Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

166/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

1.1.2.

P. B. (1)

M. B. (1)

Czyn z punktu I. wyroku, tj. czyn zakwalifikowany jak przestępstwo określone w art. 156 § 3 k.k. w zb. z art. 158 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Czyn z punktu II. wyroku, tj. czyn zakwalifikowany jako przestępstwo określone w art. 158 § 3 k.k. w zb. z art. 57a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 2 września 2019 r. około godziny 14:00, W. S. (1), będąc pod znacznym wpływem alkoholu, na wysokości skrzyżowania ul. (...) z ul. (...), spotkał swojego kolegę W. S. (2), z którym udał się lewą stroną ul. (...) w stronę swojego domu, w kierunku ul. (...). Na wysokości boiska (...), naprzeciwko znajdującego się po drugiej stronie ulicy, sklepu (...) przy ul. (...) w N., spotkali oni braci P. B. (1) i M. B. (1), z którymi pokrzywdzony przywitał się, zaś W. S., nie zatrzymując się przeszedł dalej jeszcze około 20 metrów. P. B. (1), będący pod wpływem alkoholu, zwrócił się do W. S. (1) o 5 złotych, na co ten stwierdził, że nie ma pieniędzy. Następnie P. B. (1) uderzył pokrzywdzonego pięścią w twarz. Gdy W. S. (2), zorientował się, że pokrzywdzony został z tyłu, odwrócił się i zobaczył, że P. B. (1) szarpie się z W. S. (1).

zeznania świadka W. S. (2)

33-34, 511-512

wyjaśnienia P. B. (1)

83-84, 113,

266-267, 508

wyjaśnienia M. B. (1)

98-99, 110,

261-262, 509

W następstwie szarpaniny P. B. (1) uderzył pięścią w twarz W. S. (1), dwukrotnie kopnął pokrzywdzonego oraz spowodował jego upadek na trawiaste podłoże. Kolega W. S. (1) widząc, jak P. B. (1) uderza pokrzywdzonego, zawrócił się w celu podjęcia interwencji, jednak został powstrzymany przez M. B. (1), który łapiąc go za ramiona, powiedział do niego: „ty się nie w(..)dalaj", blokując podejście W. S. (2) do pokrzywdzonego. Następnie P. B. (1) ponownie uderzył w twarz i kopał leżącego mężczyznę, do którego podszedł również M. B. (1), także kopiąc W. S. (1) w okolice głowy, po czym odszedł od leżącego. Do pokrzywdzonego ponownie podszedł P. B. (1), który znowu uderzył pokrzywdzonego, przy czym P. B. (1) pozostawał bez koszulki, którą trzymał jego brat. Wówczas do P. B. (1) podszedł W. S. (2) i odciągnął napastnika, który podszedł do swojego brata M. B. (1) po koszulkę. W. S. (1) podniósł się z ziemi i skierował do P. B. (1), który oddał bratu koszulkę i uderzył lewą ręką w twarz pokrzywdzonego, a następnie kopnął go prawą nogą, w efekcie czego W. S. (1) stracił równowagę i upadł na ziemię, przy czym leżąc, próbował kopnąć lewą nogą podchodzącego do niego P. B. (1). Następnie P. B. (1) z bardzo znaczną siłą kopnął prawą nogą w twarz półleżącego na ziemi W. S. (1), w wyniku czego mężczyzna upadł na ziemię i stracił przytomność. Obaj sprawcy słysząc w oddali pojazdy jadące na sygnale, oddalili się z miejsca zdarzenia i uciekli w stronę miejskiego parku, zaś do pokrzywdzonego podbiegły pracownice pobliskiego sklepu (...), które ułożyły go w pozycji bezpiecznej bocznej i oczekiwały na przyjazd wezwanej przez jedną z nich karetki pogotowia.

zeznania świadka S. G. (1)

5-6, 511

protokół oględzin miejsca zdarzenia

14-22

zeznania świadka W. S. (2)

33-34, 511-512

wyjaśnienia oskarżonego P. B. (1)

83-84, 113,

266-267, 508

protokół zatrzymania nagrania z monitoringu

protokół oględzin nagrania z monitoringu

66-69

86-95

wyjaśnienia oskarżonego M. B. (1)

