Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 90/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

D. A.

1.w dniu 6 lutego 2019 roku około godziny 18:00 w B., woj. (...) usiłował dokonać zabójstwa J. B. w ten sposób, że zadał jej kilka uderzeń nożem w okolice klatki piersiowej, kciuka prawego i okolice kąta żuchwy, w wyniku czego J. B. doznała rany kłutej pod piersią prawą o długości około 1 cm i głębokości około 3 cm oraz ran ciętych nasady palca V ręki lewej o długości 2 cm, okolicy opuszka kciuka prawego z częściowym uszkodzeniem paznokcia oraz w okolicy kąta żuchwy prawej a także drobnych otarć na kciuku lewym, co spowodowało naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonej na czas poniżej 7 dni w rozumieniu przepisów kodeksu karnego, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonej, która zaczęła krzyczeć i wzywać pomocy, w wyniku czego sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia, czym wyczerpał dyspozycję art. 13§1 kk w zw. z art. 148§1 kk, art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk,

2.w dniu 6 lutego 2019 roku, około godziny 18:15 w B., woj. (...) dokonał uszkodzenia ciała A. B. w ten sposób, że zadał jej jedno uderzenie nożem w okolicę klatki piersiowej, w wyniku czego A. B. doznała rany kłutej w okolicy 8 żebra w linii pachowej prawej przedniej o długości 1 cm i głębokości 4 cm, co spowodowało naruszenie czynności narządów jej ciała na czas poniżej 7 dni, czym wyczerpał dyspozycję art. 157§2 kk

3. w dniu 24 stycznia 2019 roku w B. na parkingu przy ulicy (...), działając w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności, w podobny sposób, popełnił dwa umyślne wykroczenia przeciwko mieniu w ten sposób, że uszkodził mienie w postaci lusterka samochodowego od pojazdu K. (...) nr rej. (...) (...) wartości 300 zł. na szkodę K. S. oraz lusterka samochodowego od pojazdu marki B. nr rej. (...) o wartości 300 zł. na szkodę P. M., przy czym łączna wartość mienia w kwocie 600 zł. uzasadnia odpowiedzialność za przestępstwo, czym wyczerpał dyspozycję art. 288§1 kk w zw. z art. 12§2 kk,

4.w dniu 24 stycznia 2019 roku w B. na ulicy (...) wbrew ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci (...) spakowany w torebkę foliową z zapięciem strunowym w ilości 1,188 gram, czym wyczerpał dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z późniejszymi zmianami).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

czyn z pkt 1

W dniu 6 lutego 2019 roku, w B., około godziny 15:00, D. A. spotkał się z kolegą P. R. i wspólnie spożywali alkohol. Potem rozstali się. D. A. poszedł do domu.

Był pod działaniem alkoholu, pobudzony i cały czas śmiał się. Po pewnym czasie postanowił wyjść z domu i przejść się po mieście.

J. B., około godziny 17:50 wyszła z domu wyrzucić śmieci. Gdy była blisko śmietnika, jeden z dwóch worków rozerwał się i wypadł jej z ręki. Zaczęła zbierać odpady. Wtedy podszedł oskarżony i zaoferował swoją pomoc. Pozbierał śmieci i wspólnie udali się do śmietnika. O. śmietnik i razem zaczęli wrzucać odpady. Podziękowała mu za pomoc i odwróciła się w kierunku swojego bloku chcąc iść do domu. Wtedy oskarżony zagrodził jej drogę i zaczął coś bełkotać. Przestraszyła się. Zobaczyła, że niedaleko przechodzi jakiś młody chłopak. Powiedziała, że to jej syn. Oskarżony oddalił się na odległość około 2 metrów, ale po odejściu tego chłopaka, podszedł znowu do niej mówiąc, że ją zabije. Kobieta powiedziała, że ma(...) lat, synów, wnuki, rodzinę, chce żyć i żeby jej nie zabijał. Oskarżony zaczął się jednak śmiać. Trzymał w ręku nóż, którym ugodził ją w prawy bok na wysokości żeber oraz w twarz na wysokości dolnej szczęki. Pokrzywdzona przewróciła się na żywopłot. Krzyczała i wzywała pomocy. W pewnym momencie oskarżony oddalił się z miejsca zdarzenia. Kobieta udała się do mieszkania i zadzwoniła na numer alarmowy. Przyjechała policja i pogotowie, które zabrało ją do szpitala. Po zaopatrzeniu ran syn zawiózł ją na komendę, gdzie złożyła zeznania.

