Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

  Dnia 9 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Opolu Wydział VII Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Adam Szokalski

Protokolant st. Sekr. Sad. Urszula Gajda

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Opolu – Ewa Kozłowska - Gild

po rozpoznaniu dnia 22.03.2017r., 8.06.2017r.

sprawy M. L. s. L. i M. zd. S. ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że: I. w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R. do miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K., któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M. L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M., gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód osobisty, którym to dokumentem, po jego przerobieniu, Z. R. następnie posłużył się w dniu 19 grudnia 2014 roku w O., usiłując doprowadzić Bank (...) SA II Oddział w O., filia nr 3, ul. (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie nie mniejszej niż 30.000 złotych, w ten sposób, że Z. R. przedłożył w oddziale Banku (...) SA poświadczającą nieprawdę wystawioną na nazwisko P. R. decyzję o waloryzacji świadczenia przedemerytalnego nr (...)/l, tj. dokument o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego oraz potwierdzający nieprawdę dokument wystawiony na nazwisko P. R. w postaci dowodu osobistego nr (...), czym Z. R. wprowadzi pożyczkodawcę w błąd, co do możliwości finansowych oraz zamiaru wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na żądanie pracownika banku przedłożenia innego dokumentu w postaci rocznej deklaracji podatkowej, czym działał na szkodę Banku (...) SA zs w W., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 16 listopada 2013 roku do 16 września 2014 roku kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 22 marca 2011 roku, sygn. akt VII K 1/11, orzeczoną za umyślne przestępstwo podobne przeciwko mieniu z art. 286 § 1 k.k., tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k, art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

II. w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R. do
miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K.,
któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez
G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M.
L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż
dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M.,
gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód
osobisty, którym to dokumentem, po jego przerobieniu, Z. R. następnie posłużył
się w dniu 19 grudnia 2014 roku w O., doprowadzając Bank (...) SA Oddział w O.,
ul. (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 35.000 złotych, w ten
sposób, że Z. R. przedłożył w oddziale Banku (...) SA poświadczającą
nieprawdę wystawioną na nazwisko P. R. decyzję z dnia 26 marca 2014 roku nr
(...) o waloryzacji świadczenia przedemerytalnego, tj. dokument o istotnym
znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego oraz podrobiony dokument
wystawiony na nazwisko P. R. w postaci dowodu osobistego nr (...),
wprowadzając jednocześnie pożyczkodawcę w błąd, co do możliwości finansowych oraz
zamiaru wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, a w konsekwencji doprowadzając
pożyczkodawcę do zawarcia w dniu 19 grudnia 2014 roku umowy kredytu gotówkowego nr
(...) na kwotę 35.000 złotych, którą to kwotę otrzymał i której do dnia dzisiejszego nie zwrócił pożyczkodawcy, działając tym na szkodę Banku (...) SA zs w G., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 16 listopada 2013 roku do września 2014 roku kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu
Rejonowego w O. z dnia 22 marca 2011 roku, sygn. akt VII K 1/11, orzeczoną za umyślne przestępstwo podobne przeciwko mieniu z art. 286 § 1 k.k., tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

III.  w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R. do miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K., któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M. L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M., gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód osobisty, którym to dokumentem, po jego przerobieniu, Z. R. następnie posłużył się w dniu 19 grudnia 2014 roku w O., w Banku (...) Oddział w O., ul. (...) w ten sposób, że Z. R. przedłożył podrobiony dokument wystawiony na nazwisko P. R. w postaci dowodu osobistego nr (...) i zawarł umowę rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego (...) za Zero nr (...), tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k.

IV.  w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R. do miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K., któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M. L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M., gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód osobisty, którym to dokumentem, po jego przerobieniu, Z. R. następnie posłużył się w dniu 19 grudnia 2014 roku w O., doprowadzając Bank (...) w O., ul. (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 32.000 złotych, w ten sposób, że Z. R. przedłożył w oddziale Banku (...) SA poświadczające nieprawdę wystawione na nazwisko P. R. decyzję z dnia 23 września 2013 roku nr (...) o przyznaniu świadczenia przedemerytalnego oraz decyzję z dnia 26 marca 2014 roku nr (...) o waloryzacji świadczenia przedemerytalnego, tj. dokumenty o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego oraz podrobiony dokumenty wystawione na nazwisko P. R. w postaci dowodu osobistego nr (...), wprowadzając jednocześnie pożyczkodawcę w błąd, co do możliwości finansowych oraz zamiaru wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, a w konsekwencji doprowadzając pożyczkodawcę do zawarcia w dniu 19 grudnia 2014 roku umowy pożyczki nr (...) na kwotę 32.000 złotych, którą to kwotę otrzymał i której do dnia dzisiejszego nie zwrócił pożyczkodawcy, działając tym na szkodę Banku (...) SA zs w W., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 16 listopada 2013 roku do 16 września 2014 roku kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 22 marca 2011 roku, sygn. akt VII K 1/11, orzeczoną za umyślne przestępstwo podobne przeciwko mieniu z art. 286 § 1 k.k., tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k