98-99, 110,

261-262, 509

zeznania świadka S. G. (2)

217-218, 512

protokoły zatrzymania rzeczy od P. B. (1)

39-65

protokół zatrzymania rzeczy należących do W. S. (1)

76-80

Jedna z pracownic sklepu (...) przy ul. (...) w N., S. G. (2), po otrzymaniu informacji od klientki sklepu o bójce po drugiej stronie ulicy i po zweryfikowaniu tej informacji, powiadomiła o powyższym, telefonicznie, około godziny 14:00, oficera dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w N. oraz wezwała karetkę pogotowia ratunkowego.

zeznania świadka S. G. (1)

5-6

zeznania świadka S. G. (2)

217-218, 512

W dniu 2 września 2019 r. nieprzytomny W. S. (1) został zabrany przez karetkę pogotowia ratunkowego do szpitala w D., gdzie zdiagnozowano u niego krwiaka podskórnego po stronie prawej w okolicy ciemieniowej, wybite górne zęby, złamaną kość szczękową, sporej wielkości krwiaka podtwardówkowego, stwierdzono 3,23 promila zawartości alkoholu we krwi. Następnie został on przetransportowany śmigłowcem do Wojewódzkiego Szpitala (...) w O. w celu przeprowadzenia operacji lewostronnej kraniotomii i ewakuacji krwiaka podtwardówkowego z pozostawieniem drenu opadowego. Wykonano tracheostomię. W dniu 5 września 2019 r. pokrzywdzonego przekazano do oddziału neurochirurgicznego w stanie ciężkim, nieprzytomnego, bez kontaktu, wspomaganego w oddychaniu i żywionego enteralnie. Podczas pobytu stan W. S. (1) nie uległ poprawie, pozostawał w stanie wegetatywnym. Ze względu na stan zdrowia w dniu 12 października 2019 r. w stosunku do pokrzywdzonego wydano orzeczenie stwierdzające znaczny stopień niepełnosprawności. Następnie, w dniu 16 października 2019 r. pokrzywdzony został przeniesiony do Zakładu (...) ZOZ w N.. W trakcie pobytu przez cały czas nie było z pokrzywdzonym kontaktu, był nieprzytomny, wymagał tlenoterapii przez rurkę tracheostomijną.

zeznania świadka M. S. (1)

102, 511

dokumentacja medyczna W. S. (1) z (...) w O.

164-165

orzeczenie o stopniu niepełnosprawności

200

informacja z dnia 30.10.2019 r. z ZOZ w N.

205

zeznania H. H.

151, 510

Podczas badania alkomatem stanu trzeźwości P. B. (1), w dniu 2 września 2019 r., stwierdzono 1,11 mg/l (godz. 14:51) zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokół badania stanu trzeźwości

3

Biegły lekarz medycyny stwierdził, że W. S. (1) w wyniku zdarzenia doznał urazu czaszkowo-mózgowego z ostrym krwiakiem podtwardówkowym lewostronnym i złamaniem kości szczęki oraz złamaniem i wybiciem zębów. Wymagał pilnej operacji neurochirurgicznej (ewakuacji krwiaka). Ostry krwiak podtwardówkowy stanowi ciężki uszczerbek na zdrowiu pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu, natomiast pozostałe obrażenia biegły zakwalifikował jako naruszenie funkcji narządów ciała pokrzywdzonego na okres znacznie przekraczający 7 dni.

opinia lekarska biegłego K. K. z dnia 21.10.2019 r.

178

uzupełniająca opinia lekarska K. K. z dnia 04.11.2019 r.

208-209

W dniu 1 grudnia 2019 r. o godz. 21:25 nastąpił zgon pokrzywdzonego W. S. (1).

