Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2013r. w Suwałkach

sprawy S. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wcześniejszą emeryturę

w związku z odwołaniem S. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 29 lipca 2013 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje S. Ł. prawo do emerytury od dnia 10 lipca 2013r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.07.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz.1227 ze zm.) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) odmówił S. Ł. prawa do wcześniejszej emerytury z uwagi na nieudowodnienie 15 lat pracy w warunkach szczególnych. W tym zakresie organ rentowy nie uwzględnił zatrudnienia od 12.03.1991r. do 02.07.1992r. w (...) w E. wskazując, iż powołane w świadectwie pracy w warunkach szczególnych stanowisko ślusarz – spawacz nie odpowiadało tym, wynikającym z Wykazu A.

W odwołaniu S. Ł. domagał się zmiany decyzji organu rentowego, zaliczenia spornego okresu do stażu pracy w warunkach szczególnych i przyznania prawa do wcześniejszej emerytury. Podniósł, iż pomimo że świadectwo pracy w warunkach szczególnych wskazywało dwa stanowiska pracy: ślusarz i spawacz to w rzeczywistości wykonywał on tylko prace spawacza. Zakład pracy został zlikwidowany i nie jest w stanie przedłożyć innego świadectwa pracy w warunkach szczególnych. Decyzję ocenił jako krzywdzącą tym bardziej, iż w postępowaniu o świadczenie przedemerytalne okres ten został mu zaliczony.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

S. Ł. (ur. (...)) po raz pierwszy z wnioskiem o wcześniejszą emeryturę wystąpił w dniu 12.04.2013r. Decyzją z dnia 23.04.2013r. organ rentowy odmówił mu żądanego prawa z uwagi na niewykazanie co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. W tym zakresie organ rentowy nie uwzględnił żadnego okresu zatrudnienia. Odwołujący nie składał odwołania od tej decyzji.

Po raz drugi o prawo do wcześniejszej emerytury odwołujący wystąpił w dniu 10.07.2013r.

Na dzień 01.01.1999r. odwołujący udowodnił 28 lat 7 miesięcy i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych organ rentowy uwzględnił 14 lat 4 miesiące 18 dni, zaliczając okres zatrudnienia od 01.12.1975r. do 18.04.1990r. w Przedsiębiorstwie (...) w B. na stanowisku montera instalacji sanitarnych i grzewczych (świadectwo pracy w warunkach szczególnych k. 5 akt ZUS).

W okresie od 12.03.1991r. do 02.07.1992r. odwołujący był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) Sp. zo.o. w E.. Ze świadectwa pracy oraz świadectwa pracy w warunkach szczególnych wynikało, iż zajmował stanowisko ślusarz – spawacz. Nie uzyskano żadnej innej dokumentacji pracowniczej (k. 7). Odwołujący utrzymywał, iż przez cały okres zatrudnienia wykonywał obowiązki spawacza.

Na podstawie zeznań świadka S. G. (02:03-06:12 k. 16) ustalono, iż przez sporny okres odwołujący był jednym z dwóch spawaczy zatrudnionych przez Przedsiębiorstwo (...). Zakład zajmował się produkcją metalowych bram i ogrodzeń. Świadek był jednym z sześciu ślusarzy, którzy współpracowali ze spawaczami. Praca ślusarza polegała na przygotowaniu poszczególnych elementów do spawania, a spawacze elektrycznie je spawali. Przedsiębiorstwo posiadało własny warsztat w E.. Po przygotowaniu np. poszczególnych przęseł płotu ekipa montowała je na miejscu, które wskazał zamawiający. Odwołujący również brał udział w montażu i wykonywał wówczas prace spawalnicze. Inne prace wykonywali pozostali pracownicy.

W oparciu o powyższe do stażu pracy w warunkach szczególnych uwzględniono w całości okres zatrudnienia w (...) (1 rok 3 miesiące 22 dni).

Sąd zważył, co następuje:

Prawo do emerytury w obniżonym wieku zgodnie z treścią art. 184 ust.1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. z 2009r. Dz.U. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) przysługuje ubezpieczonym urodzonym - tak jak wnioskodawca – po 31.12.1948r., jeżeli pracowali w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, posiadają staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat (w przypadku mężczyzn), ukończyli 60 rok życia, nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Ilość lat pracy warunkach szczególnych oraz wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych jest badana na dzień wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS, czyli 01.01.1999r.

Zgodnie z dyspozycją art. 32 ust.2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS
za pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych uważa się osoby, które były zatrudnione przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagającej wysokiej sprawności psychofizycznej, ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Przepis art. 32 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odnośnie wieku, stażu pracy oraz charakteru wykonywanej pracy, uprawnionych do emerytury odsyła do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.). §3 i 4 rozporządzenia, prawo do emerytury uzależniają od spełniania łącznie następujących warunków: posiadanie 25-letniego okresu zatrudnienia, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach i ukończenie 60 roku życia. Zgodnie z §2 ust.1 rozporządzenia w sprawie wieku…, zaliczeniu do okresów pracy w warunkach szczególnych podlegają te, w których praca była świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z ustaleń Sądu, poczynionych w oparciu zeznania świadka S. G. wynika, iż w okresie 12.03.1991r. do 02.07.1992r. wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku spawacza, a tym samym w warunkach szczególnych. Za ten okres odwołujący dysponował świadectwem pracy i świadectwem pracy w warunkach szczególnych. Wynikało z nich że zajmował „podwójne” stanowisko – spawacz-ślusarz. Jednak z zeznań byłego współpracownika wnioskodawcy wynikało, iż w rzeczywistości odwołujący wykonywał tylko prace spawacza. Zeznania świadka Sąd ocenił jako rzeczowe, kompletne i wiarygodne. Wskazywały na wiedzę i znajomość warunków pracy i rodzaju wykonywanych przez odwołującego czynności. Nie uszło uwadze Sądu, iż odwołujący był jednym z dwóch spawaczy zatrudnianych przez (...), natomiast ślusarzy było aż sześciu, co wskazuje, że spawacze byli bardziej obciążeni i istniała konieczność podziału na prace ślusarskie i spawalnicze.

Powyższe stanowiło wystarczającą podstawę do uwzględnienia spornego okresu do stażu pracy w warunkach szczególnych w związku z zapisem w Wykazie A Dziale XIV poz. 12 (prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowo wodorowym).

Uwzględniony okres pracy w warunkach szczególnych wyniósł ponad wymagane 15 lat i uprawnia S. Ł. do uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc orzeczono, jak
w sentencji.

mt