W wyniku tego zdarzenia J. B. doznała rany kłutej w okolicy pod piersią prawą oraz ran ciętych u nasady V palca ręki lewej, opuszka kciuka prawego z uszkodzeniem płytki paznokciowej, okolicy żuchwy prawej a także dwóch otarć kciuka lewego. Obrażenia te naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonej na czas poniżej 7 dni.

czyn z pkt 2

W tym samym dniu, około godziny 18:15, A. B. wracała z kościoła do swojego miejsca zamieszkania. Gdy przechodziła przejściem, przy którym znajduje się śmietnik osiedlowy, podszedł do niej oskarżony. Zaczął coś mówić, ale nie mogła zrozumieć słów. Przestraszyła się i odwróciła do niego plecami chcąc go ominąć. W pewnym momencie oskarżony ugodził ją nożem w okolicę klatki piersiowej. Kobieta poczuła uszczypnięcie. Odwróciła się do niego, a on poślizgnął się i upadł na ziemię. Wtedy wypadł mu nóż z ręki. Podniósł się, wziął nóż i zaczął uciekać. Pokrzywdzona poczuła się źle i weszła do apteki znajdującej się w galerii (...). Farmaceutka zobaczyła, że posiada kłutą ranę. Następnie kobieta poszła do domu. Syn zawiózł ją do szpitala, gdzie zaopatrzono ranę, a następnie zawiadomił o zdarzeniu policję.

W wyniku zdarzenia A. B. doznała rany kłutej w okolicy 8 żebra w linii pachowej prawej przedniej o długości 1 cm i głębokości 4 cm. Obrażenia te naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonej na czas poniżej 7 dni.

Około godziny 18:20, P. R. zadzwonił do D. A., aby przyszedł do niego, ponieważ kupił alkohol. Oskarżony przyszedł i w dalszym ciągu pili alkohol. D. A. poprosił go o pozbycie się noża. P. R. pytał, dlaczego chce się go pozbyć, ale oskarżony odparł tylko „bo tak”. Następnie któryś z nich wrzucił ten nóż do pieca, w którym paliło się.

Następnego dnia D. A. został zatrzymany przez policję w miejscu swojego zamieszkania.

W wyniku przeszukania pomieszczeń mieszkalnych P. R. policjanci zabezpieczyli przedmiotowy nóż. Długość ostrza noża wynosiła 6 cm.

czyn z pkt 3

W dniu 24 stycznia 2019 roku w B. na parkingu przy ulicy (...) D. A. dokonał uszkodzenia mienia w postaci urwania lusterka samochodowego od pojazdu K. (...) nr rej. (...) (...)wartości 300 zł. na szkodę K. S. oraz urwania lusterka samochodowego od pojazdu marki B. nr rej.(...) o wartości 300 zł. na szkodę P. M..

czyn z pkt 4

Tego samego dnia, o godzinie 20:50, oskarżony został zatrzymany przez policję. W wyniku jego przeszukania ujawniono torebkę foliową z zapięciem strunowym z zawartością środka odurzającego w postaci (...)o masie 0,188 gram netto.

D. A. był nietrzeźwy. Badaniem alkometrem stwierdzono u niego o godz. 20:57 – 1,04 mg/l , a o godz. 21:00 – 1,18 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

D. A. nie cierpi na chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe. Wykazuje inne zakłócenie czynności psychicznych pod postacią zaburzeń osobowości i uzależnienia mieszanego (politoksykomania). W chwili popełnienia zarzucanych czynów był pod działaniem alkoholu. Z tego powodu jego zdolność rozumienia znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem była ograniczona, ale nie w stopniu znacznym. Spożywając alkohol, skutki jego działania mógł przewidzieć.

