Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w G. - II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Agnieszka Kucińska - Stanny

Protokolant: sekr. sąd. Anna Kulczyk

przy udziale Prokuratora Karoliny Neumann

po rozpoznaniu w dniach 5.06.2019, 14.08.2019, 18.09.2019r. sprawy karnej

1. S. B. (1) – syna I. i A. zd. R., urodz. (...) w G., zam. (...)-(...) G., ul. (...), niekaranego, PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

1. W dniu 15 września 2018 roku około godziny 16:50 w miejscowości G. na ulicy (...) w celu zmuszenia funkcjonariuszy Policji asp. H. S. oraz sierż. P. W. do zaniechania prawnej czynności służbowej zatrzymania osoby poszukiwanej A. B. (1) znajdującego się w mieszkaniu oznaczonym numerem (...) w ten sposób, że zablokował drzwi od mieszkania czym uniemożliwił wymienionym wejście do jego wnętrza i wykonanie czynności służbowych,

tj. o czyn z art. 224 § 2 kk

2. W dniu 15 września 2018 roku około godziny 16:50 w G. na ulicy (...) naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza policji sierż. P. W. w związku i podczas czynności służbowych związanych z zatrzymaniem osoby poszukiwanej do odbycia kary pozbawienia wolności A. B. (1) w ten sposób, że uderzał go rękoma po głowie i ciele, szarpał za ręce i mundur oraz próbował wyrwać z ręki pałkę służbową w celu zmuszenia go do zaniechania wykonania wskazanych wyżej czynności służbowych,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk i art. 224 § 2 kk w zw z art. 11 § 2 kk

2. A. B. (1) – syna M. i M. z domu W., ur. (...) w C., zam. G., ul. (...), karanego, PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

W dniu 15 września 2018 roku około godziny 16:50 w miejscowości G. na ulicy (...) dokonał naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza Komendy Miejskiej Policji w G. asp. szt. K. L. (1) oraz uszkodzenia ciała sierż. M. K. (1), w związku i podczas podjętych przez nich czynności służbowych dotyczących zatrzymania osoby poszukiwanej A. B. (1) przez Sąd Rejonowy w G. w celu doprowadzenia do zakładu karnego do odbycia kary pozbawienia wolności w ten sposób,
że kopał po nogach asp. szt. K. L. (1), uderzył łokciem sierż. M. K. (1) w okolice barku powodując obrażenia w postaci zasinienia przyśrodkowej powierzchni ramienia prawego z bólowym ograniczeniem ruchomości prawej kończyny górnej, które naruszyły prawidłowe funkcjonowanie narządu ciała na czas poniżej 7 dni, a także stawiał czynny opór
w trakcie zatrzymania wyrywając się interweniującym policjantom próbując tym samym zmusić do zaniechania czynności służbowej związanej z jego zatrzymaniem, to jest o przestępstwo określone w art. 222 § l kk i art. 224 § 2 kk i art. 157 § 2 kk w zw z art. 11 § 2 kk

3. Ł. B. (1) – syna M. i M. z domu W., ur. (...) w C., zam. (...)-(...) G., ul. (...), niekaranego, PESEL (...) ;

oskarżonego o to, że:

W dniu 15 września 2018 roku około godz. 16:50 w G. przy ulicy (...) w mieszkaniu nr (...) dokonał naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza Komendy Miejskiej Policji w G. sierż. M. K. (1), sierż. P. Z., sierż. P. W., asp. szt. K. L. (1) w związku i podczas podjętych przez nich czynności służbowych dotyczących zatrzymania osoby poszukiwanej A. B. (1) przez Sąd Rejonowy w G. w celu doprowadzenia do odbycia kary pozbawienia wolności w (...) w ten sposób, że kilkukrotnie uderzył interweniującego funkcjonariusz P. Z. zamknięta pięścią w głowę powodując u niego obrażenia w postaci ogólnych zasinień oraz szarpał za umundurowanie służbowe w/w oraz funkcjonariuszy policji M. K. (1) i P. W., uniemożliwiał założenie obezwładnienia osoby poszukiwanej -A. B. (1) przez Sąd Rejonowy w G. w celu doprowadzenia do odbycia kary pozbawienia wolności w (...) oraz nie stosował się do poleceń asp. szt. K. L. (1) aby puścił kajdanki które były zakładane A. B. (1) czym zmuszał ich do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z obezwładnieniem osoby poszukiwanej A. B. (1) ,

