Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2019 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2019 r. w Warszawie

sprawy P. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania P. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

z dnia 2 listopada 2018r., nr (...)-2004

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że do obliczenia kapitału początkowego P. J. zalicza okres zatrudnienia od 13 stycznia 1984 r. do 19 kwietnia 1985 r. z łączną kwotą dochodu za 1984 rok w kwocie 148.672,00 zł i za 1985 rok w kwocie 195.095,00 zł i ustala, że na dzień
1 stycznia 1999 r. kapitał początkowy wynosi 188.064,47 zł.

UZASADNIENIE

P. J. w dniu 29 listopada 2018 r. złożył odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga
w W.. Odwołujący zaskarżył decyzję organu rentowego z dnia 2 listopada 2018 r., znak: (...)-2004, bowiem w jego ocenie błędnie nie uwzględniono do ustalenia wysokości kapitału początkowego okresu od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. Ubezpieczony wskazał, że nie korzystał wówczas z bezpłatnego urlopu, ponieważ przebywał na kontrakcie zagranicznym w Libii, na którym wykorzystał w pełni przysługujący ustawowo płatny urlop wypoczynkowy. Na potwierdzenie swojego stanowiska odwołujący przedstawił w załączeniu dokumenty, z których jego zdaniem wynika, że
pracował zagranicą w okresie od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. ( odwołanie z dnia 29 listopada 2018 r., k. 3 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 7 grudnia 2018 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy wskazał, że do wyliczenia kapitału początkowego odwołującego przyjęto okresy składkowe w wymiarze 17 lat, 9 miesięcy i 16 dni oraz okresy nieskładkowe wynoszące 4 lata, 6 miesięcy i 22 dni. W jego ocenie nie uwzględniono ubezpieczonemu pobytu na budowie kontraktowej w Libii w okresie od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia
19 kwietnia 1985 r., w tym urlopu wypoczynkowego w okresie od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. za lata 1984-1985. Organ rentowy powołał się na przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw
i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem. Stwierdził, że w niniejszej sprawie należy zastosować § 4 pkt 1 tego rozporządzenia, zgodnie z którym macierzysty zakład pracy udziela pracownikowi urlopu bezpłatnego na okres skierowania do pracy za granicą, który nie jest wymieniony w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jako okres składkowy, czy nieskładkowy ( odpowiedź na odwołanie z dnia 7 grudnia 2018 r., k. 8 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w W. na czas określony w okresie od dnia
13 stycznia 1984 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczony do dnia 14 marca 1985 r. wykonywał wówczas pracę specjalisty ds. radiologii na kontrakcie w Libii, do której był delegowany przez pracodawcę. Jednocześnie w w/w okresie zatrudnienia odwołujący korzystał z urlopu bezpłatnego udzielonego przez macierzysty zakład pracy ( umowa o pracę za granicą, k. 23 a. s., świadectwo pracy z dnia
20 czerwca 2005 r., k. 4 a. s., zaświadczenie z dnia 15 listopada 2018 r., k. 6 a. s. oraz pismo z dnia 14 lutego 2019 r., k. 25 a. s.).

P. J. otrzymał wynagrodzenie z tytułu wykonywania pracy
w Przedsiębiorstwie (...)
z siedzibą w W. w okresach od dnia 1 stycznia 1984 r. do dnia 12 stycznia 1984 r.
w kwocie 4.024,00 złotych oraz od dnia 20 kwietnia 1985 r. do dnia 31 grudnia 1985 r.
w kwocie 161.936,00 złotych. Jednocześnie ubezpieczony będąc zatrudnionym na kontrakcie zagranicznym w Libii osiągnął zarobki w kwotach 144.648,00 złotych za okres od dnia
13 stycznia 1984 r. do dnia 31 grudnia 1984 r. oraz 33.159,00 złotych za okres od dnia
1 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. ( zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 8 maja 2018 r., k. 6 i 44 a. s. oraz k. 41-42 a. s.).