Przeprowadzone oględziny zewnętrzne i otwarcie zwłok W. S. (1) wykazały uogólnione rozmiękanie tkanki mózgowej, zwłaszcza intensywne w obrębie spoidła wielkiego oraz lewego płata ciemieniowego i skroniowego, wyniszczenie organizmu z zanikami tkanki podskórnej i mięśni, śluzowo-ropny nieżyt oskrzeli, niewielkie odleżyny, cechy stłuszczenia miąższu wątroby. W dniu 2 września 2019 r. W. S. (1) doznał obrażeń głowy z ostrym krwiakiem podtwardówkowym i nieodwracalnym uszkodzeniem mózgu. Pomimo zastosowanego leczenia czynności mózgu nie przywrócono. Przyczyną śmierci W. S. (1) była niewydolność wielonarządowa będąca następstwem obrażeń czaszkowo-mózgowych. Pomiędzy obrażeniami ciała doznanymi w dniu 2 września 2019 r., a przyczyną śmierci wymienionego w dniu 1 grudnia 2019 r. istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy.

protokół oględzin i otwarcia zwłok

496-499

opinia ustna uzupełniająca biegłego B. Z.

509-510

Biegli lekarze psychiatrzy stwierdzili, że M. B. (1) nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. W czasie popełnienia przestępstwa rozpoznano upojenie alkoholowe zwykłe. Zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i zdolność do pokierowania swoim postępowaniem nie była zaburzona w rozumieniu art. 31 § 1 lub 2 k.k.

opinia sądowo-psychiatryczna

454-457

Biegli lekarze psychiatrzy stwierdzili, że P. B. (1) nie jest chory psychicznie, rozpoznano u niego cechy osobowości dyssocjalnej u osoby z niskim intelektem. W czasie popełnienia przestępstwa rozpoznano upojenie alkoholowe zwykłe. Zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i zdolność do pokierowania swoim postępowaniem nie była zaburzona w rozumieniu art. 31 § 1 lub 2 k.k.

opinia sądowo-psychiatryczna

458-461

Oskarżony M. B. (1) nie był karany za przestępstwa, jednokrotnie był karany za wykroczenie, natomiast P. B. (1) karany był pięciokrotnie, w tym za przestępstwa z użyciem przemocy.

odpisy skazujących P. B. (1) wyroków

25-31

karta karna dot. M. B. (1)

104

karta karna dot. P. B. (1)

158-159

wyrok SR w Nidzicy z dnia 31.10.2019 r., sygn. akt II W 326/19

341-342

P. B. (1) jest kawalerem, nie posiada dzieci na utrzymaniu, ma wykształcenie gimnazjalne, bez zawodu, bezrobotny bez prawa do zasiłku, z dochodami za 2017 r. - 662,77 zł, za 2018 r. - 0,11 zł.

M. B. (1) jest kawalerem, nie posiada dzieci na utrzymaniu, ma wykształcenie średnie, bez zawodu, bezrobotny bez prawa do zasiłku, z dochodami za 2017 r. - 11.323,84 zł, za 2018 r. .- 12.298 zł.

Obaj oskarżeni posiadają negatywną opinię w środowisku, przy czym P. B. (1) uchodzi za osobę zdecydowanie zdemoralizowaną poprzez wielokrotną karalność, natomiast M. B. (1) również naruszał porządek prawny i jest osobą podatną na wpływy osób karanych i nadużywających alkoholu, którzy mu imponują.

wywiad środowiskowy dot. P. B. (1)

272-273

wywiad środowiskowy dot. M. B. (1)

274-275

dane osobopoznawcze

206-207

informacje o dochodach

244-249

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

zeznania świadka W. S. (2)

Zasługują na wiarę, albowiem mają oparcie w innych dowodach, w tym zeznaniach świadków S. G. (1) i S. G. (2), z którymi to wzajemnie się uzupełniają, zostały również potwierdzone wyjaśnieniami samych oskarżonych oraz opiniami biegłego z zakresu medycyny sądowej i przede wszystkim, bezpośrednio, nagraniami z monitoringu. Świadek w sposób jasny, logiczny i nie dający podstaw do podważenia wiarygodności jego zeznań, wskazał dokładnie w jakim czasie, miejscu i w jakich okolicznościach spotkał pokrzywdzonego i podobnie kiedy doszło do szarpaniny między pokrzywdzonym a oskarżonymi. Jako naoczny świadek zdarzenia precyzyjnie opisał przebieg zdarzenia, swoją próbę interwencji powstrzymaną przez M. B. (1), zadane pokrzywdzonemu ciosy, miejsca zadania tych ciosów, opisał również ogólny stan pokrzywdzonego i widoczne na pierwszy rzut oka obrażenia.

wyjaśnienia P. B. (1)