tj. o czyn z art. art. 222 § 1 kk i art. 224 § 2 kk w zw z art. 11 § 2 kk

4. M. B. zd. W.– córki H. i A. z domu S., ur. (...) w G., zam. G., ul. (...), niekaranej, PESEL (...)

oskarżonej o to, że:

W dniu 15 września 2018 roku w miejscowości G. na ulicy (...) dokonała naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w G. sierż. M. K. (1), asp. szt. K. L. (1) oraz sierż. P. Z. w związku i podczas podjętych przez nich czynności służbowych dotyczących zatrzymania A. B. (1) poszukiwanego przez Sąd Rejonowy w G. w celu doprowadzenia do zakładu karnego do odbycia kary pozbawienia wolności w ten sposób, że szarpała za szyję, ręce i mundur sierż. M. K. (1), popychała, szarpała za ręce asp. szt. K. L. (1) i sierż. P. Z., szarpała za kajdanki założone na ręce A. B. (1) czym zmuszała ich do zaniechania czynności służbowej związanej z zatrzymaniem osoby poszukiwanej A. B. (1),

tj. o czyn z art. 222 § l kk i art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

orzeka:

I.  Oskarżonego S. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 1 aktu oskarżenia, tj. występku z art. 224 § 2 kk i za to, na mocy art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk wymierza mu karę 10(dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym.

II.  Oskarżonego S. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 2 aktu oskarżenia, tj. występku z art. 222 § 1 kk w zb. z art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to, w myśl art. 11 § 3 kk i na podstawie art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk, wymierza mu karę 10(dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym

III.  Na mocy art. 85 § 1 – 4 kk kk i art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar ograniczenia wolności orzeczonych w punktach I - II wyroku wobec oskarżonego S. B. (1), wymierza mu karę łączną 1 ( jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym

IV.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu S. B. (1) okres zatrzymania od 15 września 2018r. godz. 17:00 do dnia 17 września 2018 r. godz. 13:45, przyjmując, że jest on równoważny czterem dniom kary ograniczenia wolności.

V.  Oskarżonego A. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, tj. występku z art. 222 § l kk i art. 224 § 2 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to, w myśl art. 11 § 3 kk i na podstawie art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk, wymierza mu karę 1(jednego) roku i 6(sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30(trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym

VI.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu A. B. (1) okres zatrzymania od 15 września 2018 r. godz. 16:45 do dnia 17 września 2018 r. godz. 10:53, przyjmując, że jest on równoważny czterem dniom kary ograniczenia wolności.

VII.  Oskarżonego Ł. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, tj. występku z art. 222 § l kk i art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to, w myśl art. 11 § 3 kk i na podstawie art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk, wymierza mu karę 1 ( jednego) roku ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym

VIII.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu Ł. B. (1) okres zatrzymania od 15 września 2018 r. godz. 17:10 do dnia 17 września 2018 r. godz. 13:50, przyjmując, że jest on równoważny czterem dniom kary ograniczenia wolności.

IX.  Oskarżoną M. B. uznaje za winną popełnienia czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, tj. występku z art. 222 § l kk i art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to, w myśl art. 11 § 3 kk i na podstawie art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk, wymierza jej karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym.

X.  Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonego S. B. (1) na rzecz pokrzywdzonego P. W. nawiązkę w wysokości 300 zł (trzysta złotych).

XI.  Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonego Ł. B. (1) na rzecz pokrzywdzonego P. Z. nawiązkę w wysokości 300 zł (trzysta złotych).

XII.  Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonego A. B. (1) na rzecz pokrzywdzonego M. K. (1) nawiązkę w wysokości 500 zł (pięćset złotych).