Płatnik składek rozliczał swoich pracowników na podstawie deklaracji bezimiennych. Pracodawca podawał ogólną liczbę zatrudnionych pracowników, za których opłacał należne składki na ubezpieczenia społeczne. Przedsiębiorstwo (...) z siedzibą w W. odprowadzało składki na ubezpieczenia społeczne za swoich pracowników, w tym również za odwołującego w latach 1984-1985 ( pismo procesowe z dnia 23 maja 2019 r., k. 62 a. s.).

Odwołujący po zakończeniu pracy w Libii wykorzystał przysługujący mu urlop wypoczynkowy w wymiarze 24 dni za 1984 r. oraz 6 dni za 1985 r. w okresie od dnia
15 marca 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r., za który otrzymał wynagrodzenie dewizowe
i złotowe ( pismo z dnia 26 marca 1985 r., k. 5 a. s.).

Ubezpieczony w dniu 5 września 2003 r. złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. wniosek o ustalenie kapitału początkowego. Po rozpoznaniu wniosku organ rentowy decyzją z dnia 25 czerwca 2007 r., znak: (...)-2004 ustalił odwołującemu wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r. w kwocie 185.713,22 złotych. Organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu 17 lat, 9 miesięcy i 16 dni okresów składkowych oraz 4 lata, 6 miesięcy i 22 dni okresów nieskładkowych. Do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględniono odwołującemu okresów przebywania na urlopie bezpłatnym w Przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w W. od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 15 stycznia 1984 r. oraz od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. Jednocześnie organ rentowy przyjął wynagrodzenie osiągane przez ubezpieczonego w okresie od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. na kontrakcie zagranicznym w Libii w kwotach 144.648,00 złotych za 1984 r. oraz 33.159,00 złotych za 1985 r. ( wniosek z dnia 5 września 2003 r.,
k. 1 akt ZUS i decyzja z dnia 25 czerwca 2007 r., k. 63-65 akt ZUS).

Odwołujący w dniu 8 czerwca 2018 r. złożył wniosek do organu rentowego
o wyliczenie kapitału początkowego na podstawie załączonego zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 8 maja 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział
w W. po rozpoznaniu wniosku wydał zaskarżoną decyzję z dnia 2 listopada 2018 r., znak: (...)-2004, zgodnie z którą ustalił kapitał początkowy odwołującego na dzień 1 stycznia 1999 r. w kwocie 185.713,22 złotych. Organ rentowy do okresów składkowych i nieskładkowych ponownie nie uwzględnił ubezpieczonemu zatrudnienia od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 15 stycznia 1984 r. oraz od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r., gdyż przebywał wówczas na urlopie bezpłatnym ( wniosek z dnia
8 czerwca 2018 r., k. 99 akt ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego zawartego w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych. Spór
w niniejszej sprawie nie dotyczył ustalonych faktów, lecz prawa. Dlatego też Sąd uznał,
że treść wynikająca z dokumentów przedstawionych w toku postępowania nie była kwestionowana przez strony procesu. Tym niemniej w ocenie Sądu zebrane pisma w pełni nie korelują ze sobą. Zgodnie bowiem z zawartą umową o pracę za granicą i świadectwem pracy z dnia 20 czerwca 2005 r. odwołujący wykonywał pracę na kontrakcie zagranicznym w Libii w okresie od dnia 16 stycznia 1984 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. Jednakże z zaświadczenia
o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 15 listopada 2018 r. oraz z pisma pracodawcy z dnia 14 lutego 2019 r., wynika, że ubezpieczony pracował już od dnia 13 stycznia 1984 r.
W ocenie Sądu najbardziej wiarygodne ze wszystkich wskazanych dowodów było zaświadczenie RP-7, na co wskazuje bezpośrednio treść załącznika do zaskarżonej decyzji organu rentowego. ZUS zaliczył odwołującemu dochody z lat 1984-1985, które były zawarte w tym dokumencie. Co istotne organ rentowy wydając decyzję nie zakwestionował danych wynikających z zaświadczenia, które potwierdza, że odwołujący był zatrudniony na kontrakcie w Libii od dnia 13 stycznia 1984 r. Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że zgromadzony materiał dowodowy umożliwiał wydanie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie P. J. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział
w W. z dnia 2 listopada 2018 r., znak: (...)-2004, jako zasadne, zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu spór pomiędzy stronami postępowania sądowego koncentrował się wokół nieuwzględnienia odwołującemu do okresu składkowego zatrudnienia
w Przedsiębiorstwie (...)
z siedzibą w W. od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 15 stycznia 1984 r. oraz od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r.