Oskarżony, zarówno na etapie postępowania przygotowawczego jak i na etapie postępowania sądowego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Jego opis przebiegu zdarzenia odpowiada opisowi przedstawionemu przez współoskarżonego, jak również przez świadka W. S. (2). P. B. (1) przyznał, że znał pokrzywdzonego. Oskarżony potwierdził bicie pokrzywdzonego pięściami w twarz, kopanie go po głowie. Potwierdził również, że po zadaniu pierwszych ciosów pokrzywdzonemu, gdy ten podniósł się z ziemi ponownie uderzył go pięścią w twarz, a następnie zaczął go kopać. Powyższe, znajduje oparcie, także w zeznaniach świadka S. G. (1), która widziała jak oskarżony kopie W. S. (1) oraz nagraniach z monitoringu.

wyjaśnienia M. B. (1)

Oskarżony, zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak również na etapie postępowania sądowego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Jego opis przebiegu zdarzenia odpowiada opisowi przedstawionemu przez współoskarżonego i świadka W. S. (2). Oskarżony przyznał, że wziął udział w pobiciu W. S. (1). Uderzenie pokrzywdzonego pięścią w twarz oraz kopnięcie go w okolicach głowy potwierdziły nagrania z monitoringu. Niewiarygodne są jedynie twierdzenia, że zdarzenie rozpoczął pokrzywdzony, uderzając M. B. w twarz. Jest to nielogiczne, skoro pieniędzy domagał się od pokrzywdzonego P. B. a nadto zupełnie niewiarygodne wobec przewagi oskarżonych, mających utrwaloną reputację osób agresywnych. Sam pokrzywdzony miał opinię człowieka wyjątkowo spokojnego, stroniącego od awantur.

2.

zeznania świadka S. G. (1)

Zeznania są jasne, logiczne, brak jest jakichkolwiek podstaw do podważenia ich wiarygodności. Korespondują one z zeznaniami świadka W. S. (2) jak i oskarżonych. Znajdują pełne oparcie w dowodach dokumentarnych. Świadek wskazała, że oskarżony P. B. (1) kopał W. S. (1), potwierdziła, że pokrzywdzony w wyniku zdanych ciosów stracił przytomność, zaś oskarżeni, po usłyszeniu sygnałów karetki pogotowia, wezwanej przez jej koleżankę z pracy uciekli w stronę parku.

protokół miejsca zdarzenia

Dowód przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w Kodeksie postępowania karnego, przez upoważnionych i kompetentnych funkcjonariuszy Policji.

protokół zatrzymania nagrania z monitoringu

protokół oględzin nagrania z monitoringu

Dowód przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w Kodeksie postępowania karnego, przez upoważnionych i kompetentnych funkcjonariuszy Policji. Dowód ujawnił i potwierdził osobowe źródła dowodowe. Potwierdził pobicie przez oskarżonych W. S. (1). Potwierdził też przebieg zdarzenia wskazany w zeznaniach przez świadków W. S. (2), S. G. (1) oraz S. G. (2).

zeznania świadka S. G. (2)

zeznania M. K.

zeznania M. R.

Zeznania są jasne, logiczne, brak jest jakichkolwiek podstaw do podważenia ich wiarygodności. Korespondują one z zeznaniami świadka W. S. (2), S. G. (1), jak i oskarżonych. Znajdują pełne oparcie w dowodach dokumentarnych Świadek wskazała, że widziała jak oskarżeni szarpią pokrzywdzonego, jak P. B. (1) popycha W. S. (1), który się przewraca. Po tym jak krzyki świadka oraz innych pracowników sklepu, aby oskarżeni zostawili i nie ruszali oskarżonego nie przyniosły skutku, S. G. (2) wezwała policję i karetkę pogotowia.

Analogicznie pozytywnie jak wyżej sąd ocenił zeznania świadków zawnioskowanych w trybie art. 333 § 2 k.p.k.