XIII.  Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonego M. B. na rzecz pokrzywdzonego K. L. (1) nawiązkę w wysokości 300 zł (trzysta złotych).

XIV.  Zasądza na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty od oskarżonych:

a) S. B. (1) – kwotę 300 zł (trzysta złotych),

b) A. B. (1) – kwotę 300 zł (trzysta złotych),

c) Ł. B. (1) – kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych,

d) M. B. – kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych).

XV.  Powstałymi wydatkami obciąża Skarb Państwa.

II K 130/19

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2018r. funkcjonariusz policji M. K. (1) otrzymał od oficera dyżurnego, jako dzielnicowy, polecenie przeprowadzenia wywiadu o osobie poszukiwanej do odbycia kary – A. B.. Udał się więc, wraz z asp. szt. K. L. (1), w godzinach popołudniowych, na ul. (...), gdzie zamieszkiwała rodzina poszukiwanego. M. K. zadzwonił domofonem, którym M. B. bez pytania otworzyła drzwi wejściowe na klatkę schodową. Funkcjonariusz K. L. pozostał przed budynkiem. Następnie M. K. (1) zadzwonił do drzwi i , gdy je otworzyła M. B., zapytał, czy w mieszkaniu przebywa A. B. (1). Uzyskał odpowiedź twierdzącą, a w drzwiach pojawił się oskarżony A. B.. Policjant wszedł wraz z nim do mieszkania, a dalej do pokoju. W międzyczasie zadzwonił po partnera. Gdy K. L. (1) wszedł, wówczas M. K. (1), w jego obecności, poinformował A. B. (1), że jest poszukiwany do odbycia kary. Poinformował go też, że zostaje zatrzymany i będzie doprowadzony do zakładu karnego. Oskarżony został tez pouczony o przysługujących mu uprawnieniach. Wtedy został też uprzedzony o konieczności założenia mu kajdanek. Policjant zdążył założyć mu kajdanki na jedną rękę, gdy do pokoju weszła matka oskarżonego – M. B. oraz jego brat – Ł. B. (1). W mieszkaniu znajdowało się jeszcze więcej osób w związku z planowaną imprezą urodzinową A. B. (1). Była żona Ł. A., jego siostra M. W. z mężem. Oskarżona M. B. zaczęła krzyczeć, żeby nigdzie jej syna nie zabierać. Wraz z drugim synem zażądała opuszczenia mieszkania przez funkcjonariuszy. Policjanci poinformowali ich, że nie ma możliwości odstąpienia przez nich od wykonywanej czynności. M. K. (1) jednocześnie usiłował założyć kajdanki na drugą rękę oskarżonego A. B. (1), by skuć go z tyłu. Ten jednak mu to uniemożliwił, odwracając się przodem. Jego matka oraz brat Ł. B. (1), łapiąc oskarżonego za rękę próbowali wyszarpnąć ją M. K.. Ł. B. (1), chwytając kajdanki, zahaczył nimi o swoją koszulę i, nie przestając szarpać, rozdarł ją kajdankami. Wówczas K. L. (1) złapał za rękę oskarżonego Ł. B. (1) i nakazał mu puszczenie kajdanek i umożliwienie wykonywania swoich czynności. Ł. B. nie zastosował się do wydanego polecenia, oświadczył, że nie pozwoli zabrać brata. Wobec takiego zachowania oskarżonych, M. K. wezwał pomoc drogą radiową. Jednocześnie udało mu się zakuć drugą rękę A. B.. M. B. przez cały ten czas starała się wyszarpnąć rękę syna, popychała przy tym obu funkcjonariuszy i krzyczała, by zostawić jej syna. Będąc pouczana, aby tego nie robiła, nie słuchała pouczeń. K. L. kilkakrotnie łapał ją za ramiona i starał się odciągnąć od drugiego policjanta oraz syna. Za każdym razem oskarżona wyszarpywała się i ponownie podbiegała do A. B.. W tym czasie A. B. (1) kopał funkcjonariusza po nogach.