Biegły psycholog nie stwierdził u D. A. cech upośledzenia umysłowego ani cech o charakterze otępiennym. Sprawność funkcji intelektualnych oskarżonego mieści się w granicach normy wiekowej, na poziomie poniżej przeciętnej. Zachowana jest znajomość podstawowych norm i sytuacji społecznych. Nie stwierdzono zaburzeń procesów pamięciowych. Oskarżony ma zachowaną zdolność dokonywania spostrzeżeń, przechowywania ich i odtwarzania po czasie oraz ujmowania związków przyczynowo – skutkowych. Prezentuje nieprawidłowy typ osobowości charakteryzujący się dominacją struktur popędowo – emocjonalnych nad poznawczą regulacją zachowania. Wykazuje cechy uzależnienia mieszanego. Zna działanie alkoholu i innych substancji psychoaktywnych, posiada zachowaną zdolność przewidywania skutków ich użycia.

D. A. jest kawalerem, o wykształceniu podstawowym, z zawodu pomocnik murarza. Przed osadzeniem w areszcie zamieszkiwał wspólnie z rodzicami i pozostawał na ich utrzymaniu. W miejscu zamieszkania posiada negatywną opinię z uwagi na nadużywanie alkoholu, narkotyków i nieprzestrzeganie norm społecznych. Nie był dotychczas karany.

-zeznania P. R.,

wyjaśnienia D. A.

wyjaśnienia D. A.

zeznania J. B.

opinia z badań genetycznych

opinia lekarska

zeznania A. B.

opinia lekarska

zeznania P. R.

protokół zatrzymania

protokół przeszukania

protokół oględzin

wyjaśnienia D. A.

zeznania K. S.

P. M.

protokoły oględzin pojazdów

protokół zatrzymania

opinia kryminalistyczna

protokół badania

opinia psychiatryczna

opinia psychologiczna

karta karna

wywiad środowiskowy

28-29

115-116

115-116

2, 91-92, 137-138

348-375

37, 453-454

9, 89-90, 139-140

39, 453-454

28-29

27

32-34

49-73

170-171

150

154

157-158

146-147

177-180

145

304-307, 454-455

310-314

173

194-195

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

- odnośnie czynu z pkt 1 i 2

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonych J. B. i A. B. uznając, że przekonywująco i szczerze opisały przebieg zdarzeń. Pokrzywdzone nie znały oskarżonego, nigdy wcześniej go nie widziały. Nie mogły więc mieć powodów, aby celowo obciążać go swoimi zeznaniami. Podczas czynności okazania obie pokrzywdzone stanowczo i pewnie wskazały na D. A. jako sprawcę.

Zeznania pokrzywdzonych w sposób pełny i nie nasuwający żadnych wątpliwości przedstawiają przebieg zajść, wobec czego na ich podstawie poczyniono ustalenia faktyczne.

Relacje pokrzywdzonych znalazły potwierdzenie w opiniach biegłego chirurga, których wnioski Sąd w pełni podzielił. Z opinii tych wynika, że w wyniku zdarzeń pokrzywdzone doznały obrażeń, szczegółowo opisanych w opiniach, powodujących naruszenie czynności narządów ich ciała na czas poniżej 7 dni, przy czym biegły uznał, że obrażenia te mogły powstać w okolicznościach podawanych przez pokrzywdzone.

Dodatkowo zeznania J. B. znalazły odzwierciedlenie w opinii z badań genetycznych. W substancji, w której stwierdzono obecność krwi ludzkiej, pobranej do badań z odzieży należącej do oskarżonego w postaci spodni, kurtki i koszulki stwierdzono DNA pochodzenia żeńskiego o profilu zgodnym z profilem DNA J. B.. W ocenie Sądu powyższa opinia nie budzi żadnych wątpliwości i dodatkowo dowodzi, że zdarzenie miało przebieg opisany w zeznaniach J. B..

Sam oskarżony przyznał się do obu zarzucanych czynów i podał, że ze względu na spożyty wcześnie alkohol nie pamięta przebiegu zdarzeń. Pamiętał jedynie, że dźgnął kobietę nożem, gdzieś z boku w jej prawy bok, że udał się potem do kolegi P. R. i spożywał z nim alkohol oraz poprosił go o wyrzucenie noża. Te wyjaśnienia znalazły potwierdzenie w zeznaniach P. R., który przyznał, że D. A. prosił o pozbycie się noża i któryś z nich wrzucił go do pieca.

Trudno zrozumieć powody tak agresywnego zachowania oskarżonego wobec zupełnie nieznanych mu, przypadkowo spotkanych kobiet. Niewątpliwie podczas zdarzeń oskarżony był pod silnym działaniem alkoholu, co nie może jednak tłumaczyć jego zachowania. Sąd podzielił w pełni wnioski zawarte w opiniach: psychiatrycznej i psychologicznej, dotyczących oskarżonego. Obie opinie są pełne, jasne i nie nasuwają zastrzeżeń.