Analogicznie pozytywnie jak wyżej sąd ocenił zeznania świadków zawnioskowanych w trybie art. 333 § 2 k.p.k.

zeznania świadka W. S. (2)

jak przy fakcie nr 1

wyjaśnienia P. B. (1)

jak przy fakcie nr 1

wyjaśnienia M. B. (1)

jak przy fakcie nr 1

protokół zatrzymania rzeczy należących do W. S. (1)

Dowód przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w Kodeksie postępowania karnego, przez upoważnionych i kompetentnych funkcjonariuszy Policji. Przyczynił się do potwierdzenia zbieżności osób ujawnionych na nagraniach z monitoringu i w zeznaniach świadków, z faktycznym sprawstwem pobicia W. S. (1) przez oskarżonych.

protokoły zatrzymania rzeczy od P. B. (1)

Dowód przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w Kodeksie postępowania karnego, przez upoważnionych i kompetentnych funkcjonariuszy Policji. Przyczynił się do potwierdzenia zbieżności osób ujawnionych na nagraniach z monitoringu i w zeznaniach świadków, z faktycznym sprawstwem pobicia W. S. (1) przez oskarżonych.

3.

zeznania świadka S. G. (1)

jak przy fakcie nr 2

zeznania świadka S. G. (2)

jak przy fakcie nr 2

4.

zeznania świadka M. S. (1)

Zeznania są jasne, spójne. M. S. (1) nie była bezpośrednim świadkiem zdarzenia, jednak w sposób spontaniczny opisała przebieg kolejnych etapów hospitalizacji pokrzywdzonego, jego stan i rozległość obrażeń bezpośrednio po zdarzeniu.

dokumentacja medyczna W. S. (1) z (...) w O.

Zawiera szczegółowy opis obrażeń jakich doznał pokrzywdzony. Utrwala przebieg hospitalizacji pokrzywdzonego, jego pogarszający się stan i podjęte czynności medyczne. Stanowi podstawę wydania opinii biegłych w przedmiotowej sprawie, którym Sąd w całości dał wiarę.

orzeczenie o stopniu niepełnosprawności

Niekwestionowany dokument urzędowy.

informacja z dnia 30.10.2019 r. z ZOZ w N.

Utrwala przebieg hospitalizacji pokrzywdzonego. Stanowi podstawę wydania opinii biegłych w przedmiotowej sprawie, którym Sąd w całości dał wiarę.

zeznania H. H.

Zeznania są jasne, spójne. H. H. nie była bezpośrednim świadkiem zdarzenia, jednak w sposób spontaniczny opisała przebieg kolejnych etapów hospitalizacji pokrzywdzonego, jego stan i rozległość obrażeń bezpośrednio po zdarzeniu.

5.

protokół badania stanu trzeźwości

dowód przeprowadzony zgodnie z trybem przewidzianym w Kodeksie postępowania karnego, przez upoważnionego i kompetentnego funkcjonariusza Policji.

6.

opinia lekarska biegłego K. K. z dnia 21.10.2019 r.,

uzupełniająca opinia lekarska K. K. z dnia 04.11.2019 r.

W ocenie Sądu tak opinia główna jak i uzupełniająca lekarza z zakresu chirurgii została wydana w sposób rzetelny i zgodny z zasadami wiedzy fachowej, w sposób kompleksowy i logiczny, odpowiada na postawione pytania. Stąd też Sąd w całości podzielił wypływające z tej opinii wnioski.

7.

protokół oględzin i otwarcia zwłok,

opinia ustna uzupełniająca biegłego B. Z.

W ocenie Sądu tak opinia główna jak i ustna opinia uzupełniająca biegłego z zakresy medycyny sądowej B. Z. została wydana w sposób rzetelny i zgodny z zasadami wiedzy fachowej, w sposób kompleksowy i logiczny, odpowiada na postawione pytania. Stąd też Sąd w całości podzielił wypływające z tej opinii wnioski.

8., 9.

opinie sądowo-psychiatryczne

Sąd nie znalazł żadnych podstaw do podważenia wniosków wypływających z opinii pisemnych sporządzonych przez biegłych z zakresu psychiatrii złożonych w trakcie postepowania sądowego, uznając, iż opinie te sporządzone zostały w sposób rzetelny i fachowy, odpowiadając przy tym w sposób rzeczowy i logiczny na wszystkie postawione im pytania.

10.

odpisy skazujących P. B. (1) wyroków,

karta karna dot. M. B. (1),

karta karna dot. P. B. (1),

wyrok SR w Nidzicy z dnia 31.10.2019 r., sygn. akt II W 326/19

Niekwestionowane dokumenty urzędowe oraz prawomocne wyroki skazujące.