/dowód: zeznania K. L. (1) – k.275v-276, 6-7

Zeznania M. K. (1) – k. 247v-248, 14-15

Zeznania A. B. (3) – k.274

Wyjaśnienia A. B. (1) – k.236, 183-184

Wyjaśnienia M. B. – k.237, 188-190

Wyjaśnienia S. B. (1) – k. 186, 236

Wyjaśnienia Ł. B. (1) – k.192, 236v-237/

Do funkcjonariuszy, którzy przyjechali na prośbę o wsparcie z mieszkania wyszedł S. B. (1), który jednocześnie swoją osobą zasłonił drzwi. Funkcjonariuszowi P. Z., słyszącemu z wnętrza krzyki kobiet i policjantów oraz odgłosy szarpaniny, udało się przejść pod ramieniem oskarżonego S. B.. Naprzeciw niego, w pozycji z pięściami wysuniętymi do przodu, stanął Ł. B. (1). Nie zareagował na polecenie funkcjonariusza, aby się zatrzymać, tylko zrobił zamach pięścią w jego kierunku. P. Z. zrobił unik i odpowiedział ciosem. Oskarżony nie pozostawał dłużny i kilkakrotnie uderzył policjanta w głowę. Jednocześnie P. Z. był szarpany za kamizelkę od tyłu przez M. B.. Krępowała jego ruchy, starając się utrudnić funkcjonariuszowi obronę. Sytuacja była bardzo dynamiczna, przenosiła się z pokoju do korytarza i odwrotnie. A. B. (3) filmowała zdarzenie swoim telefonem komórkowym. Pozostałym na korytarzu klatki schodowej funkcjonariuszom – P. W. i H. S. udało się w końcu, szarpiącego ich za ręce i popychającego S. B. (1), odepchnąć od drzwi. M. K. (1) przytrzymywał skutego już z przodu A. B. (1), jednocześnie chcąc pomóc atakowanemu przez Ł. B. (1) koledze – P. Z., złapał go prawą ręką, lewą obejmując szyję A. B. (1). Wówczas A. B. (1) uderzył go w okolice barku. W wyniku tego M. K. (1) poczuł ból w ręku i bezwład. Nie był w stanie poruszać prawą ręką. Przytrzymywał tylko A. B..

W pewnej chwili P. Z. w korytarzu mieszkania zaatakował S. B. (1). Swoje ciosy kierował w głowę policjanta i starał się chwytać go za różne części ciała oraz mundur. Na pomoc chciał mu przyjść P. W.. Wówczas S. B. (1) i jego zaczął uderzać otwartą dłonią w głowę, próbował też wyrwać mu służbową pałkę z rąk. W tym czasie obaj funkcjonariusze usiłowali założyć kajdanki Ł. B. (1) i wyprowadzić go z mieszkania. On cały czas utrudniał im tę czynność, szarpiąc za mundur. Podobnie zachowywała się M. B.. Na interwencje przybyły kolejne posiłki funkcjonariuszy.

/dowód: zeznania P. Z. – k.249-250, 2-3, 31

zeznania P. W. – k.248-249, 33-34,19-20

zeznania H. S. – k. 250, 59-60

zeznania M. M. (2) – k. 250v,56

zeznania M. S. – k.250v, 64-65

zeznania D. W. – k.250v – 251, 62-63

zeznania A. B. (3) – k.274

płyta z nagraniem przebiegu interwencji – k.86

protokół oględzin płyty – k.106-107/

Po osadzeniu w radiowozie Ł. B. (1) funkcjonariusze udali się do mieszkania w celu zatrzymania S. B. (1). Poinformowali go, że powodem zatrzymania jest naruszenie nietykalności funkcjonariusza publicznego i w przypadku niezastosowania się do pouczeń, zostaną wobec niego użyte środki przymusu bezpośredniego. Nie stosował się on jednak do wydawanych poleceń. Został w tej sytuacji obezwładniony. Nałożono mu kajdanki i sprowadzono do radiowozu.