Sąd doszedł do przekonania, że twierdzenia organu rentowego zawarte w odpowiedzi na odwołanie były błędne. Po pierwsze wskazał on, że do ustalenia wartości kapitału początkowego nie przyjęto okresu pobytu odwołującego na budowie kontraktowej w Libii od dnia 13 stycznia 1984 r. do dna 19 kwietnia 1985 r. Tymczasem z wykazu wprowadzonych okresów ubezpieczonego będącego załącznikiem do zaskarżonej decyzji wynika, że organ rentowy uwzględnił do okresów składkowych zatrudnienie odwołującego od dnia 16 stycznia 1984 r. do dnia 16 stycznia 1985 r. Zatem kwestia dotycząca opłacania składek przez pracodawcę odwołującego nie była przedmiotem sporu. Wykonywanie tego obowiązku spoczywającego na płatniku składek wynika również z pismem (...), który wskazał, że rozliczał składki na ubezpieczenie społeczne za swoich pracowników w latach 1984-1985 na podstawie bezimiennych deklaracji. Treść decyzji również potwierdza zaliczenie tego okresu, gdyż organ rentowy nie uwzględnił jedynie przebywania odwołującego na urlopie bezpłatnym w macierzystym zakładzie pracy od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 15 stycznia 1984 r. oraz od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. Po drugie odwołujący przebywał na urlopie wypoczynkowym w okresie od dnia 15 marca 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r, a nie zaś od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. Dowodzi temu treść pisma z dnia 26 marca 1985 r. sporządzonego przez ówczesnego pracodawcę odwołującego.

Sąd zważył, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - zwanej dalej „ustawą”
( Dz. U. z 2018 r., poz. 1270) kapitał początkowy ma być odtworzeniem kwoty składek na ubezpieczenie społeczne, opłaconych przed dniem 1 stycznia 1999 r. Zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury zostały określone w art. 15 ustawy, a wysokość kapitału początkowego, zależy od udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych, podstawy wymiaru świadczenia, współczynnika określonego przez proporcję wieku ubezpieczonego
i ustawowo określonego wieku emerytalnego oraz stażu. Natomiast do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia uwzględnia się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z okresu ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok zgłoszenia wniosku o emeryturę lub z dowolnych 20 lat kalendarzowych wybranych
z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku. W przypadku nieudowodnienia okresów składkowych i nieskładkowych, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Dokumentem potwierdzającym wysokość wynagrodzenia jest zaświadczenie o zatrudnieniu
i wynagrodzeniu, wystawione przez pracodawcę lub prawnego następcę pracodawcy na druku ZUS RP-7, ale również legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca odpowiednie wpisy
o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia dokonane przez pracodawcę lub następcę prawnego. Ustalenie kapitału początkowego następuje poprzez obliczenie hipotetycznej emerytury, jaką ubezpieczony otrzymałby w dniu 1 stycznia 1999 r., tj. w dniu wejścia
w życie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a następnie pomnożenie tej kwoty przez średnie dalsze trwanie życia osób ustalone na dzień 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 ustawy, postępowanie w sprawie ustalenia kapitału początkowego przebiega według zasad dotyczących ustalenia prawa do świadczeń przewidzianych w tej ustawie, co w szczególności dotyczy katalogu środków dowodowych, jakie służą ubezpieczonemu w postępowaniu przed organem rentowym do wykazania zarówno stażu ubezpieczonego, jak i wysokości przychodów.