11.

wywiad środowiskowy dot. P. B. (1),

wywiad środowiskowy dot. M. B. (1),

dane osobopoznawcze

informacje o dochodach

Niekwestionowane dokumenty urzędowe.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

8.,9.

4.

kserokopie opinii psychiatryczo-psychologicznych z innych spraw

Sąd uznał je za nieprzydatne z uwagi na fakt, iż w niniejszym postępowaniu zostały zlecone i przeprowadzone, aktualne, opinie biegłych psychiatrów odnośnie stanu psychicznego oskarżonego P. B. (1) i M. B. (1).

zeznania H. C.

Nie wniosły niczego istotnego do sprawy albowiem nie była ona bezpośrednim świadkiem zdarzenia.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Punkt I. wyroku

P. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd zmienił kwalifikację czynu oskarżonego P. B. (1) z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., przyjmując że wyczerpał on ustawowe znamiona przestępstwa określone w art. 156 § 3 k.k. w zb. z art. 158 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k. Sąd zmienił opis czynu poprzez uzupełnienie i ustalenie, że jego następstwem stała się śmierć pokrzywdzonego W. S. (1) w dniu 1 grudnia 2019 r. Do śmierci pokrzywdzonego doszło już w toku postępowania sądowego. Biegły z zakresu medycyny sądowej, którego opinii Sąd dał wiarę w pełni, wskazał na bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy obrażeniami ciała pokrzywdzonego doznanymi wskutek pobicia w dniu 2 września 2019 r., a przyczyną śmierci wymienionego. W ocenie sądu brak jest wystarczających podstaw do przyjęcia, że oskarżony P. B. działał aż z zamiarem spowodowania śmierci i taki skutek rzeczywiście akceptował; jednakże brutalnie bijąc i kopiąc pokrzywdzonego, w tym w głowę działał z niewątpliwym bezpośrednim zamiarem spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Mógł i powinien zaś przewidywać następstwo w postaci śmierci pokrzywdzonego w rozumieniu art. 9 § 3 k.k. W przypadku oskarżonego biorącego udział w pobiciu, wobec którego ustalono, że jest on głównym sprawcą obrażeń ciała pokrzywdzonego, skutkujących późniejszym - nieumyślnym dla oskarżonego - skutkiem w postaci śmierci ofiary zasadnym jest przyjęcie kwalifikacji prawnej obejmującej art. 156 § 3 k.k. w zb. z art 158 § 3 k.k., w zw. z art. 11 § 2 k.k. co oddaje całą zawartość kryminalną przypisanego oskarżonemu przestępstwa. Sąd przyjął również, że działanie oskarżonego wypełniło przesłanki z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony był skazany za przestępstwo z użyciem przemocy (z art. 280 § 1 k.k.) odbył karę co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności (k. 31) i w ciągu 5 lat od jej odbycia dopuścił się przestępstwa objętego niniejszym postępowaniem.