- odnośnie czynu z pkt 3

Na sprawstwo D. A. wskazują zeznania pokrzywdzonych K. S., P. M. w połączeniu z wyjaśnieniami oskarżonego, który przyznał się do urwania lusterek w dwóch samochodach. Policja została zawiadomiona przez osoby postronne o fakcie uszkodzenia samochodów przez oskarżonego, a szybka interwencja spowodowała jego zatrzymanie na miejscu przestępstwa. Oskarżony był nietrzeźwy, co potwierdza protokół badania jego stanu alkometrem.

- odnośnie czynu z pkt 4

O sprawstwie oskarżonego świadczy treść protokołu przeszukania jego osoby w połączeniu z opinią kryminalistyczną. Podczas przeszukania oskarżonego ujawniono torebkę foliową z zapięciem strunowym z zawartością suszu roślinnego. Z opinii kryminalistycznej wynika, że w ekstraktach sporządzonych z materiału nadesłanego do badań stwierdzono obecność tetrahydrokannabinolu, związku charakterystycznego dla konopi. W suszu stwierdzono zawartość substancji czynnych w ilości powyżej 0,2%, co świadczy, że pochodzi on z konopi innych niż włókniste. Ziele konopi innych niż włókniste (marihuana) umieszczone jest w załączniku nr 2 w wykazie środków odurzających grupy I – N oraz w wykazie środków odurzających grupy IV – N rozporządzenia Ministra Zdrowia z 17 sierpnia 2018 roku. Biegły podał także, że konopie sprzedaje się w „działkach”, średnio po 1 gramie, przy czym najmniejsza używana porcja wynosi do około 0,15 grama. Sąd uznał za wiarygodne w pełni omówione wyżej dowody i podzielił wnioski zawarte w opinii kryminalistycznej.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania

zgodna z zarzutem

3.2. Podstawa prawna skazania niezgodna z zarzutem

1, 3, 4

2

D. A.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

- odnośnie czynu z pkt 1

W przypadku przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu znamiennego skutkiem, o kwalifikacji prawnej decyduje przede wszystkim powstały skutek, zaś usiłowanie przestępstwa zagrożonego karą surowszą można przypisać sprawcy tylko wtedy, gdy w zamiarze popełnienia takiego przestępstwa zmierzał bezpośrednio ku jego dokonaniu, a zamierzonego skutku nie osiągnął z przyczyn od niego niezależnych. (wyrok S N z 5.04. 1976 r. IV KR 33/76).

Dla ustalenia zamiaru pozbawienia życia konieczne jest by analiza całokształtu okoliczności przedmiotowych ( tj. rodzaj, rozmiary użytego narzędzia, ilość uderzeń, siłę, z jaką zostały zadane, umiejscowienie ciosów, przebieg rany) i podmiotowych ( tj. właściwości i warunki osobiste sprawcy, jego dotychczasowy tryb życia, pobudki, motywy działania, stosunki panujące między sprawcą a pokrzywdzonym, okoliczności, tło zajścia, zachowanie się przed i po popełnieniu czynu) wskazywała na to, że sprawca powodując uszkodzenia ciała chciał lub godził się na najpoważniejszy skutek swego działania – śmierć osoby pokrzywdzonej.

Analiza powyższych okoliczności, a szczególnie sposób działania i rodzaj użytego środka doprowadziła Sąd do uznania, że odnośnie J. B. zamierzony przez oskarżonego skutek był dalej idący niż osiągnięty, co spowodowało przypisanie mu usiłowania zabójstwa pokrzywdzonej. Bezpośredni zamiar zabójstwa, z jakim działał oskarżony, został przez niego wyartykułowany w groźbach pozbawienia życia wypowiadanych wobec pokrzywdzonej oraz natychmiastowym podjęciu działań zmierzających do realizacji tych gróźb, tj. ataku w postaci zadawania jej ciosów nożem w okolice klatki piersiowej i twarzy. Oskarżony postępując w ten sposób, zdawał sobie sprawę, że atakowanie klatki piersiowej, gdzie umiejscowione są bardzo ważne i wrażliwe dla życia ludzkiego organy, może doprowadzić do powstania bardzo poważnych obrażeń ciała, a w efekcie - śmierci pokrzywdzonej, przy czym postępując w ten sposób chciał ten skutek osiągnąć. Fakt, że zdarzenie miało miejsce zimą, a pokrzywdzona miała na sobie grubą odzież, uchronił ją przed poważniejszymi skutkami działań oskarżonego. Nadto podczas zdarzenia J. B. zaczęła krzyczeć i wzywać pomocy, w wyniku czego oskarżony oddalił się z miejsca zdarzenia.