Na podstawie § 22 ust 1 i ust. 2 rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe ( Dz. U. z 2011 r., Nr 237, poz. 1412), jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności: legitymacja ubezpieczeniowa; legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia.

Wyjątek od tej powyższej zasady przewidziany został w § 28 ust. 1 w/w rozporządzenia, w myśl którego środkiem dowodowym w postępowaniu przed organem rentowym mogą być również poświadczone za zgodność z oryginałem kopie dokumentów stwierdzających stan zdrowia oraz dotyczących okresów składkowych i nieskładkowych,
a także wysokości wynagrodzenia, przychodu, dochodu i uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń, wydawane przez jednostki upoważnione do przechowywania dokumentacji zlikwidowanych lub przekształconych zakładów pracy.

W niniejszej sprawie odwołujący w toku postępowania wyjaśniającego toczącego się przed organem rentowym przedstawił zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia
8 maja 2018 r. Z dokumentu wynikało, że w okresie przebywania na kontrakcie zagranicznym w Libii od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. ubezpieczony otrzymał wynagrodzenie w kwotach 144.648,00 złotych za 1984 r. oraz 33.159,00 złotych za 1985 r. Organ rentowy w całości uwzględnił osiągane zarobki przez odwołującego, na podstawie których ponownie wyliczył wysokość kapitału początkowego. Z okresu wynikającego
z tego zaświadczenia ZUS wyłączył i nie uwzględnił do okresu składkowego jedynie okresów od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 15 stycznia 1984 r. oraz od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r.

W ocenie Sądu rozstrzygnięcie dokonane przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji było nielogiczne i niekonsekwentne. Należy wskazać, że ZUS jednocześnie uwzględnił odwołującemu osiągnięte przez niego wynagrodzenie w całości w trakcie przebywania na kontrakcie zagranicznym w Libii, zaś z drugiej strony wyłączył dwa okresy wynikające z jego zatrudnienia u macierzystego pracodawcy. Sąd Okręgowy zważył, że obowiązujące przepisy prawa nie dają możliwości zaliczenia wynagrodzenia za dany okres, który następnie nie jest uwzględniany do ustalenia wartości kapitału początkowego. Argumentując zaskarżoną decyzję organ rentowy stwierdził, że nie można uznać ubezpieczonemu tych dwóch spornych okresów, ponieważ przebywał wówczas na urlopie bezpłatnym w Przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w W.. Istotnie z dokumentów zawartych w aktach sprawy wynika, że odwołujący przez cały okres wykonywania pracy na kontrakcie zagranicznym w Libii przebywał na urlopie bezpłatnym
w (...). Zatem dokonując takiej oceny materiału dowodowego zgromadzonego
w toku postępowania organ rentowy powinien był wyłączyć cały okres od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. przy dokonywaniu ustalenia wartości kapitału początkowego. Natomiast niezaliczenie jedynie okresów od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 15 stycznia 1984 r. oraz od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. było niezasadne w kontekście uwzględnienia wynagrodzenia osiągniętego wówczas przez odwołującego do wyliczenia wysokości świadczenia.

W niniejszej sprawie ubezpieczony przez okres przebywania na kontrakcie zagranicznym w Libii wykonywał zlecone mu obowiązki, co nie było kwestionowane w toku postępowania sądowego. Jednocześnie należy wskazać, że odwołujący świadczył pracę
w okresie od dnia 13 stycznia 1985 r. do dnia 14 marca 1985 r., bowiem od dnia 15 marca 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r. przebywał na urlopie wypoczynkowym udzielonym przez macierzysty zakład pracy. Organ rentowy błędnie dokonał interpretacji ustalonego stanu faktycznego. Jak sam twierdził w odpowiedzi na odwołanie, ubezpieczony rzekomo przebywał na urlopie wypoczynkowym w okresie od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia
19 kwietnia 1985 r., co było niezgodne z treścią materiału dowodowego zgromadzonego
w niniejszej sprawie. Jednakże należy wskazać, że twierdzenia ZUS obligowały do uwzględnienia tego okresu jako składkowego, bowiem wówczas ubezpieczony nie przebywał na kontrakcie zagranicznym w Libii. Odwołujący korzystał z urlopu wypoczynkowego udzielonego przez Przedsiębiorstwo (...) z siedzibą w W.. Zatem nie mógł jednocześnie przebywać na urlopie bezpłatnym z tego zakładu pracy.