☒

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Punkt II. wyroku

M. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd zmienił kwalifikację czynu oskarżonego M. B. (1) z art. 158 § 2 w zw. z art. 57a § 1 k.k., przyjmując że wyczerpał on ustawowe znamiona przestępstwa określonego w art. 158 § 3 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. gdyż następstwem czynu oskarżonego stała się śmierć pokrzywdzonego W. S. (1) w dniu 1 grudnia 2019 r. Warunkiem podmiotowym odpowiedzialności za typ kwalifikowany przestępstwa z art. 158 § 2 lub 3 jest ustalenie, że uczestnik bójki lub pobicia, uświadamiając sobie niebezpieczny charakter zajścia, powinien był i mógł przewidzieć następstwo w postaci śmierci człowieka lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Skutek, przesądzający o kwalifikacji z art. 158 § 2 lub 3 musi być więc biorącemu udział w bójce obiektywnie przypisany. Odpowiedzialność z art. 158 § 3 k.k., nie może być oparta na samym tylko obiektywnym fakcie, iż sprawca wziął udział w pobiciu, które zakończyło się śmiercią pokrzywdzonego. Sprawca ponosi odpowiedzialność z tego artykułu dopiero wówczas, gdy skutek ten powinien był i mógł przewidzieć. Jest to przestępstwo umyślne, kwalifikowane przez nieumyślne następstwo w postaci śmierci pokrzywdzonego. O ile samo pobicie jest objęte umyślnym zamiarem sprawców, to jego skutek w postaci śmierci ofiary umyślnością taką nie jest już objęty. Szczególnego podkreślenia wymaga, że dla uznania sprawstwa przestępstwa z art. 158 § 3 k.k. wystarczy, by skutek w postaci śmierci, będący następstwem pobicia, musiał być z nim powiązany przyczynowo, w tym sensie że uszczerbek na zdrowiu ofiary jest następstwem zajścia jako całości, charakteryzującego się cechami określonym w art. 158 § 1 k.k. Następstwo w postaci śmierci nie jest zaś skutkiem indywidualnego działania sprawcy, bowiem między jego działaniem a śmiercią może nawet nie istnieć związek przyczynowy a mimo to zachodzi odpowiedzialność na gruncie tego przepisu, o ile tylko sprawca następstwo to przewidywał, lub mógł przewidzieć. Dokonując zaś oceny powinności przewidywania przez M. B. (1) skutku śmiertelnego przedmiotowego pobicia stwierdzić należy, że już tylko poprzez fakt, wspólnie z bratem P. B. (1), wielokrotnego, brutalnego kopania i bicia pokrzywdzonego po głowie taką ewentualność powinien i mógł przewidzieć, nawet jeśli jej nie chciał i się na nią nie godził. Dla każdego człowieka o elementarnym stopniu rozwoju umysłowego jest zrozumiałe z doświadczenia życiowego, że na skutek silnego kopania w głowę obutymi nogami pokrzywdzony może umrzeć i nie będzie to skutek nadzwyczajny a normalny, pozostający w zwykłym związku przyczynowym. Ustalenia w przedmiocie przewidywania przez sprawcę skutku, o jakim mowa w art. 158 § 3 k.k. należy czynić na podstawie konkretnych okoliczności zajścia, wskazujących, że to pobicie ma charakter tak dalece niebezpieczny, że może w nim dojść do śmierci człowieka. Takimi okolicznościami może być na przykład szczególna i widoczna brutalność uczestników zajścia, bezwzględne wykorzystywanie przewagi nad jedną ze stron i inne podobne okoliczności wskazujące, że skutek śmiertelny staje się prawdopodobny i realny. W ustalonych okolicznościach w żadnej mierze nie sposób bronić tezy, że oskarżony M. B. (1) nie obejmował świadomością możliwości nastąpienia skutku śmiertelnego.

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. B. (1)

punkt I

Punkt I

Sąd wziął pod uwagę w szczególności bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu skierowanego przeciwko życiu, na co niewątpliwy wpływ ma charakter i rodzaj naruszonego dobra chronionego prawem, jakim jest właśnie życie ludzkie, będące jedną z najwyższych wartości. Oczywistym więc jest, że jego społeczna szkodliwość była bardzo wysoka i miała nadrzędne znaczenie dla wymiaru orzeczonej kary. Dodatkowo na uwadze sąd miał skutki czynu oskarżonego – śmierć pokrzywdzonego. Uwzględniono również i to, że to on wraz z bratem M. B. (1) był inicjatorem zdarzenia, a także stopień i nasilenie agresji ze strony oskarżonego. Jak zeznali świadkowie w trakcie zdarzenia był wyjątkowo agresywny, kopał po głowie i uderzał pięściami po twarzy pokrzywdzonego do nieprzytomności. Działał pod wpływem alkoholu. Sąd miał także na uwadze warunki i właściwości oskarżonego oraz jego sposób życia przed popełnieniem przestępstwa. P. B. (1) był uprzednio wielokrotnie karany, działał w warunkach powrotu do przestępstwa, co świadczy o wysokim stopniu demoralizacją oskarżonego. Jedyną okolicznością łagodzącą (o nikłym znaczeniu) było jego przyznanie się do winy. W ocenie Sądu tylko surowa kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze spełni swoje cele wychowawcze tak jak i zapobiegawcze, czyniąc przy tym zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Jednocześnie kara ta nie przekracza stopnia winy oskarżonego, uwzględniając jednak społeczną szkodliwość przypisanego jej czynu. Kara w niższym wymiarze byłaby niewspółmierna, choćby z uwagi na rodzaj naruszonego dobra i skutki zdarzenia, a w wyższym wymiarze mogłaby przynieść skutek odwrotny do zamierzonego, bo bardziej demoralizujący, aniżeli resocjalizujący. W ocenie sądu w ustalonych okolicznościach nie zachodzą jednocześnie podstawy do wymierzenia kary 25 lat pozbawienia wolności, która ma charakter eliminacyjny .