/dowód: zeznania P. W. – k. 19-20

zeznania M. S. – k.250v, 64-65

zeznania D. W. – k.250v – 251, 62-63

zeznania K. J. – k.251, 173-175

zeznania M. J. – k.251v, 177-179

protokoły zatrzymania – k. 23,24,25/

W wyniku uderzenia przez A. B. (1) funkcjonariusz M. K. (1) doznał obrażeń ciała w postaci zasinienia przyśrodkowej powierzchni ramienia prawego z bólowym ograniczeniem ruchomości prawej kończyny górnej, które naruszyły prawidłowe funkcjonowanie narządu ciała na czas poniżej 7 dni.

/dowód: protokół oględzin ciała z dokumentacją fot. – k. 10-13

Dokumentacja medyczna – k. 16,100

Opinia sądowo – lekarska – k.112/

W wyniku szarpania funkcjonariuszy i działań podejmowanych w celu odstąpienia przez nich od podjętych czynności służbowych także oskarżeni odnieśli drobne obrażenia ciała.

/dowód: Dokumentacja medyczna – k. 80-85/

Wobec zaistnienia wątpliwości co do poczytalności oskarżonych S. B. (1) i (...) B., zostali oni poddani jednorazowym badaniom sądowo – psychiatrycznym. Biegli nie znaleźli jednak podstaw do zakwestionowania ich poczytalności tempore criminis, jak i w toku postepowania, w rozumieniu treści art. 31§1 lub §2 kk.

/dowód: opinie sądowo – psychiatryczne – k.253-255, 256-258/

Wszyscy oskarżeni, poza A. B. (1) nie byli wcześniej karani sądownie. Oskarżony A. B. (1) był skazany za czyn z art.. 286§1 kk w 2017r.

/dowód: dane o karalności – k.102,103, 146, 132/

Żaden z oskarżonych nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Przedstawili oni wersje wydarzeń, z których wynika, że to funkcjonariusze policji zachowywali się wobec nich i innych członków rodziny w sposób agresywny i wulgarny i mimo próśb i tłumaczeń, że A. B. (1) obchodzi akurat urodziny, nie chcieli odstąpić od swoich czynności. Zaprzeczyli aby to oni zachowywali się agresywnie.

/dowód: wyjaśnienia ariela B. – k.236, 183-184

wyjaśnienia M. B. – k.237, 188-190

wyjaśnienia S. B. (1) – k. 186, 236

wyjaśnienia Ł. B. (1) – k.192, 236v-237/

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych.

W ocenie Sądu, przedstawili oni relację skierowaną na uniknięcie odpowiedzialności za swoje czyny. W sposób zupełnie bezkrytyczny odnieśli się do faktów atakowania funkcjonariuszy policji i zmuszania ich siłą i krzykami do odstąpienia od zleconych im czynności. Jednocześnie w składanych wyjaśnieniach próbowali umniejszyć swoją winę i przedstawić się w charakterze ofiar napaści policjantów. Akty swojej agresji w stosunku do nich przedstawiali w sposób eufemistyczny jako np. „próbę wyprostowania się na siłę” (k.186), „wyjście zapalić[papierosa]” i wówczas otrzymanie uderzenia (k.192), czy też „chęć ratowania syna” (k.189). W podobnym „duchu” złożyli zeznania pozostali członkowie rodziny B., znajdujący się wówczas w mieszkaniu czy przychodzący do niego. Świadek A. B. (3) stwierdziła, że „teściowa miała wyrwany kolczyk i połamane paznokcie” (k.274v). Biorąc pod uwagę przedstawianą przez wszystkich uczestników zdarzenia rolę, jaką M. B., „broniąca” swego syna, odegrała w zajściu, oczywistym się staje powód połamania przez nią paznokci. Zarówno K. J., jak i jej mąż – M. J., którzy do mieszkania przybyli już kiedy na miejsce docierały kolejne posiłki policji, przedstawili zastałą sytuację tylko i wyłącznie w sposób korzystny dla oskarżonych. Pomijanie i przemilczanie agresywnego zachowania członków rodziny B. względem funkcjonariuszy policji, ich sposób relacjonowania jest logicznie wytłumaczalny – jako najbliżsi oskarżonych, starali się przedstawić ich zachowania w jak najkorzystniejszym świetle. Jednakże ich relacjom, a także wyjaśnieniom oskarżonych, w zestawieniu z zeznaniami złożonymi przez pokrzywdzonych oraz pozostałych, znajdujących się na miejscu zdarzenia funkcjonariuszy, należy odmówić przymiotu wiarygodności właśnie z podanych powyżej względów.

