpisy z akt III Nsm 1690/17 SR w Toruniu k.182-186,192,199-200

zeznania K. P. k.202-203v.)

B. P. (1) pozostaje w związku z L. S., który jest jej obecnym partnerem życiowym. Nie mieszka wspólnie z partnerem i nie prowadzi z nim wspólnego gospodarstwa domowego.

Od 2013 r. jest zatrudniona w Agencji Ochrony (...).

W dniu (...). urodziła syna A. S..

Obecnie przebywa na zasiłku macierzyńskim i otrzymuje z tego tytułu 80% kwoty najniższego krajowego wynagrodzenia, tj. ok. (...) zł netto miesięcznie.

Pozwana dla syna A. otrzymuje świadczenie z programu (...) oraz zasiłek rodzinny. Nie wnosiła o zasądzenie alimentów na rzecz mał. A. bowiem jego ojciec robi dla niego zakupy.

B. P. (1) mieszka w wynajmowanym mieszkaniu za które czynsz najmu wynosi 1.010 zł miesięcznie. Dodatkowo opłaca rachunki za prąd w wysokości ok. 180 zł co dwa miesiące, telewizję, internet i telefon w kwocie ok. 57 zł miesięcznie.

Otrzymuje dodatek mieszkaniowy w kwocie 300 zł miesięcznie.

Od lipca 2018 r. jest współwłaścicielką samochodu, który został zakupiony przez jej ojca. Korzysta z niego gdy musi dojechać do lekarza.

Od 2004 r. choruje na stwardnienie rozsiane. Z uwagi na chorobę orzeczeniem z dnia 1.07.2017 r. została zaliczona do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Zgodnie z orzeczeniem może ona podejmować zatrudnienie wyłącznie w warunkach pracy chronionej.

Otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w kwocie (...) zł miesięcznie. Korzysta również z pomocy finansowej rodziny. W ostatnim czasie jej ojciec przekazuje jej co miesiąc 200 zł.

Wraz z byłem mężem K. P. jest współwłaścicielką działki położonej w G..

Nie jest właścicielką innych nieruchomości. Nie ma oszczędności.

Na podstawie postanowienia z dnia 24.10.2018r. udzielono zabezpieczenia powództwa i zobowiązano B. P. (1) do płacenia na rzecz mał. K. kwoty po 400 zł miesięcznie, poczynając od dnia 01.10.2018r., płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk ojca małoletniego K. P. – tymczasowo do chwili prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy.

(okoliczności bezsporne k.140-161)

(dowód: zaświadczenie lekarskie k.47

zaświadczenie o zarobkach 48,78

zaświadczenie o stanie zdrowia k.60

orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k.61

umowa najmu k.62-64

informacja o wysokości opłat mieszkaniowych k.65

faktury k.65-71,92

postanowienie o zabezpieczeniu powództwa k.94,129-132

odpis skrócony aktu urodzenia mał. A. S. k.115

umowa sprzedaży samochodu k.162

pismo (...) k.164

PIT-37 pozwanej za rok 2017r. k.167-170

zeznania świadka F. S. k.178-179v.

odpisy z akt III Nsm 1690/17 SR w Toruniu k.196-198

zeznania B. P. (1) k.203v.-204v.)

S ą d z w a ż y ł c o n a s t ę p u j e

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań świadków i stron procesu, które uznano za wiarygodne, gdyż były spójne, logiczne i znalazły potwierdzenie, w odpowiednim zakresie, w stosownych dokumentach urzędowych i prywatnych, których domniemanie autentyczności wynikające z art. 245 kodeksu postępowania cywilnego – a w odniesieniu do dokumentów urzędowych również zgodności z prawdą tego co zostało w nich zaświadczone, wynikające z art. 244 kpc – nie zostały podważone.

Na mocy z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie i innych pismach procesowych, oraz przytoczone w ramach informacyjnego wysłuchania stron, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym zgromadzonym w sprawie.

Wniosek dowodowy powoda o zobowiązanie pozwanej do złożenia rozliczeń podatkowych PIT za 2017r. jej partnera życiowego L. S. (k. 81 verte) oddalono na mocy art. 217 § 3 kpc (k.117) jako niedotyczący okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Przepis art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

W myśl art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W treści art. 135 kro uregulowano, że:

„§ 1.Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

§ 2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

§ 3. Na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają:

1) świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2016 r. poz. 169 i 195), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji;

2) świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;

3) świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2016r., poz. 195);

4) świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 114, z późn. zm.);

5) rodzicielskie świadczenie uzupełniające, o którym mowa w ustawie z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (Dz.U. poz. 303).”

