Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2018 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Irena Różańska-Dorosz

Sędziowie: SSA Monika Kiwiorska-Pająk

SSA Ireneusz Lejczak (spr.)

Protokolant: Karolina Sycz

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z wniosku R. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę pomostową

na skutek apelacji R. T.

od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 22 listopada 2017 r. sygn. akt V U 664/17

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 22 listopada 2017 r. Sąd Okręgowy w Legnicy V Wydział Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie R. T. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 10 lipca 2017 r, odmawiającej mu prawa do emerytury pomostowej ze względu na brak wykazania 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

W uzasadnieniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia Sąd ten wskazał m.in. co następuje.

R. T. urodził się (...) W okresie aktywności zawodowej był zatrudniony:

- od 18 lutego 1977 r. do 28 lutego 1983 r. (6 lat i 11 dni) na stanowisku stażysty, elektromontera w Zakładach (...) (obecnie (...)), w tym w okresie od 26 października 1978 r. do 18 października 1980 r. odbywał służbę wojskową, pracę po wojsku podjął od 18 listopada 1980 r.

- od 1 lipca 1982 r. do 2 września 1983 r. (1 rok, 2 miesiące i 2 dni) na stanowisku elektromontera zakładu zryczałtowanego w Spółdzielni Pracy Produkcyjno-Usługowej (...) w J.;

- od 5 września 1983r. do 1 marca 2007r. prowadził własną działalność gospodarczą w postaci usług elektromonterskich.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy, powołując się na przepisy art. 1, 2 pkt 3, art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 4, 8 ust. 1, 49 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, uznał, że odwołanie wnioskodawcy nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego wnioskodawca nie wykazał 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych ponad okres uznany przez organ rentowy. Zgodnie z ustaleniami tego Sądu, wnioskodawca od 5 września 1983r. do 1 marca 2007r. prowadził działalność gospodarczą, zatem nie był pracownikiem w rozumieniu wyżej wskazanych przepisów, co zdaniem tego Sądu uniemożliwia zaliczenie mu tego okresu do stażu pracy w szczególnych warunkach.

W konsekwencji Sąd Okręgowy uznał, że R. T. nie spełnia warunków do przyznania mu prawa do emerytury pomostowej, co skutkowało oddaleniem jego odwołania od decyzji na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł wnioskodawca, zaskarżając go w całości i zarzucając mu błąd w ustaleniach faktycznych oraz odstąpienie od oceny pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w Zakładach (...) od 18 lutego 1977 r. do 28 lutego 1983 r., na stanowisku elektromontera. W uzasadnieniu apelacji wnioskodawca podniósł, że w okresie 20 lat prowadził zajęcia z praktycznej nauki zawodu w (...) Szkole Zawodowej w J.. W oparciu o powyższe zarzuty wnioskodawca domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie odwołania w całości, ewentualnie uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi i instancji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Apelacyjny podziela i przyjmuje za własne ustalenia Sądu Okręgowego co do stanu faktycznego sprawy, który w istocie nie był między stronami sporny. Sąd I instancji dokonał również trafnej interpretacji przepisów mających zastosowanie w niniejszej sprawie. Powyższe czyni zbytecznym ponowne przytaczanie ustaleń oraz szczegółowych rozważań zawartych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 listopada 1998 r., I PKN 339/98, OSNAPiUS 1999, nr 24, poz. 776, postanowienie SN z dnia 22 kwietnia 1997 r., II UKN 61/97, OSNAPiUS 1998, nr 3, poz. 104).

Przedmiotem niniejszego postępowania było prawo ubezpieczonego do emerytury pomostowej. W przypadku wnioskodawcy rozważenia wymagało to, czy spełnia on warunki do przyznania tego świadczenia na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, które zawarte są w art. 4 i 49.

Z treści art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych wynika, iż prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)  przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)  po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Zgodnie z treścią art. 4 pkt 5 i 6 warunkiem przyznania emerytury pomostowej jest wykonywanie pracy w szczególnych warunkach zarówno przed 1 stycznia 1999 r. jak i po 31 grudnia 2008 r. Przed 1 stycznia 1999 r. mogły to być zarówno prace wymienione w „nowych” jak i „starych” wykazach, natomiast po 31 grudnia 2008 r. muszą to być wyłącznie prace wymienione w „nowych” wykazach.

Z ustalonego stanu faktycznego sprawy wynika, iż ubezpieczony w okresie prowadzenia działalności gospodarczej zajmował się pracami elektromontażowymi, a zatem nie wykonywał takich prac, które zostały wymienione w nowych wykazach czyli załącznikach 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. Stąd, fakt prowadzenia w tym okresie działalności gospodarczej przez skarżącego ma drugorzędne znaczenie, choć rację ma Sąd Okręgowy, iż z woli ustawodawcy prawo do emerytury pomostowej przysługuje wyłącznie osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę. Normatywny warunek posiadania statusu pracownika przez osoby, które wykonywały pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynika jednoznacznie z brzmienia art. 3 ww. ustawy.

Także twierdzenia wnioskodawcy, jakoby w okresie 20 lat prowadził praktyczną naukę zawodu w (...) Szkole Zawodowej w J., jako niepoparty jakimikolwiek dokumentami, nie mógł zostać uwzględniony. Wnioskodawca jest bowiem stroną postępowania (art. 477 ¹⁰ § 1 k.p.c.), która, jak każda strona procesu, jest zobligowana do wykazania twierdzeń, z których wywodzi skutki prawne (art. 232 k.p.c.). Powinien więc przejawiać odpowiednią aktywność dowodową, w przeciwnym razie ponosi negatywne skutki prawne swej bierności, polegające zwłaszcza na zmianie wydanej decyzji, czy oddaleniu wniesionego środka zaskarżenia. Wnioskodawca nie udowodnił, aby w spornym okresie był zatrudniony w ramach stosunku pracy na stanowisku nauczyciela, nie przedstawił też żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń.

Mając na uwadze poczynione wyżej wywody, dotyczące warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej na zasadach wynikających z dyspozycji art. 4 ww. ustawy, uznać należało, iż żądanie ubezpieczonego nie mogło zostać uwzględnione.

W tym stanie rzeczy apelację należało oddalić na mocy art. 385 k.p.c.

SSA Monika Kiwiorska-Pająk SSA Irena Różańska-Dorosz SSA Ireneusz Lejczak

R.S.