W ocenie Sądu, zeznania pokrzywdzonych funkcjonariuszy policji – M. K. (1), P. W., P. Z. i K. L. (1), a także pozostałych policjantów – H. S., M. M. (2), M. S. i D. W. zasługują w pełni na danie im wiary. Są wewnętrznie spójne, szczegółowe i logiczne. Mimo istniejącego w mieszkaniu przy ul. (...) chaosu, hałasu i dynamicznie rozwijającej się akcji (nie ma co do tego wątpliwości po odtworzeniu nagrania z telefonu A. B. (3)), byli oni w stanie w sposób zasadniczo dokładny i spójny złożyć swoje relacje, które się wzajemnie zazębiają i uzupełniają. Wzmocnieniem ich wiarygodności oraz potwierdzeniem prawdziwości są dowody z dokumentów w postaci protokołu oględzin ciała M. K., dokumentacji medycznej jego obrażeń oraz opinii sądowo – lekarskiej wydanej na ten temat. Nie ma wątpliwości co do wiarygodności tychże dokumentów, jako sporządzonych i wydanych przez podmioty o odpowiednich kompetencjach.

Również opinie sądowo – psychiatryczne, dotyczące S. B. (1) i A. B. (1) są, w ocenie Sądu, jasne i zupełne, jako sporządzone przez osoby o odpowiednich kompetencjach i doświadczeniu zawodowym.

Biorąc pod uwagę przeprowadzone w sprawie dowody z zeznań świadków, wyjaśnień oskarżonych, a także dokumentów, uznać należało, że oskarżeni A. B. (1), S. B. (1), Ł. B. (1) i M. B. dopuścili się zarzucanych im występków.

Zdaniem Sądu S. B. (1) w dniu 15 września 2018 roku około godziny 16:50 w miejscowości G. na ulicy (...) zmusił funkcjonariuszy policji H. S. oraz P. W. do zaniechania prawnej czynności służbowej zatrzymania osoby poszukiwanej A. B. (1), znajdującego się w mieszkaniu oznaczonym numerem (...), w ten sposób, że zablokował drzwi od mieszkania, czym uniemożliwił wymienionym wejście do jego wnętrza i wykonanie czynności służbowych, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 224 § 2 kk oraz w tym samym dniu, około godziny 16:50 w G. na ulicy (...) naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza policji sierż. P. W. w związku i podczas czynności służbowych związanych z zatrzymaniem osoby poszukiwanej do odbycia kary pozbawienia wolności - A. B. (1) w ten sposób, że uderzał go rękoma po głowie i ciele, szarpał za ręce i mundur oraz próbował wyrwać z ręki pałkę służbową w celu zmuszenia go do zaniechania wykonania wskazanych wyżej czynności służbowych, dopuszczając się czynu z art. 222 § 1 kk i art. 224 § 2 kk w zw z art. 11 § 2 kk.