V.  w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R. do miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K., któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M. L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M., gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód osobisty, którym to dokumentem, po jego przerobieniu, Z. R. następnie posłużył się w okresie od 19 grudnia 2014 roku do 22 grudnia 2014 roku w O. i we W., doprowadzając Bank SA Oddział w O., ul. (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 złotych, w ten sposób, że Z. R. przedłożył w oddziale Banku (...) SA poświadczające nieprawdę wystawione na nazwisko P. R. decyzję z dnia 23 września 2013 roku nr (...) o przyznaniu świadczenia przedemerytalnego oraz decyzję z dnia 26 marca 2014 roku nr (...) o waloryzacji świadczenia przedemerytalnego, tj. dokumentów o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego oraz podrobiony dokument wystawiony na nazwisko P. R. w postaci dowodu osobistego nr (...), wprowadzając jednocześnie kredytodawcę w błąd, co do możliwości finansowych oraz zamiaru wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, a w konsekwencji doprowadzając kredytodawcę do zawarcia w dniu 19 grudnia 2014 roku umowy kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) na kwotę 30.000 złotych, którą to kwotę pobrał w dniu 22 grudnia 2014 roku we (...) placówkach Banku (...) SA i której do dnia dzisiejszego nie zwrócił kredytodawcy, działając tym na szkodę Banku (...) SA zs w W., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 16 listopada 2013 roku do 16 września 2014 roku kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 22 marca 2011 roku, sygn. akt VII K 1/11, orzeczoną za umyślne przestępstwo podobne przeciwko mieniu z art. 286 § 1 k.k., tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

VI.  w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R. do
miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K.,
któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez
G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M.
L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż
dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M.,
gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód
osobisty, którym to dokumentem, po jego przerobieniu, Z. R. następnie posłużył
się w dniu 19 grudnia 2014 roku w O., w Banku (...) SA Oddział w
O., ul. (...) w ten sposób, że Z. R. przedłożył podrobiony dokument
wystawiony na nazwisko P. R. w postaci dowodu osobistego nr (...) i zawarł
umowę konta osobistego nr (...) 0000 0000 2719 (...), tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k.

VII.  w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R. do
miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K.,
któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez
G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M.
L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż
dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M.,
gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód
osobisty, którym to dokumentem, po jego przerobieniu, Z. R. następnie posłużył
się w dniu 19 grudnia 2014 roku w O., w Banku (...) SA Oddział w
O., ul. (...) w ten sposób, że Z. R. przedłożył podrobiony dokument
wystawiony na nazwisko P. R. w postaci dowodu osobistego nr (...) i zawarł
umowę konta lokacyjnego nr (...) 0000 0000 2719 (...), tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k.

VIII. w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R. do
miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K.,
któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez
G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M.
L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż
dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M.,
gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód
osobisty, którym to dokumentem, po jego przerobieniu, Z. R. następnie posłużył
się w dniu 19 grudnia 2014 roku w O., usiłując doprowadzić Bank (...) SA Oddział w O., ul. (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie nie mniejszej niż 35.000 złotych, w ten sposób, że Z. R. przedłożył w oddziale Banku (...) SA podrobiony dokument wystawiony na nazwisko P. R. w postaci dowodu osobistego nr (...) i złożył wniosek o udzielenie kredytu gotówkowego, wprowadzając jednocześnie pożyczkodawcę w błąd, co do możliwości
finansowych oraz zamiaru wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, lecz zamierzonego
celu nie osiągnął z uwagi na podjęte działanie weryfikacyjne pracownika powyższej
instytucji finansowej, działając tym na szkodę Banku (...) SA zs w
W., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 16
listopada 2013 roku do 16 września 2014 roku kary 10 miesięcy pozbawienia wolności
orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 22 marca 2011 roku, sygn. akt VII K

1/11, orzeczoną za umyślne przestępstwo podobne przeciwko mieniu z art. 286 § 1 k.k., tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

IX.  w styczniu 2015 roku w D. przyjął od Z. R. telewizor (...) L. (...) wraz z przedłużoną gwarancją o łącznej wartości 3.379 złotych, co do którego na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 16 listopada 2013 roku do 16 września 2014 roku kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 22 marca 2011 roku, sygn. akt VII K 1/11, orzeczoną za umyślne przestępstwo podobne przeciwko mieniu z art. 286 § 1 k.k., tj. przestępstwa z art. 292 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

1.oskarżonego M. L. w miejsce zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. I- VIII uznaje za winnego tego, że: w grudniu 2014 roku przywiózł własnym samochodem Z. R., celem nabycia przez niego i posługiwania się dowodem osobistym stwierdzającym tożsamość innej osoby, do miejscowości D., gdzie nawiązał kontakt ze znanym mu G. K., któremu zaoferował zarobienie nieokreślonej kwoty pieniędzy i po wyrażeniu zgody przez G. K. przedstawił mu Z. R., który to, w obecności M. L., zaproponował G. K. określoną kwotę pieniędzy za sprzedaż dowodu osobistego, a następnie zawiózł wyżej wymienionych do miejscowości M., gdzie Z. R., w obecności M. L., nabył od P. R. jego dowód osobisty, którym następnie posługiwał się, tj. przestępstwa z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 275 § 1 kk i za to na podst. art. 19 § 1 kk w zw. z art. 275 § 1 kk wymierza mu kare grzywny w wysokości 100 (stawek) stawek po 30 (trzydzieści) zł. stawka,

II. oskarżonego M. L. uznaje za winnego czynu opisanego w pkt. IX części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 292 § 1 kk i za to przestępstwo na podstawie art. 292 § 1 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek po 30 (trzydzieści) zł. stawka,

III. na podst. art. 85 § 1 kk w zw. z art. 86 § 1 kk kary grzywny orzeczone w pkt. 1-2 sentencji wyroku łączy oskarżonemu M. L. i jako karę łączną wymierza mu karę 160 (sto sześćdziesiąt) stawek dziennych po 10 (dziesięć) zł. stawka,

IV. na podst. art. 627 kpk zasadza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem kosztów sądowych kwotę 970 złotych.