Niewątpliwie głównym powodem zachowania oskarżonego był wcześniej spożyty alkohol. Oskarżony będąc pod jego znacznym działaniem, zaatakował brutalnie, bez żadnej przyczyny, nieznaną mu, przypadkowo napotkaną na ulicy kobietę, przy czym fakt spożycia alkoholu nie może stanowić powodu tłumaczącego jego zachowanie.

W wyniku zadanych nożem ciosów, J. B. doznała obrażeń ciała, szczegółowo opisanych w opinii lekarskiej, naruszających czynności narządów jej ciała na czas poniżej 7 dni. Pomiędzy działaniem oskarżonego a doznanymi przez pokrzywdzoną obrażeniami istnieje związek przyczynowy, dlatego oskarżony swoim zachowaniem zrealizował także dyspozycję art. 157§2 kk.

Pomiędzy wskazanymi tu przepisami art. 13§1 kk w zw. z art. 148§1 kk i art. 157§2 kk istnieje kumulatywny zbieg przepisów ustawy, który zgodnie z art. 11§2 kk oznacza, że jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

- odnośnie czynu z pkt 2

Sąd analizując wskazane wyżej okoliczności przedmiotowe i podmiotowe uznał, że brak jest wystarczających podstaw do przyjęcia, że oskarżony usiłował dokonać zabójstwa pokrzywdzonej A. B.. Uzewnętrznione przejawy zachowania oskarżonego wskazują, że swoim zamiarem nie obejmował skutku, jaki mógł nastąpić w wyniku jego działania, czyli śmierci człowieka.

Nie zawsze bowiem użycie noża oznacza, że sprawca miał zamiar, choćby ewentualny wywołania skutku śmiertelnego. Przy tej ocenie Sąd uwzględnił fakt, że oskarżony zadał pokrzywdzonej z niedużą siłą jeden cios nożem w okolicę klatki piersiowej. O niedużej sile ciosu świadczy głębokość rany oraz fakt, że pokrzywdzona nie doznała żadnych obrażeń organów wewnętrznych. W związku z tym nie zaistniał stan zagrożenia dla jej życia. Oskarżony nie wykazał przy tym żadnej determinacji w dążeniu do ewentualnego pozbawienia pokrzywdzonej życia, ponieważ po zadaniu ciosu nie kontynuował już ataku i uciekł z miejsca zdarzenia. Nie planował wcześniej tego ataku, a uderzenie nożem nastąpiło nagle i zupełnie bezmyślnie w chwili, gdy przechodził obok przypadkowo napotkanej na swej drodze pokrzywdzonej. Ani wcześniej ani podczas zajścia nie wypowiadał wobec niej żadnych gróźb ani słów świadczących o zamiarze pozbawienia jej życia. Także i w tym przypadku głównym powodem jego zachowania był wcześniej spożyty alkohol, który oczywiście nie może stanowić żadnego usprawiedliwienia. Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że oskarżonemu można przypisać jedynie działanie z tzw. zamiarem ogólnym spowodowania uszkodzenia ciała, który obejmuje faktycznie powstałe następstwa zadanych umyślnie obrażeń. Okoliczności sprawy, a szczególnie fakt zadania tylko jednego, niezbyt silnego ciosu wskazują, że oskarżony atakując pokrzywdzoną w ten sposób, miał świadomość możliwości zranienia jej, co nie oznacza przecież jednocześnie akceptacji skutku śmiertelnego.

W efekcie jego zachowania A. B. doznała lekkiego obrażenia ciała kwalifikowanego z art. 157§2 kk i Sąd uznał, że wina i sprawstwo oskarżonego zostały udowodnione w tym zakresie.