Nie zważając jednak na powyższe i odnosząc się ściśle do wykładni przepisów prawa zastosowanych przez organ rentowy Sąd zważył, że okres korzystania z urlopu bezpłatnego
w macierzystym zakładzie pracy może być w konkretnych przypadkach zaliczany jako okres składkowy.

Do rozstrzygnięcia przedstawionego zagadnienia prawnego istotne są unormowania obowiązujące w okresie spornym. Zgodnie z art. 298 k.p., nieobowiązującym od dnia 1 stycznia 2004 r., Rada Ministrów została upoważniona do określenia niektórych praw
i obowiązków pracowników zatrudnionych przez polskie przedsiębiorstwa za granicą, przez ustanowienie między innymi niezbędnych odstępstw od przepisów Kodeksu pracy w zakresie czasu pracy i wynagradzania za godziny nadliczbowe, oraz - wydane w wykonaniu tej delegacji rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicę w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem ( Dz. U. z 1986 r., Nr 9, poz. 101) zwanego dalej ,rozporządzeniem’’. Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia macierzysty zakład pracy udzielał pracownikowi urlopu bezpłatnego na okres skierowania do pracy za granicą. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w § 3 ust. 1 a także przypadający bezpośrednio po zakończeniu tego urlopu okres niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną wliczane były do okresu pracy, od którego zależały uprawnienia pracownicze, jeżeli pracownik podjął zatrudnienie w macierzystym zakładzie pracy w terminie 14 dni od dnia zakończenia pracy za granicą, a w razie niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną lub z innych ważnych przyczyn niezależnych od pracownika - bezzwłocznie po ustaniu tych przyczyn. W razie niezachowania tego terminu lub rozwiązania umowy o pracę przez jednostkę kierującą bez wypowiedzenia z winy pracownika, a także w razie porzucenia pracy, umowa o pracę w macierzystym zakładzie wygasała (§ 3 ust. 3-5 rozporządzenia). Umowa
o pracę na budowie eksportowej zawierana z tzw. jednostką kierującą na czas określony, nawet wówczas gdy ulegała przedłużeniu za zgodą macierzystego zakładu pracy, rozwiązywała się z chwilą zakończenia pracy za granicą.

Z poglądów orzecznictwa wynika, że do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze wlicza się wyłącznie okres urlopu bezpłatnego na okres skierowania do pracy za granicą oraz okres niezdolności do pracy przypadający bezpośrednio po zakończeniu tego urlopu ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 11 grudnia 2012 r., sygn. akt III AUa 525/12). Odwołujący faktycznie zgłosił się do swojego pracodawcy w celu dalszego kontynuowania zatrudnienia i wykonywania pracy na jego rzecz. W terminie 14 dni podjął zatrudnienie w macierzystym zakładzie pracy. W ocenie Sądu wówczas, od wykazania tej okoliczności, obowiązujące przepisy uzależniały możliwość uwzględnienia okresu korzystania z urlopu bezpłatnego przy jednoczesnym wykonywaniu obowiązków na kontrakcie zagranicznym. Wobec powyższego należy uznać, że odwołujący spełnił wszystkie przesłanki ustawowe do uwzględnienia okresów składkowych od dnia 13 stycznia 1984 r. do dnia 15 stycznia 1984 r. oraz od dnia 17 stycznia 1985 r. do dnia 19 kwietnia 1985 r.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., jak
w sentencji wyroku.

Zarządzenie: (...)

MK