Zgodnie z w/w przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że również pozwana powinna ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem jej syna w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie w którym przebywa, oraz innych wydatków niezbędnych do jego prawidłowego rozwoju i wychowania.

Stosownie do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w uchwale z dnia 9 listopada 1994r., sygn. akt III CZP 138/94, podstawę obliczenia wysokości alimentów stanowi dochód netto (a nie brutto) zobowiązanego (OSNC z 1995r. Nr 3, poz. 43, glosy aprobujące: Tadeusz Smyczyński OSP z 1995r., Nr 9, poz. 194, oraz Zdzisław Krzemiński „Monitor Prawniczy” z 1995r., Nr 4, str. 113).

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14.05.2002r., sygn. akt V CKN 1032/00 (niepublikowanym, zawartym w bazie orzeczeń SIP LEX pod numerem 55514) stwierdzono, że sam fakt urodzenia się kolejnego dziecka nie pociąga za sobą automatycznie ustania obowiązku alimentacyjnego w stosunku do pozostałych dzieci, może natomiast wpłynąć na rozmiar istniejącego obowiązku (wysokość rat alimentacyjnych).

Analiza materiału procesowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wskazuje, że w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanej znajduje się płacenie alimentów na rzecz małoletniego syna w wysokości po 400 zł miesięcznie.

Należy zaznaczyć, że koszty utrzymania małoletniego podawane przez jego ojca, tj. ok. 2.180 zł miesięcznie, to koszty szacowane, a małoletni I. ma (...) lat i zakres jego usprawiedliwionych potrzeb wyznaczony jest jego wiekiem.

Wydatki powyżej w/w kwoty 400zł miesięcznie powinny być finansowane przez ojca małoletniego – jako drugiego z rodziców – albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnej sytuacji materialnej. Należy przy tym wskazać, że możliwości zarobkowe ojca małoletniego powoda są wyższe niż możliwości zarobkowe pozwanej.

Ustalając wysokość alimentów dla syna należało uwzględnić fakt, że w listopadzie 2018 r. pozwana urodziła kolejne dziecko i obecnie oprócz mał. I. ma na utrzymaniu również małoletniego A..

Ponadto B. P. (1) posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i może wykonywać pracę jedynie w warunkach pracy chronionej.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 128, 133 § 1 i 135 kro orzeczono jak w punkcie I sentencji, zasądzając alimenty po 400 zł miesięcznie poczynając od dnia wniesienia pozwu, tj. od 6.04.2018 r.

W pozostałej części powództwo zostało oddalone jako niezasadne, przy czym nie przyznano alimentów za czas sprzed wniesienia pozwu albowiem nie ma niezaspokojonych potrzeb małoletniego powoda (o których mowa w art. 137 § 2 kro) z tego okresu czasu, orzekając jak w punkcie II sentencji.

W postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2012 r., III CZ 17/12 (LEX nr 1164739) stwierdzono, że „hipoteza przepisu art. 102 kpc, odwołująca się do występowania "wypadków szczególnie uzasadnionych", pozostawia sądowi orzekającemu swobodę oceny czy fakty związane z przebiegiem procesu, jak i dotyczące sytuacji życiowej strony, stanowią podstawę do nie obciążania jej kosztami procesu.”

Natomiast pozwana, jak ustalono w toku niniejszego procesu, znajduje się w trudnej sytuacji materialnej – posiada ona na utrzymaniu 2 dzieci, została zaliczona do osób posiadających umiarkowany stopień niepełnosprawności i może wykonywać pracę jedynie w warunkach pracy chronionej, a obecnie pobiera zasiłek macierzyński.

Z tych względów na podstawie art. 102 kpc nie obciążono pozwanej obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda, orzekając jak w punkcie III sentencji.

Wynagrodzenie pełnomocnika z urzędu ustanowionego dla pozwanej przyznano na podstawie § 2, § 3, § 4 i § 10 ust. 1 pkt. 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714 ze zm.) orzekając jak w punkcie IV sentencji.

O kosztach sądowych orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jt. Dz.U. z 2018r., poz. 300 ze zm.) w związku z art. 102 kpc w części dotyczącej pozwanej, a na mocy art. 113 ust. 2 i 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w pozostałym zakresie, rozstrzygając jak w punkcie V sentencji.

Rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie alimentów został nadany wyrokowi z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc, o czym orzeczono w punkcie VI sentencji – z tej przyczyny na mocy art. 359 § 1 kpc uchylono jako zbędne postanowienie o zabezpieczeniu powództwa orzekając jak w punkcie VII sentencji.