- odnośnie czynu z pkt 3

D. A. swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 288§1 kk, ponieważ dokonał uszkodzenia mienia w postaci lusterek w dwóch pojazdach samochodowych, powodując szkodę w łącznej wysokości 600 zł. Jego działanie było umyślne i towarzyszył mu zamiar bezpośredni, ponieważ dokonując czynu kierował się chęcią uszkodzenia lusterek.

Oskarżony działał w warunkach art. 12§2 kk, ponieważ popełnił dwa umyślne wykroczenia przeciwko mieniu, w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności, w podobny sposób, przy czym łączna wartość mienia 600 zł. przekracza granicę przepołowienia 500 zł., co uzasadnia odpowiedzialność za przestępstwo z art.288§1 kk.

- odnośnie czynu z pkt 4

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, ponieważ wbrew przepisom tej ustawy posiadał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste. Przyjęta przez Sąd ilość marihuany - 0,188 gram wynika z opinii kryminalistycznej. Oskarżony działał umyślnie i miał świadomość spełnienia ustawowych znamion czynu zabronionego.

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. A.

1, 2, 3, 4,

5

10

7, 8, 9

Na korzyść oskarżonego poczytano:

- fakt przyznania się, wyrażenia żalu, skruchy, przeproszenia pokrzywdzonych,

- dotychczasową niekaralność,

- odnośnie czynu z pkt 1 fakt, że przestępstwo przybrało formę usiłowania a nie dokonania i oskarżony swoim działaniem spowodował u pokrzywdzonej jedynie lekkie obrażenia ciała,

- odnośnie czynu z pkt 3 niewielką wartość szkody,

- odnośnie czynu z pkt 4 bardzo małą ilość marihuany.

Na niekorzyść uwzględniono:

- negatywną opinię środowiskową,

- działanie w stanie po spożyciu alkoholu,

- fakt nagłego zaatakowania zupełnie nieznanych i przypadkowo spotkanych kobiet, bez żadnego powodu, a w przypadku J. B. – kobiety w podeszłym wieku (70 lat) i znacznie słabszej fizycznie od niego oraz brak zainteresowania losem pokrzywdzonych i ucieczki z miejsc zdarzeń.

W ocenie Sądu wymierzone kary jednostkowe są współmierne do stopnia winy oskarżonego, wagi czynów, stopnia ich społecznej szkodliwości oraz

czynią zadość ustawowym dyrektywom wymiaru kary.

Orzekając łączną karę pozbawienia wolności Sąd kierował się zasadą pełnej absorpcji uwzględniając bardzo bliski związek czasowy pomiędzy przestępstwami. Kara łączna 8 lat pozbawienia wolności jest karą słuszną, spełniającą cele w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej.

W oparciu o art. 46§1 kk zobowiązano oskarżonego do:

- zapłaty na rzecz K. S. kwoty 300 zł. tytułem naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem,

- zapłaty na rzecz J. B. kwoty 25.000 zł. a A. B. kwoty 15.000 zł. tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wyrządzoną przestępstwem (pkt 1 i 2 wyroku) Sąd ustalając skalę krzywd doznanych przez pokrzywdzone rozważył całokształt okoliczności dotyczących zdarzenia i związanych z tym dolegliwości, stanu zdrowia,

wieku i negatywnych skutków w sferze psychiki, w tym towarzyszące nieustanne

poczucie lęku w miejscach publicznych.

Na podstawie art. 70 ust 2 ustawy z 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono o przepadku na rzecz Skarbu Państwa i nakazaniu zniszczenia marihuany zabezpieczonej w sprawie. Na podstawie art. 44§2 kk orzeczono o przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych służących do popełnienia przestępstw, w tym zabezpieczonego noża. W oparciu o art. 230§2 kpk orzeczono o zwrocie osobom uprawnionym odzieży zabezpieczonej w toku postępowania.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6

Na podstawie art. 63§1 kk zaliczono oskarżonemu na poczet łącznej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w tej sprawie od 6.02.2019r., godz. 06:45

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

11

12

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżycielce posiłkowej J. B. z urzędu Sąd orzekł w oparciu o §2, §17 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 5, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz.U z 2019 r., poz. 18).

Zgodnie z art.624§1kk i art.17 ust 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych- Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz.223 z późniejszymi zmianami Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych i przejął je na rachunek Skarbu Państwa uznając, że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na orzeczoną długoterminową karę pozbawienia wolności.

8. PODPIS