Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 594/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 listopada 2019 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

Protokolant: st. sekr. sądowy Emilia Górna

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2019 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

M. D. NIP: (...)

przeciwko

T. P. NIP: (...)

o zapłatę 29.621,00 zł

z powództwa przeciwegzekucyjnego

orzeka:

1. oddala powództwo w całości;

2. tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3.617,00 zł, w tym kwotę 3.600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

Sędzia Rafał Rogiński

[Sędzia Przewodniczący Rogiński Rafał 00:01:28.000]

Proszę usiąść, zostanie wygłoszone uzasadnienie wyroku. Więc tak, powód wniósł powództwo przeciw egzekucyjne oparte na art. 840 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z tym przepisem dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub w części, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. Gdy tytułem jest orzeczenie sądowe dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w pozwie w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne. Na postawie art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a zgodnie z art. 233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Sąd uznał, że powód nie udowodnił faktów, z których wywodzi skutki prawne, przede wszystkim dlatego, że powód dołączył do pozwu tylko kserokopie dokumentów niepotwierdzone za zgodność oryginałem. Kserokopie takie zgodnie z orzecznictwem nie mogą być uznane za dowody w sprawie. Tutaj orzecznictwo jest jednoznaczne. Sąd przywoła tutaj wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2009 r. sygn. II CSK 557/08 i uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 29 marca 1994 r. sygn. akt III CZP 37/97. W tym wyroku i w tej uchwale Sąd stwierdził jednoznacznie, że kserokopie niepotwierdzone za zgodność z oryginałem nie mogą być dokumentem, nie są dokumentem i nie mogą stanowić dowodu w sprawie. Ponadto w ocenie Sądu niewiarygodne są twierdzenia pozwu. Powód twierdzi, że wykonał usługę w kwietniu 2014 r., a fakturę za wykonanie tej usługi wystawił w marcu 2019, więc aż po 5 latach. W ocenie Sądu, Sąd się nie spotkał z takim postępowaniem, żeby ktoś po kilku latach od wykonania usługi wystawiał fakturę. W ocenie Sądu takie zachowanie jest nierozsądne delikatnie mówiąc, ponieważ nikt tak nie postępuje. Jeżeli ktoś wykonuje jakąś usługę, to może poczekać z zapłatą, ale nie nie kilka lat.

[M 00:04:53.900]

[ns 00:04:54.284]

[Sędzia Przewodniczący Rogiński Rafał 00:04:55.564]

I poza tym jest jeszcze jedna rzecz istotna w tej sprawie. Nawet gdyby uznać, że powód tą usługę wykonał, to pozwany bronił się zarzutem przedawnienia. Zgodnie z art. 117 § 1 Kodeksu cywilnego z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu, a na podstawie art. 118 Kodeksu cywilnego, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej termin przedawnienia wynosi 6 lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej termin przedawnienia wynosi 3 lata. 3 lata jest termin przedawnienia, więc nawet gdyby uznać, że roszczenia, że powód faktycznie tą usługę wykonał, to te jego roszczenie o zapłatę w tym momencie jest przedawnione, gdyż minęły ponad 3 lata. Po ponad 3 latach powód jakby sam dostarczył pozwanemu argumentów do obrony czekając tak długo, tak długo czekając na dochodzenie swojego roszczenia. Więc po ponad 3 latach pozwany może się skutecznie bronić zarzutem przedawnienia i pozwany ten zarzut podniósł. Pełnomocnik pozwanego podniósł zarzut przedawnienia w ocenie Sądu skuteczny. Po prostu okres oczekiwania na domaganie się zapłaty był zbyt długi. O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 Kodeksu postępowania cywilnego, ponieważ powództwo zostało oddalone, powód przegrał sprawę, musi ponieść koszty postępowania. To wszystko.

V GC 594/19

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