Natomiast A. B. (1) w dniu 15 września 2018 roku około godziny 16:50 w miejscowości G. na ulicy (...) dokonał naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza Komendy Miejskiej Policji w G. K. L. (1) oraz uszkodzenia ciała M. K. (1), w związku i podczas podjętych przez nich czynności służbowych dotyczących zatrzymania osoby poszukiwanej- A. B. (1) przez Sąd Rejonowy w G. w celu doprowadzenia do zakładu karnego do odbycia kary pozbawienia wolności w ten sposób, że kopał po nogach K. L. (1), uderzył łokciem M. K. (1) w okolice barku, powodując obrażenia w postaci zasinienia przyśrodkowej powierzchni ramienia prawego z bólowym ograniczeniem ruchomości prawej kończyny górnej, które naruszyły prawidłowe funkcjonowanie narządu ciała na czas poniżej 7 dni, a także stawiał czynny opór w trakcie zatrzymania, wyrywając się interweniującym policjantom, próbując tym samym zmusić do zaniechania czynności służbowej związanej z jego zatrzymaniem, wyczerpując znamiona czynu określonego w art. 222 § l kk i art. 224 § 2 kk i art. 157 § 2 kk w zw z art. 11 § 2 kk.

Następnie Ł. B. (1) w dniu 15 września 2018 roku, około godz. 16:50 w G. przy ulicy (...), w mieszkaniu nr (...) dokonał naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza Komendy Miejskiej Policji w G. sierż. M. K. (1), sierż. P. Z., sierż. P. W., asp. szt. K. L. (1) w związku i podczas podjętych przez nich czynności służbowych dotyczących zatrzymania osoby poszukiwanej A. B. (1) przez Sąd Rejonowy w G. w celu doprowadzenia do odbycia kary pozbawienia wolności w (...) w ten sposób, że kilkukrotnie uderzył interweniującego funkcjonariusz P. Z. zamknięta pięścią w głowę powodując u niego obrażenia w postaci ogólnych zasinień oraz szarpał za umundurowanie służbowe w/w oraz funkcjonariuszy policji M. K. (1) i P. W., uniemożliwiał założenie obezwładnienia osoby poszukiwanej -A. B. (1) przez Sąd Rejonowy w G. w celu doprowadzenia do odbycia kary pozbawienia wolności w (...) oraz nie stosował się do poleceń asp. szt. K. L. (1) aby puścił kajdanki, które były zakładane A. B. (1), czym zmuszał ich do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z obezwładnieniem osoby poszukiwanej A. B. (1), wyczerpując swym zachowaniem znamiona czynu z art. 222 § 1 kk i art. 224 § 2 kk w zw z art. 11 § 2 kk.

Zaś M. B. w dniu 15 września 2018 roku, w G., na ulicy (...) dokonała naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w G. sierż. M. K. (1), asp. szt. K. L. (1) oraz sierż. P. Z. w związku i podczas podjętych przez nich czynności służbowych dotyczących zatrzymania A. B. (1) poszukiwanego przez Sąd Rejonowy w G. w celu doprowadzenia do zakładu karnego do odbycia kary pozbawienia wolności, w ten sposób, że szarpała za szyję, ręce i mundur sierż. M. K. (1), popychała, szarpała za ręce asp. szt. K. L. (1) i sierż. P. Z., szarpała za kajdanki założone na ręce A. B. (1), czym zmuszała funkcjonariuszy do zaniechania czynności służbowej związanej z zatrzymaniem osoby poszukiwanej A. B. (1), dopuszczając się czynu z art. 222 § l kk i art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Wina wszystkich oskarżonych co do zarzucanych im czynów, nie budzi żadnych wątpliwości i została, zdaniem Sądu, udowodniona w sposób dostateczny. Oskarżeni działali z zamiarem bezpośrednim, będąc w pełni świadomi podejmowanych działań, a także ich skutków.

Sąd, uznając S. B. (1) za winnego zarzucanego mu przestępstwa z art. 224 § 2 kk i za to, na mocy art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk wymierzył mu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Ponadto Sąd uznał go za winnego występku z art. 222 § 1 kk w zb. z art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to, w myśl art. 11 § 3 kk i na podstawie art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk, wymierzył mu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył: działanie w obecności innych osób, w stosunku do co najmniej dwóch pokrzywdzonych, dopuszczenie się jednym zachowaniem dwóch czynów karalnych. Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył brak uprzedniej karalności i działanie mające na celu pozostawienie syna w domu.