M. B. (1)

punkt II

punkt II

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia przypisanego mu czynu Sąd wziął pod uwagę w szczególności bardzo znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu. Jego następstwem bowiem stała się bezsensowna śmierć człowieka.

Przy wymiarze kary sąd uwzględnił jako okoliczność obciążającą fakt, że w rozumieniu powszechnym oskarżony działał bez powodu, w warunkach występku chuligańskiego, uzasadniających obostrzenie kary. Bez wahania zaatakował pokrzywdzonego, który, co szczególnie należy podkreślić - przez całe zajście nie miał możliwości obrony. Został on całkowicie zaskoczony, nagle powalony na ziemię i nawet nie miał szansy przeciwstawienia się napastnikom, którzy pastwili się nad nim. Oskarżony M. B. (1) był przy tym po stronie inicjującej zajście.

Z kolei jako okoliczność łagodzącą Sąd przyjął przyznanie się do winy i wyrażenie skruchy, przy czym skrucha deklarowana przez oskarżonego w ocenie sądu wydaje się powierzchowna i obliczona jedynie na osiągnięcie skutków procesowych. Bezpośrednio po zdarzeniu oskarżony nie wykazał najmniejszej troski o los pokrzywdzonego

Podobnie nie sposób przeceniać niekaralności oskarżonego - uwzględniając jego bardzo młody wiek. Należy zwrócić uwagę, że jak wynika z przeprowadzonego w niniejszej sprawie wywiadu środowiskowego jest on wysoce zdemoralizowany.

Sąd uznał, iż wymierzenie oskarżonemu kary 4 lat pozbawienia wolności, w żadnym razie nie nosi cech rażącej surowości i spełni swoje cele zarówno resocjalizacyjne jak i prewencyjne.

Za odpowiednio surowym wymiarem kary przemawiają waga, rodzaj i elementarny charakter dóbr, w które godził oskarżony, tj. zdrowie i życie ludzkie, a także rozmiar wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu oraz skutek, jaki kara ma osiągnąć w zakresie społecznego oddziaływania, kształtując przekonanie, że sprawcy są sprawiedliwie karani.

M. B. (1), P. B. (1)

punkt IV

punkt IV

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądzono tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę na rzecz oskarżycielki posiłkowej M. S. (1) kwoty 100.000 zł.

Sąd uwzględniając złożony wniosek w części (oskarżycielka posiłkowa wnioskowała o 200.000 zł) wskazał, że za takim właśnie rozstrzygnięciem przemawiały realia przedmiotowej sprawy, w tym zwłaszcza rozmiar doznanych przez M. S. cierpień psychicznych, dramatyzm doznań osoby bliskiej, poczucie osamotnienia, cierpienie moralne i wstrząs psychiczny wywołany śmiercią tej osoby, rodzaj i intensywność więzi łączących ją ze zmarłym. W świetle zaś zeznań M. S. oczywistym jest, że wszystkie te przykre doznania związane ze stratą syna, której nie mogła się spodziewać, wciąż jej towarzyszą i nadal towarzyszyć będą. Rozstrzygnięcie nie zamyka drogi do dalszych roszczeń w trybie cywilnoprawnym.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. B. (1), P. B. (1)

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza P. B. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 02 września 2019 roku godz. 14:40, zaś M. B. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 03 września 2019 roku godz. 18:10

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W pkt V orzeczono kosztach obrony wykonanej z urzędu

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt VI

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oskarżonych zwolniono od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty albowiem nie posiadają żadnego majątku, pozostają w izolacji penitencjarnej i nie mają żadnego źródła dochodu.

1.1Podpis