Sąd, uznając A. B. (1) za winnego zarzucanego mu przestępstwa, w myśl art. 11 § 3 kk i na podstawie art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk, wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył uprzednią karalność za przestępstwo, obok innych osób, działanie na szkodę co najmniej dwóch pokrzywdzonych, dopuszczenie się jednym zachowaniem dwóch czynów karalnych. Okoliczności łagodzących Sąd nie dopatrzył się.

Ł.

B., w myśl art. 11 § 3 kk i na podstawie art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk, Sąd wymierzył karę 1 roku ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył: działanie w obecności innych osób, w stosunku do kilku pokrzywdzonych, dopuszczenie się jednym zachowaniem dwóch czynów karalnych. Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył brak uprzedniej karalności i działanie mające na celu pozostawienie brata w domu.

Sąd skazał M. B. w myśl art. 11 § 3 kk i na podstawie art. 224 § 2 kk, po zastosowaniu art. 37a kk, na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył: działanie w obecności innych osób, w stosunku do kilku pokrzywdzonych, dopuszczenie się jednym zachowaniem dwóch czynów karalnych. Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył brak uprzedniej karalności i działanie mające na celu pozostawienie syna w domu.

Zdaniem Sadu, orzeczone kary ograniczenia wolności w podanych wysokościach są proporcjonalnie dolegliwe do stopnia winy wszystkich oskarżonych i stopnia społecznej szkodliwości czynów przez nich popełnionych, które są znaczne. Przy czym, zarówno sposób działania w trakcie popełniania czynu, wpłynęły na zróżnicowanie kar wymierzonych oskarżonym. Dodatkowo na wysokość kary dla A. B. (1) wpływ miał fakt jego uprzedniej karalności. Jednocześnie Sąd stanął na stanowisku, że kara ograniczenia wolności mimo wszystko winna spełnić wobec tego oskarżonego swe cele zapobiegawcze i poprawcze w większym stopniu niż kara bezwzględnego pozbawiania wolności.

Na mocy art. 85 § 1 – 4 kk kk i art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar ograniczenia wolności orzeczonych w wyroku wobec oskarżonego S. B. (1), Sąd wymierzył mu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, zaś na podstawie art. 63 § 1 kk, na poczet orzeczonej kary łącznej ograniczenia wolności zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie od 15 września 2018r. godz. 17:00 do dnia 17 września 2018 r. godz. 13:45, przyjmując, że jest on równoważny czterem dniom kary ograniczenia wolności.

Podobnie zatrzymanemu w sprawie A. B. (1), Sąd, na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zaliczył okres zatrzymania od 15 września 2018 r. godz. 16:45 do dnia 17 września 2018 r. godz. 10:53, przyjmując, że jest on równoważny czterem dniom kary ograniczenia wolności oraz Ł. B. (1) - okres zatrzymania od 15 września 2018 r. godz. 17:10 do dnia 17 września 2018 r. godz. 13:50, przyjmując, że jest on równoważny czterem dniom kary ograniczenia wolności.

W sytuacji uznania konieczności rekompensaty dla pokrzywdzonych za szkody wyrządzone im przez przestępcze działania oskarżonych, na zasadzie art. 46§2 kk, Sąd orzekł: od oskarżonego S. B. (1) na rzecz pokrzywdzonego P. W. nawiązkę w wysokości 300 zł; od oskarżonego Ł. B. (1) na rzecz pokrzywdzonego P. Z. nawiązkę w wysokości 300 zł; od oskarżonego A. B. (1) na rzecz pokrzywdzonego M. K. (1) nawiązkę w wysokości 500 zł i od oskarżonej M. B. na rzecz pokrzywdzonego K. L. (1) nawiązkę w wysokości 300 zł, miarkując ich wysokość stopniem wyrządzonych szkód fizycznych i psychicznych pokrzywdzonym.

Wobec posiadania przez oskarżonych źródeł dochodu, Sąd, na zasadzie art. 626 i art. 627§1 kk zasądził od nich stosowną opłatę oraz, w myśl art. 624§1 kk, wydatkami obciążył Skarb Państwa, biorąc pod uwagę min. wysokość uzyskiwanych dochodów.